Η διάσημη καφέ κανάτα του Jack Harbaugh στο The Brown Jug

Ann Arbor, Μίσιγκαν – Με όλο τον σεβασμό στους ανθρώπους που εργάζονται στο The Brown Jug, η εγκατάστασή τους δεν είναι η καλύτερη επιλογή μου για ένα εστιατόριο που θα παρουσιάσει την καλύτερη γαστρονομική εμπειρία που έχει να προσφέρει αυτή η πόλη.

Μπορεί να μην είμαι μόνος σε αυτή την αξιολόγηση. Όταν φτάνω στις 17:30 την Παρασκευή, τα περισσότερα τραπέζια είναι άδεια. Με καλούν να καθίσω μόνος μου και ένας διακομιστής σταματά δίπλα στο περίπτερό μου λίγες στιγμές αργότερα για να παραγγείλει ποτό.

Του είπα ότι ήταν λίγο στις ειδήσεις σήμερα. Το γνωρίζει αυτό;

ξέσπασα στα γέλια. Γνωρίζει, όπως και το υπόλοιπο προσωπικό του εστιατορίου. Η ομαδική τους συνομιλία μιλούσε γι’ αυτό ασταμάτητα.

Μάλιστα, λέει, μιλούσαν για την προσθήκη ενός νέου burger στο μενού. Μπορεί να το αποκαλούν «Χάρμπου». Ίσως το «πρώτο επίπεδο παραβίασης», καθώς είδαν κάποιον να αστειεύεται στο Twitter. Ο ιδιοκτήτης Perry Borricos άσκησε βέτο στις προτάσεις – δεν χρειάζεται να επιστήσουμε την προσοχή στην εγκατάσταση.

Το δίλημμά μου, λοιπόν, είναι να προσδιορίσω τι μπορεί να απαιτήσει ένας προπονητής ποδοσφαίρου του Μίτσιγκαν για τον εαυτό του στο The Brown Jug. Το vegan Beyond Burger του Μάικλ Φελπς απορρίπτεται άμεσα. Το ίδιο και το burger γαλοπούλας της DeAnna McDaniel. (Πρέπει να πούμε ότι οι γαλοπούλες είναι νευρικά πουλιά).

Η απόφαση εξαρτάται από το Burger του Bo Schembechler και το Famous Brown Jug Burger του Jack Harbaugh. Το τελευταίο δεν έχει περιγραφή, αλλά είναι φθηνότερο και πήρε το όνομά του από τον πατέρα του κύριου εκπαιδευτή.

Δίνω την παραγγελία.

****

Ο Πάρης Τσουρδαλάκης είναι ο γενικός διευθυντής του The Brown Jug και έχει κάποιες ιστορίες. Είναι ένα “ιστορικό μέρος”, λέει, και οι τοίχοι -σχεδόν κάθε εκατοστό καλύπτονται από φωτογραφίες αθλητικών αγώνων του Μίτσιγκαν ή του ιδιοκτήτη που ποζάρει με μια αθλητική φιγούρα του Μίτσιγκαν- αποτελούν απόδειξη για τα περισσότερα από 80 χρόνια που αυτό το μέρος έχει λειτουργήσει ως οι καλοί πολίτες της Ann Arbor.

Αλλά πρώτα πρώτα: Ο Τσουρδαλάκης λέει ότι η καφέ στάμνα κάνει τα πράγματα με τον σωστό τρόπο. Το σύστημα POS τους διατηρεί εξαιρετικά αρχεία. Εάν, για παράδειγμα, πρέπει να αναζητήσουν την απόδειξη για μια αγορά που έγινε πριν από δύο χρόνια, μπορούν να το κάνουν. Κανένα πρόβλημα.

Και παρεμπιπτόντως, προσθέτει, το The Brown Jug είναι πολύ στις ειδήσεις, οπότε σήμερα δεν είναι κάτι καινούργιο. Πιστεύει ότι το εστιατόριο έχει συκοφαντηθεί από το Scorekeeper’s Bar and Grill, έναν άλλο χώρο Ann Arbor περισσότερο γνωστό για τα ποτά και την πίστα χορού παρά για το φαγητό του. Λέει ότι είναι δύσκολο να μπεις στο The Brown Jug με ψεύτικη ταυτότητα. Μην ακούτε αυτές τις κατηγορίες στο δρόμο.

Αλλά έχω μείνει έξω από το σημαντικό έργο που έχω στη διάθεσή μου: Πώς θα μπορούσε κάποιος, σε έναν οργανισμό τόσο εμβληματικό όπως το The Brown Jug, να έχει διαπράξει μια εξωφρενική (και υποτιθέμενη) παραβίαση των πολιτικών του National Collegiate Athletic Association;

Ο Τσουρδαλάκης δεν έχει απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Έχει όμως πολλές διατροφικές συστάσεις. Δείχνει τη Feisty Feta του Jacob Trouba. Δεν έχει σημασία αν δεν μπορείτε να κάνετε σκι και δεν έχετε 100 mph βολή. Αυτό το ορεκτικό είναι το αγαπημένο όλων. Κάθε προπονητής στην πανεπιστημιούπολη λατρεύει αυτό το Vita.

