Το 2008, η Χριστίνα Μαρτίνη και ο Νικόλαος Μίνογλου παρουσιάστηκαν από κοινό τους φίλο και βγήκαν μαζί για φαγητό στην Αθήνα. Το θέμα τους προς συζήτηση; Ελληνικά σανδάλια. Ο Martini, ο οποίος εκπαιδεύτηκε στο Cordwinners στο Λονδίνο, ζούσε εκείνη την εποχή στο Παρίσι, ένας σχεδιαστής παπουτσιών υψηλής απόδοσης στο Balenciaga που είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τον Marc Jacobs στη Louis Vuitton. Ο Μίνογλου, ο παππούς του οποίου ίδρυσε μια εταιρεία παραγωγής καουτσούκ στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1950, ολοκλήρωσε πρόσφατα ένα MBE στο Babson College στη Βοστώνη και έψαχνε να δημιουργήσει κάτι δικό του.
«Καταλάβαμε και οι δύο ότι υπήρχε ένα κενό στην αγορά», λέει η Μαρτίνη, μιλώντας από το στούντιο της στην Κέρκυρα, όπου ζει τώρα με τον σύζυγό της, Απόστολο Μπορσανίδη Καββαδία και μια νεαρή οικογένεια σε ένα ελαιοτροφείο. «Θέλαμε να κατασκευάσουμε και να εξάγουμε ελληνικά τουριστικά σανδάλια καλής ποιότητας».
«Οι φίλοι μας έρχονταν στην Ελλάδα, αγόραζαν σανδάλια και ελαιόλαδο και πήγαιναν σπίτι τους», προσθέτει ο Μίνογλου. Ξέραμε ότι ο κόσμος τους αγαπούσε. Αλλά συνειδητοποιήσαμε ότι η ποιότητα και ο σχεδιασμός δεν είναι εκεί που θα έπρεπε. Είδαμε τους Έλληνες να κοιτούν υποτιμητικά τα σανδάλια, την κληρονομιά. Θέλαμε να κάνουμε το αντίθετο, να πάρουμε την κληρονομιά μας και να την κάνουμε πιο μοντέρνα και καλύτερη. Ήταν μια πολύ συγκεκριμένη ιδέα, εξ ου και το όνομα».
Φέτος, τα Ancient Greek Sandals γιορτάζουν μια δεκαετία στο χώρο. Κατασκευή στην Ελλάδα και πώληση σε όλο τον κόσμο, από την Αμερική μέχρι την Ιαπωνία, μέσω της ιστοσελίδας τους (Ancientgreeksandals.com) και ο πρωτοπόρος της Athena, και μέσω καταστημάτων λιανικής όπως οι Le Bon Marché και Net-a-Porter, έχει πιστούς ακόλουθους σε όλες τις σειρές ανδρών, γυναικών και παιδιών. Τα στυλ κυμαίνονται από το παραδοσιακό ελληνικό σανδάλι με σόλα στιλέτο έως το μοντέρνο σανδάλι με καρφιά με κρύσταλλα ή χρωματιστό καουτσούκ. Η μάρκα παράγει επίσης σανδάλια πλατφόρμας για αστικά περιβάλλοντα, καθώς και τσόκαρα και παντόφλες. Τα πιο απλά γυναικεία δερμάτινα στυλ ξεκινούν από περίπου 155 £ – διπλάσια τιμή από το απλούστερο Birkenstock, αλλά μόνο το ένα τέταρτο των ισοδύναμων στυλ σχεδιαστών στον κόσμο – και τα τσόκαρα μπορούν να φτάσουν έως και 295 £.
