Το τρέχον σύστημα που επηρεάζει τον Ατλαντικό Ωκεανό, το οποίο διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στην ανακατανομή της θερμότητας σε όλο το πλανητικό σύστημα του πλανήτη μας, κινείται πολύ πιο αργά από ό, τι ήταν τουλάχιστον 1.600 χρόνια. Αυτό είναι το συμπέρασμα ενός αρχείου Νέα μελέτη Δημοσιεύθηκε στο Nature Geoscience από μερικούς από τους κορυφαίους ειδικούς του κόσμου στον τομέα.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μέρος αυτής της επιβράδυνσης σχετίζεται άμεσα με εμάς Θέρμανση του κλίματος, Αρέσει Τήξη Αλλάζει την ισορροπία στα βόρεια νερά. Η επίδρασή του μπορεί να φανεί σε καταιγίδες, κύματα θερμότητας και άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ενισχύει τις ανησυχίες ότι εάν οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να περιορίσουν την υπερθέρμανση, το σύστημα μπορεί τελικά να φτάσει σε ένα σημείο ανατροπής, οδηγώντας σε χάος στα παγκόσμια κλιματικά πρότυπα.
Ένα αναπόσπαστο μέρος αυτού του συστήματος είναι το Gulf Stream κατά μήκος της ανατολικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο είναι γνωστό ως Κυκλοφορία αντιστροφής του Μεσημβρινού Ατλαντικού ή AMOC. Πιο γνωστό στην ταινία του 2004μεθαύριο«Όταν σταματά ξαφνικά το ρεύμα του ωκεανού, προκαλώντας τεράστιες φονικές καταιγίδες σε όλο τον κόσμο, όπως ένας υπερτροφοδοτούμενος τυφώνας στο Λος Άντζελες και ένας τοίχος νερού που χτυπά τη Νέα Υόρκη.
Όπως με πολλές ταινίες επιστημονικής φαντασίας, η πλοκή βασίζεται σε μια πραγματική ιδέα, αλλά τα αποτελέσματα είναι δραματικά. Ευτυχώς, δεν αναμένεται ξαφνική διακοπή λειτουργίας σύντομα – εάν καθόλου. Ακόμα κι αν η παλίρροια σταματήσει τελικά – και αυτό είναι το αντικείμενο έντονης συζήτησης – το αποτέλεσμα δεν θα είναι στιγμιαίες καταιγίδες μεγαλύτερες από τη ζωή, αλλά για χρόνια και δεκαετίες οι επιπτώσεις είναι σίγουρα καταστροφικές για τον πλανήτη μας.
Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι η κυκλοφορία του αίματος έχει επιβραδυνθεί τουλάχιστον 15% από το 1950. Στη νέα μελέτη, οι επιστήμονες λένε ότι η τρέχουσα αδυναμία είναι «άνευ προηγουμένου την τελευταία χιλιετία».
Δεδομένου ότι όλα είναι συνδεδεμένα, η υστέρηση επηρεάζει ήδη τα συστήματα της Γης και μέχρι το τέλος του αιώνα εκτιμάται ότι περιστρέφεται Μπορεί να επιβραδυνθεί κατά 34% σε 45% Αν συνεχίσουμε να θερμαίνουμε τον πλανήτη. Οι επιστήμονες φοβούνται ότι αυτό το είδος επιβράδυνσης θα μας φέρει επικίνδυνα κοντά σε σημεία ανατροπής.
Η σημασία του ιμάντα μεταφοράς για τους παγκόσμιους ωκεανούς
Επειδή ο ισημερινός δέχεται πολύ πιο άμεσο ηλιακό φως από τους ψυχρότερους πόλους, η θερμότητα συσσωρεύεται στις τροπικές περιοχές. Σε μια προσπάθεια επίτευξης ισορροπίας, η Γη στέλνει αυτήν τη θερμότητα βόρεια από τις τροπικές περιοχές και τον κρύο νότο από τους πόλους. Αυτό προκαλεί ανέμους και καταιγίδες.
ο Η πλειονότητα των Από αυτήν τη ζέστη η ατμόσφαιρα την αναδιανέμει. Αλλά τα υπόλοιπα κινούνται πιο αργά από τους ωκεανούς στη λεγόμενη μεταφορική ταινία του Παγκόσμιου Ωκεανού – ένα παγκόσμιο σύστημα ρευμάτων που συνδέουν τους ωκεανούς του κόσμου, κινούνται προς όλες τις διαφορετικές κατευθύνσεις, οριζόντια και κάθετα.
ΝΟΑΑ
Μέσα από χρόνια επιστημονικής έρευνας, έχει καταστεί σαφές ότι το Ατλαντικό τμήμα του ιμάντα – AMOC – είναι ο κινητήρας που οδηγεί τη λειτουργία του. Μετακινεί το νερό με ρυθμό 100 φορές τη ροή του ποταμού Αμαζονίου. Ετσι δουλευει.
