Η επιβεβαίωση της αμοιβαίας επανασύνδεσης από την Parker Solar Probe είναι η πηγή του γρήγορου ηλιακού ανέμου

Αν και η πειραματική επικύρωση βρίσκεται στο επίκεντρο της επιστημονικής μεθόδου, υπάρχει ένα ευρύ φάσμα δυσκολιών όταν πρόκειται για τη δημιουργία ενός τέτοιου πειράματος. Η δοκιμή του τι αποτελεί τη βάση του σχηματισμού του γρήγορου ηλιακού ανέμου από στεφανιαίες τρύπες στο στέμμα του ήλιου είναι μια τέτοια προκλητική πειραματική διάταξη. Ωστόσο, φαίνεται ότι είμαστε τώρα Έχουμε την απάντησή μαςμε Έγγραφο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε φύση Από τον SD Bale και τους συναδέλφους που περιγράφουν λεπτομερώς τι μάθαμε με την άδεια από την Parker Solar Probe (PSP), το οποίο βρίσκεται καθ’ οδόν προς τον Ήλιο από την εκτόξευσή του από τη Γη τον Αύγουστο του 2018.

Ο ήλιος ηλιακός άνεμος Είναι το όνομα για ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που προέρχονται από το στέμμα του ήλιου και γενικά διακρίνονται δύο τύποι: ο αργός και γρήγορος ηλιακός άνεμος. Ο πρώτος τύπος φαίνεται να προέρχεται από την ισημερινή ζώνη του Ήλιου και απομακρύνεται απαλά από τον Ήλιο με ταχύτητα μόλις 300-500 km/s με μέτρια θερμοκρασία 100 MK. Ο γρήγορος ηλιακός άνεμος προέρχεται από Στεφανιαίες τρύπες, οι οποίες είναι προσωρινές περιοχές ψυχρότερου, λιγότερο πυκνού πλάσματος εντός του στέμματος. Αυτές οι στεφανιαίες τρύπες χαρακτηρίζονται από περιοχές στις οποίες το μαγνητικό πεδίο του ήλιου εκτείνεται στον διαπλανητικό χώρο ως ανοιχτό πεδίο, όπου φορτισμένα σωματίδια από το στέμμα μπορούν να διαφύγουν από το βαρυτικό πεδίο του ήλιου.

Οι ιδιότητες των στεφανιαίων οπών επιτρέπουν στο ρεύμα που προκύπτει να ταξιδεύει με ταχύτητες περίπου 750 km/s και με φουσκάλες 800 MK. Αυτό που δεν ήταν ξεκάθαρο μέχρι αυτό το σημείο ήταν ακριβώς αυτό που δημιουργούσε την επιτάχυνση του πλάσματος. Η πηγή υποτίθεται ότι ήταν θέρμανση κυμάτων, καθώς και επανασύνδεση ανταλλαγής, αλλά με το PSP να είναι πλέον αρκετά κοντά για να γίνουν οι σχετικές μετρήσεις, τα στοιχεία υποδεικνύουν το τελευταίο.

Βασικά, η διασταυρούμενη επανασύνδεση είναι η αποκατάσταση γραμμών πεδίου στεφανιαίας οπής μετά από αλληλεπίδραση με κελιά μεταφοράς στη φωτόσφαιρα του Ήλιου. Αυτά τα κύτταρα μεταφοράς τραβούν το μαγνητικό πεδίο σε ένα είδος χοάνης, μετά από το οποίο οι γραμμές πεδίου αποκαθίστανται, αποβάλλοντας θερμότερο πλάσμα από τον αργό ηλιακό άνεμο. Χάρη στις μετρήσεις του PSP, οι μετρούμενοι γρήγοροι ηλιακοί άνεμοι μπορούν να συνδυαστούν με στεφανιαίες οπές, μαζί με μαγνητικά πεδία. Αυτό μας δίνει την πιο ξεκάθαρη εικόνα για το πώς λειτουργεί αυτό το φαινόμενο και πώς μπορούμε να το προβλέψουμε.

(Φωτογραφία banner: Ένα διάγραμμα του Ήλιου. (Σύστημα: Κέλβινσονγκ))