Κίνδυνος μόλυνσης από BA.5 μεταξύ ατόμων που εκτέθηκαν σε προηγούμενες παραλλαγές SARS-CoV-2

Προς τον συντάκτη:

Τους τελευταίους μήνες, το omicron (B.1.1.529) έχει γίνει η κυρίαρχη παραλλαγή του σοβαρού οξέος αναπνευστικού συνδρόμου του κορωνοϊού 2 (SARS-CoV-2), παρουσιάζοντας κάποιο βαθμό ανοσολογικής διαφυγής.¹ Οι κύριες υποπαραλλαγές του omicron, BA.1 και BA.2, εκτοπίζονται σταδιακά από BA.5 σε πολλές χώρες, πιθανώς λόγω της αυξημένης μεταδοτικότητας και της μερικής ανοσοδιαφυγής που προκαλείται από τα BA.1 και BA.2.^2,3 Η προστασία που παρέχεται από το BA.1 έναντι της μόλυνσης από την υπομεταβλητή BA.5 είναι κρίσιμη επειδή τα προσαρμοσμένα εμβόλια σε κλινικές δοκιμές βασίζονται στο BA.1.

Η Πορτογαλία ήταν μία από τις πρώτες χώρες που επηρεάστηκαν από την κυριαρχία της BA.5. Χρησιμοποιήσαμε το Εθνικό Μητρώο για Νόσους Κορωνοϊού 2019 (Covid-19) (SINAVE) για να υπολογίσουμε τον κίνδυνο μόλυνσης από BA.5 μεταξύ ατόμων με τεκμηριωμένη μόλυνση με προηγούμενες παραλλαγές, συμπεριλαμβανομένων των BA.1 και BA.2. Το μητρώο περιλαμβάνει όλα τα περιστατικά που αναφέρθηκαν στη χώρα, ανεξαρτήτως κλινικής εικόνας.

Φιγούρα 1. Φιγούρα 1. Προστατευτική επίδραση προηγούμενης λοίμωξης SARS-CoV-2 στη μόλυνση με την παραλλαγή Omicron BA.5.

Όπως φαίνεται στο πλαίσιο (α), εντοπίσαμε τις περιόδους (σε διαφορετικά χρώματα) στις οποίες μια μεμονωμένη παραλλαγή αντιπροσωπεύτηκε σε περισσότερο από το 90% των απομονώσεων του δείγματος (δεδομένα από το εθνικό σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο κοροναϊός 2). [SARS-CoV-2] έλεγχος της γενετικής ποικιλότητας⁴). Οι περίοδοι με γκρι αντιπροσωπεύουν τους χρόνους που κυκλοφορούσαν περισσότερες από μία μεταβλητές. Δεδομένης της σχετικά αργής μετάβασης μεταξύ της κυριαρχίας της παραλλαγής omicron BA.1 και της κυριαρχίας της παραλλαγής omicron BA.2, συγκεντρώσαμε τα BA.1 και BA.2 στην ανάλυση. Δεν συμπεριλάβαμε κανένα άτομο που είχε μολυνθεί εντός των 90 ημερών πριν από την κυριαρχία του υποπαράγοντα BA.5 omicron. Το πλαίσιο Β δείχνει την αποτελεσματικότητα της προστασίας έναντι της λοίμωξης κατά την περίοδο ελέγχου BA.5 (από την 1η Ιουνίου 2022) μεταξύ ατόμων με μία μόνο λοίμωξη στις περιόδους κυριαρχίας των διαφορετικών παραλλαγών, όπως φαίνεται στον Πίνακα Α, σε σύγκριση με άτομα χωρίς τεκμηριωμένη μόλυνση από την 1η Ιουνίου. Άτομα με λοίμωξη πριν από την 1η Ιουνίου δεν συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. 𝙸 Οι ράβδοι αντιπροσωπεύουν 95% διαστήματα εμπιστοσύνης.

Η εθνική γενετική επιτήρηση για τον SARS-CoV-2 έχει εντοπίσει περιόδους στις οποίες διαφορετικές παραλλαγές αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 90% των απομονώσεων.⁴ Προσδιορίσαμε όλα τα άτομα που είχαν την πρώτη τους μόλυνση στις περιόδους ελέγχου για κάθε μεταβλητή, για να υπολογίσουμε τον κίνδυνο μόλυνσης κατά την περίοδο ελέγχου BA.5 (Εικόνα 1α). Συγκεντρώσαμε τα BA.1 και BA.2 λόγω της αργής μετάβασης μεταξύ των δύο υπομεταβλητών στον πληθυσμό. Τέλος, υπολογίσαμε τον κίνδυνο BA.5 για έναν πληθυσμό που δεν είχε τεκμηριωμένη μόλυνση πριν από την κυριαρχία του BA.5 (1 Ιουνίου 2022).

