Ξεκινώντας το 600 π.Χ., οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν τη Via Diolkos, έναν φιλόδοξο δρόμο εν μέρει στρωμένο με πέτρες, που εκτείνεται σε ολόκληρο τον Ισθμό της Κορίνθου. Η χερσαία διαδρομή επέτρεψε στους ναυτικούς να αποφύγουν τον επικίνδυνο περίπλου της χερσονήσου της Πελοποννήσου. Ένα τμήμα του δρόμου διαθέτει σκόπιμα ανασκαμμένες διαδρομές, οι οποίες είναι μερικές από τις παλαιότερες γνωστές σιδηροδρομικές γραμμές στην καταγεγραμμένη ιστορία.
Λέει ότι ο Δίολκος ήταν «η πρώτη συστηματική προσπάθεια διευκόλυνσης της μεταφοράς εμπορευμάτων και πολεμικών πλοίων από τον Σαρωνικό στον Κορινθιακό και αντίστροφα». Δρ Γεώργιος ΣπυρόπουλοςΒοηθός Διευθυντή Κορινθιακών Αρχαιοτήτων.
Αρχαία Κόρινθος: ένα πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο
Βρίσκεται σε έναν ισθμό δυτικά της Αθήνας, η αρχαία Κόρινθος ήταν μια ισχυρή και πλούσια πόλη που έλεγχε το εμπόριο από ξηρά και θάλασσα. Στην περιοχή διεξήχθησαν οι Ισθμιακοί Αγώνες, που τελούνταν προς τιμή του θεού της θάλασσας Ποσειδώνα. Ελαιόλαδο, κρασί, υφάσματα, αγγεία και άλλες μορφές εξωτικού εμπορίου έρρεαν σε όλη την περιοχή.
Νότια του Ισθμού της Κορίνθου βρισκόταν το ακρωτήριο Μαλέας, το οποίο διέλυσε πλοία και έπνιξε μέχρι θανάτου τους ναυτικούς. Στο ελληνικό έπος του Ομήρου Επος, ο ήρωας Οδυσσέας προσπάθησε να πλεύσει μέσα από αυτά τα επικίνδυνα νερά, αλλά ξέφυγε από την πορεία του και κατέληξε στη χώρα των λωτοφάγων. Μερικοί αρχαίοι περιηγητές χρησιμοποίησαν τον ποταμό Δίολκο, που συνέδεε τέσσερα μίλια μεταξύ των κυριοτέρων δυτικών και ανατολικών λιμανιών της Κορίνθου, αντί να είναι γενναίοι στην ύπουλη νότια διαδρομή.
Αιώνες αργότερα, το 67 μ.Χ., ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρων επιχείρησε να χτίσει ένα κανάλι μεταξύ των λιμανιών της Κορίνθου χρησιμοποιώντας χιλιάδες σκλάβους, αλλά το έργο εγκαταλείφθηκε σύντομα.
Η κατασκευή της σύγχρονης (αλλά στενής) Διώρυγας της Κορίνθου ξεκίνησε το 1882 και ολοκληρώθηκε μέχρι το 1893.
Αυτή η εικόνα, που τραβήχτηκε από έναν αστροναύτη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, δείχνει την ευθεία γραμμή της Διώρυγας της Κορίνθου καθώς διασχίζει έναν στενό ισθμό μεταξύ της ηπειρωτικής Ελλάδας (δεξιά) και της χερσονήσου της Πελοποννήσου.
Ανακάλυψη της Διόλκου
Ξεκινώντας από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, ο αρχαιολόγος Νικόλαος Βερδέλης ανέσκαψε τμήματα της Διόλκου και τα χρονολόγησε γύρω στο 600 π.Χ., επί βασιλείας του Περίανδρου, του δεύτερου τυράννου της κυπριακής δυναστείας που κυβέρνησε την αρχαία Κόρινθο. Ένας θρύλος λέει ότι ο Περίανδρος έχτισε το δρόμο αντί για το υδραγωγείο επειδή οι ιερείς του προειδοποίησαν ότι «η οργή των δύο περιχώρων κατά την ανάμειξη θα οδηγούσε στην πτώση της Κορίνθου».
Αφού τα πλοία πλησίασαν την ακτή μέσω του Κορινθιακού κόλπου, «μεταφέρθηκαν πάνω από μια κεκλιμένη λιθόστρωτη προβλήτα, το δυτικό άκρο της οποίας ήταν πιθανώς υποβρύχια, πάνω σε ξύλινους κυλίνδρους, πριν ανυψωθούν στο τροχοφόρο όχημα», λέει ο Σπυρόπουλος. Πολλά από τα κάρα ήταν φορτωμένα με βαρύ φορτίο, πιθανόν ξύλο ή μάρμαρο, και τα έσερναν ζώα.
