Τα χτένια στο Yams είναι παχουλά και γευστικά, σερβίρονται πάνω από μια κρεμώδη σάλτσα άνηθου (Φωτογραφίες από τον John Anderson)
Όταν άνοιξε στο Balcones Drive στα μέσα Ιουνίου, το Yamas έγινε ουσιαστικά μια αίσθηση από τη μια μέρα στην άλλη, χάρη στην από στόμα σε στόμα που παρήγαγαν οι επηρεαστές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Φωτογραφίες από νόστιμα θαλασσινά και κοκτέιλ που άξιζαν τα σάλια — και φωτογραφίες από υπερφιλτραρισμένα κορίτσια περιποίησης δέρματος ντυμένα για το κλαμπ — γέμισαν τις ροές μας στο Instagram, προκαλώντας το FOMO.
Πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας επίσκεψη στο Yamas την Παρασκευή το βράδυ (εκεί πρέπει να προγραμματίσετε) αφού είχαμε κάνει κρατήσεις για 8:45 τρεις εβδομάδες νωρίτερα. Όταν φτάσαμε, το εστιατόριο φαινόταν όμορφο, οι λευκοί του τοίχοι τονίζονταν από το φωτεινό γαλάζιο του Αιγαίου και τα καλόγουστα μαξιλάρια στο χρώμα της άμμου. Αμέτρητα φυλαχτά με κακό μάτι αποκρούουν το κακό και την ατυχία. Οι τοιχογραφίες της Μέδουσας και ένα γιγάντιο χταπόδι αναφέρονται στα πιο σκοτεινά μέρη της θάλασσας. Ροζ μπουκαμβίλια στάζει από τους τοίχους, δίνοντας στο χώρο μια αίσθηση θερέτρου. Σίγουρα θα νιώσετε σαν να κάνετε διακοπές στο Yamas.
Μια τοιχογραφία ενός γιγαντιαίου χταποδιού έχει θέα σε μια τραπεζαρία
Καθίσαμε δύο στον τοίχο στην πίσω τραπεζαρία—ιδανική για κόσμο—βλέποντας καθώς οι ιδιοκτήτες Χρήστος και Ρόξυ Νικολάκος περιφέρονταν στην κατάμεστη τραπεζαρία και ο αδερφός της Ρόξυ, με αλογοουρά και κοστούμι, έκανε κόλπα με κάρτες. Για χαρούμενους θαμώνες. Οι πελάτες αποτελούνταν συχνά από ομάδες τεσσάρων έως 12 ή περισσότερων. Πολλά γενέθλια και μπάτσελορ πάρτι γιορτάστηκαν στο Yamas εκείνο το βράδυ.
Το εστιατόριο είναι εξίσου όμορφο, με τους λευκούς τοίχους του που τονίζονται με έντονο γαλάζιο του Αιγαίου. Σίγουρα θα νιώσετε σαν να κάνετε διακοπές στο Yamas.
Ήταν τόσο απασχολημένος που ο διακομιστής μας άργησε να μας χαιρετήσει. Κατά την άφιξή του, ήταν ευγενικός και φιλόξενος, αφιερώνοντας χρόνο για να μας περιηγήσει στο εκτενές μενού (περίπου 50 είδη που αναφέρονται), εξηγώντας τις λεπτομέρειες κάθε πιάτου (περιέγραψε τα πιάτα με ψάρι ανάλογα με το πόσο ελαφριά και βαριά ήταν. ) Εμείς διάλεξε το ορεκτικό Biglia και μερικά κοκτέιλ και μετά ησύχασα.