Βρήκαμε ότι η προηγούμενη λοίμωξη SARS-CoV-2 είχε προστατευτική δράση έναντι της μόλυνσης από BA.5 (Εικόνα 1β και Πίνακας S1 στο Συμπληρωματικό Παράρτημα, διαθέσιμο με το πλήρες κείμενο αυτής της επιστολής στο NEJM.org), και αυτή η προστασία ήταν μέγιστη για προηγούμενη μόλυνση με BA.1 ή BA.2. Αυτά τα δεδομένα θα πρέπει να ληφθούν υπόψη στο πλαίσιο της διεισδυτικής μόλυνσης σε έναν ιδιαίτερα εμβολιασμένο πληθυσμό, δεδομένου ότι περισσότερο από το 98% του πληθυσμού της μελέτης στην Πορτογαλία ολοκλήρωσε τη σειρά αρχικών εμβολιασμών πριν από το 2022.

Ο σχεδιασμός της μελέτης δεν μπορεί να εξαλείψει όλους τους παράγοντες σύγχυσης (βλ. ενότητα συζήτησης στο Συμπληρωματικό Παράρτημα). Επιπλέον, ένας περιορισμός είναι η πιθανή επίδραση της μειωμένης ανοσίας σε έναν πληθυσμό με ετερόζυγη ανοσία (προηγούμενη μόλυνση και εμβολιασμός). Διαπιστώσαμε ότι η λοίμωξη BA.1 ή BA.2 σε εμβολιασμένα άτομα παρείχε υψηλότερη προστασία έναντι του BA.5 από τη μόλυνση με παραλλαγές pre-omicron, σύμφωνα με μια πρόσφατη αναφορά αρνητικού σχεδιασμού δοκιμής.⁵ Ωστόσο, οι λοιμώξεις από BA.1 ή BA.2 εμφανίστηκαν πιο κοντά στην περίοδο κυριαρχίας του BA.5 από λοιμώξεις με προηγούμενες παραλλαγές. Υπάρχει η αντίληψη ότι η προστασία που παρέχεται από προηγούμενη μόλυνση με BA.1 ή BA.2 είναι πολύ χαμηλή, δεδομένου του μεγάλου αριθμού λοιμώξεων με BA.5 μεταξύ ατόμων που είχαν μολυνθεί προηγουμένως με τον ιό BA.1 ή BA.2. Τα δεδομένα μας υποδηλώνουν ότι αυτή η αντίληψη είναι πιθανώς το αποτέλεσμα μιας μεγαλύτερης ομάδας ατόμων με μόλυνση από BA.1 ή BA.2 σε σύγκριση με μόλυνση από άλλες υπομεταβλητές και δεν υποστηρίζεται από τα δεδομένα.

Συνολικά, διαπιστώσαμε ότι οι διεισδυτικές λοιμώξεις με την παραλλαγή BA.5 ήταν λιγότερο πιθανές μεταξύ των ατόμων με προηγούμενο ιστορικό SARS-CoV-2 σε έναν ιδιαίτερα εμβολιασμένο πληθυσμό, ειδικά για προηγούμενες λοιμώξεις από BA.1 ή BA.2, παρά μεταξύ μη μολυσμένων ατόμων . .

Joao Malato, MA.
Instituto de Medicina Molecular João Lobo Antunes, Λισαβόνα, Πορτογαλία

Roy M. Ribeiro, Phil D.
Εθνικό Εργαστήριο Λος Άλαμος, Λος Άλαμος, Νέο Μεξικό

Pedro P. Leite, MD
Pedro Casaca, MD
Eugenia Fernandez, Ph.D.
Direção Geral da Saúde, Λισαβόνα, Πορτογαλία

Carlos Antunes, Ph.D.
Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας, Λισαβόνα, Πορτογαλία

Válter R. Fonseca, MD, Ph.D.
Direção Geral da Saúde, Λισαβόνα, Πορτογαλία

Manuel C. Gomez, Ph.D.
Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας, Λισαβόνα, Πορτογαλία

Luis Graca, MD, Phil D.
Instituto de Medicina Molecular João Lobo Antunes, Λισαβόνα, Πορτογαλία
[email protected]

Αυτό το μήνυμα δημοσιεύτηκε στις 31 Αυγούστου 2022, στο NEJM.org.