Γράφει η Μαριάνα Αλπίδη.
Σε ένα ζεστό απόγευμα, η ηθοποιός και συγγραφέας Alicia Collores ήρθε μαζί μας Greek Herald Από το σπίτι της στο Λος Άντζελες, απολαμβάνοντας την απροσδόκητη νίκη της για την καλύτερη κωμωδία μικρού μήκους για την ταινία μικρού μήκους που συνέγραψε και σκηνοθέτησε, Γειά σου μητέρα.
«Υποβάλαμε Γειά σου μητέρα σε μια σειρά από φεστιβάλ. Κάποιοι το δέχτηκαν, κάποιοι όχι, αλλά μετά με το Independent Filmmakers Showcase (IFS) στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λος Άντζελες, δεν περιμέναμε καθόλου να κερδίσουμε στην κατηγορία μας. Σκεφτήκαμε: «Αν είναι υπέροχο, αν όχι, είμαστε περήφανοι για την απόδοσή μας». Αγαπάμε την επικοινωνία μας στην οθόνη. Είμαστε πολύ χαρούμενοι. Η Elicia εξήγησε ότι ήταν η καλύτερη έκπληξη που μπορούσαμε να έχουμε.
Η ηθοποιός εμφανίζεται στην οθόνη μαζί με την καλύτερη φίλη και συνάδελφο Έμιλι ΜακΕνρό, κόρη του βραβευμένου με Όσκαρ Τέιτουμ Ο’Νιλ και του θρυλικού σπουδαίου του τένις Τζον ΜακΕνρό.
“Νιώθω σαν [Emily] Είναι η οικογένειά μου ειλικρινά, ειδικά εδώ στο Λος Άντζελες όπου δεν έχω την πραγματική μου οικογένεια. Είμαστε πολύ ειλικρινείς μεταξύ μας. Κατά κάποιο τρόπο, είπε η Ελίσια, είναι σαν άλλη αδερφή για μένα.
Η Alicia και η Emily μετατρέπουν την αδερφή τους εκτός οθόνης σε γαϊτανάκι στην οθόνη. Γειά σου μητέρα Μας βάζει στο μπροστινό κάθισμα με τα αδέρφια που θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να μην επισκεφτούν τη μητέρα τους.
“Η Emily και εγώ γνωριστήκαμε στο μάθημα υποκριτικής και ήμασταν ζευγάρι για μια σκηνή. Αποδείχθηκε ότι έμενε δύο λεπτά με το αυτοκίνητο. Πιστεύαμε ότι αυτό ήταν ένα σημάδι ότι έπρεπε να συνεργαστούμε. Μιλούσαμε για πολλές ταινίες που ασχολούνται με σχέσεις αδερφής-αδερφής ή πεθεράς.» Και η κόρη της χωρίς τη συμπερίληψη ενός φίλου και άλλων ανδρών», είπε η Ελίσια.
“Θέλαμε κάτι που να εστιάζεται στις γυναίκες. Έτσι γράψαμε ένα σενάριο, αλλά θέλαμε να το διατηρήσουμε ρευστό με κάποιους αυτοσχεδιασμούς επίσης. Το γυρίσαμε για μια ολόκληρη μέρα τον Νοέμβριο και το επεξεργαστήκαμε σε μερικούς μήνες με τη βοήθεια ενός φίλος.”
Η μικρού μήκους έκανε το επίσημο θεατρικό της ντεμπούτο στα τέλη Μαΐου.
«Πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι επρόκειτο να της παρουσιάσουμε, ενώ η Έμιλι ήταν λίγο πιο φοβισμένη. Μου είπε, «Α, είναι αρκετά καλό;» Και είπα, «Σίγουρα, ας δούμε. ” εξήγησε η Ελίσα.
Η Ελίσια πιστεύει ότι η διεκδικητικότητα και η αυτοπεποίθησή της είναι απλώς μέρος της «ελληνικότητάς» της. Από την ηλικία των οκτώ, ήξερε ότι με κάποιο τρόπο θα κατέληγε στις Ηνωμένες Πολιτείες, κυνηγώντας το όνειρό της να γίνει η πρώτη παγκοσμίως αναγνωρισμένη Ελληνοαυστραλή ηθοποιός.
“Μεγάλωσα με τόσο πάθος, τόση αγάπη και ελπίδα. Και το γεγονός ότι εμείς οι Έλληνες εφηύραμε το δράμα και το θέατρο, νομίζω ότι ήταν πάντα εκεί ασυνείδητα για μένα”, είπε.
