Της Μαίρης Σινανίδη.
Ο Έλληνας πρεσβευτής στη Μελβούρνη, Εμμανουήλ Κακαβελάκης, εκφώνησε την πέμπτη ομιλία του για την Ημέρα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας το βράδυ του Σαββάτου στην ετήσια χοροεσπερίδα που διοργάνωσε ο Κοινωνικός Όμιλος Παπαφλέσσος. Είπε ότι η πρώτη του εμπειρία από τους εορτασμούς της Ελληνικής Εθνικής Ημέρας στην Αυστραλία ήταν μια «τεράστια έκπληξη» και ήταν έκπληκτος που ονομάστηκε η Καλαμάτα Lane.
«Η επανάσταση μας ανησυχεί όλους, όχι χθες», είπε, προσθέτοντας ότι η διαιρεμένη Κύπρος και τα ξεχασμένα εδάφη, κατεχόμενα από Έλληνες, έχουν ακόμη πολλές «ανοιχτές πληγές».
Ωστόσο, για τους υπάρχοντες μετανάστες και τους προγόνους τους, ο αγώνας δεν ήταν ποτέ για την επιστροφή και την ανάκτηση όσων χάθηκαν, αλλά για την αποδοχή, τον εορτασμό και την προσαρμογή στη σύγχρονη αυστραλιανή κοινωνία. Ο sold-out χορός του Σαββάτου συνέπεσε με την τελευταία επιτυχία του συλλόγου – την άφιξη μιας πινακίδας στη λωρίδα Καλαμάτας, αφού ο Δήμος Durbin τήρησε την υπόσχεσή του να τιμήσει τους πρώτους μετανάστες του.
Μετά από προεκλογική εκστρατεία από τη δημοτική σύμβουλο του Ντάρμπιν Έμιλυ Δημητριάδη, τη βουλευτή Καίτη Θεοφάνη και πρώην βουλευτή Τζένη Μικάκο, το επίτευγμα είναι πλέον όχι μόνο πραγματικό, αλλά και απόδειξη ότι περισσότερα πράγματα είναι δυνατά – συμπεριλαμβανομένης της ονομασίας της πλατείας Ντάρμπιν σε δύο δημάρχους. Greek Herald και διερευνάται.
είπε η Μαίρη Χαγανά, στο Διοικητικό Συμβούλιο της Λέσχης Παπαφλέσα Greek Herald Οι μελλοντικές εκστρατείες διερευνώνται και θα υπάρχει δύναμη σε αριθμούς, και αυτό το σημάδι έχει επίσης φέρει ένα νέο ενδιαφέρον στον σύλλογο.
«Η έλευση της ταυτότητας έχει δώσει στους ανθρώπους τη σιγουριά ότι ως ομάδα, δεν είμαστε σε αυτήν για τον δικό μας εγωισμό, αλλά κάνουμε κάτι που θα γράψει ιστορία και θα γράψει ιστορία», είπε. «Είναι κάτι που οι νεότερες γενιές θα εκτιμήσουν τα επόμενα χρόνια».
Η νεότερη γενιά ήταν έξω δυναμικά, με τραπέζια γεμάτα με παιδιά σχολικής ηλικίας, εφήβους και πρόσφατους πτυχιούχους πανεπιστημίου. Το διαφορετικό από τα περασμένα χρόνια ήταν ότι δεν κάλυπταν τις θέσεις, αλλά είδαν τους εαυτούς τους να εκπροσωπούνται στη σκηνή από τα νεότερα 20χρονα μέλη της επιτροπής: Γιώργος Μαστρογιαννόπουλος, Ελένη Τζήμα και Ταξία Τσαγκάνα, που έκαναν εξαιρετική δουλειά υποδοχή. Ο βουλευτής Lee Darlamys, ο ιστορικός Jim Claven, η πόλη του Durbin, η Πολίτης της Χρονιάς Nola Radiotis και άλλοι καλεσμένοι.
«Για τις επόμενες γενιές, όποιος περπατήσει στο μονοπάτι θα δει την τοιχογραφία μας», είπαν ο κ. Μαστρογιαννόπουλος (στα ελληνικά) και η κα Τζίμα (στα αγγλικά), ενθυμούμενοι τους Μεσσήνιους μετανάστες που δημιούργησαν τη λέσχη το 1959.
“Αν και ήρθαν σε μια εντελώς ξένη χώρα στην άλλη άκρη του κόσμου, όχι μόνο επέζησαν, αλλά κατάφεραν να κρατήσουν έναν μικρό μεσσία στην Αυστραλία και να διατηρήσουν ζωντανές τις πολιτιστικές και θρησκευτικές τους παραδόσεις. Συνεισέφεραν ισχυρά στην αυστραλιανή κοινωνία ως αξιοσέβαστους πολίτες.
