Μουσική για τους καλύτερους επαναστάτες από την Ελληνική Εθνική Όπερα

Ο Philip Aguin δεν είναι καθόλου νέος στην ελληνική εθνική όπερα. Πριν λάβει την πρόσκληση να φιλοξενήσει τον “Andrea Sr.” του Umberto Giordano, ο Γάλλος μαέστρος συνεργάστηκε με την εταιρεία “DonHouser” το 2009, “Nabuko” το 2018, “La Sonambula” το 2019 και “Don Carlos” το 2020. Συμμετέχει επίσης ως κάτοικος καλλιτέχνης καθ ‘όλη τη σεζόν 2019-20. Όμως, το έργο, το οποίο ανοίγει το αφιέρωμα του Gino στην εικοστή επέτειο από την έναρξη του Ελληνικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας, τον κάνει να νιώθει ιδιαίτερα σαν στο σπίτι του.

“Κάθε Γάλλος που αγαπά την ιστορία αγαπά την ελληνική ιστορία, όχι μόνο την αρχαία ιστορία της, αλλά και τη σύγχρονη εποχή της, η οποία περιλαμβάνει την Ελληνική Επανάσταση, η οποία είχε δεσμούς με τη Γαλλία.” Ο Aguin είπε στην Καθημαρίνη κατά την έναρξη της όπερας στο κανάλι YouTube του Gino, όπου θα είναι διαθέσιμο έως τις 31 Ιουλίου.

Ωστόσο, η ελληνο-γαλλική σύνδεση δεν τελείωσε εκεί, καθώς η Όπερα Androhire (1762-1794) εμπνεύστηκε από τη ζωή ενός ποιητή, ο οποίος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από έναν Γάλλο πατέρα και μια Έλληνα μητέρα και πέθανε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης.

Το Libreto της Luigi Illica αφηγείται την ιστορία για το πώς ο Περσικός ευγενής από το να γίνει ο πρωταθλητής της λαϊκής εξέγερσης σε μια από τις πιο ακραίες τακτικές του – τον κανόνα της τρομοκρατίας – χαρακτηρίστηκε συνωμοτής και εκτελέστηκε. Η σύλληψή του είναι έργο του Κάρλο Τζέραρντ, ήρωα της επανάστασης και αντίπαλος στην αγάπη της κόρης της φιγούρας Κοέν. Ο Gerrard προσπαθεί να σώσει τον ποιητή από τη γκιλοτίνα την τελευταία ώρα, παραδεχόμενος ότι οι κατηγορίες εναντίον του είναι ψευδείς, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Η παραγωγή της GNO, σε σκηνοθεσία Νίκου Πετρόπουλου, πρωταγωνίστησε ο Αργεντινός μισθωτής Marcelo Alvarez ως Έλληνας barrister Dmitri Platonias Gerardo και ο Ιταλός σοπράνο Maria Agresta ως Madalena di Coine.

Ποια πτυχή του “Andrea Sr.” είναι πιο ελκυστική για έναν αγωγό;

“Ο Umberto Giordano έγραψε την όπερα στη γενική δομή του Verismo, αλλά με στυλ διαφορετικό από τους συγχρόνους του”, λέει ο Aguin. “Οι τρεις πρώτες πράξεις μοιάζουν με ένα συμφωνικό ποίημα, χωρίς οι διάσημοι άριες να προσπαθούν να προσελκύσουν την προσοχή. Πρόκειται για την ψυχολογία των πρωταγωνιστών, οπότε το μέρος της ορχήστρας είναι πολύ δραματικό γιατί στοχεύει να τονίσει και να εκφράσει τα συναισθήματά τους.”

Ταυτόχρονα, ωστόσο, η μουσική επιδιώκει να υπογραμμίσει την ένταση των συγκρούσεων μεταξύ αντίπαλων κοινωνικών ομάδων στη Γαλλική Επανάσταση. Μπορούμε να πούμε ότι η απεικόνιση της κοινωνικής σύγκρουσης είναι πιο κατάλληλη για τις αφηρημένες τέχνες από τη μουσική, αλλά ο Aquinas διαφωνεί.

«Αυτό που έχει σημασία είναι η ένταση των πραγμάτων που μπορεί να επιβεβαιώσει η μουσική», υποστηρίζει. «Η μουσική δεν είναι μια κενή πλάκα. Αν και κάθε συνθέτης μπορεί να τα χρησιμοποιήσει με διαφορετικό τρόπο, χρησιμοποιεί κώδικα και κώδικα. Ο «Andrea Sr.» έχει πολλά ιστορικά στοιχεία που είναι σκόπιμα ανακριβή και έχουν σχεδιαστεί από ιδεολογική άποψη της Γαλλικής Επανάστασης και μιας ιδανικής κοινωνίας. Ο Τζιορντάνο δημιούργησε τον καλύτερο επαναστάτη που θέλει να κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος. Νομίζω ότι ο χαρακτήρας του Gerrard βρίσκεται επίσης στο κέντρο της όπερας γιατί τελικά αλλάζει, αναγνωρίζει το λάθος του και πιστεύει ότι οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν και καλύτεροι. “

Το Aquino έχει την εμπειρία που απαιτείται για να μπει σε οποιαδήποτε περιοχή. Έχει εργαστεί ως βοηθός των ηλικιωμένων Herbert von Karajan και George Soldi και έχει οδηγήσει εξαιρετικές μπάντες, ενώ ήταν επίσης διευθυντής μουσικής της Εθνικής Όπερας της Ουάσιγκτον από το 2010 έως το 2018, και εξακολουθεί να κατέχει τον τιμητικό τίτλο.

«Όταν διαβάζετε ένα σκορ, αναζητάτε εκείνα τα στοιχεία που ξεχωρίζουν τον συνθέτη από τους άλλους, για να αλλάξετε την προοπτική της μουσικής και τον τρόπο που χρησιμοποιείται το τέμπο. Ψάχνετε ποίηση », λέει.

Θα θυμάμαι πάντα τι έγραψε ο Claude Debussy σε έναν φίλο του, συνθέτοντας την όπερα “Bellias et Melisande”, υπενθυμίζοντας το συναίσθημα, την ατμόσφαιρα, την πρόκληση της απεικόνισης ολόκληρου του κόσμου της όπερας. «Όλα αυτά είναι απλά, re, mi, fa, cho, la, d! Εγραψε. Είναι Debussy! “