Η αυγή ήταν καθαρή χωρίς αέρα και η θάλασσα ήταν λεία σαν γυαλί. ο ReconΤο δεξαμενόπλοιο μήκους 122 μέτρων έφερε τη σημαία της Μάλτας στο δρόμο του προς το λιμάνι της Χάιφα στο Ισραήλ. Τότε το ραδιόφωνο ανακοίνωσε ένα τηλεφώνημα κινδύνου: “Το πλοίο βυθίζεται. Πάρα πολλοί άνθρωποι. Τα γειτονικά πλοία έλαβαν εντολή να προχωρήσουν σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης”. Ο αξιωματικός ειδοποίησε αμέσως τον καπετάνιο. Ήταν 14 Ιουνίου στις 2:12 π.μ τοπική ώρα Ελλάδας.
Ο καπετάνιος Σαΐτ Μπεκτάσογλου, ένας 63χρονος Τούρκος με εμπειρία τεσσάρων δεκαετιών στη θάλασσα, έτρεξε στη γέφυρα. «Αλλάξαμε αμέσως πορεία προς το σημείο του ναυαγίου, προσαρμόσαμε τα ραντάρ μας για ευαισθησία και μαζέψαμε το πλήρωμα», θυμάται. Ο απολογισμός του για 11 ώρες άκαρπων αναζητήσεων είναι οδυνηρός και πλούσιος σε άγνωστες μέχρι στιγμής λεπτομέρειες.
πήρε Recon 1 ώρα και 15 λεπτά για να φτάσει στις συντεταγμένες που έλαβε, μια περιοχή περίπου 50 μίλια από τις ελληνικές ακτές. Όταν έφτασε το πολυτελές γιοτ Τέταρτη βασίλισσα των Μάγια Δύο άλλα φορτηγά πλοία αναζητούν ήδη επιζώντες στα νερά. Στη συνέχεια, το δεξαμενόπλοιο επιβράδυνε, άναψε τα φώτα αναζήτησής του και το πλήρωμά του αποτελούμενο από 14 ναύτες άρχισε να σαρώνει την τεράστια έκταση του μαύρου νερού με περισκόπια. Δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα. «Ήταν σαν να μην είχε συμβεί τίποτα», θυμήθηκε ο καπετάνιος. «Δεν υπήρχαν σωσίβια, σημαδούρες, ίχνος λαδιού, σκουπίδια, πλωτό υλικό από το πλοίο, τίποτα», αφηγείται.
ο Αντριάνα, ένα αλιευτικό σκάφος μήκους περίπου 25 μέτρων, απέπλευσε για την Ιταλία με περίπου 750 επιβάτες. Οι γυναίκες και τα παιδιά ήταν στριμωγμένα στο αμπάρι και πολλοί άνδρες ήταν στο κατάστρωμα. Ήταν Σύροι, Αφγανοί, Αιγύπτιοι, Πακιστανοί και Παλαιστίνιοι πρόσφυγες. Οι ελληνικές αρχές είχαν ενημερωθεί για την παρουσία του πλοίου από τις 11 το πρωί της 13ης Ιουνίου και, εκτός από την επιτήρησή του, είχαν δώσει εντολή σε δύο πλοία στην περιοχή να παραδώσουν τρόφιμα και νερό στους επιβαίνοντες. Ποτέ δεν ενεργοποίησαν την επιχείρηση διάσωσης, παρά τις συνθήκες στις οποίες έπλεε το πλοίο, ούτε όταν η μηχανή του πλοίου χάλασε στη 1:40 π.μ. Μεταξύ 02:04 και 2:19 π.μ., η παλιά μεταλλική τράτα σείστηκε βίαια και στη συνέχεια εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια του Λιμενικού Σώματος. Δεν έχει γίνει ακόμη σαφές τι συνέβη, αλλά όλα τα κατάπιε η θάλασσα.