Η παρμεζάνα κοτόπουλου είναι μια άλλη δημοφιλής επιλογή μεταξύ της κοινότητας στίβου του Μίσιγκαν. Υπάρχουν δύο εκδόσεις στη λίστα: η μία πήρε το όνομά της από τον Steve Clinkscale. Άλλος μετά τον Μάικ Έλστον. Ο Τσουρδαλάκης λέει ότι το The Brown Jug θα πρέπει να εκτυπώνει νέα ρόστερ δύο ή τρεις φορές το χρόνο, ειδικά εάν ένας προπονητής ή ένας παίκτης φύγει με κακούς όρους. Θα αφαιρέσουν εικόνες από τους τοίχους τους για τον ίδιο λόγο.

Και παρεμπιπτόντως, συνεχίζει, είναι σημαντικό να πάρεις ένα πιάτο με το όνομά σου. Μερικές φορές οι προπονητές πρέπει να παραχωρήσουν εάν κάποιος άλλος έχει ήδη παραγγείλει το αγαπημένο τους γεύμα. Ίσως έτσι κατέληξε ο Aidan Hutchinson στο «Bucket of Fries» και όχι στο «Fried Buckeye» (σερβιρισμένο κρύο και κομμένο στη μέση).

Τρεις μαθητές φτάνουν στο τραπέζι δίπλα μου. Οι quesadillas τους, μου λένε, είναι ο λόγος που επισκέπτονται – είναι από τις καλύτερες της πόλης. Μια διαφορετική ομάδα, που επισκέφτηκε την Ann Arbor από τον Καναδά, επέλεξε το The Brown Jug επειδή φαινόταν ενδιαφέρον στο διαδίκτυο. Φεύγουν ευχαριστημένοι με το γεύμα τους.

Ίσως αυτό να είναι όλη η ουσία, λέει ο Τσουρδαλάκης. Γνωρίζει ότι το The Brown Jug μπορεί να μην είναι το καλύτερο φαγητό που διατίθεται στο Ann Arbor. Αλλά εξακολουθεί να είναι καλό φαγητό και ένα μεγάλο μενού – “αμερικάνικα κλασικά” έως Tex-Mex έως ελληνικά από πίτσα έως σάντουιτς έως μπέργκερ. Έχει κάτι να προσφέρει σε όλους, ίσως ακόμη και σε έναν προπονητή ποδοσφαίρου.

Επιστρέφουμε λοιπόν στα όσα ειπώθηκαν ένας προπονητής θα μπορούσε να παραγγείλει εάν εμφανιζόταν εδώ -πολύ υποθετικά- με μερικούς μαθητές γυμνασίου που ενδιαφέρονταν να παίξουν ποδόσφαιρο στο πρόγραμμά του.

Μου είπαν το Jack Harpo Burger. Με πατάτες βάφλας.

****

Είναι 6:30 μ.μ. και έχω τελειώσει το σερβίρισμα.

Το αγαπημένο Brown Jug Burger του Jack Harbaugh είναι μισό κιλό κιμά μοσχαρίσιο κρέας Angus — τοπικής παραγωγής, αν είναι ειλικρινής ο Τσουρδαλάκης. Βγαίνει πάνω σε ψωμάκι μπριός με μαρούλι, ντομάτα και δόρυ τουρσί στο πλάι. Είναι περίπου όσο πιο απλό μπιφτέκι μπορείτε να πάρετε, αλλά αυτό αφήνει πραγματικά το μπιφτέκι να λάμψει.

Οι πατάτες βάφλας είναι τραγανές, καλά καρυκευμένες τηγανητές πατάτες βάφλας.

Αυτό είναι το μόνο που παράγγειλα, αλλά περισσότερα πιάτα συνεχίζουν να προσγειώνονται στο τραπέζι μου. Πρώτα είναι η Feisty Feta. Ήθελαν πολύ να δοκιμάσω τη Feisty Feta. Και είναι πολύ καλό – ακριβώς η σωστή ποσότητα μπαχαρικών που θα σας κάνει να θέλετε να συνεχίσετε να τρώτε, αλλά ίσως απλώς πεινάτε.

Έπειτα έρχεται μια παραγγελία των Fried Macaroni and Cheese Bites του Josh Richelow. Αυτό είναι δημοφιλές μεταξύ των ανθρώπων που πεινούν όταν πίνουν.

Στη συνέχεια τακτοποιήστε τα φτερά. Αυτές είναι οι διάσημες φτερούγες κοτόπουλου του Shoelace, και για πλήρη αποκάλυψη, είδα τον Denard Robinson εδώ μια φορά όταν ήμασταν φοιτητές. Αλλά τα ίδια τα φτερά έχουν μια νέα συνταγή, και αυτά είναι επίσης καλά.

Εδώ είμαι λοιπόν στο The Brown Jug. Μέχρι στιγμής, έχω φάει ένα πολύ πλούσιο γεύμα και δεν έχω δει κανένα έγκλημα.

Και πάλι, ακόμα δεν πήρα τον λογαριασμό.