Η ιστορία της ανθρωπότητας προσφέρει πολλά για να σκεφτούμε – Winnipeg Free Press

Τις τελευταίες δεκαετίες ο όρος «ανθρωπισμός» εμφανίζεται συνήθως με το επίθετο «κοσμικός».

Και στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα που αυτοαποκαλούνται ανθρωπιστές λένε ότι η κοσμοθεωρία τους αποκλείει τις θρησκευτικές ή υπερφυσικές ερμηνείες της πραγματικότητας.

Αλλά όπως εξηγεί η Βρετανίδα συγγραφέας Sarah Bakewell στο… ανθρωπίνως δυνατόένα παράξενα εντυπωσιακό έργο της λαϊκής ιστορίας, ο Ανθρωπισμός ως Φιλοσοφία είναι πολύ ευρύτερο από την απλή άρνηση της ύπαρξης ενός προσωπικού Θεού – και μερικοί ανθρωπιστές δεν το έχουν καν κάνει.

Εξηγεί ότι το κίνημα εστιάζει σε μια ιδέα που πηγαίνει πίσω 2.500 χρόνια στον Έλληνα φιλόσοφο Πρωταγόρα, ο οποίος έγραψε «Ο άνθρωπος είναι το μέτρο όλων των πραγμάτων».

Όντας φεμινίστρια στον 21ο αιώνα (και ευτυχώς εμπλέκεται στην αφήγησή της σε πολλές τοποθεσίες), η Bakewell θα αντικαθιστούσε το ουσιαστικό “man” με κάτι περισσότερο που να περιλαμβάνει το φύλο. Αλλά πιστεύει διαφορετικά ότι ο Πρωταγόρας παρέχει ένα πρακτικό πλαίσιο για την έναρξη.

Η Bakewell στρέφει το βλέμμα της αποκλειστικά στην ευρωπαϊκή σφαίρα. Αυτό είναι πολύ κακό, γιατί η Εγγύς και η Άπω Ανατολή έχουν μια πλούσια παράλληλη φιλοσοφική ιστορία.

Χρησιμοποιώντας προσιτή, μη ακαδημαϊκή πεζογραφία, ξεκίνησα στην Ιταλία του δέκατου τέταρτου αιώνα, με τον ποιητή Πετράρχη και τον συγγραφέα Giovanni Boccaccio, συγγραφέα του Δεκαμερόντους οποίους αποκαλείτε πατέρες της σύγχρονης ανθρωπότητας.

Αυτοί οι άνδρες δεν θα είχαν τον τίτλο, παραδέχεται, επειδή ο όρος ουμανισμός δεν χρησιμοποιήθηκε μέχρι τον δέκατο ένατο αιώνα.

Πέρασε από την Ιταλία στην Αναγεννησιακή Γαλλία τον δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο αιώνα και στη συνέχεια στην Αγγλία και την Αμερική κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης και της σύγχρονης εποχής.

Περιγράφουν δεκάδες και δεκάδες συγγραφείς, φιλοσόφους, επιστήμονες και καλλιτέχνες, τόσους πολλούς που μπορεί να είναι δύσκολο να τους κρατήσεις όλους ίσους.

Είναι επίσης δύσκολο να κλονιστεί κανείς τον σκεπτικισμό, επειδή ο όρος ουμανισμός είναι τόσο εύπλαστος, που ο Bakewell ισχυρίζεται ότι είναι μια αναδρομή κάθε Ευρωπαίου στοχαστή που υποστήριξε προοδευτικές κοινωνικές και πολιτικές απόψεις.

Ο υπότιτλος του βιβλίου αναφέρεται σε αυτό που ο Bakewell βλέπει ως αξίες κεντρικές για την ανθρωπότητα: την ελεύθερη σκέψη (ή την απόρριψη του αυταρχικού ελέγχου). έρευνα (η επιδίωξη της γνώσης και της εκπαίδευσης). και ελπίδα (με την έννοια ότι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τον κόσμο τους καλύτερο).

Με αυτή την τελευταία ιδέα, ο Bakewell αναγνωρίζει τους αντι-παραδοσιακούς «αντι-ανθρώπους» ισχυρισμούς. Υποστήριξα, έχοντας καλά στοιχεία στη διάθεσή του, ότι η γη θα βελτιωνόταν μόλις τα ενδημικά είδη φύγουν από τη σκηνή.

ανθρωπίνως δυνατό Παρέχει μια επισκόπηση ορισμένων από τις ιδέες που είχε καλύψει προηγουμένως σε μεγαλύτερο βάθος ο Bakewell. Δημοσίευσε μια βραβευμένη βιογραφία του Γάλλου δοκιμιογράφου Michel de Montaigne το 2011 (πως ζείς(Και το συνέχισα με μια ιστορία υπαρξισμού το 2016)Στο υπαρξιακό καφενείομι).

Εδώ καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα διάσημων προσωπικοτήτων – από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι και τον Ντενί Ντιντερό μέχρι τον Κάρολο Δαρβίνο και τον Μπέρτραντ Ράσελ. Αλλά εστιάζει επίσης σε πολλούς λιγότερο γνωστούς στοχαστές.

Ένας από τους αγαπημένους της, ο Ιταλός ορθολογιστής του δέκατου πέμπτου αιώνα, Λορέντζο Βάγια, κατέρριψε τις καθολικές αλήθειες με τον ατρόμητο ζήλο του Κρίστοφερ Χίτσενς.

Ονομάζει την πραγματεία του Falla του 1440 Επί της δωρεάς του Κωνσταντίνουπου επιτέθηκε στις αξιώσεις της Εκκλησίας για εξουσία στη Δυτική Ευρώπη, «ένα από τα μεγάλα ανθρώπινα επιτεύγματα».