Ιστορικό
Η ελληνική οικονομία πέρασε από μια σοβαρή δεκαετή ύφεση μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2007-2008. Αυτό που ξεκίνησε ως ένα μοναδικό επεισόδιο κρίσης δημόσιου χρέους στη νομισματική ένωση, οδήγησε σε κρίση στον τραπεζικό τομέα και σε μια σειρά προγραμμάτων προσαρμογής με στόχο τη μακροοικονομική σταθερότητα και την οικονομική ανάκαμψη. Υπάρχει ήδη ένας μεγάλος αριθμός επίσημων άρθρων, βιβλίων και δημοσιεύσεων που αναφέρονται στις αιτίες της κρίσης ή κατευθυντήριες γραμμές για την προσαρμογή.
Η πανδημία COVID-19 το 2020 διέκοψε την οικονομική ανάκαμψη, ωθώντας την οικονομία πίσω σε βαθιά ύφεση, αλλά μια ισχυρή ανάκαμψη σημειώθηκε τα επόμενα τρία χρόνια. Τώρα που η σκόνη μετά τον κορωνοϊό έχει καταλαγιάσει και η ζωή επιστρέφει στους κανονικούς ρυθμούς, είναι καιρός να δούμε την τρέχουσα κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προσδοκίες στο μέλλον. Προσφέρουμε ένα προσανατολισμένο στην αγορά φακό στην ανάλυση, εστιάζοντας κυρίως στον ιδιωτικό τομέα ως βασικό μοχλό μελλοντικής ανάπτυξης και βασιζόμενοι στην κοινή μας εμπειρία στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σημαντικός επενδυτής στην ελληνική οικονομία. Η ανάλυσή μας βασίζεται στην εμπειρία και το αναλυτικό πλαίσιο της EBRD, χρησιμοποιώντας έρευνες που χρηματοδοτούνται από την EBRD για το επιχειρηματικό περιβάλλον και την προσέγγιση «μετασχηματισμού χαρακτηριστικών» της EBRD για τη μέτρηση των οικονομιών στα επιθυμητά χαρακτηριστικά μιας οικονομίας της αγοράς.
Ξεκινάμε με μια τεκμηριωμένη αξιολόγηση της πορείας από την κρίση στην ανάκαμψη με έμφαση στην προσαρμογή στον εταιρικό τομέα. Η διεθνής εμπειρία σε ύφεση και ανάκαμψη δείχνει τη σημασία της ικανότητας ανάπτυξης πολιτικών και ανταπόκρισης στις μεταρρυθμίσεις σε εταιρικό επίπεδο. Επομένως, στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, ενσωματώνουμε εμπειρικές γνώσεις από την πρώτη φάση της ανάκαμψης μετά την κρίση σε ένα επεξηγηματικό πλαίσιο για το τι οδηγεί την επενδυτική διαδικασία μετά από μια συγκεκριμένη περίπτωση βαθιάς ύφεσης υπό περιορισμένες επιλογές πολιτικής.
Υπάρχει εκτενής βιβλιογραφία σχετικά με τη σειρά των μεταρρυθμίσεων και τις σχετικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη και την ευημερία κατά τη διάρκεια της οικονομικής μετάβασης. Εμπλουτίζουμε αυτή τη συζήτηση σε τρεις κατευθύνσεις. Πρώτον, προτείνουμε μια εμπειρική προσέγγιση για τους μοχλούς ανάπτυξης της ανάκαμψης που βασίζεται στη σύγχρονη αναπτυξιακή θεωρία και στις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές. Δεύτερον, εφαρμόζουμε την έννοια των δεσμευτικών περιορισμών ως κατευθυντήρια γραμμή για τον σχεδιασμό της κατεύθυνσης των μεταρρυθμίσεων. Τέλος, εισάγουμε έξι χαρακτηριστικά των συνθηκών της αγοράς για τη βαθμονόμηση του ανανεωμένου πλαισίου πολιτικών ικανοτήτων.
Πρόσφατες οικονομικές εξελίξεις
Η Ελλάδα είχε μια ισχυρή, αν όχι θεαματική, ανάκαμψη από τα βάθη της κρίσης το 2015. Ο κορωνοϊός του 2019 έπληξε σκληρά την οικονομία, όπως θα ήταν αναμενόμενο για μια οικονομία προσανατολισμένη κυρίως στις υπηρεσίες, αλλά έκτοτε σημειώθηκε ισχυρή ανάκαμψη. Η σταθερή μείωση του ποσοστού ανεργίας, από 25%+ στο αποκορύφωμα της κρίσης σε περίπου 10% τώρα αποτελεί ένδειξη σταθερής ανάκαμψης – στην πραγματικότητα οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού αποτελούν πρόβλημα σε ορισμένους κλάδους. Η δημοσιονομική πειθαρχία αποτελεί σημαντικό μέρος της ανάκαμψης υπό διαδοχικές διοικήσεις από το 2015 και η επιχειρηματική εμπιστοσύνη και το οικονομικό κλίμα ήταν ισχυρά. Εν τω μεταξύ, οι επίμονες αδυναμίες στην οικονομία αντανακλώνται σε ένα διευρυνόμενο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών κατά την περίοδο 2021-22, και η εμπιστοσύνη των καταναλωτών έχει δεχθεί πρόσφατα πλήγμα, γεγονός που μπορεί να αντανακλά τη θλίψη για την ευρύτερη περιφερειακή και παγκόσμια οικονομία.
