Η συγκρότηση του New American Cinema Group το 1962 ήταν μια κομβική στιγμή στην ιστορία της τέχνης. Για πρώτη φορά, κινηματογραφιστές στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν τον έλεγχο της δικής τους επιχείρησης, σηματοδοτώντας μια σημαντική απόκλιση από τους δημιουργικούς και νομικούς περιορισμούς του Χόλιγουντ. «Δεν θέλουμε ψεύτικες, γυαλισμένες, λείες ταινίες», δήλωσε η ομάδα στις ταινίες της δήλωση. «Τα προτιμάμε τραχιά, άκοπα, αλλά ζωντανά».
Αυτόν τον μήνα, τρεις χώροι τέχνης του Μανχάταν γιορτάζουν τη συμβολή της Νέας Υόρκης σε αυτό το κίνημα με δύο ολοκληρωμένες σειρές ταινιών και μια έκθεση. Νέα Υόρκη, 1962–1964: Underground Cinema και Experimental Cinema Επικεντρώνεται στην τριετή περίοδο μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ και μικρού μήκους που έχουν περάσει Να επηρεάσει γενιές ανεξάρτητων κινηματογραφιστών. Ένα κινηματογραφικό πρόγραμμα στο Lincoln Center παντρεύει ένα Εβραϊκό Μουσείο Εκθεση Ανιχνεύοντας την επιρροή της στους καλλιτέχνες της εποχής, περισσότερο παγκόσμια έρευνα Στο κινηματογραφικό φόρουμ. Ένα τρέιλερ που κυκλοφόρησε σήμερα, που περιλαμβάνεται παρακάτω, έχει δείγματα από μερικά από τα σημαντικότερα σημεία του δυναμικού προγράμματος.
Τα έτη 1962-1964 είδε την άνοδο της ποπ μουσικής, του μινιμαλισμού και της περφόρμανς καθώς σκηνοθέτες και ερμηνευτές όπως οι Agnès Farda, Kenneth Unger, Luis Buñuel και Carole Schneemann διεύρυναν τον ορισμό της αφήγησης και της περφόρμανς. Η δουλειά αυτών των μυστικοπαθών και πειραματικών κινηματογραφιστών θα ενημέρωσε επίσης δημοφιλείς σκηνοθέτες ταινιών της εποχής, συμπεριλαμβανομένων των Στάνλεϊ Κιούμπρικ, Άλφρεντ Χίτσκοκ και Τζόζεφ Μάνκεβιτς.
Ο Thomas Bird και ο Dan Sullivan, που προγραμμάτισαν τη σειρά, επιβεβαίωσαν ότι η Νέα Υόρκη είναι underground, ενσωματωμένη σε Συνεργασία κινηματογραφιστώνένα σχέδιο που επαναλήφθηκε σε όλο τον κόσμο – ωστόσο η αισθητική τους παρέμβαση αντιμετωπίστηκε αρχικά με εχθρική αντίδραση.
«Υπήρχε μια ελευθερία που είχαν οι καλλιτέχνες σε αυτό το περιβάλλον που άλλοι δεν είχαν με συμβόλαια στο στούντιο», είπε ο Bird σε μια συνέντευξη στο Hyperallergic. Την ίδια ώρα, κάποιοι έχουν συλληφθεί για χυδαιότητες, όπως ο Ken Jacobs, η Florence Karpf και ο Jonas Mekas μετά την κυκλοφορία της ταινίας Jack Smith. φλεγόμενα πλάσματα (1963), επομένως υπάρχει και μια πολιτική διάσταση στον τρόπο με τον οποίο έχουν γίνει στόχοι αστυνόμευσης και λογοκρισίας».
«Αυτές οι συντριβές έχουν βρεθεί εκτός των βιομηχανικών franchise μεγάλων ταινιών του Χόλιγουντ και σαφώς έχουν πολύ πιο χειροκίνητη ποιότητα», πρόσθεσε ο Sullivan. «Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό προκαταρκτικό στάδιο για την εμφάνιση του νέου Χόλιγουντ, το οποίο αρχίζει γρήγορα να το διαλύει».