Μια στενή λωρίδα ζεστού, αλμυρού τροπικού νερού κοντά στη Φλόριντα, που ονομάζεται Gulf Stream, μεταφέρεται βόρεια κοντά στην επιφάνεια στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Όταν φτάνει στη Γροιλανδία, κρυώνει αρκετά ώστε να είναι πιο πυκνό και βαρύτερο από τα γύρω ύδατα, και σε αυτό το σημείο βυθίζεται. Στη συνέχεια, αυτό το κρύο νερό μεταφέρεται νότια σε ρέματα βαθέων υδάτων.
Μέσω εναλλακτικών αρχείων όπως οι πυρήνες των ιζημάτων των ωκεανών, που επιτρέπουν στους επιστήμονες να ανακατασκευάσουν το μακρινό παρελθόν που χρονολογείται εκατομμύρια χρόνια, οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι αυτό το ρεύμα έχει τη δυνατότητα να επιβραδύνει και να σταματήσει, και όταν το κλίμα στο Βόρειο Ημισφαίριο το κάνει μπορώ Αλλάζει γρήγορα.
Ένας σημαντικός μηχανισμός μέσα στους αιώνες, ο οποίος λειτουργεί ως μοχλός για τον έλεγχο της ταχύτητας του AMOC, είναι η τήξη των παγετώνων και η ροή γλυκού νερού στον Βόρειο Ατλαντικό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το γλυκό νερό είναι λιγότερο αλατόνερο και συνεπώς λιγότερο πυκνό από το θαλασσινό νερό και δεν βυθίζεται εύκολα. Πάρα πολύ γλυκό νερό σημαίνει ότι ο μεταφορικός ιμάντας χάνει το βυθισμένο μέρος του κινητήρα του και έτσι χάνει την ορμή του.
Αυτό πιστεύουν οι επιστήμονες ότι συμβαίνει τώρα ως πάγος της Αρκτικής, σε μέρη όπως η Γροιλανδία. Λιώνει με επιταχυνόμενο ρυθμό Λόγω της ανθρώπινης αλλαγής του κλίματος.
Κεντρικό κλίμα
Οι επιστήμονες σημείωσαν πρόσφατα τον Α. Δροσερό σημείο, Επίσης γνωστός ως Ένα θερμαντικό λάκκο στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, Σε μια περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού γύρω από τη νότια Γροιλανδία – ένα από τα μόνα μέρη στον πλανήτη που είναι πραγματικά δροσερό.
Το γεγονός ότι τα κλιματικά μοντέλα προέβλεπαν αυτό παρέχει περισσότερες αποδείξεις ότι δείχνουν περίσσεια τήξης πάγου της Γροιλανδίας, περισσότερη βροχόπτωση και την επακόλουθη επιβράδυνση της μεταφοράς θερμότητας προς τα βόρεια από τις τροπικές περιοχές.
ΝΑΣΑ
Προκειμένου να εξακριβωθεί η έκταση της πρόσφατης πρωτοφανούς επιβράδυνσης στο AMOC, η ερευνητική ομάδα συνέταξε δεδομένα πρακτόρων που προέρχονται κυρίως από αρχεία της φύσης, όπως τα ιζήματα των ωκεανών και ο πυρήνας πάγου, που χρονολογούνται πάνω από 1.000 χρόνια. Αυτό τους βοήθησε να ανακατασκευάσουν το ιστορικό ροής της μαμάς σου.
Η ομάδα χρησιμοποίησε έναν συνδυασμό τριών διαφορετικών τύπων δεδομένων για να λάβει πληροφορίες σχετικά με την ιστορία των ρευμάτων των ωκεανών: πρότυπα θερμοκρασίας του Ατλαντικού, χαρακτηριστικά της μάζας των υπόγειων υδάτων και τα μεγέθη των κόκκων ιζημάτων βαθέων υδάτων που χρονολογούνται από 1.600 χρόνια.
Ενώ κάθε μεμονωμένο κομμάτι ενδιάμεσων δεδομένων δεν αποτελεί τέλεια αναπαράσταση της εξέλιξης του AMOC, ο συνδυασμός των δύο αποκάλυψε μια ισχυρή εικόνα της αντιστροφής του κύκλου, λέει ο επικεφαλής συγγραφέας της εφημερίδας, Δρ Lefk Kaiser, φυσικός του κλίματος στο Πανεπιστήμιο του Maynooth στην Ιρλανδία.
“Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι ήταν σχετικά σταθερή μέχρι τα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα”, εξηγεί ο Stefan Ramstorf του Ινστιτούτου του Πότσνταμ για την έρευνα για τις κλιματικές επιπτώσεις στη Γερμανία.
Η πρώτη σημαντική αλλαγή στα αρχεία της κυκλοφορίας των ωκεανών πραγματοποιήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, μετά από μια γνωστή περιφερειακή περίοδο ψύξης που ονομάζεται Μικρή εποχή του πάγουΑυτό εκτείνεται από τον 14ο αιώνα έως τον 19ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι χαμηλές θερμοκρασίες παγώνουν συχνά ποτάμια σε όλη την Ευρώπη και καταστρέφουν τις καλλιέργειες.
