Μια νέα μελέτη διαπιστώνει ότι μια κοινή ιογενής λοίμωξη μπορεί να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στην υγεία του εγκεφάλου. Η μελέτη βρήκε μια σχέση μεταξύ δεκάδων εκθέσεων σε διαφορετικούς ιούς και αυξημένου κινδύνου εμφάνισης νόσου Αλτσχάιμερ και άλλων εγκεφαλικών διαταραχών αργότερα. Θα χρειαστεί περισσότερη έρευνα για να αποκρυπτογραφηθεί ο πραγματικός ρόλος, εάν υπάρχει, που θα μπορούσε να παίξει αυτή η μόλυνση στην πρόκληση αυτών των καταστάσεων.
Η έρευνα προέρχεται από επιστήμονες από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ. Ανέλυσαν δεδομένα από δύο υπάρχοντα, εθνικά αντιπροσωπευτικά έργα βιοτραπεζών που παρακολουθούν τη μακροπρόθεσμη υγεία των κατοίκων στη Φινλανδία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, αντίστοιχα, που μαζί έχουν περίπου 450.000 άτομα. Αναζήτησαν συνδέσμους μεταξύ της ιογενούς λοίμωξης που οδήγησε στη νοσηλεία και έξι νευροεκφυλιστικών ασθενειών: της νόσου Alzheimer (η πιο κοινή μορφή άνοιας), της αμυοτροφικής πλάγιας σκλήρυνσης, της σκλήρυνσης κατά πλάκας, της νόσου του Πάρκινσον, της αγγειακής άνοιας και της γενικευμένης άνοιας.
Στα δεδομένα της Φινλανδίας, αρχικά εντόπισαν 45 εκθέσεις σε ιούς που δυνητικά συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης νευροεκφυλιστικών ασθενειών. Για να ελέγξουν διπλά αυτά τα ευρήματα, πραγματοποίησαν στη συνέχεια τον ίδιο τύπο ανάλυσης σε δεδομένα του Ηνωμένου Βασιλείου και βρήκαν παρόμοια σχέση για 22 εκθέσεις σε ιούς στα δύο σύνολα δεδομένων.
Ορισμένες από αυτές τις εκθέσεις αφορούσαν συγκεκριμένες ιογενείς λοιμώξεις, όπως η γρίπη, ο ιός της ανεμευλογιάς-ζωστήρα (η αιτία της ανεμοβλογιάς και του έρπητα ζωστήρα) και οι ιοί του απλού έρπητα. Άλλα σχετίζονται με το πού εμφανίζεται η μόλυνση ή τις επιβλαβείς επιπτώσεις της, όπως η ιογενής εγκεφαλίτιδα ή η μηνιγγίτιδα, που είναι τύποι φλεγμονής του εγκεφάλου που μπορεί να προκληθούν από πολλούς διαφορετικούς ιούς. Για ορισμένες εκθέσεις, ο κίνδυνος επακόλουθης εγκεφαλικής νόσου επεκτάθηκε σε 15 χρόνια αργότερα, ενώ η ισχυρότερη συσχέτιση παρατηρήθηκε μεταξύ της ιογενούς εγκεφαλίτιδας και της νόσου του Αλτσχάιμερ.. Τα αποτελέσματα της ομάδας δημοσίευσε Νωρίτερα αυτό το μήνα στο Neuron.
Αυτό απέχει πολύ από την πρώτη έρευνα που υποδηλώνει ότι οι ιογενείς λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν μεταγενέστερες νευρολογικές καταστάσεις. σπουδές στα τελευταία της χρόνια συνδεδεμένο Ιοί έρπητα για τη νόσο του Αλτσχάιμερ ειδικότερα. Οι συγγραφείς οδηγήθηκαν ρητά να σκάψουν βαθύτερα από έρευνα που δημοσιεύτηκε πέρυσι και το έδειξε αυτό Η λοίμωξη Epstein-Barr είναι πιθανώς η κύρια αιτία της σκλήρυνσης κατά πλάκας, καθώς και ανησυχίες ότι το covid-19 μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει μακροχρόνια νευρολογικά προβλήματα (οι νοσηλεύσεις που σχετίζονται με τον covid δεν συμπεριλήφθηκαν στην ανάλυση, αλλά οι συγγραφείς βρήκαν την ίδια σχέση μεταξύ της λοίμωξης Epstein-Barr και της σκλήρυνσης κατά πλάκας). Ενώ πολλές μελέτες έχουν εξετάσει τη σχέση μεταξύ μόλυνσης και εγκεφαλικής νόσου, οι συγγραφείς λένε ότι οι μελέτες τους είναι οι πρώτες που εξετάζουν συστηματικά πολλαπλά ζεύγη μικροβίων έως μεταγενέστερες νευρολογικές ασθένειες.
Το G/O Media ενδέχεται να κερδίσει προμήθεια
Μεγάλο μέρος αυτού του αυξανόμενου όγκου έρευνας, συμπεριλαμβανομένης αυτής της μελέτης, μπόρεσε μόνο να δείξει μια σχέση μεταξύ της μόλυνσης και της επακόλουθης εγκεφαλικής νόσου, όχι μια άμεση σχέση αιτίου-αποτελέσματος. Υπάρχουν πιθανώς πολλές άλλες πτυχές αυτού του κινδύνου που πρέπει να ληφθούν υπόψη, ακόμα κι αν είναι πραγματικός.
Μερικοί ύποπτοι ένοχοι, όπως οι ιοί του έρπητα, μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα ενώ μας μολύνουν, αλλά κοιμούνται σε μεγάλο βαθμό στο νευρικό μας σύστημα, για παράδειγμα. Ο αυξημένος κίνδυνος από άλλες εκθέσεις μπορεί να αντιπροσωπεύει ουλές από μια σοβαρή λοίμωξη που έχει εκκαθαριστεί με επιτυχία. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι άλλοι παράγοντες που προδιαθέτουν τους ανθρώπους σε νευρολογικές παθήσεις λειτουργούν σε συνδυασμό με αυτή τη μόλυνση. Σχεδόν όλοι εμφανίζουν σύνδρομο Esptein-Barr κάποια στιγμή στη ζωή τους, για παράδειγμα, αλλά λιγότερο από το 1% του πληθυσμού τελικά αναπτύσσει σκλήρυνση κατά πλάκας.
Ωστόσο, ακόμα κι αν αυτή η κοινή λοίμωξη παίζει μικρό μόνο ρόλο στο γιατί οι άνθρωποι αναπτύσσουν άνοια ή άλλες εγκεφαλικές ασθένειες, αυτοί οι πρόσθετοι κίνδυνοι θα μπορούσαν να είναι σημαντικοί σε επίπεδο πληθυσμού. Εάν η περαιτέρω έρευνα συνεχίσει να επικυρώνει αυτούς τους δεσμούς, θα τονίσει περαιτέρω την ανάγκη ανάπτυξης και παροχής αποτελεσματικών θεραπειών που μπορούν να αποτρέψουν τις χειρότερες επιπτώσεις αυτών των λοιμώξεων.
Οι συγγραφείς σημειώνουν: «Επειδή επί του παρόντος διατίθενται εμβόλια για ορισμένους συνυπάρχοντες ιούς, ο εμβολιασμός μπορεί να είναι ένας τρόπος να μειωθούν ορισμένοι από τους κινδύνους ανάπτυξης νευροεκφυλιστικών ασθενειών».