Οι επιζώντες της σφαγής των Καλαβρύτων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι θυμωμένοι με μια σκηνή της ταινίας που θα κυκλοφορήσει σύντομα Ηχώ από το παρελθόν (ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 1943) Οι Ναζί απεικονίζονται να διασώζουν Ελληνίδες και Ελληνίδες στο χωριό.
Ο Σύλλογος Επιζώντων και Θυμάτων απειλεί να μηνύσει τους παραγωγούς ταινιών μαζί με την ΕΡΤ που είναι ένας από τους εταίρους παραγωγής.
Αν και η ταινία δεν είναι στις ταινίες, μια σκηνή στο τρέιλερ ήταν αρκετή για να προκαλέσει οργή στη σφιχτοδεμένη κοινότητα.
Η προκλητική σκηνή εμφανίζεται σε 1:50 δευτερόλεπτα
Στην επίμαχη σκηνή, ένας Αυστριακός Ναζί από μόνος του, παρακούοντας εντολές, άνοιξε την πόρτα ενός φλεγόμενου δημοτικού σχολείου για να σώσει τις γυναίκες και τα παιδιά».
«Πρόκειται για έναν προκλητικό θρύλο που διαψεύστηκε από όλους τους αυτόπτες μάρτυρες και διαψεύστηκε επίσημα από το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαβρύτων που είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Θυμάτων Ολοκαυτώματος Καλαβρύτων και πρώην αντιδήμαρχος της ελληνικής πόλης Χάριλος Ερμίδης.
Μιλήστε στην τοπική εφημερίδαΠελοπόννησοςΟ Ερμίδης είπε ότι ο ίδιος, μαζί με άλλους ντόπιους, το επεσήμανε αυτό σε κινηματογραφιστές που επισκέφτηκαν την περιοχή πριν από 2,5 χρόνια και είναι απλώς μια αβάσιμη και αναληθής ιστορία.
Η Ερμίδης επέμεινε επίσης ότι οι κινηματογραφιστές της υποσχέθηκαν να μην τη συμπεριλάβουν στην ταινία.
Επιπλέον, η Ερμίδη είπε, καλή τη πίστη, έστειλε επίσημα έγγραφα στους κινηματογραφιστές προειδοποιώντας τους ότι η ένωση θα τους διώξει «αν η ταινία δεν σέβεται τη μνήμη των θυμάτων με οποιονδήποτε τρόπο».
Η ταινία θυμίζει απόηχους του παρελθόντος IMDB
Ένα φανταστικό δράμα εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα, η «Σφαγή της Καλαβερίτας» που διαπράχθηκε από τις γερμανικές δυνάμεις εισβολής τον Δεκέμβριο του 1943. Όταν η ελληνική κυβέρνηση διεκδικεί δισεκατομμύρια δολάρια σε πολεμικές αποζημιώσεις, η Caroline Martin, μια υψηλού προφίλ δικηγόρος που εκπροσωπεί τη γερμανική κυβέρνηση , επισκέπτεται τα Καλάβρυτα για να ερευνήσει. Μια απροσδόκητη συνάντηση με τον τελευταίο επιζώντα της τραγωδίας, τον Νικόλαο Αντρέου, τους οδηγεί σε ένα σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας όπου το τραυματικό παρελθόν επανέρχεται ξανά στην επιφάνεια και οι στοιχειωμένοι απόηχοι του είναι πιο δυνατοί από ποτέ.
Για να μάθετε τι πραγματικά συνέβη 13 Δεκεμβρίου 1943 Στα Καλάβρυτα, την ημέρα που οι Γερμανοί έκαναν τη μεγαλύτερη σφαγή στην κατεχόμενη Ελλάδα.
Κάντε κλικ παρακάτω.
https://greekcitytimes.com/2017/12/13/kalavryta-holocaust-nazis-largest-single-massacre-occupied-greece/
Πόροι | Σχετικά με τη σφαγή του Calvibretta
Η σφαγή των Καλαβρύτων, το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, αναφέρεται στην σχεδόν εξόντωση του ανδρικού πληθυσμού και την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης των Καλαβρύτων από την 117η Μεραρχία Jäger (Βέρμαχτ) κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις 13 Δεκεμβρίου 1943.
