Η αιτία της χειρότερης μαζικής εξαφάνισης ποτέ

• Μια νέα εφημερίδα ισχυρίζεται ότι προσδιορίζει την αιτία του “Μεγάλου Θανάτου” που συνέβη περίπου 252 εκατομμύρια χρόνια πριν.
• Κατά τη διάρκεια του χειρότερου γεγονότος μαζικής εξαφάνισης, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της Γης χάθηκε.
• Η μελέτη δείχνει ότι μια ηφαιστειακή έκρηξη στη Σιβηρία οδήγησε στην εξάπλωση πτητικών σωματιδίων νικελίου που έβλαψαν τους οργανισμούς στον πλανήτη.

Οι δεινόσαυροι είναι τα πιο διάσημα θύματα της μαζικής εξαφάνισης πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια. Αλλά η χειρότερη εξαφάνιση συνέβη πριν από 251,9 εκατομμύρια χρόνια.

Ονομάζεται αυτή η μαζική εξαφάνιση των Περμανίων ή ο Μεγάλος Θάνατος, τα πιο σοβαρά γεγονότα εξαφάνισης εξάλειψαν περίπου το 90% των θαλάσσιων ειδών του πλανήτη και το 75% των επίγειων ειδών. Ενώ οι επιστήμονες υποπτεύονται εδώ και πολύ καιρό ότι ξεκίνησε από ηφαιστειακές εκρήξεις στη σημερινή Σιβηρία, δεν έχουν ακόμη καταφέρει να εξηγήσουν ακριβώς πόσα είδη πέθαναν.

ένα νέο χαρτί Δημοσιεύτηκε στις Φύση Συνδέσεις Δείχνει μια περίπτωση ότι σωματίδια νικελίου που έγιναν θολά ως αποτέλεσμα των ηφαιστειακών εκρήξεων στις Σιβηρικές παγίδες διασκορπίστηκαν μέσω αέρα και νερού και ήταν η αιτία της επακόλουθης οικολογικής καταστροφής. Η εφημερίδα σημειώνει την τεράστια κατάθεση μεταλλεύματος σουλφιδίου νικελίου Norilsk στη λεκάνη Tunguska που “μπορεί να έχει απελευθερώσει τεράστια ηφαιστειακά αέρια και αερολύματα πλούσια σε νικέλιο στην ατμόσφαιρα” ως την αρχή της αλυσίδας γεγονότων που οδήγησαν στη μαζική εξαφάνιση.

Η μελέτη βασίζεται στην ανάλυση των ισοτόπων νικελίου που προέρχονταν από ιζηματογενή πετρώματα Permian που συλλέχθηκαν από το τμήμα της λίμνης Buchanan της λεκάνης Sverdrup στην Υψηλή Αρκτική του Καναδά. Αυτό που ήταν αξιοσημείωτο για τα δείγματα πετρωμάτων ήταν ότι περιείχαν τις ελαφρύτερες αναλογίες ισοτόπων νικελίου που μετρήθηκαν ποτέ, οδηγώντας επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι το νικέλιο προήλθε με τη μορφή θολών σωματιδίων από το ηφαίστειο.

Όπως εξηγεί το έγγραφο, οι μόνες παρόμοιες ισοτοπικές τιμές για το νικέλιο θα είναι εκείνες από τις αποθέσεις ηφαιστειακού θειούχου νικελίου. Οι επιστήμονες γράφουν ότι από όλους τους μηχανισμούς που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τέτοιες τιμές, η «πιο πειστική» εξήγηση είναι ότι έφτασαν εκεί ως «τεράστιο αεροζόλ πλούσιο σε νικέλιο» από τη μεγάλη ηφαιστειακή επαρχία της Σιβηρίας (STLIP).

Η θανατηφόρα επίδραση των σωματιδίων νικελίου

Όταν το νικέλιο μπήκε στο νερό, κατέστρεψε το υποβρύχιο οικοσύστημα.

Συν-συγγραφέας της μελέτης, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Laura Waslinke του Πανεπιστημίου Βόρειας Αριζόνα, εξήγησε Ότι «το νικέλιο είναι ένα απαραίτητο μέταλλο για πολλά έμβια όντα, αλλά μια αύξηση στην αφθονία του νικελίου θα είχε οδηγήσει σε μια εξαιρετική αύξηση της παραγωγικότητας των μεθανογόνων, μικροοργανισμών που παράγουν μεθάνιο. Η αύξηση του μεθανίου θα ήταν εξαιρετικά επιζήμια για όλο το οξυγόνο -Ανεξάρτητη ζωή. Αυτό θα επηρέαζε τους οργανισμούς τόσο εντός όσο και εκτός του νερού. Ο καθηγητής πιστεύει ότι τα δεδομένα τους παρέχουν άμεσα στοιχεία που συνδέουν τα πλούσια σε νικέλιο αερολύματα, τις αλλαγές στον ωκεανό και την επακόλουθη μαζική εξαφάνιση. μηχανισμός θανάτωσης “, είπε. προστέθηκε.

Αναπληρώτρια Καθηγήτρια της NAU Laura Wasylenki.Πίστωση: Πανεπιστήμιο Βόρειας Αριζόνα.

Άλλες θεωρίες για τον μεγάλο θάνατο

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει άλλες επιδράσεις ηφαιστειακών εκρήξεων στη Σιβηρία που πιθανότατα συνέβαλαν στην εξαφάνιση, συμπεριλαμβανομένης της υπερθέρμανσης του πλανήτη, της απελευθέρωσης τοξικών μετάλλων και της οξίνισης των ωκεανών, οι οποίες πιθανότατα σκότωσαν γρήγορα ορισμένα είδη. Άλλοι πέθαναν ως αποτέλεσμα της εξάντλησης των επιπέδων οξυγόνου στο νερό.

“Αυτή η κατάρρευση των διασυνδεδεμένων κύκλων ζωής και διαδικασιών οδήγησε τελικά στην παρατηρούμενη καταστροφική έκταση της μαζικής εξαφάνισης στα σύνορα Permian-Triassic”, Ο θαλάσσιος βιοχημικός Hana Gorikova είπε: από το Πανεπιστήμιο του St Andrews στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο διεξήγαγε μια μελέτη του 2020 σχετικά με την εξαφάνιση των Περμανίων Η μελέτη της εξέτασε ορυκτά κελύφη από βραχιόποδα σε αυτό που είναι τώρα οι νότιες Άλπεις στην Ιταλία.