Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα καλούν την ΕΕ να σιωπήσει για τον ελληνικό νόμο για τα μέσα ενημέρωσης – Έξοδος

Εν μέσω της σιωπής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η διεθνής οργάνωση για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Κοινοβούλιο να «καταγγείλουν έντονα» τον νέο νόμο της Ελλάδας για τη συκοφαντική δυσφήμιση ως «επίθεση στην ελευθερία του Τύπου».

Τον Νοέμβριο, το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο που ποινικοποιεί τις «ψευδείς ειδήσεις που μπορεί να προκαλέσουν ανησυχία και φόβο στους πολίτες». Αντί να αποποινικοποιήσουν τη δυσφήμιση και παρόμοια αδικήματα, σύμφωνα με τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές και τις συστάσεις της ΕΕ, οι ελληνικές αρχές έχουν καταστήσει αυτό το αόριστα καθορισμένο έγκλημα τιμωρούμενο με βαρύ πρόστιμο ή φυλάκιση έως και πέντε ετών.

Παρά πολλούς γύρους ερωτήσεων από την EURACTIV, η επιτροπή απέτυχε να καταδικάσει τον νόμο. Δεν ελήφθησαν περαιτέρω σχόλια.

Σε δήλωση που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη (1 Δεκεμβρίου), η RSF ανέφερε: «Αν και είναι θεμιτό να καταπολεμήσουμε τις ψευδείς πληροφορίες, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19, οι ποινές φυλάκισης δεν έχουν κανένα ρόλο στην αναζήτηση της αλήθειας. Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει αντ’ αυτού να Προωθούν αξιόπιστες ειδήσεις και πληροφορίες σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Τα απαραίτητα εργαλεία είναι ήδη στη διάθεσή τους».

Κάλεσαν ξεκάθαρα την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρέμβουν και την «ελληνική κυβέρνηση να μεταρρυθμίσει» τον νόμο.

Η ελληνική μιντιακή σκηνή προκαλεί τα φρύδια στις Βρυξέλλες

Σύμφωνα με το άρθρο 191 του Ελληνικού Ποινικού Κώδικα, η δημοσίευση δημόσιας ή διαδικτυακής πληροφορίας που προκαλεί φόβο ή ανησυχία ή «διαταράσσει την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, την άμυνα ή τη δημόσια υγεία» αποτελεί πλέον ποινικό αδίκημα. Εάν το αδίκημα επαναληφθεί, η ελάχιστη ποινή αυξάνεται από τρεις μήνες σε έξι μήνες.

Οι διατάξεις ισχύουν επίσης όχι μόνο για το άτομο που δημοσιεύει τις πληροφορίες, αλλά για τους ιδιοκτήτες και τους διαχειριστές των μέσων ενημέρωσης και οποιονδήποτε μοιράζεται συνδέσμους.

Η RSF σημείωσε ότι ο νόμος δεν ορίζει με σαφήνεια τις «ψευδείς πληροφορίες» στο νόμο, και ως εκ τούτου αφήνει τις ελληνικές αρχές «να διώξουν κάθε δημοσιογράφο του οποίου το ρεπορτάζ δεν ικανοποιείται». Σημείωσαν επίσης το ιστορικό «επιρροής και ελέγχου» της Ελλάδας που ασκούν στα ΜΜΕ χρηματοδοτώντας και θέτοντας υπό τον έλεγχό της τη δημόσια τηλεόραση.

«Αυτές οι παραβιάσεις της ελευθερίας του Τύπου, μαζί με τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν τακτικά τη μεταναστευτική κρίση, αποτελούν αντικείμενο αποστολής στην Ελλάδα από πολλές ΜΚΟ, συμπεριλαμβανομένων των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου».

Η οργάνωση κάλεσε την κυβέρνηση να καταργήσει τον νόμο και να ξεκινήσει διάλογο με τα μέσα ενημέρωσης για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης.

Φλοιό αλλά όχι δάγκωμα

Νωρίτερα αυτό το έτος, οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα ζήτησαν από την ΕΕ να αποτύχει να αντιμετωπίσει ζητήματα επιδείνωσης της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης εντός της ΕΕ και στις υποψήφιες χώρες. Ο Paavo Salai των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα είπε ότι η ΕΕ εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο σκυλί χωρίς να ενδιαφέρεται πολύ για αυτά τα θέματα.

Όταν κάλεσε χιλιάδες δημοσιογράφους και ακτιβιστές στα Δυτικά Βαλκάνια, η ΕΕ απέτυχε επίσης να αναλάβει δράση για να παρέμβει στο επιδεινούμενο περιβάλλον ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης της Αλβανίας.

Το αλβανικό πακέτο, το οποίο θα έθετε όλα τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης υπό την πρώην δικαστική εποπτεία ενός φορέα διορισμένου από την κυβέρνηση με το δικαίωμα να πληρώνει βαριά πρόστιμα και να εμποδίζει την πρόσβαση σε ορισμένους ιστότοπους, καταδικάστηκε αρχικά από την επιτροπή.

Όταν όμως ζήτησαν η απόσυρση του «πακέτου κατά της δυσφήμισης» από το Κοινοβούλιο να αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχιση της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Επιτροπή αρνήθηκε.

Εν τω μεταξύ, υπάρχουν ανησυχίες ότι θα επιτραπεί στην Ελλάδα να ψηφίσει νόμους που έρχονται σε αντίθεση με τις βασικές ευρωπαϊκές αξίες, ενώ άλλες χώρες, όπως η Αλβανία και ακόμη και η Μάλτα το 2016, έχουν πει το αντίθετο.

Με τις επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων να αυξάνονται στην Ευρώπη και στην Ελλάδα να πρέπει ακόμη να επιλύσουν την υπόθεση της δολοφονίας του δημοσιογράφου ερευνητή εγκλήματος Γιώργου Καριάφαζ που πυροβολήθηκε έξω από το σπίτι του στην Αθήνα το 2021, αυτός ο νέος νόμος προσθέτει σε έναν αυξανόμενο κατάλογο ανησυχιών για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στη χώρα.

Σχετικά με το θέμα του νέου νόμου, η RSF κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «Οι ποινές φυλάκισης δεν έχουν κανένα ρόλο στην αναζήτηση της αλήθειας. Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να προωθούν αξιόπιστες ειδήσεις και πληροφορίες σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Τα απαραίτητα εργαλεία είναι ήδη διαθέσιμα για τους.”