Ρουκέτες και όλμοι έπεσαν βροχή σε θέσεις του ουκρανικού στρατού στο ανατολικό άκρο του Μπαχμούτ, στέλνοντας σκάγια και στέλνοντας στρατεύματα που καταδύονται για κάλυψη.
Στη συνέχεια, το ρωσικό πεζικό ήρθε σε μια πρώτη επίθεση τύπου παγκοσμίου πολέμου μέσα από μια γη από κομμένα δέντρα και λάκκους πυροβολικού. Οι Ουκρανοί ξεχώρισαν και κούρεψαν πολλούς από αυτούς με πολυβόλα και χειροβομβίδες.
Λίγες στιγμές αργότερα, οι σκηνές επαναλήφθηκαν — αν και αυτή τη φορά οι Ρώσοι μαχητές έπρεπε να περιηγηθούν στα σώματα των συντρόφων τους. Και πάλι, αρκετές ουκρανικές σφαίρες κόπηκαν.
«Είναι σαν μεταφορικός ιμάντας», είπε ο Kostyantyn, ένας εξαντλημένος Ουκρανός πολυβολητής που περιέγραψε τη σκηνή στους Financial Times, για τις ρωσικές τακτικές. “Γιατί; Μέτρα από τη γη μας.”
Η σκηνή της Κυριακής στην πόλη της πρώτης γραμμής της περιοχής του Ντόνετσκ είναι αυτή που σύμφωνα με τα στρατεύματα έχει επαναληφθεί ξανά και ξανά τις τελευταίες ημέρες. ΡωσίαΑπελπισμένος για τη νίκη στο πεδίο της μάχης μετά τις ταπεινωτικές ήττες στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα αυτό το φθινόπωρο, έχει επικεντρώσει εκ νέου την επίθεσή του σε μια περιοχή που ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατέκτησε για πρώτη φορά το 2014 και ισχυρίστηκε ότι είχε προσαρτήσει τον Σεπτέμβριο.
«Είναι απλώς κρέας για τον Πούτιν», πρόσθεσε ο Κοστυαντίν, αναφερόμενος στους Ρώσους στρατιώτες, «και ο Μπαχμούτ είναι κρεατομηχανή».
Η μάχη για την πόλη ξεκίνησε τον Μάιο, εντάθηκε τον Αύγουστο και κλιμακώθηκε σημαντικά τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Ωστόσο, η πρώτη γραμμή δεν έχει μετακινηθεί σχεδόν σε επτά μήνες, με τις δύο πλευρές να μάχονται για λίγα μέτρα εδάφους.
Ουκρανοί στρατιώτες περιέγραψαν την ένταση των πρόσφατων μαχών μέσα και γύρω από το Μπαχμούτ, ιδιαίτερα τον βομβαρδισμό του πυροβολικού, ως μεγαλύτερη από οτιδήποτε είχαν δει οπουδήποτε στην Ουκρανία από την αρχή του ρωσικού πολέμου. Ολόπλευρη εισβολή τον Φεβρουάριο
«Υπάρχει μια πολύ σκληρή σύγκρουση σε εξέλιξη εκεί, κάθε μέτρο μετράει», δήλωσε ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην ομιλία του το βράδυ της Τετάρτης. Κατά τη διάρκεια επίσκεψης στις δυνάμεις του 40 χλμ βορειοδυτικά του Μπαχμούτ την Τρίτη, περιέγραψε τις μάχες γύρω από την πόλη ως «την πιο δύσκολη περιοχή που προστατεύει όχι μόνο την ανατολή αλλά και ολόκληρη την επαρχία μας».
Αυτό περιέγραψε τον αγώνα ο Volodymyr, ένας ανώτερος αξιωματικός που αρνήθηκε να δώσει το επώνυμό του επειδή δεν ήταν εξουσιοδοτημένος να μιλήσει σε δημοσιογράφους. Ήταν με μια ομάδα στρατιωτών που ξεκουραζόταν πριν επιστρέψει στη μάχη.
«Θα προσευχηθώ για σένα», είπε στους Financial Times ένας άλλος στρατιώτης, ο οποίος εργάζεται σε σημείο ελέγχου στα περίχωρα της πόλης, αφού προειδοποιήθηκε ότι ο δρόμος μπροστά είχε βομβαρδιστεί λίγες στιγμές νωρίτερα. «Και πρέπει να προσεύχεσαι για τον εαυτό σου».
Μέχρι το 2016, όταν η Ουκρανία ξεκίνησε την περίοδο της αποένωσης, Ονομάστηκε Bakhmut Artemivsk Προς τιμήν του Μπολσεβίκου επαναστάτη Fyodor “Artem” Sergeyev, φίλου του σοβιετικού ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν. Έχει υποστεί συχνές στρατιωτικές επιθέσεις: καταλήφθηκε από τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου προτού ανακαταληφθεί από τον Κόκκινο Στρατό και καταλήφθηκε από ρωσικές αυτονομιστικές δυνάμεις πληρεξουσίου για λίγο το 2014.