Στις αρχές Δεκεμβρίου 1943, η 117η Μεραρχία Jaeger του Γερμανικού Στρατού ξεκίνησε μια αποστολή με την ονομασία Unternehmen Kalavryta (Επιχείρηση Καλάβρυτα), με στόχο την περικύκλωση Ελλήνων αντιστασιακών στην ορεινή περιοχή γύρω από τα Καλάβρυτα. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, 78 Γερμανοί στρατιώτες, που είχαν συλληφθεί από τους αντάρτες τον Οκτώβριο, εκτελέστηκαν από τους απαγωγείς τους. Σε απάντηση, ο διοικητής της γερμανικής μεραρχίας, στρατηγός Καρλ φον λε Σάουερ, διέταξε προσωπικά τα «σκληρότερα μέτρα» – τη δολοφονία του ανδρικού πληθυσμού των Καλαβρύτων – στις 10 Δεκεμβρίου 1943.
Η επιχείρηση Καλάβρυτα πραγματοποιήθηκε από έξι πόλεις: την Πάτρα, το Αίγιο και την Κόρινθο στον Κορινθιακό Κόλπο και από το Άργος, τον Πύργο και την Τρίπολη στο κέντρο της Πελοποννήσου.
Όλες οι «ομάδες μάχης» είχαν στόχο τα Καλάβρυτα, αν και ομάδες από τον Πύργο, το Άργος και την Κόρινθο επέστρεψαν στις βάσεις τους αμέσως μετά. Οι στρατιώτες της Βέρμαχτ έκαψαν χωριά και μοναστήρια και πυροβόλησαν πολίτες στο δρόμο τους. Οι Γερμανοί έφτασαν στα Καλάβρυτα στις 9 Δεκεμβρίου. Τα ξημερώματα της 13ης Δεκεμβρίου 1943, οι Γερμανοί συνέλαβαν όλους τους κατοίκους της πόλης και τους ανάγκασαν να μπουν στο σχολείο όπου χώρισαν τα αγόρια και τους μεγαλύτερους από τις γυναίκες και τα παιδιά.
Πήραν τους άνδρες σε ένα χωράφι του Θανάση Καπή, δάσκαλου, με θέα την πόλη.[6] Αφού λεηλάτησαν και έβαλαν φωτιά στην πόλη, οι Γερμανοί πυροβόλησαν τους άνδρες. Σκότωσε 438 ηλικιωμένους και αγόρια.
Ζωντανοί μόνο 13 άνδρες, οι οποίοι σώθηκαν γιατί κρύβονταν κάτω από τα πτώματα. Αυστριακοί στρατιώτες ήταν μέρος της μονάδας. Το επόμενο κάλεσμα του συστήματος ήταν ο εγκλεισμός γυναικών και παιδιών σε δημοτικό σχολείο. Τότε οι Γερμανοί πυρπόλησαν το σχολείο. Υπήρχε ένας Αυστριακός που αψήφησε τις εντολές και άνοιξε τις φλεγόμενες πόρτες του σχολείου, γνωρίζοντας ότι θα θυσίαζε τη ζωή του, για τη φυγή των γυναικών και των παιδιών. Αργότερα εκτελέστηκε για τις πράξεις προδοσίας του, αλλά τα θύματα διέφυγαν. Την επόμενη μέρα οι ναζιστικές δυνάμεις έκαψαν την Αγία Λαύρα, ορόσημο της Ελληνικής Επανάστασης.
Συνολικά, 693 (πραγματικό μνημείο στα Καλάβρυτα και σε άλλα χωριά που κατονομάζει το καθένα) άμαχοι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των αντιποίνων της Επιχείρησης Καλαβρύτων. Καταστράφηκαν 28 κοινότητες – πόλεις, χωριά, μοναστήρια και οικισμοί. Στα ίδια τα Καλάβρυτα, περίπου 1.000 σπίτια λεηλατήθηκαν και κάηκαν και οι Γερμανοί αιχμαλώτισαν περισσότερα από 2.000 βοοειδή.
Σήμερα ο τόπος της θυσίας διατηρείται ως τόπος μνήμης, και εκδηλώσεις εορτάζονται κάθε Δεκέμβριο. Στις 18 Απριλίου 2000, ο Γιοχάνες Ράου, τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, επισκέφθηκε τα Καλάβρυτα και εξέφρασε τη ντροπή και τη θλίψη του για την τραγωδία.