Η επίσημη εκδοχή της Ελλάδας για τα γεγονότα υποστηρίζει ότι οι ναυαγοί αρνήθηκαν οποιαδήποτε βοήθεια και συνέχισαν το δρόμο τους προς την Ιταλία. Αλλά τα δεδομένα πλοήγησης έρχονται σε αντίθεση με αυτόν τον ισχυρισμό. Οι συντεταγμένες της κλήσης κινδύνου έβαλαν τη μηχανότρατα λίγο περισσότερο από ένα μίλι από τη θέση της στις 7.30 μ.μ. όταν το πρώτο σκάφος την πλησίασε για να της παράσχει τροφή. Με άλλα λόγια, στις επτά ώρες που μεσολάβησαν από την παράδοση των προμηθειών και τη στιγμή που βυθίστηκε, ήταν Αντριάνα Δεν έφτασε τόσο κοντά στην Ιταλία όσο ισχυρίζονται οι ελληνικές αρχές. Το πλοίο ουσιαστικά δεν έκανε πρόοδο και κινήθηκε λίγο περισσότερο από ένα μίλι προς τον υποτιθέμενο προορισμό του.
Ενώ ο Bektaşoğlu παρακολουθούσε τη θάλασσα από το κατάστρωμα, μεταξύ 3:00 και 4:00 έφτασε ένα ελληνικό περιπολικό σκάφος και ανέλαβε τη διοίκηση της επιχείρησης. Ο ασύρματος συνέχισε να κατευθύνει τα κοντινά πλοία να πλησιάσουν την περιοχή. Ένα επιβατηγό κρουαζιερόπλοιο, το διασημότητες πίσω από αυτό«Του ρωτήθηκε αν μπορούσε να κατεβάσει το σκάφος διάσωσης και να συμμετάσχει στην επιχείρηση έρευνας, αλλά του είπαν όχι», εξηγεί ο Μπεκτάσογλου. «Υπήρχαν ήδη πάρα πολλά πλοία που έψαχναν χωρίς να ανακαλύψουν τίποτα», λέει ο καπετάνιος. Έως και οκτώ μεγάλα πλοία συμμετείχαν στην αναζήτηση επιζώντων. Η EL PAÍS προσπάθησε ανεπιτυχώς να επικοινωνήσει μαζί τους.
Το ραδιόφωνο μετέδιδε συνεχώς μηνύματα σε όλα τα πλοία που συμμετείχαν στην επιχείρηση διάσωσης. ο Τέταρτη βασίλισσα των ΜάγιαΈνα πολυτελές γιοτ που ανήκει σε πολυεκατομμυριούχο Μεξικανή οικογένεια ανέφερε ότι έχει ήδη βγάλει ζωντανούς από το νερό εκατό περίπου ναυαγούς. «Δεν ξέρω πώς βυθίστηκε σε βάθος 4.500 μέτρων, αλλά είμαι σίγουρος ότι αν δεν υπήρχε αυτό το πολυτελές γιοτ, κάθε ένα από τα φορτηγά πλοία δεν θα μπορούσε να σώσει περισσότερους από δύο ανθρώπους. Οι επιζώντες ήταν τυχεροί όταν συνάντησαν ένα πλοίο που μπορούσε να τους σώσει και να επανενώσει περισσότερα από 100 άτομα.Ο Μπεκτάσογλου εξηγεί ότι το σούπερ γιοτ είναι πολύ καλύτερα εξοπλισμένο από τα σκάφη του Λιμενικού Σώματος.
«Δεν άντεξα», λέει ο Μπεκτάσογλου. Το πρότεινα [the Turkish bulk carrier] Ζητήστε βοήθεια από το καταδρομικό, αλλά έχει εντολή να περιμένει. [The Rusander] Συνέχισε να καλεί για ιατρική βοήθεια για περισσότερο από μία ώρα και πάλι του συνέστησα να πλησιάσει το καταδρομικό για βοήθεια. Με αγνόησαν και στα τούρκικα και στα αγγλικά», επιβεβαιώνει ο βετεράνος ναυτικός.