Μου άρεσε η ελληνική μου Σαγκρία με λευκό κρασί και κομμάτια ροδάκινα και φράουλες. Ήταν πολύ αναζωογονητικό σε μια πολύ ζεστή καλοκαιρινή νύχτα. Η σύζυγός μου απολάμβανε τη Μέδουσα Μαργαρίτα της, γεμάτη αίμα και απειλητικό μαύρο αλάτι. Η Biglia είναι νόστιμη και πολύ δυνατή υποψήφια «συμβουλές για βραδινό» (BYO good milk). Το τζατζίκι ήταν παχύρρευστο και κρεμώδες με μια νότα άνηθου και αγγουριού, ενώ το άλειμμα ελιάς καλαμάτας ήταν ο τέλειος συνδυασμός αλμυρής και ουμάμι. Το χούμους είχε γεύση ψαριού. Όταν το ρωτήσαμε, ο σεφ έμεινε έκπληκτος και μας είπε ότι η κουζίνα είχε τελειώσει από χούμους και το αντικατέστησε με ταραμασαλάτα, ψωμί, ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού (οι χορτοφάγοι μπορεί να θέλουν να βεβαιωθούν ότι παίρνουν χούμους αν παραγγείλουν αυτό το πιάτο). Η τηγανητή πίτα ήταν ζεστή και νόστιμη και γενναιόδωρα χορταστική καθώς περιμέναμε λίγο να φτάσει το κύριο φαγητό μας.
Οι βουτιές μπορούν πραγματικά να είναι δείπνο, και η Biglia Messe είναι απόδειξη
Η γυναίκα μου λάτρευε τα χτένια της, τέσσερα παχουλά, φρέσκα, καλομαγειρεμένα δίθυρα σερβιρισμένα πάνω σε μια νόστιμη σάλτσα άνηθου. Απόλαυσα τον μουσακά, μια μεγάλη κατσαρόλα γεμάτη με μοσχαρίσιο μυρωδικό κρέας, τρυφερές πατάτες, καπνιστή μελιτζάνα και μια κρεμώδη μπεσαμέλ. Και οι δύο αγαπήσαμε τις πατάτες λεμονιού, οι οποίες ήταν νόστιμες, παρόλο που μερικές από αυτές ήταν λίγο παραψημένες. Παρά τον αδιάκοπο θόρυβο, ήμασταν χορτάτοι και χαρούμενοι (η κουβέντα στο δείπνο είναι υπερβολή;).
Λίγες εβδομάδες αργότερα επιστρέψαμε σε ένα διπλό ραντεβού με ένα άλλο ζευγάρι. Αφού καθίσαμε για λίγα λεπτά, ο διακομιστής μας, του οποίου η εθιμοτυπία φιλοξενίας μπορεί να περιγραφεί καλύτερα ως “επιτελεστική”, μας χαιρέτησε ψυχρά και πήρε τις παραγγελίες μας για κοκτέιλ και μεζέ.
Δεν με πειράζει λίγο τα αρτέμιδα μου. Οι χυμοί λάιμ και αγγουριού συμπλήρωναν το τζιν, τη μέντα και το Prosecco (περιέργως, η γεύση του φίλου μου ήταν πολύ ελαφριά και ισορροπημένη), ενώ το Tasos Old Fashioned, που περιγράφεται ως με μπέρμπον, κανέλα και μοσχοκάρυδο, ήταν πιο γλυκό και λιγότερο πικάντικο από το αναμενόμενο.
(Δεξιά του ρολογιού από αριστερά) Amaro Spirits, Sangria και Medusa Margarita στο Yamas Greek Restaurant
Το καλαμάρι ήταν τέλεια μαγειρεμένο, με ένα ελαφρύ, τραγανό κουρκούτι, σερβιρισμένο με ένα υπέροχο aioli και λεμόνι. Η παντζαροσαλάτα που παραγγείλαμε δεν έφτασε ποτέ.
Για επιδόρπιο, μας σέρβιραν μια θαμπή πλάκα από σκληρό, ρουστίκ γεύση, γεμάτη με μια γλοιώδη κρέμα. «Έχει αναφορές στην καφετέρια του σχολείου», είπε η γυναίκα του φίλου μου.
