Ο Alexei Cotsilinis (αριστερά) βρίσκεται με μια οικογένεια Ουκρανίας που έφυγε από τη χώρα για να βοηθήσει να βρει ένα σπίτι στη Ρουμανία. Ταξίδεψε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στη Ρουμανία για να βοηθήσει στον συντονισμό της επανεγκατάστασης.
Έλληνας ειδικός πληροφορικής έφυγε από το Πίτσμπουργκ των Ηνωμένων Πολιτειών στις αρχές Μαρτίου για τη Συρία στα σύνορα της Ρουμανίας με την Ουκρανία. Είναι ακόμα σε μια αποστολή που ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα βοηθούσε τις οικογένειες των Ουκρανών συναδέλφων του να ξεφύγουν από τον πόλεμο.
Ο Αλέξιος Κοτσιλίνης εργάζεται σε μια μεγάλη εταιρεία συμβούλων πληροφορικής που ονομάζεται ArganoArbela (πρώην ArbelaTech), η οποία απασχολεί προσωπικό εξωτερικού από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων 20 Ουκρανών. Η εταιρεία ένιωσε την υποχρέωση να βοηθήσει τις οικογένειές τους να περάσουν τα σύνορα με ασφάλεια, να βρουν σπίτια όπου θα μπορούσαν να εγκατασταθούν, να βεβαιωθεί ότι είχαν ό,τι χρειάζονταν και, το πιο σημαντικό, να τους ενημερώσει ότι δεν ήταν μόνοι. Ο Κοτσλίνις πήγε στη Ρουμανία για να συντονίσει αυτή την προσπάθεια.
«Μέχρι στιγμής, μαζί με την Ουκρανή συνάδελφό μας Τζούλια Κίβα, που ζει στην Πολωνία, καταφέραμε να εκκενώσουμε επτά οικογένειες, συνολικά 22 άτομα», είπε στην «Καθημερινή» ο Κοτσιλίνης. «Ξέρετε, μόνο γυναίκες και παιδιά μπορούν να φύγουν από τη χώρα. Οι άντρες στέκονται πίσω [with the exception of those who have three children or more]. Οι περισσότεροι παίρνουν τις οικογένειές τους στα σύνορα και επιστρέφουν.
«Γνώρισα γυναίκες που δεν ήξεραν να οδηγούν αλλά που κόλλησαν στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου για να σώσουν τα παιδιά τους από βόμβες»
Οι άνδρες εμπλέκονται σε κάποια μορφή αντίστασης στη ρωσική εισβολή, σκάβοντας χαρακώματα, βοηθώντας τους μαχητές ή με άλλους τρόπους που μπορούν. «Κανείς δεν είναι αδρανής», λέει, ακόμη και όσοι έχουν φύγει από τη χώρα, πηγαίνουν στη δουλειά αμέσως – διαδικτυακά – μπορούν να κερδίσουν χρήματα για να τα στείλουν στον ουκρανικό στρατό ή να ενταχθούν σε ανθρωπιστικές οργανώσεις στα σύνορα. Βοηθήστε τους συντρόφους τους. Μερικοί από τον λεγόμενο Στρατό ΤΠ, μια παγκόσμια κοινότητα χάκερ που πραγματοποιούν επιθέσεις στον κυβερνοχώρο στη Ρωσία, εντάσσονται. Πριν από λίγες εβδομάδες έκαναν μια κανονική ζωή ως διαχειριστές έργων, προγραμματιστές και ελεγκτές λογισμικού. Αυτή η ζωή δεν είναι πια. Θα εξαλειφθούν επίσης οι παλιοί βιομηχανικοί και οι εταιρικοί ανταγωνισμοί.
