Οι Έλληνες στη Βενεζουέλα στην εποχή του Μαδούρο

Το να ζεις στη Βενεζουέλα σήμερα δεν είναι εύκολο. Η χώρα, η οποία κάποτε ήταν η πλουσιότερη στη Λατινική Αμερική, αλλά σήμερα βρίσκεται σε μεγάλη κρίση, ήταν η μεγαλύτερη και πιο καταστροφική στην ήπειρο εδώ και πολλά χρόνια, επηρεάζοντας τη χώρα από το 2013.

Και φυσικά αυτό περιλαμβάνει την ιστορία Η ελληνική κοινότητα στη Βενεζουέλα επίσης.

Πριν από μερικά χρόνια, η οικονομία της Βενεζουέλας άρχισε να επιδεινώνεται και εντάθηκε το 2015 επί θητείας του προέδρου Νικολάς Μαδούρο. Χαρακτηρίζεται από υπερπληθωρισμό, αυξημένη φτώχεια, εγκληματικότητα και αυξημένο ποσοστό θανάτων, που οδήγησαν σε μαζική έξοδο από τη χώρα.

Η υποτίμηση του μπολιβάρ, ​​του τοπικού του νομίσματος, διήρκεσε οκτώ χρόνια. Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο της Βενεζουέλας, το ποσοστό πληθωρισμού της χώρας έφτασε το 470% φέτος – το υψηλότερο στον κόσμο.

Η κυβέρνηση Μαδούρο ισχυρίστηκε ότι η κρίση είναι το αποτέλεσμα ενός οικονομικού πολέμου εναντίον της Βενεζουέλας. Από την άλλη πλευρά, οι επικριτές της αναφέρουν την αντιδημοκρατική διακυβέρνηση, τη διαφθορά και την κακή διαχείριση της οικονομίας ως τις κύριες αιτίες της κρίσης.

Η οικονομική κατάσταση της χώρας επιδεινώθηκε. Αυτό ισχύει φυσικά και για τους Έλληνες που ήρθαν στη Βενεζουέλα σε αναζήτηση δεύτερης κατοικίας επίσης.

Ο νεαρός Έλληνας απόγονος

Η περίπτωση του νεαρού άνδρα ελληνικής καταγωγής είναι μόνο ένα παράδειγμα της απελπιστικής κατάστασης που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Βενεζουελάνοι. Αυτός, όπως και οι υπόλοιποι συνεντευξιαζόμενοι, θα πρέπει να παραμείνει ανώνυμος σε αυτήν την έκθεση.

Για αυτόν, η κατάσταση στη χώρα είναι χειρότερη από ό, τι δείχνουν τα μέσα ενημέρωσης. Λέει ότι το να ζεις στη χώρα είναι μια πρόκληση Έλληνας ρεπόρτερ. «Μπορείτε να ζήσετε αλλά είναι δύσκολο · μπορείτε να το δείτε στον αριθμό των μεταναστών που δεν σταματούν να φεύγουν από τη χώρα κάθε μέρα λόγω της κρίσης», λέει ο νεαρός.

Συνεχίζει, προσθέτοντας: «Όσοι από εμάς ζούμε στη Βενεζουέλα σήμερα προσπαθούμε να βρούμε οτιδήποτε για να μπορούμε να ζούμε κάθε μέρα».

Σήμερα, είναι συνήθης πρακτική η χρήση άλλων ανεπίσημων νομισμάτων εντός της χώρας για την ανταλλαγή μη κυβερνητικών αγαθών ή υπηρεσιών.

Όπως πολλοί άνθρωποι στη χώρα, ο νεαρός Έλληνας είναι αυτοαπασχολούμενος, πράγμα που σημαίνει ότι εργάζεται μόνος του. Κατά τη γνώμη του, είναι καλύτερα να δουλεύεις με αυτόν τον τρόπο παρά να βρεις μια επίσημη δουλειά σε μια εταιρεία που διοικείται από άλλους. «Οι δουλειές, με αφεντικό και σε εταιρεία, πληρώνονται χαμηλά, οι μισθοί είναι 40 ή 50 δολάρια το μήνα» (ένα χρηματικό ποσό που δεν είναι αρκετό για να αγοράσει πολλά), λέει ο νεαρός.

Με τόσο χαμηλά επίπεδα μισθών, πολλοί άνθρωποι στρέφονται τώρα στην πώληση αντικειμένων και υπηρεσιών στους δρόμους ή στα σπίτια τους αντί να εργάζονται για μια επιχείρηση όπως παλιά.

Η κυβέρνηση παρέχει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, όπως ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, αλλά είναι χαμηλής ποιότητας. Για παράδειγμα, έχουμε εγκαταστάσεις κάθε μέρα, αλλά είναι σύνηθες φαινόμενα διακοπών λειτουργίας περίπου κάθε 3-4 ώρες », λέει ο νεαρός.

Έλληνας δικηγόρος

Όπως και ο πρώτος νεαρός άνδρας που πήρε συνέντευξη, ένας Ελληνοβενεζουελάνος δικηγόρος αποφάσισε επίσης να παραμείνει στη χώρα. Η μετανάστευση δεν είναι επιλογή για αυτόν, γιατί ζει μια καλή ζωή παρά την κρίση. Γεννημένος στις Ο Άγιος Νικόλαος, μια μικρή πόλη στην Κρήτη, Ελλάδα; Έφτασε στη Βενεζουέλα το 1973 με τα αδέλφια και τους γονείς του. Σήμερα είναι δικηγόρος, δάσκαλος και συγγραφέας και έχει διαπρέψει σε όλους τους επιλεγμένους τομείς.