«Με το τέλος της Μικρής Εποχής του Πάγου γύρω στο 1850, τα ρεύματα των ωκεανών άρχισαν να επιδεινώνονται και μια δεύτερη, πιο σοβαρή πτώση ακολούθησε από τα μέσα του εικοστού αιώνα», δήλωσε ο Ramstorf. Η δεύτερη μείωση τις τελευταίες δεκαετίες πιθανότατα οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη που προκαλείται από τις εκπομπές ρύπανσης από καύση και ορυκτά καύσιμα.
Εννέα από τα 11 σύνολα δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη έδειξαν ότι η αδυναμία του AMOC τον εικοστό αιώνα είναι στατιστικά σημαντική, παρέχοντας στοιχεία ότι η επιβράδυνση είναι άνευ προηγουμένου στη σύγχρονη εποχή.
Επιπτώσεις σε καταιγίδες, κύματα θερμότητας και άνοδο της στάθμης της θάλασσας
Ο Καίσαρας λέει ότι αυτό ακούγεται ήδη στο κλιματικό σύστημα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. «Καθώς το ρεύμα επιβραδύνεται, περισσότερο νερό θα μπορούσε να συσσωρευτεί στην ανατολική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών, προκαλώντας την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. [in places like New York and Boston]Εξήγησα.
Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού, στην Ευρώπη, τα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχουν επιρροές στις καιρικές συνθήκες, όπως η πορεία των καταιγίδων από τον Ατλαντικό Ωκεανό καθώς και τα κύματα θερμότητας.
Συγκεκριμένα, το ευρωπαϊκό κύμα θερμότητας το καλοκαίρι του 2015 συνδέθηκε με το ρεκόρ κρύο στον Βόρειο Ατλαντικό εκείνο το έτος – αυτό το παράδοξο αποτέλεσμα φαίνεται να συμβαίνει επειδή ο κρύος Βόρειος Ατλαντικός ενισχύει ένα μοτίβο πίεσης αέρα που κατευθύνει τον ζεστό αέρα από το νότο προς την Ευρώπη, είπε.
Σύμφωνα με τον Καίσαρα, αυτές οι επιπτώσεις είναι πιθανό να συνεχίσουν να επιδεινώνονται καθώς η υπερθέρμανση του πλανήτη συνεχίζεται και η AMOC επιβραδύνεται περαιτέρω, με πιο ακραία καιρικά φαινόμενα όπως η αλλαγή της πορείας μιας χειμερινής καταιγίδας που προέρχεται από τον Ατλαντικό και πιθανώς πιο έντονες καταιγίδες.
Το CBS News έθεσε στον Καίσαρα την ερώτηση εκατομμυρίων δολαρίων: εάν ή πότε μπορεί η AMOC να φτάσει σε ένα σημείο αιχμής που οδηγεί σε πλήρη διακοπή λειτουργίας; Απάντησε, “Λοιπόν, το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε ακόμη πόσους βαθμούς υπερθέρμανσης του πλανήτη θα φτάσουν στο σημείο ανατροπής της AMOC. Αλλά όσο επιβραδύνεται, τόσο πιθανότερο θα συμβεί.”
Επιπλέον, εξήγησε, “Η ανατροπή δεν σημαίνει ότι αυτό συμβαίνει αμέσως, αλλά λόγω των μηχανισμών ανατροφοδότησης, η συνεχής επιβράδυνση δεν μπορεί να σταματήσει μόλις περάσει το σημείο ανατροπής, ακόμα κι αν καταφέρουμε να μειώσουμε ξανά τις παγκόσμιες θερμοκρασίες.”
Ο Καίσαρας πιστεύει ότι εάν παραμείνουμε κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου της υπερθέρμανσης του πλανήτη, είναι απίθανο το AMOC να αντιστραφεί, αλλά αν φτάσουμε στους 3 ή 4 βαθμούς θέρμανσης, οι πιθανότητες ξαφνικής αύξησης να παραμείνουν κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου (3,6 βαθμοί Φαρενάιτ) είναι ένας από τους στόχους της συμφωνίας των Παρισίων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μόλις προσχώρησαν.
Εάν ξεπεραστεί το σημείο ανατροπής και σταματήσει το AMOC, το βόρειο ημισφαίριο πιθανότατα θα κρυώσει λόγω της σημαντικής μείωσης της τροπικής θερμότητας που ωθείται βόρεια. Αλλά τότε, λέει ο Καίσαρας, η επιστήμη δεν ξέρει ακόμη τι ακριβώς θα συμβεί. “Αυτό είναι μέρος του κινδύνου.”
Όμως οι άνθρωποι έχουν κάποια δύναμη σε όλα αυτά, και οι αποφάσεις που λαμβάνουμε τώρα σχετικά με το πόσο γρήγορα απομακρυνόμαστε από τα ορυκτά καύσιμα θα καθορίσουν το αποτέλεσμα.
“Είτε διασχίζουμε το σημείο ανατροπής μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα είτε όχι, εξαρτάται από την ποσότητα της θέρμανσης, δηλαδή την ποσότητα των αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα”, εξηγεί ο Καίσαρας.