Αλλά με τη μάχη που θυμίζει πόλεμο χαρακωμάτων, η πόλη βιώνει ένα απαράμιλλο επίπεδο θανάτου και καταστροφής. Οι Ουκρανοί μαχητές λένε ότι είναι μια πόλη-φάντασμα στο δρόμο για να γίνει έρημος, όπως το κοντινό Izyum και το νότιο λιμάνι της Μαριούπολης πριν από αυτό.
Κάποτε πληθυσμός άνω των 70.000 κατοίκων και διάσημος για τα αλατωρυχεία και το εργοστάσιο αφρώδους κρασιού, το μεγαλύτερο μέρος της πόλης έχει μετατραπεί σε ερείπια μετά από έξι μήνες αεροπορικών επιδρομών και βαριών επιθέσεων πυροβολικού. Λιγότεροι από 7.000 κάτοικοι παραμένουν και επιβιώνουν κυρίως με ανθρωπιστική βοήθεια. Δεν υπάρχει ρεύμα, νερό, φυσικό αέριο ή θέρμανση.
Το κέντρο της πόλης, που κάποτε ήταν πολύβουο με μια μεγάλη υπαίθρια αγορά και καφετέριες, είναι ένα φρούριο με μεταλλικές ράβδους “σκαντζόχοιρους” σε γωνία και άλλες αντιαρματικές άμυνες που φράζουν τους κεντρικούς δρόμους.
Η μόνη κίνηση είναι ασθενοφόρα που σπεύδουν τους τραυματίες σε ιατρικά σημεία και τανκς και άλλα στρατιωτικά οχήματα κινούνται κατά μήκος μασημένων δρόμων και μέσα από ένα κουβάρι από πεσμένες γραμμές του τραμ.
Κατά τη διάρκεια του πρωινού της Δευτέρας, όταν επισκέφτηκαν οι Financial Times, σπάνια μεσολάβησαν περισσότερα από πέντε δευτερόλεπτα μεταξύ των εκρήξεων του πυροβολικού – εκατέρωθεν της πρώτης γραμμής. Η γη σείστηκε και ο καθαρός ουρανός του χειμώνα ήταν μια ομίχλη καπνού. Ακούστηκαν ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη να πετούν από πάνω, προφανώς αναζητώντας στόχους.
Το Κίεβο και η Μόσχα σιωπούσαν για την απώλεια ζωών γύρω από τον Μπαχμούτ, αλλά είναι σαφές ότι και οι δύο υπέστησαν τεράστιες απώλειες. Κάθε πλευρά έχει υπολογίσει ότι σκοτώνει δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, εχθρικούς μαχητές κάθε μέρα, αλλά οι πραγματικοί αριθμοί είναι αδύνατο να επαληθευτούν.
Η Λίντια Βασιλένκο, αξιωματούχος των ουκρανών στρατιωτικών μέσων ενημέρωσης, δήλωσε ότι οι ρωσικές δυνάμεις εισήλθαν στα ανατολικά προάστια της πόλης τις τελευταίες ημέρες. Ωστόσο, τόνισε ότι η ουκρανική αντίσταση και ένας σκληρός χειμώνας, που όπως είπε ευνοούσε τις δυνάμεις της, πιθανότατα θα μείωναν τα πρόσθετα κέρδη.
«Η Γη είναι κρύα και σκληρή, ακόμα κι όταν είναι [Russian forces] Παίρνετε νέες θέσεις μπροστά, δυσκολεύονται να σκάψουν αρκετά βαθιά για να προστατευτούν από τις αντεπιθέσεις μας και πρέπει να υποχωρήσουν.
Ο Βασιλένκο είπε ότι οι επίλεκτες μονάδες της Ουκρανίας, όπως η 58η Μηχανοποιημένη Ταξιαρχία Πεζικού και η 93η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, έχουν υποστεί το μεγαλύτερο βάρος των μαχών. Ωστόσο, ο Βασιλένκο είπε ότι τις τελευταίες δύο εβδομάδες είχαν εισαχθεί ενισχύσεις, μεταξύ άλλων από τον Χερσόν, διάφορες μονάδες ειδικών δυνάμεων, περιφερειακές αμυντικές υπηρεσίες και διεθνείς λεγεωνάριους.
Το ίδιο έκανε και η Ρωσία, μεταφέροντας στρατεύματα από τις περιοχές Χάρκοβο και Χερσώνα στο Μπαχμούτ.
Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είπαν ότι ήταν μέλη της ομάδας Wagner, η οποία ιδρύθηκε από τον στενό σύμμαχο του Πούτιν, Yevgeny Prigozhin. επικεφαλής της ρωσικής επιβάρυνσης στο Μπαχμούτ. Ο Πριγκόζιν στρατολόγησε μαχητές σε επισκέψεις σε αποικίες φυλακών σε απομακρυσμένες ρωσικές περιοχές.