Το ελικόπτερο εμφανίζεται τελικά καθώς ξημερώνει. «Πήρα τα ζωντανά πτώματα και τα πτώματα που μεταφέρθηκαν στο ελληνικό πλοίο», εξηγεί ο Μπεκτάσογλου. Στην επιχείρηση εντάχθηκε και ένα νέο ελληνικό περιπολικό σκάφος. Συνολικά ανασύρθηκαν 81 πτώματα.
Ο βετεράνος καπετάνιος, που είχε περάσει 11 ώρες χωρίς να σώσει κανέναν, να φάει ή να κοιμηθεί, είχε αρχίσει να χάνει τις ελπίδες του. «Δεν είδαμε χάος γιατί δεν υπήρχε τίποτα να δούμε, καμία δραματική σκηνή. Το νερό ήταν ακόμα σαν καθρέφτης και μετά από λίγες ώρες χάσαμε τη διάθεση μας.
Στις 7:00 π.μ. ζήτησε άδεια να συνεχίσει το ταξίδι του, αλλά αρνήθηκε. Μισή ώρα αργότερα έφτασε μια στρατιωτική φρεγάτα, ανέλαβε τη διοίκηση και έδωσε στα πλοία νέες συντεταγμένες για να συνεχίσουν τις έρευνες. «Με έστειλαν σε δύο διαφορετικά μέρη, έπιασα ταχύτητα και έφτασα και έψαξα», αφηγείται. Και πάλι, η αναζήτηση ήταν ανεπιτυχής. Στο ραδιόφωνο άκουσε ένα φορτηγό πλοίο να διατάζει «σήκωσε το σκάφος σου, σήκωσε το πτώμα και φέρε το στο ελληνικό πλοίο». Άλλα πλοία χρησιμοποίησαν επίσης τις σωσίβιες λέμβους τους, ενώ δύο ελικόπτερα αιωρούνταν από πάνω, λέει.
Ο Τούρκος καπετάνιος εκτίμησε τα μέτρα που έλαβαν οι Έλληνες, αν και ενεργοποίησαν την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης μόνο όταν η τράτα βυθιζόταν ήδη. «Για αρκετές ώρες ανέπτυξαν ένα αεροπλάνο, ένα περιπολικό, δύο φρεγάτες της ακτοφυλακής, ένα πλοίο διάσωσης, τρία ελικόπτερα και μια φρεγάτα του ναυτικού, είναι μια μεγάλη προσπάθεια», λέει.
Στις 8:30 ο Μπεκτάσογλου επιχείρησε να φύγει ξανά. Βιαζόταν γιατί έπρεπε να εκφορτώσει 5.200 τόνους μεθυλ-τριτοταγούς βουτυλαιθέρα (ένα υγρό που αυξάνει την απόδοση του καυσίμου) στο Ισραήλ και στη συνέχεια έφτασε στην Τούζλα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης μέχρι τις 20 Ιουνίου. Δεν του επετράπη να φύγει από την επέμβαση μέχρι τις 11:45. Καθώς έφευγε, άκουσε άλλα πλοία να συμμετέχουν στην έρευνα. “Ήμουν κουρασμένος, πήγα στη γέφυρα στις 2.20 και δεν μπορούσα να σταματήσω για μεσημεριανό γεύμα μέχρι τις 12:00 την επόμενη μέρα. Πέρασα 11 ώρες ψάχνοντας”, θυμάται.
Ο καπετάνιος έμαθε τι συνέβη στη συνέχεια από τον Τύπο. Είναι απογοητευμένος που δεν έχει κανέναν να τον σώσει. Επίσης, βρίζει τους διακινητές ανθρώπων που «εργάζονται έτσι» και «έθαψαν» εκατοντάδες ανθρώπους σε βάθος 4.500 μέτρων. Πιστεύει ότι «σε λίγους αιώνες, όταν βρουν αυτά τα πτώματα, θα χρησιμεύσουν ως στοιχεία για τους ιστορικούς».
Εγγραφή σε Εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίο Για περισσότερες ειδήσεις στην αγγλική γλώσσα από την EL PAÍS USA Edition