Το να μεγαλώνεις σε ένα ελληνικό σπίτι σημαίνει επίσης να περνάς αξέχαστες ώρες με τίποτα άλλο εκτός από τη yiayia και το pappou.
“Φυσικά, οι πρόγονοί μου ήταν αφηγητές και νομίζω ότι αυτό είναι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πολιτισμού, ειδικά με την ιστορία μας στην ελληνική μυθολογία. Θα μου έλεγαν ιστορίες για τη μετανάστευση τους, εξωραΐζοντας τις λεπτομέρειες σε κάτι πολύ μεγαλειώδες. Θα ήμουν πολύ γοητευμένος και γοητευμένος από αυτούς», είπε η Ελίζα.
«Ο Παπού Λι μου έλεγε ότι υπήρχαν λιοντάρια και τίγρεις στο πλοίο και θα έπρεπε να πηδά από πλοίο σε πλοίο. Η yiayia με παρηγορούσε κατά τη διάρκεια καταιγίδων και μιλούσε για το πώς ο Δίας τιμωρούσε κάποιον στον ουρανό και ότι δεν ήταν Δεν είναι τρομακτικό. Το να μεγαλώσω γύρω από αυτές τις ιστορίες με ενέπνευσε να πω την ιστορία μου».
Σε ένα σύντομο διάλειμμα από το Λος Άντζελες κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας, η Elysia επέστρεψε στη Μελβούρνη και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Δημιουργική Γραφή, τις Εκδόσεις και την Επιμέλεια στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης.
Της έδωσε κάποια επιπλέον εργαλεία και χρόνο για να εμβαθύνει στη δική της αφήγηση, που ήρθε με τη μορφή του δημοσιευμένου βιβλίου της ποίησης, ξηρό χαμομήλι, Εξερευνώντας τη γυναικεία ταυτότητα στις σχέσεις και τι σημαίνει να είσαι Ελληνίδα στην Αυστραλία.
Η δημιουργικότητα της Elysia τίθεται πλέον σε υπερωρίες καθώς εργάζεται για τη δημιουργία ενός άλλου ποιητικού τόμου, με κείμενα που αναπτύσσονται για να μεταμορφώσουν Γειά σου μητέρα σε περισσότερες σειρές.
“Δεν νομίζω ότι μπορείς να είσαι καλός ηθοποιός χωρίς να είσαι καλός αφηγητής, ακόμα κι αν είναι η κυριολεκτική συγγραφή μιας ιστορίας. Έχω γράψει πολλά σενάρια. Θα ήθελα πολύ να τα κάνω, αλλά θα ήθελα να ενεργώ και σε αυτά. Ισορροπώ τα δύο στοιχεία», είπε.
Σύντομα θα μπορείτε επίσης να τη βρείτε να παίζει τη Melanie Platt, μέλος της ομάδας κοριτσιών της δεκαετίας του ’90 All Saints, στην επερχόμενη βιογραφική ταινία του Robbie Williams. καλύτερος άνθρωπος. Ο ρόλος της έδωσε άλλη μια ευκαιρία να επεκτείνει την τέχνη της.
“Διαβάζω ένα σενάριο και δημιουργώ ένα περιοδικό για κάθε χαρακτήρα. Λατρεύω τα στοιχεία της αναζήτησης και τη φαντασία του. Μου αρέσει να συνεργάζομαι και να δουλεύω με σκηνοθέτες και ηθοποιούς”, είπε η Elicia.
“Αυτή ήταν μια καταπληκτική εμπειρία… Έμαθα πώς να μεταμορφώνομαι σε κάποιον που πραγματικά υπήρχε. Έτσι παρακολούθησα πλάνα της Melanie από τη δεκαετία του ’90 και παρατήρησα τον τρόπο που κινούνταν, τον τρόπο που μιλούσε, πώς τραγουδούσε, πώς περπατούσε, και η προφορά της».
Καθώς ολοκληρώνουμε τη συζήτησή μας, η Elicia επανεξετάζει τα γνωρίσματα που οι παππούδες και η γιαγιά της και η στενή οικογένειά της πέρασαν ως κληρονομιά, συμβάλλοντας αναπόφευκτα στην επιτυχία και την ηγεσία της.
«Στρέφομαι πάντα στην οικογένεια και τους φίλους μου για κίνητρο. Με εμπνέουν και με κρατούν… Επιστρέφω στους παππούδες μου· πέρασαν έξι εβδομάδες σε ένα πλοίο χωρίς να ξέρουν αν έζησαν ή πέθαναν. Αν μπορούν να το νικήσουν, τότε εγώ μπορεί να συνεχίσει», είπε.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε τη σύντομη νίκη της παρακάτω https://vimeo.com/798065401.
