Πήγαινα βόλτα σχεδόν κάθε μέρα από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω στην πόλη. Μερικές φορές χρειαζόμουν να συνδεθώ με έναν φίλο, μερικές φορές χρειαζόμουν να ξεφύγω από τη δουλειά στο γραφείο μου και μερικές φορές ένιωθα την επιθυμία να εξερευνήσω.
Αναπόφευκτα διαπιστώνω ότι οι περισσότερες βόλτες μου με οδηγούν σε σχετικά μέρη και πάντα με τραβάνε οι θύλακες του ελληνισμού της Μελβούρνης.
Ας πάμε μια βόλτα
Η μέρα μας ξεκινάει απέναντι από την αγορά Queen Victoria στο Leukumadates στην Peel Street. Εδώ έχουμε ελληνικό καφέ και εσπρέσο Fredo. Η Lukumades είναι μια ελληνοαυστραλιανή αλυσίδα τροφίμων που ξεκίνησε ως food truck στη Μελβούρνη το 2016 και έχει αυξηθεί σε πάνω από 15 καταστήματα σε τέσσερις χώρες. Πολυάσχολα τα βράδια γεμάτα νέους.
Φτάσαμε σε μια ήσυχη στιγμή. Η Queen Victoria Market έχει ελληνικούς πάγκους και ντελικατέσεν που λειτουργούν κατά τη διάρκεια της ημέρας και ίσως αξίζει να επιστρέψετε για να πάρετε λίγο ελληνικό φαγητό στη νυχτερινή αγορά, αλλά οι πάγκοι είναι δημοφιλείς, οι ουρές είναι μεγάλες και άλλες επιλογές έχουν προγραμματιστεί σήμερα.
Μόλις καταναλώσουμε καφεΐνη, περπατάμε κάτω από την Peel Street νότια κατά μήκος της William Street μέχρι να φτάσουμε στο πρώην Βασιλικό Νομισματοκοπείο της Μελβούρνης. Το κτίριο είναι ηλικίας άνω των 150 ετών και φιλοξενεί ορισμένα ελληνικά πολιτιστικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένου του Greek Media Group, του Ελληνικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου και του Ελληνικού Μουσείου. Το Ελληνικό Μουσείο ιδρύθηκε το 2007 και είναι το μοναδικό αποκλειστικό μουσείο ελληνικού πολιτισμού της Αυστραλίας. Εδώ μας υποδέχονται επιβλητικές δημόσιες εκθέσεις τέχνης «Memento Mori», χαρούμενες υπενθυμίσεις της δικής μας θνητότητας. Στο εσωτερικό του, το μουσείο μας παρουσιάζει πολλούς ελληνικούς θησαυρούς, συμπεριλαμβανομένων των «Θεών, Μύθων και Ανθρώπων» του. Περάσαμε λίγο χρόνο στο μουσείο κοιτάζοντας τα βυζαντινά έργα τέχνης, αλλά σήμερα δεν μπορέσαμε να συμμετάσχουμε στην ομάδα συζήτησης φιλοσοφίας του μουσείου, που λειτουργεί τα Σάββατα.
Από εδώ περιπλανόμαστε δύο τετράγωνα ανατολικά στην οδό La Trobe και στρίβουμε δεξιά στην οδό Elizabeth για να βρούμε το Ithaca House, το σπίτι της Φιλανθρωπικής Εταιρείας Ithaca. Ο σύλλογος αντιπροσωπεύει μερικούς από τους πρώτους Έλληνες αποίκους της Μελβούρνης από το νησί της Ιθάκης και έχει ιστορία που εκτείνεται πάνω από 100 χρόνια. Τις περισσότερες εβδομάδες έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε μια από τις εκδηλώσεις της κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων διαλέξεων για τα μέλη, ημέρες καφέ για ηλικιωμένους και βραδιές ταινιών. Το μόνο στοιχείο του αρχοντικού της Ιθάκης από τον διάδρομο είναι μια ενιαία πόρτα εισόδου, η οποία είναι κλειστή σήμερα. Προχωράμε στον επόμενο προορισμό μας, ο οποίος δεν είναι ξεκάθαρος.
Ταξιδεύουμε νότια στην οδό Elizabeth, στρίβουμε αριστερά στην οδό Lonsdale και περπατάμε δύο τετράγωνα ανατολικά μέχρι να βρούμε την ελληνική συνοικία της Melbourne CBD. Μας υποδέχεται το άγαλμα του Αγίου Δημήτριου που μνημονεύει την επίσημη σχέση αδελφής πόλης μεταξύ Μελβούρνης και Θεσσαλονίκης. Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στο συγκρότημα που είναι διακοσμημένο με ελληνικά κλειδιά στους διαδρόμους, τις σανίδες, τα καταφύγια και την ελαφριά του εγκατάσταση. Η Ελληνική Συνοικία ήταν κάποτε το κέντρο της ακμάζουσας μεταπολεμικής ελληνικής κουλτούρας της Μελβούρνης και παρόλο που το ελληνικό της αποτύπωμα έχει μειωθεί με την πάροδο του χρόνου, εξακολουθεί να είναι εμφανές στα αξιοθέατα και τους ήχους της.