Περιορισμοί στην ανάπτυξη
Μια έρευνα μεγάλων επιχειρήσεων πραγματοποιήθηκε μεταξύ της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της Παγκόσμιας Τράπεζας λίγο μετά το τέλος του τρίτου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής: 600 επιχειρήσεις επιλέχθηκαν τυχαία σε όλη την Ελλάδα. Οι συμμετέχοντες διαπίστωσαν ότι τα πιο προβληματικά εμπόδια στο επιχειρηματικό περιβάλλον ήταν οι φορολογικοί συντελεστές και η διοίκηση, η πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια και χρηματοδότηση και η διαφθορά. Η πολιτική αστάθεια αναφέρθηκε επίσης ως σημαντικό πρόβλημα, αν και η κατάσταση έχει σαφώς βελτιωθεί από τότε. Η ανάλυση παλινδρόμησης δείχνει ότι οι καινοτόμες εταιρείες ανησυχούν ιδιαίτερα για τη ρύθμιση, το ανεπαρκώς εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό και την κακή λειτουργία του δικαστικού συστήματος. Ταυτόχρονα, οι εξαγωγικές εταιρείες αντιμετωπίζουν ευκολότερα τη φορολογική διοίκηση, τη χορήγηση αδειών, τη διαφθορά και τα δικαστήρια από ό,τι οι εγχώριες εταιρείες, αλλά η πρόσβαση στη χρηματοδότηση είναι προβληματική για τις μη εξαγωγικές τοπικές κατασκευαστικές εταιρείες.
Συγκρίνοντας την Ελλάδα με τους αντίστοιχους
Το πλαίσιο Έξι Χαρακτηριστικών της ΕΤΑΑ είναι ένας χρήσιμος τρόπος για να σκεφτούμε τα χαρακτηριστικά μιας επιτυχημένης και βιώσιμης οικονομίας της αγοράς. Η Ελλάδα κατατάσσεται κοντά στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ στο δείγμα και στα έξι χαρακτηριστικά. Οι λόγοι για αυτά τα κακά αποτελέσματα περιλαμβάνουν: δυσκολίες στην επιχειρηματική δραστηριότητα και χαμηλό επίπεδο πολυπλοκότητας των αγαθών. αδύναμη εφαρμογή των συμβάσεων και αποτελεσματικότητα των δικαστηρίων· Ευπάθεια στην κλιματική αλλαγή. Αδύναμη γυναικεία εκπροσώπηση στο εργατικό δυναμικό, ιδιαίτερα στα ανώτερα στελέχη, και υψηλά ποσοστά ανεργίας των νέων. Εταιρική κακοδιαχείριση στις τράπεζες και κακή ενεργειακή συνδεσιμότητα. Υψηλό κόστος του διασυνοριακού εμπορίου, ιδίως των υπηρεσιών.
Αυτή η προσέγγιση παρέχει μια νηφάλια υπενθύμιση ότι παρά την πρόσφατη πρόοδο και την αισιοδοξία, το επιχειρηματικό περιβάλλον της Ελλάδας εξακολουθεί να μαστίζεται από βαθιά ριζωμένα προβλήματα που εμποδίζουν την παραγωγικότητα, τις επενδύσεις και την παγκόσμια ολοκλήρωση. Η μετάβαση της Ελλάδας σε μια πορεία βιώσιμης ανάπτυξης και ενός ευημερούντος μέλλοντος θα απαιτήσει στοχευμένες μεταρρυθμίσεις για την τόνωση των επενδύσεων, της ολοκλήρωσης και συνεπώς της παραγωγικότητας.
Τέσσερις πυλώνες για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης
Οι συνολικές χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας αναμένεται να είναι χαμηλές μεσοπρόθεσμα λόγω των πρωτογενών πλεονασμάτων, της περιορισμένης λήξης του χρέους (και των παρατεταμένων περιόδων χάριτος) και των χαμηλών δαπανών για τόκους. Οι αναβαλλόμενοι τόκοι για τα δάνεια του EFSF αναμένεται να ξεκινήσουν την απόσβεση το 2033, ενώ οι αποσβέσεις για τα δάνεια του ESM αναμένεται να ξεκινήσουν το 2034. Αυτό το ευνοϊκό μακροοικονομικό πλαίσιο παρέχει ένα μοναδικό σημείο εκκίνησης για μια πορεία βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης.