Διαφορετικές περιοχές προτιμούν διαφορετικές ποικιλίες. Από την αρχή, η Αμερική ήταν η μεγαλύτερη αγορά για σανδάλια της αρχαίας Ελλάδας. «Προτιμούν τα πιο sparkly στυλ, τα βραδινά στυλ, τα κρύσταλλα που έχουμε φτιάξει τελευταία. Ή κοσμήματα από τις συνεργασίες μας με [the New York fine jewellery brand] λέει ο Martini. Οι Αμερικανοί αγαπούν επίσης κάτι απαλό. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που κατασκευάσαμε μια άνετη κατασκευή με πιο χοντρή σόλα. Το λατρεύει και η ασιατική αγορά. Οι Γάλλοι θαυμάζουν πραγματικά την αρχαία ελληνική κουλτούρα, γι’ αυτό προτιμούν τα δερμάτινα σχέδια με ζώνες και κλιπ. Αλλά όλοι στον κόσμο είναι εξοικειωμένοι με την ελληνική μυθολογία, την αρχαία ελληνική τέχνη και την αρχιτεκτονική, οπότε είναι εύκολο να την ερωτευτείς».
Η επετειακή capsule συλλογή της μάρκας γιορτάζει αυτή τη διαρκή γοητεία της χώρας των θεών, με 10 σχέδια σανδαλιών εμπνευσμένα από αρχαία ελληνικά γλυπτά. Ο Martini συνεργάστηκε με τον ιστορικό τέχνης Zegna Ventico για να επιλέξει έργα που βρίσκονται σήμερα σε διεθνή μουσεία, όπως το Λούβρο, το Βρετανικό Μουσείο και το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης.
«Σκεφτόμουν να διηγηθώ την ιστορία των γυναικών, των θεών, των ιέρειών, των μητέρων και των ηρωίδων, η καθεμία με τον δικό της τρόπο», λέει ο Ventico. «Θέλαμε επίσης να καλύψουμε το σύνολο της ελληνικής τέχνης, από τη Γεωμετρική περίοδο μέχρι τους Ρωμαίους». Ο Martini και η ομάδα σχεδιασμού γυάλισε επτά αγάλματα, δύο αγάλματα και ένα βάζο, βρίσκοντας τις λεπτομέρειες και τα μοτίβα μέσα για να εμπνεύσουν το σχέδιο: στριμμένα περιδέραια που φαίνονται σε αρχαίες φιγούρες από τερακότα. οι λεπτές πτυχωτές ρόμπες του κλασικού ειδωλίου. σανδάλια στον αστράγαλο που βρέθηκαν σε γλυπτά της κυνηγού Άρτεμης. και η φτερωτή Θριαμβευτική Σαμοθράκη και οι φούστες ντυμένες με το λουλούδι της Αφροδίτης της Μήλου, δύο από τα πιο διάσημα γλυπτά του κόσμου, τα οποία βρίσκονται σήμερα στο Λούβρο. «Λατρεύω τον τρόπο που οι εμβληματικές κλειδαριές της Dame d’Auxerre μεταμορφώνονται σε δαντέλα και το περιβραχιόνιο Crouching Venus έχει γίνει κόσμημα στον αστράγαλο», λέει ο Ventico.
Στις εύθραυστες ακόμα μέρες μετά την ελληνική οικονομική κρίση, η κατασκευή αρχαιοελληνικών σανδαλιών ως διεθνές αλλά εποχιακό brand, εκτός των παραδοσιακών πρωτευουσών της μόδας, ήταν πάντα μια πρόκληση. Μόνο μερικές ελληνικές μάρκες μόδας, όπως η Zeus και η Dion, έχουν κάνει παγκόσμια ονόματα από την πατρίδα τους. Τόσο ο Marius Schwab όσο και η αείμνηστη Σοφία Κοκοσαλάκη πέτυχαν επιτυχία στο Λονδίνο. «Ναι, τα πράγματα μπορεί να είναι πιο δύσκολα στην Ελλάδα από το να ξεκινήσεις κάτι στην πρωτεύουσα της μόδας», λέει ο Μίνογλου, «αλλά από την άλλη, επειδή η Αθήνα είναι μια μικρότερη κοινότητα και επειδή η δουλειά του παππού και του πατέρα μου χρησίμευσε ως πλατφόρμα, είχαμε Πολλές επαφές με εργοστάσια και διοίκηση. Η κρίση ήταν πραγματικά χρήσιμη γιατί στα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν, τα εργοστάσια εξακολουθούσαν να κλείνουν και αυτά που ήταν ανοιχτά είχαν υπερβολική χωρητικότητα. Καταφέραμε να τραβήξουμε την προσοχή τους πιο εύκολα».