«Έχουμε πέντε ή έξι ανταγωνιστές σε αυτόν τον τομέα [corporate resource management software] Με προσωπικό στην Ουκρανία. Πριν από τον πόλεμο, όλες αυτές οι εταιρείες είχαν έντονο ανταγωνισμό και υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός στο προσωπικό επειδή υπάρχουν λίγα άτομα σε αυτόν τον κλάδο και είναι δύσκολο να τα βρεις. Σήμερα είμαστε όλοι ενωμένοι πίσω από τον ίδιο στόχο: να εκκενώσουμε με ασφάλεια όλους τους συναδέλφους μας από την Ουκρανία και να συγκεντρώσουμε κεφάλαια για τη στήριξη των οικογενειών τους», είπε ο Κοτσιλίνης. Αναφέρεται σε περισσότερους Ουκρανούς.
Πολλές εταιρείες του κλάδου έχουν ήδη δημιουργήσει μια διαδικτυακή πλατφόρμα συγκέντρωσης κεφαλαίων (dynamicsukraine.org) μέσω της οποίας οι CEO καλούν τους υπαλλήλους τους και το κοινό να βοηθήσουν στην προσπάθεια. Ο Victor Lesiev, Ουκρανός Αντιπρόεδρος του SIS, συνοψίζει την κατάσταση: «Σε δύο εβδομάδες, το ουκρανικό προσωπικό μας απέκτησε νέες εφαρμογές, όπως εφαρμογές λογισμικού και προηγμένες τεχνολογίες, όπως η επιβίωση από αεροπορικές επιδρομές. Κρύβεται ενώ βομβαρδίζεται, αποφεύγει τον κίνδυνο, κοιμάται υπόγεια και κάνει κάθε λογής πράγματα που κανείς στον σύγχρονο κόσμο δεν πρέπει να κάνει.
Στις 8 Μαρτίου, ο Κοτσιλίνης έφτασε στη Ρουμανία, όπου οι περισσότεροι από τους εκτοπισμένους Ουκρανούς είχαν ήδη περάσει τα σύνορα. Το ποσό των εκροών σήμερα είναι μικρό, αλλά η διαδικασία απόκτησής τους είναι εξαιρετικά οργανωμένη, καθώς υπάρχουν υπηρεσίες και οργανισμοί από όλο τον κόσμο για να παρέχουν ό,τι χρειάζονται, να παρέχουν ιατρική περίθαλψη εάν χρειάζεται και να φροντίζουν τα παιδιά τους.
“Οι ιστορίες που ακούμε για το πώς έφτασαν στα σύνορα είναι αδιανόητες. Οι περισσότεροι από αυτούς κοιμήθηκαν για πέντε ημέρες στα αυτοκίνητά τους – όλη η οικογένεια στο αυτοκίνητο, μαμάδες, μπαμπάδες, παιδιά, γάτες και σκύλοι. Άλλοι έψαξαν σε ξενοδοχεία και κοιμήθηκαν στο πεζοδρόμιο Όλα συνέβησαν όταν ήξεραν ότι έπρεπε να πουν αντίο στα σύνορα, Ίσως για πάντα. Συνάντησα γυναίκες που δεν ήξεραν να οδηγούν αλλά που έρχονταν πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου για να σώσουν τα παιδιά τους από τις βόμβες.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα δωρεάν διαμερίσματα είναι κατειλημμένα, η εύρεση σπιτιών είναι η μεγαλύτερη πρόκληση, λέει ο Cotslinis. Μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να χρησιμοποιεί λογαριασμούς στην Airbnb και σε άλλους ιστότοπους. «Στην πραγματικότητα δεν κάνω τίποτα, αλλά είναι σημαντικό για αυτούς να βρίσκονται κάπου όπου νιώθουν ασφαλείς και ικανοί να εργαστούν στο διαδίκτυο», λέει.
Σκοπεύει να περάσει τουλάχιστον έναν μήνα στη Σύρτη. «Νιώθω ότι μας επιτίθενται. Εμείς οι Έλληνες καταλαβαίνουμε τι σημαίνει να εισβάλλεις και να προστατεύεις την οικογένειά σου, το σπίτι σου και τη χώρα σου. Είναι στην ιστορία μας. Οι Αμερικανοί είναι δύσκολο να φανταστούν? Δεν καταλαβαίνουν γιατί οι Ουκρανοί θέλουν να μείνουν και να πολεμήσουν. Καταλαβαίνουμε», λέει.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”