Τα κητώδη έχουν κολλήσει σε μια κλειδαριά γλυκού νερού στο Saint-Pierre-la-Garenne, περίπου 45 μίλια βορειοδυτικά του Παρισιού, από τις 2 Αυγούστου. Η υγεία της επιδεινώθηκε αφού αρνήθηκε να φάει, σύμφωνα με ομάδες προστασίας της άγριας ζωής που παρακολουθούν την κατάσταση.
Το Reuters ανέφερε ότι χρειάστηκαν πάνω από 80 διασώστες έξι ώρες για να βγάλουν το ζώο από την κλειδαριά και μετά το έβαλαν σε μια βάρκα, όπου υποβλήθηκε σε ιατρικές εξετάσεις.
Ωστόσο, οι επιστήμονες ανησυχούσαν για την «ανησυχητική» απώλεια βάρους του ζώου και έπρεπε να απαλλαγούν από αυτό αμέσως μετά. Αξιωματούχοι της Πυροσβεστικής και Διάσωσης Eason επιβεβαίωσαν τον θάνατό του με βιντεοσκοπημένο μήνυμα.
«Κατά τη διάρκεια της πτήσης, οι κτηνίατροι παρατήρησαν επιδείνωση στην κατάστασή του, ιδιαίτερα στην αναπνευστική του δραστηριότητα, και μπορέσαμε να παρατηρήσουμε ότι το ζώο ήταν υποξικό –δηλαδή ανεπαρκής αερισμός– οπότε ήταν σαφές ότι το ζώο υπέφερε και αποφασίσαμε ότι ήταν», είπε η Florence Olivet Courtois, κτηνίατρος. Στην υπηρεσία πυροσβεστικής και διάσωσης:
Οι κτηνίατροι ήλπιζαν νωρίτερα ότι η φάλαινα θα μπορούσε να μεταφερθεί στη Νορμανδία και τελικά να απελευθερωθεί στη θάλασσα.
Σύμφωνα με το Reuters, ζύγιζε περίπου 800 κιλά (1.764 λίβρες), αλλά υποτίθεται ότι ήταν περίπου 1.200 κιλά (2.646 λίβρες).
Ο φυσικός βιότοπος της μπελούγκα βρίσκεται στις περιοχές της Αρκτικής και της υποαρκτικής. Αν και οι πιο διάσημοι κάτοικοι βρίσκονται στις εκβολές του ποταμού Saint Lawrence στο Κεμπέκ του Καναδά, το πιο κοντινό στη γαλλική ακτή βρίσκεται στο Svalbard, ένα αρχιπέλαγος στη βόρεια Νορβηγία, περίπου 1.900 μίλια από τον Σηκουάνα.
Κανείς δεν ξέρει πώς χάθηκε η μπελούγκα, αλλά η απώλεια θαλάσσιου πάγου στα νερά της Αρκτικής ανοίγει την περιοχή σε περισσότερες ναυτιλιακές, αλιευτικές και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες, επηρεάζοντας την ικανότητα των φαλαινών να επικοινωνούν και να πλοηγούνται, σύμφωνα με το WWF. Η εύρεση τροφής και η αναζήτηση συντρόφων γίνονται όλο και πιο δύσκολη και για το είδος.
Τα τελευταία χρόνια, πολλά είδη θαλάσσιων θηλαστικών έχουν αναφερθεί στη Γαλλία, μακριά από τον κύριο βιότοπό τους. Πιθανές αιτίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την κατάσταση της υγείας, την ηλικία, την κοινωνική απομόνωση και τις περιβαλλοντικές συνθήκες, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με το Γαλλικό Παρατηρητήριο Pelagis, το οποίο ειδικεύεται στη μελέτη θαλάσσιων θηλαστικών.
Η Angela Dewan του CNN συνέβαλε σε αυτή την ιστορία.