Μπορούν οι άνθρωποι να επιβιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο βαθύ διάστημα; μπορεί

Είναι δυνατόν οι άνθρωποι να ζήσουν μακροπρόθεσμα στο βαθύ διάστημα; Η απάντηση μπορεί να είναι χλιαρή, σύμφωνα με μια νέα θεωρία που σκιαγραφεί τις περίπλοκες προκλήσεις της διατήρησης της βαρύτητας και του οξυγόνου, της εξασφάλισης νερού, της καλλιέργειας τροφής και της διαχείρισης των απορριμμάτων ενώ είστε μακριά από τη Γη.

Ονομάζεται πανκοσμόριο θεωρία – μια λέξη που επινοήθηκε για να σημαίνει “όλα τα σύνορα του κόσμου” – και περιγράφεται σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε στο Σύνορα στην αστρονομία και την επιστήμη του διαστήματος.

«Για να διατηρήσουν οι άνθρωποι τον εαυτό τους και όλη την τεχνολογία, τις υποδομές και την κοινωνία τους στο διάστημα, χρειάζονται ένα φυσικό οικοσύστημα που μοιάζει με τη Γη που ανακτά μόνος του», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Morgan Irons, φοιτητής διδάκτορα που διεξάγει έρευνα. Με τον Johannes Lehmann, Καθηγητή στο Κολλέγιο Ολοκληρωτικών Επιστημών Φυτών στο Πανεπιστήμιο Cornell. Η δουλειά της επικεντρώνεται στη σταθερότητα του οργανικού άνθρακα του εδάφους υπό συνθήκες βαρύτητας και μεταβλητής βαρύτητας. «Χωρίς αυτούς τους τύπους συστημάτων, η αποστολή αποτυγχάνει».

Το πρώτο κλειδί είναι η βαρύτητα, την οποία χρειάζεται η ζωή στη Γη για να λειτουργεί σωστά, δήλωσε ο συν-συγγραφέας Lee Irons, πατέρας της Morgan Irons και εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Norfolk, μιας ομάδας που στοχεύει να λύσει προβλήματα ανθρώπινης ανθεκτικότητας στη Γη και στο διάστημα.

«Η βαρύτητα προκαλεί μια κλίση στην πίεση του υγρού μέσα στο σώμα του οργανισμού στην οποία αντιστοιχούν οι ακούσιες λειτουργίες της μορφής ζωής», είπε. «Ένα παράδειγμα βαρυτικής ανισορροπίας είναι η αρνητική επίδραση στην όραση των ανθρώπων στην τροχιά της Γης, καθώς δεν βιώνουν το βάρος που απαιτείται για να προκληθεί μια κλίση πίεσης».

Ο Morgan Irons είπε ότι δεν θα ήταν συνετό να ξοδέψουμε δισεκατομμύρια δολάρια για τη δημιουργία ενός διαστημικού οικισμού μόνο για να τον δούμε να αποτυγχάνει γιατί ακόμα και με όλα τα άλλα συστήματα, χρειάζεστε βαρύτητα.

Η εξέλιξη των ανθρώπων και όλης της ζωής στη Γη στο πλαίσιο της βαρύτητας της Γης 1G. «Τα σώματά μας, τα φυσικά μας οικοσυστήματα, όλες οι ενεργειακές κινήσεις, ο τρόπος που χρησιμοποιούμε την ενέργεια βασίζονται θεμελιωδώς στο ότι έχουμε 1 g βαρύτητας», είπε. “Πουθενά αλλού στο διάστημα δεν υπάρχει 1G βαρύτητας, πουθενά αλλού στο ηλιακό μας σύστημα δεν υπάρχει. Αυτό είναι ένα από τα πρώτα προβλήματα που πρέπει να λύσουμε.”

Το οξυγόνο είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας. Το οικοσύστημα της Γης παράγει οξυγόνο για τον άνθρωπο και άλλες μορφές ζωής. Εάν ένα τεχνολογικά προηγμένο πρωτεύον και εφεδρικό σύστημα αποτύχει να παρέχει οξυγόνο σε μια σεληνιακή βάση, για παράδειγμα, σημαίνει άμεσο όλεθρο για τους αστροναύτες. «Υπάρχουν αποθέματα παντού στη φύση της Γης», μου είπε ο Άιρονς. Σκεφτείτε εκατοντάδες χιλιάδες[{” attribute=””>species of plants that generate oxygen. That’s the kind of system reserve we need to replicate to be truly sustainable.”

Such an ecological system of an outpost would need an enormous amount of energy from the sun. The more distant planets and moons from the sun in our own solar system get decreased amounts of energy.

“You’ll need a lot of energy,” Lee Irons said. “Otherwise powering the ecological system of an outpost will be like trying to run your car on a cell phone battery or probably even worse, trying to run your entire house and household on a cell phone battery.”

Reference: “Pancosmorio (world limit) theory of the sustainability of human migration and settlement in space” by Lee G. Irons and Morgan A. Irons, 6 March 2023, Frontiers in Astronomy and Space Sciences.
DOI: 10.3389/fspas.2023.1081340