Περπατήσαμε μέσα από τα ταραγμένα νερά κατά μήκος των εισόδων. Η γυναίκα μου διάλεξε το σουβλάκι κοτόπουλο, ενώ με τη φίλη μου επιλέξαμε θαλασσινά για να μοιραστούμε και η γυναίκα της τα κοντά παϊδάκια. Όταν έφτασαν τα πιάτα μας, απογοητευτήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι τα κοντά παϊδάκια και τα πιάτα με θαλασσινά ήταν ουσιαστικά εναλλάξιμα εκτός από τις πρωτεΐνες: μια πολύ μεγάλη μερίδα orzo πνιγμένη σε μια σάλτσα ντομάτας που δεν είχε μια κουταλιά ζάχαρη από τον σεφ Boiardi. Κοκκινιστά κοντά παϊδάκια και λυπημένα μύδια για αυτόν και λίγα κομμάτια το καθένα από καλαμάρι, κρέας αστακού και γαρίδες. Τα κοντά παϊδάκια ήταν καλά ψημένα και καρυκευμένα και ευτυχώς δεν χάθηκε η σάλτσα ντομάτας στη θάλασσα.
Η πραγματική κλωτσιά στο παντελόνι ήταν το σουβλάκι κοτόπουλου. Το κοτόπουλο, που βγήκε σε δύο σουβλάκια, ήταν τέλεια ψημένο και είχε ακριβώς μηδενικό μπαχαρικό. Ακόμα και το συνοδευτικό παχύρρευστο, κρεμώδες τζατζίκι δεν μπορεί να αναπληρώσει την έλλειψη γεύσης. Το Bryce, ένα άλλο πολύ μεγάλο κομμάτι, ήταν θαμπό και λαστιχένιο. Σίγουρα δεν κέρδισαν τη θέση τους στο πιάτο. Η τιμή; Είκοσι εννέα δολάρια ΗΠΑ για κοτόπουλο εκτός εποχής και κρύες, μη βρώσιμες πατάτες.
Ρωτήσαμε απρόθυμα για το επιδόρπιο. Υπάρχουν τρεις επιλογές, δύο από τις οποίες περιέχουν φιστίκια Αιγίνης, στα οποία είμαι αλλεργική. Έτσι επιλέξαμε το galactopurego, το οποίο ο συνοδός περιέγραψε ως «σαν πουτίγκα ψωμιού αλλά με ζύμη filo». Αυτό που πήραμε ήταν ένα φυλλαράκι με κρούστα, τραγανή γεύση, γεμιστό με λεπτό πολτό και κολύμπι σε ένα ζεστό, πολύ γλυκό σιρόπι κανέλας-μελιού. «Έχει αναφορές στην καφετέρια του σχολείου», είπε η γυναίκα του φίλου μου.
Τέλος, καθώς η περιπέτειά μας στο Αιγαίο πλησιάζει σε ένα ευλογημένο τέλος, είναι καιρός να στείλουμε τα πλοία μας πίσω στον κόσμο. Η σερβιτόρα, η οποία μας έλεγε δύο δωδεκάδες λέξεις σε όλο το ταξίδι, έριξε την επιταγή και κλωτσούσα τον εαυτό μου που δεν είχα Apple Pay για να μπορέσω να σαρώσω τον κωδικό QR και να ολοκληρώσω γρήγορα την απογοητευτική συνοδεία με τα συναρπαστικά προηγούμενα. άφιξη
Στο τέλος, το ανομοιόμορφο φαγητό και η εξυπηρέτηση μας άφησαν συγκλονισμένους από τα νόστιμα. Αν ψάχνετε για ένα εστιατόριο για να γιορτάσετε μια ειδική περίσταση με τους αγαπημένους σας influencers στο Instagram και δεν σας ενδιαφέρει το φαγητό ή η εξυπηρέτηση, κλείστε ένα τραπέζι στο Yamas. Αλλά αν ψάχνετε για προσεγμένο, υψηλής ποιότητας φαγητό με εξυπηρέτηση που ταιριάζει στην τιμή, έχετε μια μεγάλη ποικιλία από εξαιρετικές επιλογές.
Yamas Ελληνική Κουζίνα + Μπαρ
5308 Balcones Dr., 512/243-7499
Καθημερινά, 4-11 μ.μ
yamasatx.com
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”