«Μια σπλαχνική αίσθηση υπερηφάνειας»: Ημέρα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας μέσω της Αθήνας Μουσείο Φιλελληνισμού

Της Κάθυ Καραγεωργίου

Μεγαλώνοντας στην Αυστραλία ως Ελληνοαυστραλός τις δεκαετίες του 1970 και του 80, δεν θυμόμουν ότι η 25η Μαρτίου ήταν ημέρα εορτασμού για την ελληνική ανεξαρτησία. Έχω μια μακρινή ανάμνηση από τα μαθήματά μου στο Σαββατιάτικο ελληνικό σχολείο του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη, που αργότερα έμαθα ότι ήταν από τους κύριους ήρωες της ελληνικής εξέγερσης κατά της Οθωμανικής κατοχής για τέσσερις αιώνες.

Η μικρή μου εισαγωγή στην Ημέρα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας άλλαξε χρόνια αργότερα όταν επισκέφτηκα την Ελλάδα και είδα τους γιους μου να συμμετέχουν στις παρελάσεις. Ντυμένοι στα γαλανόλευκα της ελληνικής σημαίας γιόρτασαν την ημέρα μαζί με άλλα παιδιά του σχολείου από όλη την Ελλάδα.

Αυτοί οι εορτασμοί της Ημέρας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας περιλαμβάνουν εθνικιστική ποίηση, τραγούδια και θεατρικές παραστάσεις, καθώς και στρατιωτικές παρελάσεις με παρόντες κυβερνητικούς αξιωματούχους. Ακολούθησε το παραδοσιακό μεσημεριανό γεύμα της ημέρας, μπακαλιάρος και πουρές πατάτας (bacgliaro cai scortalia). Οδηγεί μέχρι το Πάσχα και η νηστεία συνδέεται με τη χριστιανική ερμηνεία της 25ης Μαρτίου^Th Ως «ευαγγελισμός», ο άγγελος Γαβριήλ επισκέφτηκε την Παναγία, σηματοδοτώντας την αυγή μιας νέας εποχής.

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, η ιδρυτική φυσιογνωμία της Ελληνικής Επανάστασης, επέλεξε αυτή τη μέρα ως αλληγορία από το χριστιανικό θέμα – την αυγή μιας νέας εποχής για μια απελευθερωμένη Ελλάδα – παρόλο που η επαναστατική του ζέση είχε ξεκινήσει ένα μήνα νωρίτερα, τον Φεβρουάριο του 1821 στη Μολδαβία.

Μόλις το 1938 ο ξένος βασιλιάς της Ελλάδας, Όθωνας της Βαυαρίας, επικαλέστηκε επίσημα την 25η Μαρτίου ως την καθιερωμένη ημερομηνία εορτασμού για την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.

Η Ελλάδα απέκτησε τελικά την ανεξαρτησία από τους Οθωμανούς και αναγνωρίστηκε ως το σύγχρονο ελληνικό έθνος, επισήμως αναγνωρίστηκε και τεκμηριώθηκε από τους υπουργούς Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας το 1830 (το Πρωτόκολλο του Λονδίνου), και αργότερα αναθεωρήθηκε σε νέα συνθήκη το 1832. Αυτές οι ισχυρές δυνάμεις αποφάσισαν ότι το νέο κράτος έπρεπε να είναι μοναρχία – κάτι που δεν οραματίστηκε η πλειοψηφία των υποστηρικτών, υποστηρικτών και αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης. Αυτή η πλειοψηφία, κυρίως κοσμοπολίτες, μορφωμένοι Έλληνες και ξένοι, έβλεπε τον κλασικό και αρχαίο ελληνικό ουμανισμό ως έμπνευση για μια ελεύθερη Ελλάδα, μια δημοκρατία, ενώ οι μέσοι Έλληνες ήθελαν την ελευθερία από την οθωμανική κυριαρχία και την καταπίεση.

Το επίκεντρο της 25ης Μαρτίου και η σποραδική μου γνώση της ελληνικής ανεξαρτησίας από αναγνώσματα και διαδικτυακές αναζητήσεις δεν με ικανοποίησε ποτέ. Ως Έλληνας, είναι πολύ σημαντικό για μένα να κατανοώ και να νιώθω το κλίμα πριν και μετά την επανάσταση, γι’ αυτό και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο που βρήκα το Μουσείο Φιλελληνισμού.

Ένα μικρό, υπερσύγχρονο μουσείο (θα μεταφερθεί σε ένα πολύ μεγαλύτερο συγκρότημα στο κέντρο της Αθήνας, στην Ελλάδα έως τα τέλη του 2024), το Μουσείο Φιλελληνισμού προσφέρει συλλογές τέχνης και άλλες συλλογές σε τέσσερις ορόφους. Κάθε όροφος έχει ένα θέμα με σχετικά έργα καλλιτεχνών κυρίως του 18ου και 19ου αιώνα, που εκπαιδεύει και χαροποιεί τον επισκέπτη.

Ο 3ος όροφος, βαμμένος σε ένα κινούμενο, φλογερό πορτοκαλοκόκκινο, έχει θέμα την Ελληνική Επανάσταση. Οι εκθέσεις τέχνης περιλαμβάνουν σκηνές μάχης για Έλληνες και ξένους πολεμικούς εκπροσώπους, συμπεριλαμβανομένου του Ντελακρουά και άλλων. Μου δόθηκε μια συνολική αίσθηση κατανόησης του αγώνα για την ελληνική ανεξαρτησία, που κορυφώθηκε από τα θέματα άλλων τοποθεσιών και ενισχύθηκε από τους επιμελητές του μουσείου, Ηλέκτρα και Ορέστη.

Το μουσείο αναδεικνύει τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν οι φιλέλληνες βοηθώντας τους Έλληνες στη χειραφέτησή τους, προς το έθνος, με πολλούς τρόπους. Στην προώθηση της ελληνικής υπόθεσης της ανεξαρτησίας βρίσκουμε επιρροές κυρίως από τους Γάλλους και τους Γερμανούς και άλλους στοχαστές και καλλιτέχνες που υποστήριξαν τα αρχαία και κλασικά ελληνικά ιδεώδη.

Αυτό ενέπνευσε πολλούς σε όλα τα μέρη της Ευρώπης και πέρα ​​- συμπεριλαμβανομένης της Αμερικής – να πολεμήσουν σωματικά δίπλα στους Έλληνες. Μια πλάκα στον τοίχο του μουσείου φέρει τα ονόματα των 1600 Φιλελλήνων που πολέμησαν για την Επανάσταση -εκτός από τον περίφημο Λόρδο Βύρωνα.

Για τους Αυστραλούς, η Ελληνική Επανάσταση ή ο Ελληνικός Αγώνας για την Ανεξαρτησία – που γιορτάζεται στις 25 Μαρτίου – χρησιμεύει ως σημαντική συνέχεια και υπενθύμιση των δημοκρατικών αξιών και του ενιαίου αγώνα για ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση για τα έθνη-κράτη. Υποστηρίζει τα ιδανικά, αλλά και θέτει τα ιδεολογικά θεμέλια για το σεβασμό της ανθρώπινης ελευθερίας και την καταπολέμηση κάθε μορφής τυραννίας και καταπίεσης.