Οι Μπερντ και Σάλιβαν αναφέρονται στην Μπάρμπαρα Ρούμπιν Χριστούγεννα στη Γη (1963), ορόσημο του διευρυμένου κινηματογράφου με πολλαπλές προβολές, τζελ πάνω από φακούς και ραδιόφωνο AM ως soundtrack. Άλλοι τέντωσαν τα όρια απόδοσης, όπως ο Μέκας Ταξίαρχος (1964), και γυρίστηκε σε στρατιωτική φυλακή.
Άλλες μη μυθιστορηματικές μορφές έχουν εμφανιστεί στο έργο γυναικών κινηματογραφιστών, όπως η Storm De Hirsch κερδοσκοπία (1964) Το ιδιωματικό χαρακτηριστικό της Shirley Clark Ο υπέροχος κόσμος (1963), το οποίο γυρίστηκε εξ ολοκλήρου με μη επαγγελματίες καλλιτέχνες. Η ιστορία έχει επίσης λειτουργήσει ως έμπνευση για σκηνοθέτες όπως ο Γρηγόριος Μαρκόπουλος, του οποίου το δράμα διάρκειας 49 λεπτών δύο φορές ένας άντρας (1963) αναδημιούργησε τον κλασικό ελληνικό μύθο του Ιππόλυτου σε ένα σύγχρονο σκηνικό.
Αυτά είναι μεταξύ των πολλών έργων που θα προβληθούν στο Francesca Bell Theatre στο Lincoln Center, ενώ στο Film Forum θα προβληθούν 35 ταινίες βετεράνων όπως ο Jean-Luc Godard, ο Francis Ford Coppola και πολλοί άλλοι που εκπροσωπούν το “Οι τελευταίες στιγμές του συστήματος στούντιο του Χόλιγουντ. Στο Εβραϊκό Μουσείο, οι επισκέπτες θα μπορούν να δουν έργα δεκάδων καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένων των Diane Arbus, Lee Pontico, Marisol και Faith Reingold, οι πρακτικές των οποίων συνδέονταν με την κοινωνική και πολιτική αναταραχή της περιόδου – μια στιγμή που σημαδεύτηκε από ιστορικά γεγονότα όπως π.χ. την κουβανική πυραυλική κρίση του 1962 και τον Μάρτιο του 1963. Στην Ουάσιγκτον για δουλειές και ελευθερίες.
Την εποχή του φετίχ του CGI, αυτή η σειρά ακούει τι μπορεί να επιτύχει η παλιά ταινία και ο ανεξάρτητος κινηματογράφος, αποδεικνύοντας ένα σημαντικό μάθημα για τους καλλιτέχνες σήμερα – ότι το στυλ είναι πολύ πιο δυναμικό από το σόου.
Νέα Υόρκη, 1962–1964: Underground Cinema και Experimental Cinema Η ταινία στο Lincoln Center θα διαρκέσει από τις 29 Ιουλίου έως τις 4 Αυγούστου και το Film Forum 1962 … 1963 … 1964 Η σειρά θα διαρκέσει από τις 22 Ιουλίου έως τις 11 Αυγούστου. Έκθεση Εβραϊκού Μουσείου, Νέα Υόρκη, 1962-1964Θα ανοίξει στις 22 Ιουλίου και θα παραμείνει στην έκθεση μέχρι τις 8 Ιανουαρίου 2023. Τα εισιτήρια διατίθενται στις ιστοσελίδες των αντίστοιχων ιστοσελίδων.
“Φανταστική τηλεόραση. Αναγνώστης. Φιλικός επίλυσης προβλημάτων Hipster. Πρόβλημα προβλημάτων. Εξαιρετικά ταπεινός διοργανωτής.”