Ο Δίολκος είχε πλάτος από 15 έως 20 πόδια και ήταν στρωμένος με ασβεστόλιθο. Μερικοί πέτρινοι ογκόλιθοι αφαιρέθηκαν από εγκαταλελειμμένα ερείπια και τα αρχαία ελληνικά γράμματα είναι ακόμα ορατά. Τα βουνά Δίολκος επεκτάθηκαν για περίπου 5 μίλια επειδή ήταν χτισμένα γύρω από το τοπίο για να εξασφαλίσουν μια σταθερά μέτρια κλίση μικρότερη από 1,5 τοις εκατό. Δεν σώζεται ίχνος από το ανατολικό τμήμα και το ακριβές τέλος είναι άγνωστο.
Καθώς ο Δίολκος καμπυλώθηκε προς τα μέσα, οι ανασκαφές αποκάλυψαν ότι οι φθαρμένες αυλακώσεις των τροχών έδιναν τη θέση τους σε μια μοναδική ράγα, προσεκτικά και σκόπιμα κομμένη στην πέτρα. «Βερδέλης [the archaeologist] «Είχε δίκιο που τα διάβασε ως κομμένα αυλάκια», λέει Ο Δρ Ντέιβιντ ΠέτιγκριουΚαθηγητής Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Christ University. Οι αυλακώσεις έχουν πλάτος 5 πόδια και είναι σαφώς σχεδιασμένες για να χωρούν τροχούς.
Ο Δίολκος ήταν μέρος ενός ευρύτερου οδικού δικτύου που προοριζόταν για τη μεταφορά ανθρώπων, πλοίων και εμπορευμάτων. Υπήρχαν και άλλοι σιδηρόδρομοι στον αρχαίο κόσμο, αλλά είχαν έναν μόνο σκοπό, όπως τη μεταφορά πέτρας από ένα λατομείο σε μια περιοχή στάσης, και ως εκ τούτου δεν θεωρούνται πραγματικός πρόδρομος των σύγχρονων σιδηροδρόμων.
Πολεμικά πλοία διασχίζουν τον ισθμό
Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν τώρα ότι τα αρχαία πολεμικά πλοία δεν μεταφέρονταν τακτικά στη ξηρά κατά μήκος του ποταμού Δίολκου, αλλά αρχαία κείμενα δείχνουν ότι μερικές φορές χρησιμοποιούνταν με αυτόν τον τρόπο.
Στο ημερομηνία Πελοποννησιακός ΠόλεμοςΗ πρώτη διέλευση του ισθμού αφηγήθηκε ο Έλληνας ιστορικός Θουκυδίδης το 412 π.Χ., όταν οι Σπαρτιάτες διέσχισαν κρυφά τα πολεμικά τους πλοία «με όλη την ταχύτητα» προς την Αθήνα, αντί να τολμήσουν με γενναιότητα το ύπουλο θαλάσσιο ταξίδι. Άλλοι αρχαίοι ιστορικοί, συμπεριλαμβανομένου του Πολύβιου, έγραψαν για πολλά συναρπαστικά ταξίδια ανά τους αιώνες.
Ένα τέτοιο γεγονός συνέβη το 102 π.Χ., όταν η Ρώμη έστειλε τον Μάρκο Αντώνιο, τον παππού του Μάρκου Αντώνιου, να επιτεθεί στους Κιλικιανούς πειρατές. Μετακίνησε τον στόλο του στον ισθμό και έπλευσε στην Παμφυλία για την τελική του νίκη.
Ο Ρωμαίος ιστορικός Κάσσιος Ντίο, γράφοντας για τους στρατιωτικούς ελιγμούς του Οκταβιανού κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Ακτίου το 30 π.Χ., σημείωσε ότι «καθώς ήταν χειμώνας, μετέφερε τα πλοία του στον ισθμό» και επέστρεψε «στην Ασία με τέτοια ταχύτητα» που το κατόρθωμα εξέπληξε τον Μάρκο Αντώνιο. και η Κλεοπάτρα. Γιατί «γνώριζαν ταυτόχρονα την αναχώρηση και την επιστροφή του».
Η ελληνική κυβέρνηση είναι Αποκαταστήστε και προστατέψτε Ορισμένα τμήματα είναι αποκαλυμμένα για την αποφυγή περαιτέρω φθοράς και διάβρωσης. Οι συνεχιζόμενες ανασκαφές ενδέχεται να δώσουν περισσότερες λεπτομέρειες για το αρχαίο μηχανολογικό έργο και τις χρήσεις του.
