Μια πόλη στα σύνορα της Νορβηγίας στην Αρκτική με τη Ρωσία, παγώνει τις σχέσεις με τον ανατολικό γείτονά της

ΚΙΡΚΕΝΕΣ, Νορβηγία (Reuters) – Το Kirkenes, μια νορβηγική πόλη σε απόσταση αναπνοής από τη Ρωσία, αποτελεί σύμβολο αρμονίας πέρα ​​από τα σύνορα στην Αρκτική για περισσότερες από τρεις δεκαετίες. Τελείωσε όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Από τότε, οι άνθρωποι έχουν προσαρμοστεί στις νέες πραγματικότητες.

Το ένα είναι η πιθανότητα η γειτονική Φινλανδία να ενταχθεί στη Νορβηγία στο ΝΑΤΟ και ο Φινλανδός πρόεδρος Sauli Niinistö αναμένεται να πει την Πέμπτη ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί στη στρατιωτική συμμαχία. Διαβάστε περισσότερα

Οι εταιρείες εδώ επιδιώκουν να μειώσουν την εξάρτησή τους από τη Ρωσία, ακόμη και με εξαιρέσεις της Νορβηγίας από τις διεθνείς κυρώσεις.

Οι κάτοικοι του Kirkenes μπορούν να περάσουν στη Ρωσία με άδεια χωρίς βίζα, ενώ οι Ρώσοι μπορούν να έρθουν και να εργαστούν στην περιοχή. Από τους 3.500 κατοίκους της πόλης, οι 400 είναι Ρώσοι. Υπάρχουν επίσης περίπου 30 Ουκρανοί.

Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, «πολλοί ένιωσαν λυπημένοι, θυμωμένοι και απογοητευμένοι», είπε ο Lin Norum Berjing,

Δήμαρχος του δήμου Soer-Varanger που περιλαμβάνει το Kirkenes.

“Ήταν μια σουρεαλιστική εποχή. Ζούσαμε ειρηνικά για πολλά χρόνια και τώρα η γειτόνισσα μας βρίσκεται σε πόλεμο με έναν από τους γείτονές της. Μας επηρέασε όλους”, είπε από το γραφείο της στην ίδια ρωσική αρένα. προξενείο.

Από το Kirkenes, τα ρωσικά σύνορα απέχουν 15 λεπτά με το αυτοκίνητο, ενώ η Φινλανδία είναι 50 λεπτά μακριά. Και οι δύο είναι πιο κοντά από τον γειτονικό νορβηγικό δήμο.

«Εναπόκειται στη Φινλανδία να αποφασίσει εάν θέλει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ», δήλωσε ο Νορμ Μπέρτζινγκ. “Αν το θέλουν, θα πρέπει να το καλωσορίσουμε. Είμαι πολύ χαρούμενος που η Νορβηγία είναι μέρος του ΝΑΤΟ”.

ζόυμε μαζί

Οι πινακίδες στα νορβηγικά και τα ρωσικά έχουν τοποθετηθεί εδώ και δεκαετίες για να καλωσορίσουν τους Ρώσους. Ο δήμαρχος είπε ότι τώρα κυκλοφορεί μια αναφορά για την κατάργησή τους, αν και δεν υπάρχουν ακόμη αρκετές υπογραφές για να το συζητήσει το δημοτικό συμβούλιο.

Οι κάτοικοι του Ρος που μίλησαν στο Reuters είπαν ότι εξακολουθούν να αισθάνονται το ίδιο ευπρόσδεκτοι όπως πριν από την εισβολή.

«Δεν είχα κανένα πρόβλημα, κανείς δεν ήρθε σε μένα και μου είπε «Γεια, είσαι Ρώσος», είπε ο συγκολλητής Gleb Kariunov, 43 ετών, κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος στη βάρδια του στο ναυπηγείο Kemik.

Ομοίως, μια Ουκρανή πρόσφυγας που έφτασε στο Kirkenes τον Απρίλιο είπε ότι οι Ρώσοι που συνάντησε ήταν «πολύ ευγενικοί» μαζί της.

είπε η Κατερίνα Μπεζρόκ, 27, δασκάλα που έφυγε από την ανατολική περιοχή Λουχάνσκ με τη δίχρονη κόρη της, Αρίνα, και τώρα ζει με τη θεία της.

Κάποιοι βρίσκουν νέο νόημα για τη δουλειά τους. Ο Yevgeny Guman, ένας σκηνοθέτης θεάτρου από το Murmansk που ζει στο Kirkenes από τον Ιανουάριο, συνεργάζεται με Ρώσους καλλιτέχνες στην εξορία για να φέρει διαφορετικές φωνές στη Ρωσία, μακριά από στρατιωτικούς αξιωματούχους.

Ο 42χρονος είπε στην γκαλερί τέχνης που περιλαμβάνει μια περιφερειακή ομάδα επιμελητών και καλλιτεχνών, Girls on the Bridge.

οικονομικό χτύπημα

Στο ναυπηγείο Kimek, το οποίο πέρυσι κέρδισε το 70% των εσόδων του από ρωσικά κατάλληλα για πλοία, ο διευθύνων σύμβουλος Greger Mannsverk ανησυχεί για την αναδιάρθρωση της εταιρείας χωρίς να χάσει 80 εργαζομένους σε άλλους εργοδότες, συμπεριλαμβανομένων 15 Ρώσων.

Ενώ η Νορβηγία εκτός ΕΕ έχει εφαρμόσει τις περισσότερες διεθνείς κυρώσεις, δεν έχει κλείσει τα λιμάνια της για ρωσικά αλιευτικά σκάφη, σωσίβιο για τα νορβηγικά λιμάνια της Αρκτικής όπως το Kirkenes.

Είπε ότι η Mansverk θα είχε απολύσει τους μισούς εργάτες του ναυπηγείου αν η Νορβηγία είχε εφαρμόσει τη συγκεκριμένη ποινή. Οι εγκαταστάσεις της Kimek στο Murmansk συνεχίζουν να λειτουργούν ανεξάρτητα από τις κύριες εγκαταστάσεις στο Kirkenes.

“Σχεδιάζω για ένα μέλλον όπου οι Ρώσοι πελάτες δεν θα είναι οι κύριοι πελάτες. Η αναλογία σήμερα είναι 70%, ίσως θα έπρεπε να είναι 20%,” είπε στην αυλή του σπηλαίου όπου εξοπλίζεται ένα ρωσικό αλιευτικό σκάφος .

Η διασυνοριακή συνεργασία θα ξαναρχίσει μερικές φορές πλήρως στο μέλλον; Ο Νορβηγός πρωθυπουργός Jonas Gahr Stoere ελπίζει ότι αυτό θα συμβεί.

«Θα υπάρξει μια μέρα μετά, δεν ξέρω πότε», είπε κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην πόλη. “Νομίζω ότι το πνεύμα των ανθρώπων που ζουν σε αυτόν τον δήμο είναι ότι τα όρια πρέπει να γίνονται σεβαστά, αλλά πρέπει επίσης να υπάρχουν συνδέσεις. Πρέπει να ζήσουμε μέσα από αυτά.”

Πρόσθετες αναφορές από τον Juladis Foch στο Kirkenes και τη Victoria Keleste στο Όσλο. Επιμέλεια από τον Angus McSwan

Τα κριτήρια μας: Αρχές εμπιστοσύνης Thomson Reuters.