Αυτος λεει Έλληνας ρεπόρτερ Πόσοι Έλληνες έχουν ήδη παραδοθεί και έχουν εγκαταλείψει τη χώρα «Πριν από λίγο καιρό, μπορούσες να βρεις περίπου 25 οικογένειες στο Σαν Κριστομπάλ · σήμερα έχουν απομείνει μόνο περίπου 12 ή 10. Οι περισσότερες από αυτές εξακολουθούν να εργάζονται».

Ο δικηγόρος λέει πώς άλλαξε η ζωή στη Βενεζουέλα μετά την κρίση. Έχει περιοριστεί οικονομικά αρκετές φορές. Ακόμη και ο μισθός του ως δάσκαλος δεν ήταν αρκετός για να πληρώσει για βενζίνη, γι ‘αυτό αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη δουλειά του ως δασκάλου και να αφοσιωθεί στο νομικό επάγγελμα.

Οι ελλείψεις προϊόντων είναι συνηθισμένες λόγω των μποϊκοτάζ που επέβαλαν πολλές άλλες χώρες που αρνούνται να συνεργαστούν με τον Μαδούρο, τον ισχυρό άνδρα που ήθελε να μετατρέψει τη Βενεζουέλα σε σοσιαλιστική ουτοπία.

“Ορισμένα είδη τροφίμων θεωρούνται πολυτελή. Δεν υπάρχουν σχεδόν προϊόντα για αγορά και αυτά που έχουν πολύ υψηλές τιμές. Προϊόντα όπως το ρύζι, τα αυγά ή το τυρί μπορεί να κοστίσουν εκατομμύρια δισεκατομμύρια μπολιβάρ”, λέει ο δικηγόρος.

Λέει ότι δεν βλέπει μέλλον στη χώρα, τουλάχιστον για τους νέους. “Το καλύτερο είναι ότι οι νεότερες γενιές βγαίνουν έξω αναζητώντας ευκαιρίες. Είναι δύσκολο να βρουν δουλειά. Είναι επίσης δύσκολο να σπουδάσουν λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών. Η συντριπτική πλειοψηφία έφυγε από τη χώρα. Δεν υπάρχουν καλοί μισθοί. Υγεία τα συστήματα στερούνται πολλών πόρων εκτός από την εκπαίδευση και τη στέγαση ».

Επιχειρηματίας που μετανάστευσε από τη Βενεζουέλα

Μια διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που μπορούσε να φανταστεί αντιμετωπίζει τώρα εκείνοι που αποφάσισαν να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες, όπως η περίπτωση του Ελληνο-Βενεζουελανού επιχειρηματία που υπέκυψε στη Βενεζουέλα λόγω της κρίσης και μετανάστευσε στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στη Βαλένθια της Βενεζουέλας.

Οι γονείς του γεννήθηκαν στην Ελλάδα και ήρθαν στη χώρα το 1964, αφιερώνοντας τη ζωή τους στην οικοδόμηση μιας επιχείρησης για να συντηρήσουν την οικογένειά τους.

Τα χρόνια πριν από την κρίση, η οικογένειά του είχε μια εταιρεία που εισήγαγε προϊόντα από τη Γαλλία. Αλλά η κρίση τους επηρέασε αμέσως, με τον πληθωρισμό, την περιορισμένη πρόσβαση σε πρώτες ύλες και τους κρατικούς ελέγχους που τους έκλεισαν.

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των περιορισμών και της μη βιώσιμης οικονομικής βιωσιμότητας, αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Ελλάδα με την οικογένειά του. “Δεν ήταν εύκολο έργο”, λέει, “η διαδικασία απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας είναι πολύ περίπλοκη” Έλληνας ρεπόρτερ.

Προσθέτει επίσης ότι εξαπατήθηκε για να επενδύσει τις αποταμιεύσεις του με τις οποίες σχεδίαζε να ταξιδέψει στην Ελλάδα. Ωστόσο, αυτός και η οικογένειά του μπόρεσαν τελικά να κάνουν το πολυαναμενόμενο ταξίδι στην πατρίδα του.

Όπως και άλλοι Βενεζουελάνοι, πολλοί Έλληνες και οι απόγονοί τους εγκατέλειψαν τη χώρα. Κάποιοι επέστρεψαν στην Ελλάδα και άλλοι σήμερα βρίσκονται στις γειτονικές χώρες της Νότιας Αμερικής.

Πολλοί Έλληνες που κάποτε ήρθαν στη χώρα ελπίζουν να δουν ελεύθερα τη γη που τους υποδέχτηκε ως το σπίτι τους και εμπιστεύονται ό, τι μπορούν να κάνουν για να προσπαθήσουν να προχωρήσουν με κάποιο τρόπο, οδηγούμενοι από την ίδια δύναμη που κάποτε τους παρακίνησε να την αποκτήσουν. Σε αεροπλάνο για Βενεζουέλα.