Η μελέτη διαπίστωσε ότι λίγα λεπτά έντονης δραστηριότητας μπορούν να βοηθήσουν τον εγκέφαλό σας

Σημείωση του συντάκτη: Ζητήστε συμβουλές από τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν ξεκινήσετε ένα πρόγραμμα άσκησης.

CNN
–

Τι θα γινόταν αν μπορούσατε να κοιτάξετε όλα τα πράγματα που κάνετε κάθε μέρα – περπατώντας από δωμάτιο σε δωμάτιο, προετοιμάζοντας μια παρουσίαση στο γραφείο σας, τρέχοντας πάνω και κάτω από τις σκάλες για να παραδώσετε διπλωμένα ρούχα ή να τρέχετε γύρω από το τετράγωνο – και να δείτε ποια σας βοηθούν καλύτερα ή πληγώνεις τον εγκέφαλό σου;

Μια νέα μελέτη προσπάθησε να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα προσαρτώντας οθόνες δραστηριότητας στους μηρούς σχεδόν 4.500 ατόμων στο Ηνωμένο Βασίλειο και παρακολουθώντας τις κινήσεις τους 24 ώρες για επτά ημέρες. Στη συνέχεια, οι ερευνητές εξέτασαν πώς η συμπεριφορά των συμμετεχόντων επηρέασε τη βραχυπρόθεσμη μνήμη, τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και επεξεργασίας.

Αυτά είναι τα καλά νέα: Ο συγγραφέας της μελέτης John Mitchell, ένας ιατρικός ερευνητής, είπε ότι οι άνθρωποι που περνούσαν «μικρές χρονικές περιόδους σε πιο έντονες δραστηριότητες – λιγότερο από 6 έως 9 λεπτά – σε σύγκριση με το κάθισμα, τον ύπνο ή τις ήπιες δραστηριότητες, είχαν υψηλότερες βαθμολογίες γνωστικής ικανότητας. “. Φοιτητής διδακτορικού στο Training Board του Ινστιτούτου Αθλητισμού, Άσκησης και Υγείας στο University College του Λονδίνου, σε ένα email.

Η μέτρια σωματική δραστηριότητα ορίζεται συνήθως ως γρήγορο περπάτημα, ποδήλατο ή τρέξιμο πάνω και κάτω από τις σκάλες. Οι έντονες κινήσεις, όπως αερόβιο χορό, τζόκινγκ, τρέξιμο, κολύμπι και ανηφορική ποδηλασία, θα αυξήσουν τον ρυθμό της καρδιάς και της αναπνοής σας.

σπουδάζοντας, Δημοσιεύτηκαν τη Δευτέρα στο Journal of Epidemiology and Community Healthδιαπιστώθηκε ότι η άσκηση λίγο κάτω από 10 λεπτά μέτριας έως έντονης άσκησης κάθε μέρα βελτίωσε την εργασιακή μνήμη των συμμετεχόντων στη μελέτη, αλλά είχε τον μεγαλύτερο αντίκτυπο σε εκτελεστικές διαδικασίες, όπως ο σχεδιασμός και η οργάνωση.

Ο Μίτσελ είπε ότι η γνωστική βελτίωση ήταν μέτρια, αλλά με τον επιπλέον χρόνο που ξοδεύτηκε για πιο έντονη άσκηση, τα οφέλη αυξήθηκαν.

«Επειδή δεν παρακολουθούμε τη γνωστική λειτουργία των συμμετεχόντων για πολλά χρόνια, αυτό μπορεί απλώς να είναι ότι τα άτομα που κινούνται περισσότερο τείνουν να έχουν υψηλότερη γνωστική ικανότητα κατά μέσο όρο», είπε. «Ωστόσο, ναι, θα μπορούσε επίσης να σημαίνει ότι ακόμη και ανεπαίσθητες αλλαγές στην καθημερινή μας ζωή μπορεί να έχουν αρνητικές συνέπειες για τη γνωστικότητά μας».

Ο Stephen Malin, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Κινησιολογίας και Υγείας στο Πανεπιστήμιο Rutgers στο New Jersey, είπε στο CNN ότι η μελέτη παρέχει νέα εικόνα για το πώς η δραστηριότητα αλληλεπιδρά με την καθιστική συμπεριφορά καθώς και τον ύπνο.

«Η κατανόηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ ύπνου και διαφόρων σωματικών δραστηριοτήτων συχνά δεν εξετάζεται», είπε ο Mallen, ο οποίος δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη.

Ενώ η μελέτη έχει ορισμένους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης γνώσης για την υγεία των συμμετεχόντων, τα αποτελέσματα δείχνουν πώς «η συσσώρευση μοτίβων κίνησης από μέρα σε εβδομάδα σε μήνα είναι εξίσου, αν όχι πιο σημαντική, από το να βγεις έξω για μια συνεδρία άσκηση.” “.

Υπήρχαν επίσης άσχημα νέα: Το να ξοδεύετε περισσότερο χρόνο στον ύπνο, να κάθεστε ή να κάνετε μόνο ελαφριές κινήσεις συσχετίστηκε με αρνητική επίδραση στον εγκέφαλο. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η γνωστική λειτουργία μειώθηκε κατά 1% έως 2% μετά την αντικατάσταση ενός ισοδύναμου μέρους μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας με οκτώ λεπτά καθιστικής συμπεριφοράς, έξι λεπτά έντασης φωτός ή επτά λεπτά ύπνου.

«Στις περισσότερες περιπτώσεις, δείξαμε ότι λιγότερο από 7 έως 10 λεπτά MVPA (μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα) ήταν επιβλαβή», είπε ο Μίτσελ.

Ο Μίτσελ τόνισε ότι αυτή η αλλαγή είναι μόνο μια συσχέτιση, παρά μια αιτία και αποτέλεσμα, λόγω των μεθόδων παρατήρησης της μελέτης.

Επιπλέον, τα αποτελέσματα της μελέτης για τον ύπνο δεν μπορούν να ληφθούν στην ονομαστική τους αξία, είπε. Ο καλός ύπνος είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία του εγκεφάλου με τη μέγιστη απόδοση.

«Τα στοιχεία για τη σημασία του ύπνου για τη γνωστική απόδοση είναι ισχυρά», είπε ο Μίτσελ, «αλλά υπάρχουν δύο σημαντικές προειδοποιήσεις: Πρώτον, ο υπερβολικός ύπνος μπορεί να συνδεθεί με φτωχότερες γνωστικές επιδόσεις.

Δεύτερον, η ποιότητα του ύπνου μπορεί να είναι πιο σημαντική από τη διάρκειά του. Τα επιταχυνσιόμετρα μας μπορούν να υπολογίσουν πόση ώρα κοιμήθηκαν οι άνθρωποι, αλλά δεν μπορούν να μας πουν πόσο καλά κοιμήθηκαν».

Πρέπει να γίνουν πρόσθετες μελέτες για την επαλήθευση αυτών των ευρημάτων και για την κατανόηση του ρόλου κάθε τύπου δραστηριότητας. Ωστόσο, είπε ο Μίτσελ, η μελέτη «τονίζει πόσο μέτριες διαφορές στην καθημερινή κίνηση των ανθρώπων -λιγότερο από 10 λεπτά- σχετίζονται με πολύ πραγματικές αλλαγές στη γνωστική μας υγεία».