Η φθινοπωρινή εκστρατεία κινητοποίησης της Μόσχας έχει το ίδιο αποτέλεσμα Βάλτε περισσότερα πτώματα στο έδαφος. Ο Πούτιν δήλωσε την Τετάρτη ότι 150.000 κινητοποιημένοι Ρώσοι στρατιώτες βρίσκονται τώρα στην Ουκρανία, οι μισοί από τους οποίους συμμετέχουν σε πραγματική μάχη.
Μερικοί Ουκρανοί στρατιώτες παρομοίασαν τη στρατηγική της Ρωσίας στο Μπαχμούτ με εκείνη στην ανατολική επαρχία Λουχάνσκ νωρίτερα φέτος, όπου συνεχείς φραγμοί πυροβολικού έπληξαν τις ουκρανικές δυνάμεις και κατέστρεψαν κτίρια, καθιστώντας την άμυνά τους αδύνατη.
Άλλοι είπαν ότι δεν φαίνεται να υπάρχει στρατηγική ή λογική για τη ρωσική επίθεση πέρα από συμβολισμούς.
«Το τρέχον ενδιαφέρον του Πούτιν για τις συνεχιζόμενες επιθετικές επιχειρήσεις γύρω από το Μπαχμούτ και αλλού συμβάλλει στην ικανότητα της Ουκρανίας να διατηρήσει τη στρατιωτική πρωτοβουλία σε άλλα μέρη του θεάτρου». είπε το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου.
Ο Konrad Muzyka, διευθυντής της Rochan Consulting, μιας ομάδας με έδρα την Πολωνία που παρακολουθεί τον πόλεμο, είπε ότι οι ρωσικές δυνάμεις “πιθανότατα επιδίωκαν να κόψουν μια χερσαία γραμμή επικοινωνίας μεταξύ Bakhmut και Kostyantynivka” – μια πόλη 25 χιλιόμετρα δυτικά.
Σημάδια απόπειρας της Ρωσίας να περικυκλώσει εμφανίστηκαν τη Δευτέρα, με νέες επιθέσεις βόρεια του Μπαχμούτ προς την πόλη Solidar. νότια της πόλης στο Opytne, όπου οι ρωσικές δυνάμεις είχαν καταφέρει να κερδίσουν έδαφος το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. και πίσω από τις γραμμές του μετώπου στο χωριό Ivanevsky, το οποίο βρίσκεται κατά μήκος μιας από τις κύριες αρτηρίες προς την πόλη.
Οι Financial Times είδαν πυρά πυροβολικού στο Ιβανίβσκ, που έπληξαν πολλές εξοχικές κατοικίες και ένα αγρόκτημα, προκαλώντας πυρκαγιές.
Ωστόσο, ο Κοστιαντίν και ο Βασιλένκο δήλωσαν ότι ήταν βέβαιοι ότι ο Μπαχμούτ θα παραμείνει υπό τον έλεγχο του Κιέβου κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Αυτό δεν είναι παρηγοριά για τους κατοίκους που βυθίζονται στα ερείπια των σπιτιών τους. Τα νεύρα τους έτρεμαν, και ο φόβος στα πρόσωπά τους, έτρεμαν με κάθε έκρηξη. Οι άλλοι, σκληραγωγημένοι από μήνες μάχης, δεν στάθηκαν πίσω καθώς περιπλανήθηκαν στους δρόμους σοκαρισμένοι.
Ο Βιτάλι, ένας άνδρας γύρω στα πενήντα, είπε ότι δεν φοβόταν πλέον τον θάνατο. Καθώς μια σειρά από εκρήξεις συγκλόνισαν την πόλη, κάθισε σε ένα παγκάκι σε μια πλατεία, περνώντας μέσα από μια τσάντα με τρόφιμα που μοιράστηκαν σε ένα κέντρο βοήθειας.
Είπε ότι δεν ήθελε να πάει σπίτι του, γιατί είχε χτυπηθεί τρεις φορές από οβίδες και είχε χάσει μερικούς από τους τοίχους του. Κατηγόρησε τις ουκρανικές δυνάμεις για τη ζημιά, λέγοντας ότι είχαν μετακομίσει στη γειτονιά του και έτσι τον έκαναν στόχο φέρνοντας τον πόλεμο στο κατώφλι του.
Ο Kostyantyn, ο οποίος πολέμησε στο Bucha κοντά στο Κίεβο τον Μάρτιο, όπου οι Ουκρανοί απελευθερωτές χαιρετίστηκαν ως ήρωες, είπε ότι μια τέτοια κατάσταση ήταν συνηθισμένη.
«Αν θέλουν να πάνε στη Ρωσία», είπε, δείχνοντας το πεδίο της μάχης, «θα τους πάω στην πρώτη γραμμή και θα τους δείξω τον δρόμο».