Η εποχικότητα λήφθηκε υπόψη από την αρχή. «Συμφωνήσαμε ότι είναι καλύτερο να επικεντρωθούμε και να κάνουμε κάτι πολύ καλό από το να έχουμε μια επωνυμία που να είναι πολυεποχών και πολλών κατηγοριών», λέει ο Minoglu. «Οι πωλήσεις δεν είναι ισχυρές κατά τη διάρκεια του χειμώνα», προσθέτει ο Martini. «Έχουμε το νότιο ημισφαίριο, την Αυστραλία, αλλά δεν υπάρχει σύγκριση με την ευρωπαϊκή/αμερικανική καλοκαιρινή περίοδο».
Σύμφωνα με τον Μίνογλου, η εταιρεία είναι κερδοφόρα, χωρίς δάνεια, από τον πρώτο χρόνο. «Από το 2017 μέχρι σήμερα, η μάρκα έχει αυξηθεί κατά 25 τοις εκατό στη χονδρική και απευθείας στους καταναλωτές», λέει. «Ο Covid μας μείωσε κατά 30 τοις εκατό συνολικά, αλλά τώρα βρισκόμαστε σε επίπεδα προ της πανδημίας, λίγο περισσότερο». Η πανδημία έπληξε την εταιρεία με προβλήματα χονδρικής και τεράστιο κενό στα διεθνή ταξίδια. Η παραγωγή σταμάτησε για τρεις μήνες. “Υιοθετήσαμε μια πιο επιθετική στρατηγική όσον αφορά το ψηφιακό μάρκετινγκ επειδή το ηλεκτρονικό μας κατάστημα λειτουργούσε συνεχώς. Έτσι αναβαθμίσαμε τα φυλλάδια για να φιλτράρουμε το απόθεμα και προσφέραμε μια ανακυκλωμένη σειρά πολύ γρήγορα και σε χαμηλότερη αρχική τιμή. Βγήκαμε από αυτό υγιείς , χωρίς σημαντικές ουλές.”
Η μάρκα, η οποία άνοιξε τη ναυαρχίδα της στην Αθήνα το 2019, επεκτάθηκε πρόσφατα για να συμπεριλάβει οικιακά είδη, όπως κουβέρτες και δερμάτινα καλάθια εμπνευσμένα από το σπίτι Martini και Cavadias σε μια φάρμα ελιάς, και πρόσφερε μια σειρά από δερμάτινες τσάντες (από 155 £) και κροσέ . Τσάντες (από 215 £), τις οποίες η Martini και ο Μίνογλου προσδοκούν ότι θα είναι μια σημαντική μελλοντική κατηγορία. Η συνεργασία με άλλες επωνυμίες και ιδιώτες εξακολουθεί να είναι ένας τρόπος για να εισάγετε μια δημιουργική καινοτομία στα δοκιμασμένα σανδάλια. Έχουν ήδη υπάρξει συνεργασίες με την Αυστραλιανή κοσμηματοπώλη Lucy Falk, την influencer Harley Viera Newton και τη Sirenuse στην ακτή του Αμάλφι. Τα μελλοντικά σχέδια περιλαμβάνουν τη δημιουργία καταστήματος σε ένα διεθνές ξενοδοχείο.
Ενώ η Minoglu έχει γραφεία στην Αθήνα, κοντά σε κατασκευαστές και προμηθευτές, η Martini συνεχίζει να βρίσκει έμπνευση στην παραθαλάσσια τοποθεσία της στην Κέρκυρα, όπου μετακόμισε από το Παρίσι την ίδια χρονιά που ίδρυσε το brand. «Αν δεν τα πήγαινε καλά με τα σανδάλια, έπρεπε να επιστρέψω», λέει. Κρατήστε αυτό δεν είναι ανησυχητικό. «Για την υψηλή ραπτική, δεν νομίζω ότι η Κέρκυρα θα λειτουργήσει, αλλά αυτό που κάνω αυτή τη στιγμή είναι το τέλειο μέρος».
Ακολουθηστε Ενσωμάτωση tweet Στο Instagram για να δείτε πρώτα τις τελευταίες ιστορίες μας