Η εστίαση στο δεύτερο μισό του βιβλίου είναι στους κύριους μοχλούς της πορείας μετά την κρίση, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και τα κενά ποιότητας που αναφέρθηκαν παραπάνω. Παρουσιάζουμε τέσσερις προκλήσεις για την οικονομική ανάπτυξη: επενδύσεις, παραγωγικότητα, εξαγωγικός προσανατολισμός και ικανότητα πολιτικής. Υπάρχει ευρεία συναίνεση ότι οι επιπτώσεις της κρίσης σε αυτούς τους τομείς ήταν σοβαρές και μακροχρόνιες. Οι απόψεις ποικίλλουν σχετικά με τη μελλοντική πορεία, με τις συστάσεις πολιτικής να δίνουν έμφαση είτε στις συνεχείς μεταρρυθμίσεις εν αναμονή σημαντικών κερδών αποδοτικότητας είτε στην ανάγκη ευρείας τομεακής ανακατανομής για την εξισορρόπηση της ανάπτυξης.
Η άποψή μας είναι επιλεκτική, επωφελούμενη από μια αξιολόγηση βάσει δεδομένων της πρώτης φάσης της οικονομικής ανάκαμψης μετά την κρίση. Παρέχουμε στοιχεία για την αυξανόμενη ανάκαμψη των επενδύσεων στο πλαίσιο των επίμονων εμποδίων στις νέες επενδύσεις, της τομεακής συγκέντρωσης νέων επενδύσεων και των έντονων διακυμάνσεων στο καταναλωτικό και επιχειρηματικό κλίμα.
Η κληρονομιά της κρίσης είναι βαθιά, εάν η παραγωγικότητα διαφέρει από άλλες χώρες που βρίσκονται σε κρίση στη ζώνη του ευρώ. Αντιμετωπίζουμε λεπτομερώς τα διαρθρωτικά εμπόδια και τις αναδυόμενες ευκαιρίες και προτείνουμε συγκεκριμένους τομείς για πρωτοβουλίες πολιτικής, για παράδειγμα, ψηφιοποίηση ΜΜΕ, συντονισμένη δράση για αναξιοποίητο πάγιο κεφάλαιο και προώθηση της εταιρικής κινητικότητας.
Στη συνέχεια επανεξετάζουμε τις προκλήσεις πολιτικής για τη βελτίωση των εξαγωγικών επιδόσεων, και κατά συνέπεια της διεθνούς ολοκλήρωσης, της ελληνικής οικονομίας, ενώ αξιολογούμε τις εναπομένουσες αδυναμίες. Εντοπίζουμε μια σειρά από απαραίτητες ήπιες νίκες για να ενισχύσουμε και να διαφοροποιήσουμε τις εξαγωγές εμπορεύσιμων υπηρεσιών.
Τέλος, προτείνουμε ένα πλαίσιο πρωτοβουλιών ικανότητας πολιτικής για την επιτυχή υποδοχή και εφαρμογή των μεγάλης κλίμακας επενδυτικών κινήτρων που προσφέρονται από το Ταμείο Ανάκαμψης, Ανθεκτικότητας και Πράσινης Μετάβασης.
Εν ολίγοις, η συνεχιζόμενη οικονομική ανάκαμψη της Ελλάδας αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις όσον αφορά τη βιωσιμότητα και την ανθεκτικότητα. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια μοναδική ευκαιρία να επιταχύνει τις μεταρρυθμίσεις και να αξιοποιήσει εξωτερικά κεφάλαια εστιάζοντας σε μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στην τόνωση των επενδύσεων, της παραγωγικότητας και του εμπορίου προκειμένου να επιτύχει μακροπρόθεσμη βιώσιμη ανάπτυξη παράλληλα με την ανανέωση των πολιτικών ικανοτήτων σύμφωνα με τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.
*Το Ελληνικό Αστεροσκοπείο φιλοξένησε τον Α Ερευνητικό σεμινάριο Σχετικά με το θέμα στις 5 Μαρτίου 2024. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα Σελίδα εκδήλωσης.
*Αυτή η ανάρτηση ιστολογίου βασίζεται σε ένα προσεχές βιβλίο των Anthony Bartzukas και Peter Sanfey (2024). Μακροοικονομική διόρθωση και ανάκαμψη επενδύσεων στην Ελλάδα: τα οικονομικά μιας ειδικής περίπτωσης. Πάλγκρειβ Μακμίλαν
Σημείωση: Αυτό το άρθρο δίνει τις απόψεις του συγγραφέα και όχι τη θέση του Greece@LSEο Ελληνικό Αστεροσκοπείο Ή το London School of Economics.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”