σύννεφο coco land
Από τον DREW GALLAGHER ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΩΡΕΑΝ LANCE – STAR
Η ψυχική μου εικόνα στο τέλος του υπέροχου “Cloud Cuckoo Land” του Anthony Doerr ήταν αυτή του τσαρλατάνου. Όχι οποιοδήποτε warlock, αλλά έναν ζογκλέρ τύπου Βέγκας που θα έριχνε αβίαστα πέντε αλυσοπρίονα στον αέρα και θα τους κρατούσε όλους σε μια παραβολική τροχιά.
Αντιλαμβάνομαι όμως ότι αυτό που πέτυχε ο Doerr είναι πολύ πιο εντυπωσιακό από το να κρατάς πέντε αλυσοπρίονα στον αέρα, γιατί όλα τα αλυσοπρίονα ζυγίζουν περίπου το ίδιο και θα ήταν πολύ πιο εύκολο να τα διαχειριστείς από ένα αλυσοπρίονο και τέσσερα πτερύγια ή εργαλεία διαφορετικού βάρους ( εμπιστεύσου με). Σε αυτό, έκανα μάθημα ζογκλέρ στο κολέγιο). Το “Cloud Cuckoo Land” είναι το λογοτεχνικό ισοδύναμο με ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα όλων των εποχών!
Ο Doerr αφηγείται πέντε διαφορετικές ιστορίες που εκτείνονται σε αιώνες και ηπείρους σε απίθανο χρυσό.
Υπάρχει η ιστορία του Ζήνωνα, ενός κλειστού γκέι, αιχμαλώτου πολέμου κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας, ο οποίος ολοκληρώνει τις μέρες του μόνος στη βιβλιοθήκη του Λέικπορτ Σίτι στο Αϊντάχο.
Υπάρχει ο Σέιμουρ, ένα έφηβο αγόρι στην ίδια πόλη που φοράει καρφιά για να κρατήσει μακριά το θόρυβο που βομβαρδίζει συνεχώς τις σκέψεις του και μπορεί να βρει γαλήνη μόνο στο ήσυχο δάσος πίσω από το διπλό πλάτος του κάτω από το βλέμμα μιας κουκουβάγιας που αποκαλεί Trustyfriend.
Υπάρχει η 13χρονη Κονστάνς, η οποία ζει σε ένα διαστημόπλοιο που ορμάει στο διάστημα σε μια προσπάθεια να βρει έναν άλλο φιλόξενο πλανήτη όπου οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν καταστρέψει τη Γη.
“Φανταστική τηλεόραση. Αναγνώστης. Φιλικός επίλυσης προβλημάτων Hipster. Πρόβλημα προβλημάτων. Εξαιρετικά ταπεινός διοργανωτής.”