Ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, η κυβέρνηση του οποίου φιλοξενεί τις συνομιλίες, θα προειδοποιήσει τη Δευτέρα ότι η ανθρωπότητα έχει γυρίσει το ρολόι στην κλιματική αλλαγή.
«Είναι ένα λεπτό για τα μεσάνυχτα και πρέπει να δράσουμε τώρα», είπε στην εναρκτήρια ομιλία.
“Πρέπει να περάσουμε από τη συζήτηση, τη συζήτηση και τη συζήτηση σε ρεαλιστική συντονισμένη δράση για τον άνθρακα, τα αυτοκίνητα, τα χρήματα και τα δέντρα. Δεν υπάρχουν άλλες ελπίδες, στόχοι και φιλοδοξίες, αν και πολύτιμες, αλλά σαφείς δεσμεύσεις και καθορισμένα χρονοδιαγράμματα για αλλαγή.”
Η συνάντηση των ηγετών της G20 που ολοκληρώθηκε στη Ρώμη την Κυριακή δείχνει ότι οι ηγέτες επιτέλους ακούνε την επιστήμη, αλλά εξακολουθούν να στερούνται την πολιτική ενότητα για να λάβουν τις φιλόδοξες αποφάσεις που απαιτούνται για να αντιμετωπίσουν τη στιγμή.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη άνω του 1,5 βαθμού θα επιδεινώσει τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Αλλά τα θετικά νέα είναι ότι το όριο του 1,5 είναι αρκετά κοντά μας. Η έκθεση των Ηνωμένων Εθνών έδειξε ότι μέχρι τα μέσα του αιώνα, ο κόσμος πρέπει να φτάσει στο καθαρό μηδέν – οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου δεν είναι μεγαλύτερες από την ποσότητα που αφαιρείται από την ατμόσφαιρα – και η θέρμανση μπορεί να σταματήσει.
Όλη αυτή η επιστημονική γλώσσα ήταν στη δήλωση των ηγετών της G20, συμπεριλαμβανομένης της αναγνώρισης ότι για να επιτευχθεί το καθαρό μηδέν μέχρι τα μέσα του αιώνα, πολλά κράτη μέλη θα πρέπει να αυξήσουν τις δεσμεύσεις τους για μείωση των εκπομπών, γνωστές ως Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές (NDCs), κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. δεκαετία.
Αλλά η αποτυχία τους να ορίσουν προθεσμία για τη χρήση άνθρακα – τον μοναδικό μεγαλύτερο παράγοντα που συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή – και να πείσουν όλες τις χώρες να δεσμευτούν αυστηρά στο μηδέν μέχρι το 2050 (σε αντίθεση με το 2060, όπως υποσχέθηκαν η Κίνα, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία) ότι οι χώρες που χρήση και παραγωγή ορυκτών καυσίμων Έχει ακόμα μεγάλη επιρροή στις παγκόσμιες συμφωνίες για το κλίμα.
Στην πραγματικότητα, η πολυαναμενόμενη δέσμευση της Κίνας για νέες εκπομπές που δόθηκε την περασμένη εβδομάδα ήταν μόλις ένα κλάσμα υψηλότερη από την προηγούμενη δέσμευσή της. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε την Κυριακή ότι δεν θα οπλιστεί σκληρά στο καθαρό μηδέν μέχρι το 2050. Ο Αυστραλός πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον δεν έχει δείξει κανένα ενδιαφέρον για την κατάθεση άνθρακα στην ιστορία. Η Ινδία δεν έκανε καμία καθαρή μηδενική δέσμευση και όπως είπε στο CNN ο Ευρωπαίος νομοθέτης Bas Eckhout, ήταν μια από τις λίγες χώρες που αντιτάχθηκαν στον καθορισμό ημερομηνίας για τη σταδιακή κατάργηση του άνθρακα.
Τεράστιο χάσμα μεταξύ δεσμεύσεων και δράσης
Είναι πολλά υποσχόμενο ότι οι ηγέτες έχουν αναγνωρίσει ότι πρέπει να κάνουν περισσότερα για τις εκπομπές αυτή τη δεκαετία, είπε ο Michael Mann, ανώτερος επιστήμονας στο Penn State University, αλλά αυτό που είναι σημαντικό είναι να βεβαιωθείτε ότι όλοι οι μεγάλοι εκπομποί έχουν σχέδια να διατηρήσουν τη θέρμανση κάτω από 1,5 βαθμό. .
“Και επίσης κλείνοντας το “κενό εφαρμογής” – δηλαδή, το χάσμα μεταξύ αυτού στο οποίο έχουν δεσμευτεί ονομαστικά οι αρχηγοί κρατών και αυτού που στην πραγματικότητα κάνουν”, είπε ο Μαν.
Ο Μαν προειδοποίησε ότι η COP26 δεν πρέπει να είναι μια σύνοδος κορυφής τακτικών καθυστέρησης και είπε ότι εξακολουθούσε να ελπίζει ότι οι χώρες θα συμφωνούσαν να καταργήσουν σταδιακά τον άνθρακα στις συνομιλίες, ακόμη και αν οι ηγέτες της G20 δεν καταφέρουν να συμφωνήσουν στο σημείο.
“Ο κάπως συντηρητικός IEA είπε ότι δεν μπορεί να υπάρξει νέα υποδομή ορυκτών καυσίμων εάν θέλουμε να αποφύγουμε την επικίνδυνη θέρμανση”, είπε ο Mann. “Οι χώρες της G7 δεσμεύτηκαν να καταργήσουν σταδιακά τον άνθρακα και να τερματίσουν τη στήριξη για νέα έργα άνθρακα νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι.”