Η ελληνική μουσική είναι το soundtrack αυτής της γειτονιάς. Βροντάει σε όλη την πόλη στο ετήσιο Φεστιβάλ Αντίποδων και μπορούμε να το χορέψουμε στις συχνές εκδηλώσεις του Ελληνικού Κέντρου. Τουλάχιστον μπορείτε να το ακούσετε όταν αγοράζετε ένα ή δύο σοκοφρέτα μέσω του Karas Music Store.
Είναι ώρα για μεσημεριανό γεύμα και τώρα είμαστε σε ένα ωραίο μέρος για φαγητό. Μπορούμε να καθίσουμε να φάμε στο Chinto ή αν δεν μας κουράζουν τα πόδια, να περιμένουμε στην ουρά στους σταλακτίτες και να πιάσουμε ένα σουβλάκι. Φυσικά, έπρεπε να ακολουθήσουμε το μεσημεριανό γεύμα με κάτι ιδιαίτερο. Τι θα λέγατε για ένα επιδόρπιο από International Cakes ή ένα ούζο στο Fab, το υψηλότερο μπαρ στον τελευταίο όροφο της Μελβούρνης; Είναι εύκολο να χάσετε την αίσθηση του χρόνου εδώ με μια εκπληκτική θέα στην πόλη στην κορυφή του ελληνικού κέντρου. Καθώς ο ήλιος δύει, τα φώτα του δρόμου στην ελληνική πανεπιστημιούπολη ανάβουν και ο δρόμος από κάτω μας λάμπει μπλε και άσπρο.
Ταξιδεύουμε νότια στην οδό Russell, στρίβουμε δεξιά στην Bourke Street και περπατάμε ανατολικά μέχρι να φτάσουμε στο Kafenen για δείπνο. Το Kafenion είναι το πιο πρόσφατο ελληνικό εστιατόριο στη σκηνή του εστιατορίου της Μελβούρνης που σερβίρει κοκτέιλ μαστίκας και μαγκρίτσα στους καλοφαγάδες της Μελβούρνης αργά τη νύχτα. Είναι ένα καλό μέρος για να απολαύσετε τις επιλογές του χωριού που απευθύνονται σε νέους επαγγελματίες. Η Ελλάδα στο τέλος του Παρισιού. Αν και το εστιατόριο είναι μια αναδυόμενη λειτουργία και πρόκειται να κλείσει τον Σεπτέμβριο, ελπίζω οι ιδιοκτήτες να βρουν μια νέα τοποθεσία για να φιλοξενήσουν τις μελλοντικές μας ελληνικές βόλτες.
Αφήνουμε τον νεότερο προορισμό μας συνεχίζοντας ανατολικά στην Bourke Street, στρίβοντας αριστερά στην Spring Street και κατευθυνόμενοι βόρεια προς Victoria Parade. Από εδώ περπατάμε ανατολικά κατά μήκος της Victoria Parade μέχρι να βρούμε τον Ευαγγελισμό, την παλαιότερη ελληνική εκκλησία της Μελβούρνης. Μπορεί οι περισσότεροι Έλληνες της πόλης να έχουν μετακομίσει στα προάστια, αλλά ο Ευαγγελισμός παραμένει ανοιχτός στις σκιές των ουρανοξυστών της Μελβούρνης. Είναι ένα ωραίο ήσυχο μέρος για να ανάψετε ένα κερί και να προσευχηθείτε να μην χρειαστεί να περπατήσουμε περισσότερο για να φτάσουμε στο σπίτι.
Το CBD της Μελβούρνης μπορεί να μην είναι τόσο ζωντανό όσο οι συγκεντρωμένοι ελληνικοί θύλακες των προηγούμενων γενεών, αλλά ο Ελληνισμός είναι στην πόλη μας και είναι ζωντανός και καλά. Υπάρχουν μέρη για να πιείτε έναν ελληνικό καφέ, να αγοράσετε ελληνικά προϊόντα και να βιώσετε την ελληνική κουλτούρα καθημερινά, και αυτό κάνουν πολλοί άνθρωποι καθημερινά.
* Περισσότερα από τον Εμμανουήλ Χερεδάκη μέσω ehhere.com
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”