Λιβελλούλες και κλιματική αλλαγή: Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες αναγκάζουν τα αρσενικά να χάσουν τα φτερά τους
Οι ερευνητές ανησυχούν ότι τα θηλυκά είδη ενδέχεται να μην αναγνωρίζουν πλέον τα αρσενικά τους αντίστοιχα χωρίς τα περίπλοκα μοτίβα των πτερυγίων τους και ως εκ τούτου δεν θα μπορούν να αναπαραχθούν καθώς αυξάνονται οι θερμοκρασίες.
“Η έρευνά μας δείχνει ότι τα αρσενικά και τα θηλυκά αυτών των ειδών λιβελλούλης θα αλλάξουν με πολύ διαφορετικούς τρόπους με την αλλαγή του κλίματος”, δήλωσε ο Michael Moore, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και εξελικτικός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον στο St. Louis στο CNN. “Αυτές οι αλλαγές πιθανότατα θα συμβούν σε χρονική κλίμακα πολύ πιο γρήγορα από τις εξελικτικές αλλαγές σε αυτά τα είδη που έχουν συμβεί πριν.”
Ο Moore και οι συνάδελφοί του ανέλυσαν μια βάση δεδομένων με περισσότερα από 300 είδη λιβελλούλης σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και το βόρειο Μεξικό και εξέτασαν τα χρώματα των φτερών σχεδόν 2.700 μεμονωμένων λιβελλουλών διαφόρων ειδών σε διάφορες τοποθεσίες και κλίματα.
“Οι εξελικτικές αλλαγές και το χρώμα των πτερυγίων είναι ένας πολύ συνεπής τρόπος που οι λιβελλούλες προσαρμόζονται στο κλίμα τους”, είπε. “Αυτό μας ώθησε να αμφισβητήσουμε τον ρόλο των εξελικτικών αλλαγών στον χρωματισμό των πτερυγίων καθώς οι λιβελλούλες ανταποκρίνονται στις αυξανόμενες παγκόσμιες θερμοκρασίες.”
Το χρώμα της σκούρας πτέρυγας είναι ένα κρίσιμο χαρακτηριστικό ζευγαρώματος για την αρσενική λιβελλούλη, η οποία προσελκύει τις γυναίκες. Αλλά όπως οι σκοτεινοί δρόμοι απορροφούν τη θερμότητα του ήλιου, οι χρωστικές σκούρες πτέρυγες αυξάνουν τη θερμοκρασία του σώματος των λιβελλουλών κατά δύο βαθμούς Κελσίου, καταστρέφοντας τους ιστούς των φτερών τους, υπερθέρμανση και μειώνοντας τις αμυντικές τους δυνατότητες – όλα αυτά έχουν μοιραίες συνέπειες για τα έντομα.
Το Moore είναι σαν να φοράτε μαύρο σε μια ζεστή, ηλιόλουστη μέρα: θα σας κάνει να νιώσετε ζεστό.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα ισχύουν μόνο για αρσενικές λιβελλούλες. Οι γυναικείες λιβελλούλες ανταποκρίνονται λιγότερο καλά στις κλιματικές αλλαγές, και όταν το κάνουν, είναι συνήθως το αντίστροφο ως αρσενικές λιβελλούλες. Ο Moore λέει ότι η αιτία είναι ακόμα άγνωστη.
“Δεν γνωρίζουμε ακόμη τι οδηγεί αυτές τις εξελικτικές αλλαγές στον χρωματισμό των γυναικείων πτερυγίων”, είπε. “Αλλά ένα από τα πολύ σημαντικά πράγματα που δείχνει αυτό είναι ότι δεν πρέπει να υποθέσουμε ότι οι άνδρες και οι γυναίκες θα ανταποκριθούν στις κλιματολογικές συνθήκες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.”
Οι ερευνητές λένε ότι η αποκλίνουσα εξέλιξη μεταξύ των δύο θέτει προκλήσεις όσον αφορά το ζευγάρωμα ή την αναπαραγωγή.
Σε μια περίοδο 14 ετών, από το 2005 έως το 2019, ο Moore και οι συνάδελφοί του ανέλυσαν τις λιβελλούλες που έφτασαν στα αναπαραγωγικά στάδια και ανακάλυψαν ότι η φυσική επιλογή εμπόδισε την αναπαραγωγή διακοσμητικών αρσενικών λιβελλουλών σε θερμότερα χρόνια, σε σύγκριση με τα ψυχρότερα χρόνια.
Οι κλιματολογικές προβλέψεις της μελέτης δείχνουν επίσης ότι οι αλλαγές στον χρωματισμό των πτερυγίων λιβελλούλης θα είναι μια σημαντική πτυχή του να δούμε πώς τα είδη ανταποκρίνονται στις αυξανόμενες θερμοκρασίες τα επόμενα 50 χρόνια, με περαιτέρω πτώσεις αναμένονται έως το 2070
Δεν είναι μόνο οι λιβελλούλες, σύμφωνα με τον Scott Black, εκτελεστικό διευθυντή της Xerces Society, μια μη κερδοσκοπική ομάδα προστασίας που προστατεύει τους οικοτόπους των εντόμων.
«Πρόκειται για εξέλιξη και προσαρμογή σε πραγματικό χρόνο, αλλά θα μπορούν να προσαρμοστούν αρκετά γρήγορα;» Ο Black, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε στο CNN. “Η κλιματική κρίση συμβαίνει με μια ταχύτητα που είναι πραγματικά άνευ προηγουμένου στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι πιθανό ότι όλα αυτά τα ζώα έχουν προσαρμοστεί ώστε να μπορούν να μετακινηθούν σε ένα κλίμα ή οικότοπο που μπορεί να τα υποστηρίξει.”
“Πρέπει να εργαστούμε για τις κλιματικές λύσεις που βασίζονται στη φύση, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας και αποκατάστασης υγροτόπων, για τη διατήρηση αυτής της σημαντικής βιοποικιλότητας”, δήλωσε ο Black. “Το Dragonfly είναι πολύ σημαντικό επειδή τρώει έντομα σαν κουνούπια, οπότε δεν αφορά μόνο τις λιβελλούλες αλλά επίσης διαταράσσει ολόκληρο το οικοσύστημα.”
Εν τω μεταξύ, ο Moore προσθέτει ότι οι πολιτικές διαχείρισης του κλίματος και της γης δεν πρέπει να εστιάζονται μόνο στο πώς επιβιώνουν τα είδη, αλλά και στο πώς μπορούν να συνεχίσουν να ζευγαρώνουν και να αναπαράγονται για να δημιουργήσουν έναν μόνιμο πληθυσμό καθώς οι κλιματικές αλλαγές αλλάζουν τους οικοτόπους και τα οικοσυστήματα.
“Αυτό που δείχνει έντονα η έρευνά μας είναι ότι ενώ κάνουμε αυτές τις συστάσεις σε άτομα που εργάζονται στη διαχείριση της πολιτικής και της γης, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι κατανοούν ότι αυτοί οι οργανισμοί πρέπει επίσης να αναπαραχθούν και όχι μόνο να επιβιώσουν”, είπε.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”