«Πρέπει να δούμε παρόμοιες δεσμεύσεις από τις χώρες της G20, συμπεριλαμβανομένου ενός γρήγορου χρονοδιαγράμματος για τη σταδιακή κατάργηση του άνθρακα».
Η δήλωση της G20 δεσμευόταν να τερματίσει την υπεράκτια χρηματοδότηση άνθρακα μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ ανακοίνωσε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο να τερματίσει την κινεζική χρηματοδότηση για διεθνή άνθρακα, βγάζοντας από το μείγμα τον μεγαλύτερο χρηματοδότη στον κόσμο έργων άνθρακα.
Η Έλεν Μάουντφορντ, αντιπρόεδρος κλίματος και οικονομίας στο Παγκόσμιο Ινστιτούτο Πόρων, είπε ότι η συμφωνία και οι τρέχουσες δεσμεύσεις για τις εκπομπές δεν είναι αρκετά φιλόδοξες για να αποφευχθούν τα πιο επικίνδυνα επίπεδα θέρμανσης και πολλοί είναι απίθανο να βάλουν τις χώρες σε καλό δρόμο για να επιτύχουν καθαρό μηδέν. σχέδια.
«Για να διατηρηθεί ο στόχος του 1,5°C, οι χώρες πρέπει να θέσουν στόχους για το 2030 για το κλίμα που χαράσσουν μια ρεαλιστική πορεία προς την επίτευξη αυτών των μηδενικών δεσμεύσεων», ανέφερε σε δήλωσή της.
«Αυτή τη στιγμή, ορισμένες χώρες της G20 δεν βρίσκονται σε αξιόπιστο μονοπάτι για την επίτευξη των μηδενικών στόχων τους, όπως η Αυστραλία, η Ρωσία, η Κίνα, η Σαουδική Αραβία, η Βραζιλία και η Τουρκία».
«Δεν είναι σχεδόν αρκετό»
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε την Κυριακή ότι φεύγει από τη Ρώμη “και οι ελπίδες μου δεν έχουν εκπληρωθεί – αλλά τουλάχιστον δεν έχουν ταφεί”. Ήλπιζε ότι η Γλασκώβη θα μπορούσε ακόμα «να κρατήσει ζωντανό τον στόχο της 1,5 μοίρας».
Τα σχόλιά του αντικατοπτρίζουν τη διάθεση πολλών στο COP26. Εάν η G20 δεν μπορεί να θέσει προθεσμία για τον άνθρακα και τηρήσει αυστηρά το μηδέν, υπάρχει η αίσθηση ότι η συμμετοχή όλου του κόσμου σε αυτά τα βασικά ζητήματα απλά δεν θα συμβεί.
Υπάρχει και θέμα εμπιστοσύνης. Ο ανεπτυγμένος κόσμος υποσχέθηκε πριν από περισσότερο από μια δεκαετία ότι θα μεταφέρει 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στον παγκόσμιο νότο για να τον βοηθήσει να μεταβεί σε οικονομίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα και να προσαρμοστεί στον νέο κόσμο της κλιματικής κρίσης.
Αυτός ο στόχος δεν επιτεύχθηκε πέρυσι και μια έκθεση από την προεδρία της COP26 που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα έδειξε ότι δεν θα επιτευχθεί μέχρι το 2023, με τις υπάρχουσες δεσμεύσεις στο χέρι.
Ο Muhammad Nasheed, ο πρώην πρόεδρος των Μαλδίβων που ηγείται του φόρουμ Climate at Risk, εξέφρασε τη λύπη του για την έλλειψη δράσης στη δήλωση της G20, ιδίως όσον αφορά την αποτυχία σταδιακής κατάργησης του άνθρακα. Οι Μαλδίβες είναι μια χώρα στην πρώτη γραμμή της κλιματικής κρίσης και απειλεί να πλημμυρίσει από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας μέχρι το τέλος του αιώνα.
«Αυτή είναι μια ευπρόσδεκτη αρχή», είπε ο Nasheed σε μια δήλωση. “Αλλά δεν θα εμποδίσει το κλίμα να θερμανθεί περισσότερο από 1,5 βαθμό και να καταστρέψει μεγάλα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των Μαλδίβων. Και αυτό σαφώς δεν είναι αρκετό”.
Το καθαρό μηδέν, η σταδιακή κατάργηση του άνθρακα και η προσφορά χρηματοδότησης για το κλίμα θα παραμείνουν προτεραιότητα για τους διαπραγματευτές. Άλλες περιοχές που θα μπορούσαν να αποδειχθούν επιτυχείς είναι να συμφωνήσουν να τερματίσουν και να αντιστρέψουν την αποψίλωση των δασών έως το 2030 και να μετακινηθούν επιταχύνοντας τη μετάβαση στα ηλεκτρικά οχήματα παγκοσμίως.
Ο Tom Burke, συνιδρυτής του Κέντρου Ερευνών για το Κλίμα E3G, ήταν πιο αισιόδοξος, λέγοντας ότι η δήλωση της G-20 έδειξε μια αλλαγή στη σκέψη μεταξύ των ηγετών σχετικά με τον επείγοντα χαρακτήρα της κλιματικής κρίσης.
«Η μεγάλη νίκη είναι αυτή η αλλαγή της εστίασης από το 2050 στο 2030», είπε στο CNN. «Νομίζω ότι είναι μια σημαντική μεγάλη νίκη».
“Το στέλνει σε ένα καλύτερο ξεκίνημα από αυτό που περιμέναμε. Η πολιτική συμφωνία που επιτεύχθηκε στο G-20 θα δημιουργήσει πολιτική ώθηση καθώς οι ηγέτες θα ενωθούν για να ξεκινήσουν το COP.”