Μαμούθ της Εποχής των Παγετώνων και DNA αλόγων που βρέθηκαν σε δείγματα εδάφους που αφέθηκαν στην κατάψυξη

Η επιτόπια εργασία που διεξήχθη πριν από περίπου μια δεκαετία μόλις τώρα αλλάζει την κατανόηση των ερευνητών για τις μεγάλες εξαφανίσεις θηλαστικών κατά την Εποχή των Παγετώνων. Η ανάλυση του DNA που έχει παγιδευτεί σε δείγματα κατεψυγμένου εδάφους αποκαλύπτει ότι ελκυστικά είδη όπως τα μάλλινα μαμούθ και τα άγρια ​​άλογα στο Γιούκον επιβίωσαν περισσότερο από ό,τι πιστευόταν προηγουμένως.

Δείγματα εδάφους ελήφθησαν από την περιοχή Klondike στο καναδικό Yukon στις αρχές του 2010, αλλά δεν έχει δημοσιευθεί καμία εργασία για αυτά. Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά δείγματα DNA, τα οποία μπορούν να ληφθούν από τα οστά ή τα μαλλιά ορισμένων οργανισμών, το χώμα (ακόμα και τα αρχαία) περιέχει περιβαλλοντικό DNA, το οποίο είναι γενετικό υλικό απομονωμένο στα υπολείμματα μικροσκοπικών ζώων που αφήνουν καθώς ταξιδεύουν στο περιβάλλον.

Πυρήνες κρύου Klondike βρέθηκαν αργότερα σε έναν καταψύκτη του Πανεπιστημίου McMaster από τον Tyler Murchie, έναν αρχαιολόγο που ειδικεύεται στο αρχαίο DNA στο πανεπιστήμιο, ο οποίος ξεκίνησε να τους διερευνήσει εκ νέου. Ήταν έργο του Murchi και της ομάδας του που δημοσιεύθηκε Σήμερα στο Nature Communications.

«Το βρήκα σε καταψύκτες ενώ έψαχνα για ένα νέο έργο κατά τη διάρκεια του διδακτορικού μου», είπε ο Murchie, επικεφαλής συγγραφέας της νέας ερευνητικής εργασίας, σε ένα email. «Μία από τις αρμοδιότητές μου στο Κέντρο Αρχαίου DNA είναι η συντήρηση του καταψύκτη, οπότε είχα μια πολύ καλή ιδέα για τα ωραία πράγματα που μπορεί να υπάρχουν εκεί έξω και περιμένουν κάποιον να μελετήσει».

Ένα από τα μυστήρια που η ομάδα προσπάθησε να κατανοήσει ήταν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εξαφανίστηκαν τα μεγάλα είδη της Βόρειας Αμερικής την τελευταία Εποχή των Παγετώνων. Ζώα όπως τα μάλλινα μαμούθ, οι βίσονες της στέπας και τα άγρια ​​άλογα κυμαίνονται σε όλη την ήπειρο εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά τα δύο πρώτα έχουν εξαφανιστεί από τον πλανήτη. (Τα σύγχρονα άλογα σχετίζονται άμεσα με τα άλογα της Εποχής των Παγετώνων.)

Η θανάτωση των ζώων συνήθως αποδίδεται σε ένα από δύο πράγματα: α Θέρμανση του κλίματος Εξάλειψη των πηγών τροφής τους ή λαθροθηρία από την ανθρώπινη φυλή. Πρόσφατη έρευνα Αναφερόταν γενικά στο πρώτο.

«Νομίζω ότι ένας συνδυασμός κλιματικών, περιβαλλοντικών και ανθρώπινων πιέσεων εξηγεί καλύτερα τις απώλειες, αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να λυθεί αυτό το πρόβλημα με το οποίο οι επιστήμονες του Τεταρτογενούς αντιμετωπίζουν εδώ και περίπου 270 χρόνια», είπε ο Murchi.

Στο DNA που βρέθηκε στον αρχαίο μόνιμο πάγο, η ομάδα βρήκε στοιχεία ότι τα μεγάλα είδη θηλαστικών δεν τα πήγαιναν καλά ακόμη και πριν από την κλιματική αλλαγή. Με άλλα λόγια, η αφθονία του DNA στα δείγματα άρχισε να μειώνεται πριν από τις κλιματικές αλλαγές. (Η ομάδα χρησιμοποίησε χρονολόγηση φυτικών υλικών με ραδιενεργό άνθρακα σε δείγματα εδάφους για να καθορίσει την ηλικία τους.) Όμως τα ζώα δεν εξαφανίστηκαν γρήγορα. Woolly Mammoth και Βόρεια Αμερικήένα άλογο Το DNA παραμένει στα δείγματα Μέχρι πρόσφατα πριν από 5.000 χρόνια, στη μέση του Ολόκαινου, Περίπου 8000 χρόνια αργότερα από ό,τι τα ζώα θεωρήθηκε ότι είχαν εξαφανιστεί.

Τα πλούσια δεδομένα παρέχουν ένα μοναδικό παράθυρο στη δυναμική του πληθυσμού του MegafauΟ Hendrik Poinar, ένας εξελικτικός γενετιστής στο Πανεπιστήμιο McMaster και επικεφαλής συγγραφέας της ερευνητικής εργασίας, είπε σε ένα πανεπιστήμιο ελευθέρωση.

Πραγματικά είναι, αλλά αυτές οι πληροφορίες εξαφανίζονται. Καθώς το κλίμα θερμαίνεται, Αυτή τη φορά με ανησυχητικούς ρυθμούς για ανθρώπινους λόγους, το permafrost χάνει τη μονιμότητά του. Τεράστιες λακκούβες εμφανίζονται στα βόρεια σημεία του πλανήτη, προκαλώντας την κατάρρευση εκτάσεων γης τεράστιοι υπονόμοι. Η απόψυξη απειλεί επίσης τις γενετικές πληροφορίες που αποθηκεύονται κρύα στο παγωμένο έδαφος. Ταυτόχρονα, ωστόσο, η απώλεια του μόνιμου παγετού οδήγησε σε ορισμένες εκπληκτικές ανακαλύψεις καθώς τα διατηρημένα υπολείμματα αναδύθηκαν από τον πάγο, συμπεριλαμβανομένων Ακόμα ένα γούνινο λιοντάρι της σπηλιάς και Κεφάλι λύκου 30.000 ετών.