Οι αρχαιολόγοι εξακολουθούν να παλεύουν να συγκεντρώσουν αρκετά στοιχεία πριν καταλήξουν στα τελικά συμπεράσματα για την τοποθεσία της αρχαίας ελληνικής πόλης της Αθήνας.
Με περισσότερους από 1.500 αρχαιοελληνικούς σκελετούς και που χρονολογούνται από τον 8ο έως τον 5ο αιώνα π.Χ., ο Τάφος του Φαλήρου είναι ένας από τους μεγαλύτερους χώρους που έχουν ανασκαφεί στην Ελλάδα.
Οι σκελετοί ανθρώπων με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη σε ομαδικούς τάφους θεωρούνται σημαντικοί για την κατανόηση των πολιτικών της Αθήνας εκείνης της εποχής και του τρόπου ίδρυσης της πόλης-κράτους.
Οι αρχαιολογικές ανασκαφές στο χώρο έχουν αποκαλύψει αρχαιοελληνικούς σκελετούς ζώων
Η ανασκαφή του νεκροταφείου στο Φάληρο ξεκίνησε πριν από έναν αιώνα. Όμως μεταξύ 2012-2016 πραγματοποιήθηκε μεγάλης κλίμακας εργασία από το Τμήμα Αρχαιολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού, με επικεφαλής την αρχαιολόγο Στέλλα Χρυσολάκη.
Πολλοί αρχαίοι ελληνικοί σκελετοί αφαιρέθηκαν από τους ογκόλιθους για μελλοντικές μικροσκοπικές ανασκαφές. Το Τμήμα Αρχαιολογίας έχει επίσης ψηφιοποιήσει αρχεία, φωτογραφίες και σχέδια. Ωστόσο, πρέπει να διατηρηθεί και να αναλυθεί από βιολογικούς αρχαιολόγους και ιατροδικαστές ανθρωπολόγους.
Η έκθεση αναφέρει ότι οι σκελετοί που βρέθηκαν θάφτηκαν με διάφορους τρόπους. Τα περισσότερα θάφτηκαν σε απλούς λακκοειδείς τάφους, αλλά σχεδόν το ένα τρίτο των βρεφών και των παιδιών θάφτηκαν σε μεγάλα πιθάρια. Περίπου το 5 τοις εκατό των λειψάνων που βρέθηκαν προήλθαν από αποτεφρώσεις που ολοκληρώθηκαν με τελετές κηδείας, και υπάρχουν μερικοί τάφοι με πέτρα με κύστη. Ο ένας θάφτηκε σε μια ξύλινη βάρκα που χρησιμοποιήθηκε ως φέρετρο.
Οι σκελετοί ζώων έχουν αφήσει τους ερευνητές σε σύγχυση, καθώς η συχνότητα των θανάτων ζώων στον αρχαίο κόσμο ήταν πολύ χαμηλή και θα μπορούσε να σημαίνει τιμωρία, σκλαβιά ή θανατική ποινή.
Η ανάλυση και η ανάλυση 1.500 σκελετών από βιοαρχαιολόγους και γεωλόγους είναι μια χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία και απαιτεί σημαντική χρηματοδότηση.
Η ερευνητική ομάδα ελπίζει ότι η ανάλυση των σκελετών θα δώσει ένα παράθυρο σε μια σημαντική περίοδο της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, λίγο πριν την άνοδο της πόλης-κράτους. Τέσσερις κύριοι στόχοι μετά τη διατήρηση των σκελετών:
1) Εξετάστε τους απαγορευμένους και άλλους διαφορετικούς τάφους, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων που πετάχτηκαν στους ομαδικούς τάφους, και προσδιορίστε εάν ήταν θύματα της πολιτικής αναταραχής που προηγήθηκε της ανάδυσης της αθηναϊκής δημοκρατίας.
2) Μελετώντας τους παιδικούς τάφους για να μάθετε περισσότερα για την παιδική ηλικία και την εφηβεία στον αρχαίο κόσμο.
3) Μάθετε περισσότερα για τη διατροφή των ανθρώπων αυτής της αρχαίας πόλης και μάθετε εάν οι πολίτες της είναι ευάλωτοι σε ασθένειες, που εύκολα περνούν από ναυτικούς και άλλους ταξιδιώτες από μακρινές χώρες.
4) Να προχωρήσουμε πέρα από την ανάλυση της ελίτ που είναι θαμμένη με περίτεχνα ταφικά αντικείμενα εστιάζοντας στους πιο απλούς τάφους, ρίχνοντας φως σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της αρχαίας Αθήνας.
Επικεφαλής του Βιοαρχαιολογικού Έργου Faliro ήταν η Jane Buigstra, Θεσμική Διευθύντρια του Κέντρου Βιολογικής Αρχαιολογικής Έρευνας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και ο Παναγιώτης Καργανάς, διευθυντής του εργαστηρίου Weiner στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”