Τα νεότερα μέλη της 13μελούς ομάδας, που αποτελείται από έξι γυναίκες και επτά άνδρες, ήταν πιο εμφανή στην εκδήλωση. Τα μεγαλύτερα μέλη της επιτροπής είναι έμπειροι δημόσιοι ομιλητές στην καριέρα τους, αλλά έχουν κάνει σκόπιμα ένα βήμα πίσω.
«Είναι καλό για τα νεότερα μέλη μας να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους στον δημόσιο λόγο. Θέλουμε να ηγηθούν», είπε η κ. Σαγανά, η οποία, αν και δεν είναι από την ίδια την Καλαμάτα, εντυπωσιάστηκε από την «προοδευτική φύση του συλλόγου και να κάνει πράγματα έξω από την πλατεία».
Εκτός από περισσότερες γυναίκες και νέους, ο σύλλογος περιλαμβάνει και άλλους τρόπους. Αν και μεσσηνιακό συγκρότημα, έχει λιγότερο μεσσηνιακό υπόβαθρο και ασπάζεται τα ιδανικά του τιμητικού ήρωά της, ευρέως γνωστού ως Παπαφλέσσου (Γρηγόριος Δημήτριος Τικαίος-Φλέσσας). Για το λόγο αυτό, η εμβέλεια της ομάδας εκτείνεται πέρα από τα εγγεγραμμένα μέλη της και την πόλη Darbin.
ανέφερε ο Peter Chiasomi Greek Herald Ο Παπαφλέσσας υπήρξε υποστηρικτής του Greek Youth Generator, μιας ομάδας για νέους 18 έως 29 ετών.
“Δεν είμαστε μεσσιανικοί, αλλά ο Αποστόλης Σωκλέρης (μέλος της επιτροπής Παπαφλέσσας) μας πλησίασε αφού είδε τι κάναμε και του άρεσε. Ψάξαμε τρόπους να συνεργαστούμε και ο σύλλογος χρηματοδότησε το κινηματογραφικό μας φεστιβάλ. Όλα έγιναν φυσικά”, είπε ο κ. Κιασούμη.
Εκτός από την προσέλκυση νεαρών ανδρών που ενδιαφέρονται να εξερευνήσουν την πολιτιστική τους κληρονομιά, ο σύλλογος προσελκύει επίσης περισσότερες γυναίκες με την προοδευτική του στάση. Η Ειρήνη Τσιανάκα, καθηγήτρια λυκείου και μητέρα δύο παιδιών, είπε ότι έχασε την επαφή με τον σύλλογο μέχρι που η αδερφή της την παρότρυνε να παρευρεθεί στην πρόσφατη κοπή Βασιλόπιτας.
«Για χρόνια σκεφτόμουν τον μπαμπά μου, αλλά δεν καταλάβαινα», είπε η κ. Τσιανάκα.
“Τότε είδα αυτή την όμορφη τοιχογραφία και μέσα στο κλαμπ, βρήκα παλιούς τροχούς. Ρώτησα την ομάδα αν θα συμφωνούσαν να τα ψηφιοποιήσουν και συμφώνησαν. Έκλαψα λόγω των αναμνήσεων. Ήταν παιδιά που χόρευαν ροκ εν ρολ, και Πάντα σκεφτόμουν τους γονείς μου με αυτό το πρίσμα Όχι. Τώρα θέλω να κάνω αυτό που έκαναν οι γονείς μου για αυτή τη γενιά.
Παλιά πλάνα από πρώιμους μετανάστες παίζονταν στην οθόνη καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, υπενθυμίζοντας στους παρευρισκόμενους από πού προέρχονταν.
Το παράδειγμα του Thornbury Club ενέπνευσε ελληνοαυστραλιανές ομάδες, πολλές από τις οποίες ήταν σε παρακμή. Αλλά άνθρωποι από πολύ μακριά, διαφορετικών καταβολών, φύλων, έφταναν νωρίς για να φωτογραφίσουν την τοιχογραφία και τη νέα πινακίδα που είχε στηθεί στο χορό του Κοινωνικού Ομίλου Παπαφλέσσες.
Για το λόγο αυτό, η μεσσιανική ιστορία του δήμου Darbin είναι μια ενδιαφέρουσα μελέτη περίπτωσης για συλλόγους σε όλο τον κόσμο.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”