Η έρευνα έλαβε μέτρα για την εξοικονόμηση ενέργειας. Οι μηχανικοί στοχεύουν να επιστρέψουν στην κανονική λειτουργία την επόμενη εβδομάδα.
NASAΤο InSight Lander είναι σταθερό και στέλνει δεδομένα υγείας από Άρης στη Γη μετά τη μετάβαση σε ασφαλή λειτουργία την Παρασκευή, 7 Ιανουαρίου, μετά από μια μεγάλη περιφερειακή καταιγίδα σκόνης μείωσε το ηλιακό φως που φθάνει στους ηλιακούς συλλέκτες. Σε ασφαλή λειτουργία, το διαστημόπλοιο σταματά όλες εκτός από τις βασικές του λειτουργίες.
Η ομάδα της αποστολής επανασυνδέθηκε με το InSight στις 10 Ιανουαρίου, διαπιστώνοντας ότι η ισχύς του ήταν σταθερή και, αν και μειωμένη, ήταν απίθανο να εξαντλήσει τις μπαταρίες προσγείωσης. Οι άδειες μπαταρίες πιστεύεται ότι προκάλεσαν το τέλος του ρόβερ της NASA κατά τη διάρκεια μιας επικής σειράς καταιγίδων σκόνης που σκέπασαν τον Κόκκινο Πλανήτη το 2018.
Ακόμη και πριν από αυτή την τελευταία καταιγίδα σκόνης, η σκόνη είχε συσσωρευτεί στους ηλιακούς συλλέκτες του InSight, μειώνοντας την παροχή ρεύματος στο σκάφος προσγείωσης. Χρησιμοποιώντας μια σέσουλα στον ρομποτικό βραχίονα του οχήματος, η ομάδα InSight βρήκε έναν καινοτόμο τρόπο μείωσης της σκόνης σε μία μόνο σανίδα, κερδίζοντας πολλαπλές εκρήξεις ενέργειας έως το 2021, αλλά αυτές οι δραστηριότητες γίνονται όλο και πιο προκλητικές καθώς μειώνεται η διαθέσιμη ισχύς.
Οι καταιγίδες σκόνης μπορούν να επηρεάσουν τα ηλιακά πάνελ με δύο τρόπους: Η σκόνη μειώνει το φιλτράρισμα του ηλιακού φωτός μέσω της ατμόσφαιρας και μπορεί επίσης να συσσωρευτεί στα πάνελ. Μένει να διαπιστωθεί εάν αυτή η καταιγίδα θα αφήσει ένα επιπλέον στρώμα σκόνης στους ηλιακούς συλλέκτες.
Η τρέχουσα καταιγίδα σκόνης εντοπίστηκε για πρώτη φορά από την έγχρωμη κάμερα απεικόνισης του Άρη (MARCI) στο Mars Exploration Orbiter της NASA, το οποίο δημιουργεί καθημερινούς έγχρωμους χάρτες ολόκληρου του πλανήτη. Αυτοί οι χάρτες επιτρέπουν στους επιστήμονες να παρακολουθούν τις καταιγίδες σκόνης και θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για διαστημόπλοια στην επιφάνεια του Άρη. Η ομάδα του InSight έχει λάβει δεδομένα που δείχνουν ότι η περιφερειακή καταιγίδα υποχωρεί.
Οι ανεμοστρόβιλοι και οι άνεμοι από καταιγίδες σκόνης βοήθησαν να καθαριστούν τα ηλιακά πάνελ με την πάροδο του χρόνου, όπως με τις αποστολές Spirit και Mars Opportunity. Ενώ οι αισθητήρες καιρού του InSight εντόπισαν πολλούς διερχόμενους ανεμοστρόβιλους, κανένας από αυτούς δεν αφαίρεσε τη σκόνη.
Οι μηχανικοί του InSight ελπίζουν να είναι σε θέση να οδηγήσουν το προσεδάφιο εκτός ασφαλούς λειτουργίας την επόμενη εβδομάδα. Αυτό θα επιτρέψει μεγαλύτερη ευελιξία στη λειτουργία του αισθητήρα, επειδή η σύνδεση, η οποία απαιτεί σχετικά μεγάλη ποσότητα ενέργειας, περιορίζεται σε ασφαλή λειτουργία για να διατηρείται η μπαταρία φορτισμένη.
Το InSight προσγειώθηκε στον Άρη στις 26 Νοεμβρίου 2018, για να μελετήσει την εσωτερική δομή του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένου του φλοιού, του μανδύα και του πυρήνα του. Το διαστημόπλοιο πέτυχε τους επιστημονικούς του στόχους πριν ολοκληρωθεί η κύρια αποστολή του πριν από ένα χρόνο. Στη συνέχεια, η NASA παρέτεινε την αποστολή για έως και δύο χρόνια, έως τον Δεκέμβριο του 2022, κατόπιν σύστασης μιας ανεξάρτητης επιτροπής αναθεώρησης που αποτελείται από ειδικούς με υπόβαθρο στην επιστήμη, τις επιχειρήσεις και τη διαχείριση αποστολών.
Περισσότερα για την αποστολή
Εργαστήριο Jet Propulsion Διευθύνει το InSight για τη Διεύθυνση Επιστημονικής Αποστολής της NASA. Το InSight αποτελεί μέρος του Προγράμματος Ανακάλυψης της NASA, το οποίο διαχειρίζεται το Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Marshall του οργανισμού στο Χάντσβιλ της Αλαμπάμα. Η Lockheed Martin Space του Ντένβερ κατασκεύασε το διαστημικό σκάφος InSight, συμπεριλαμβανομένου ενός σταθμού κρουαζιέρας και προσγείωσης, και υποστηρίζει τις λειτουργίες του διαστημικού σκάφους της αποστολής.
Αρκετοί Ευρωπαίοι εταίροι, συμπεριλαμβανομένου του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Διαστημικών Μελετών (CNES) και του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής (DLR), υποστηρίζουν την αποστολή InSight. Το Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Μελετών παρείχε το όργανο Inner Structure Seismic Experiment (SEIS) στη NASA, με τον κύριο ερευνητή του IPGP (Institut de Physiques de la Physique in the World στο Παρίσι). Σημαντικές συνεισφορές στο Κοινό Σύστημα Περιβαλλοντικών Πληροφοριών προήλθαν από το IPGP. Max Planck Institute for Solar System Research (MPS) στη Γερμανία. Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (ETH Zurich) στην Ελβετία. Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στο Ηνωμένο Βασίλειο· και JPL. Το DLR παρείχε το κιτ οργάνων ροής θερμότητας και φυσικών χαρακτηριστικών (HP3), με σημαντικές συνεισφορές από το Κέντρο Διαστημικής Έρευνας (CBK) της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών και της Astronika στην Πολωνία. Το Centro de Astrobiology Center (CAB) στην Ισπανία παρείχε αισθητήρες θερμοκρασίας και ανέμου.