Πανίδα Herzogay, ένας δεινόσαυρος που ανακαλύφθηκε πρόσφατα στη Γιούτα, μπορεί να ζούσε εν μέρει υπόγεια, όπως αποδεικνύεται από τις ανατομικές του προσαρμογές και τη συχνή διατήρηση απολιθωμάτων σε λαγούμια, αναδιαμορφώνοντας την κατανόησή μας για την κρητιδική ζωή. Πνευματικά δικαιώματα: Χόρχε Γκονζάλες
Ανακάλυψη του δεινοσαύρου που σκάβει, Fauna herzogai, από τα μέσαΚρητιδική περίοδος Αυτή η περίοδος αποκαλύπτει ένα περίπλοκο οικοσύστημα στο οποίο οι δεινόσαυροι καταλάμβαναν υπόγειους χώρους. Αυτό υπογραμμίζει την ποικιλομορφία των δεινοσαύρων και την ικανότητά τους να προσαρμόζονται στο περιβάλλον, διευρύνοντας την κατανόησή μας για τους ρόλους τους σε αρχαία περιβάλλοντα.
Η εποχή των δεινοσαύρων δεν υπήρχε μόνο πάνω από την επιφάνεια της Γης. Ένας νέος πρόγονος δεινοσαύρων ανακαλύφθηκε Θελόσαυρος Αποκαλύπτει ότι αυτά τα ζώα περνούσαν μέρος του χρόνου τους σε υπόγεια λαγούμια. Αυτό είναι νέο Ταξινόμηση Αυτό προσθέτει στην κατανόησή μας για τη ζωή κατά τη μέση της Κρητιδικής περιόδου, τόσο πάνω όσο και κάτω από το έδαφος.
Νέος δεινόσαυρος Πανίδα [/Foat’NAH/] Herzogay Ο Homo sapiens έζησε πριν από 99 εκατομμύρια χρόνια στη σημερινή Γιούτα. Εκείνη την εποχή, η περιοχή ήταν ένα μεγάλο οικοσύστημα πλημμυρικής πεδιάδας στριμωγμένο ανάμεσα στις όχθες ενός τεράστιου εσωτερικού ωκεανού στα ανατολικά και σε ενεργά ηφαίστεια και βουνά στα δυτικά. Ήταν ένα ζεστό, υγρό και λασπώδες περιβάλλον με πολλά ποτάμια να το διασχίζουν.
Παλαιοντολόγοι από Κρατικό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας Το Μουσείο Φυσικών Επιστημών της Βόρειας Καρολίνας ανακάλυψε το απολίθωμα —και άλλα δείγματα του ίδιου είδους— στο Museintochite Member of the Cedar Mountain Formation, αρχής γενομένης το 2013. Η διατήρηση αυτών των απολιθωμάτων, μαζί με ορισμένα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τους προειδοποίησε για την πιθανότητα της γεώτρησης.
Φυσικές ιδιότητες και στοιχεία γεώτρησης
Πανίδα Ήταν ένας μικρός, φυτοφάγος δεινόσαυρος στο μέγεθος ενός μεγάλου σκύλου και με απλή δομή σώματος. Του λείπουν οι καμπάνες και οι σφυρίχτρες που χαρακτηρίζουν τους ιδιαίτερα διακοσμητικούς συγγενείς του, όπως κερασφόρους δεινόσαυρους, θωρακισμένους δεινόσαυρους και δεινόσαυρους με λοφίο. Αυτό όμως δεν σημαίνει Πανίδα Ήταν βαρετό.
Πανίδα Αυτό το ζώο μοιράζεται πολλά ανατομικά χαρακτηριστικά με ζώα που είναι γνωστά για το σκάψιμο ή το σκάψιμο, όπως μεγάλους μύες του δικεφάλου, ισχυρά σημεία πρόσφυσης των μυών στους γοφούς και τα πόδια, συγχωνευμένα οστά κατά μήκος της λεκάνης – που πιθανώς βοηθούν στη σταθερότητα κατά το σκάψιμο – και πίσω άκρα που είναι σχετικά μεγαλύτερα παρά τα μπροστινά άκρα. Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη απόδειξη ότι αυτό το ζώο πέρασε χρόνο υπόγεια.
Τρισδιάστατο τυπωμένο κρανίο πανίδας. Φωτογραφία: Lindsay Zano
«Η προκατάληψη στο αρχείο απολιθωμάτων είναι προς μεγαλύτερα ζώα, κυρίως επειδή σε περιβάλλοντα πλημμυρικών πεδιάδων όπως το Mosintochite, μικρά οστά συχνά διασκορπίζονται στην επιφάνεια, σαπίζουν ή συλλέγονται πριν από την ταφή και την απολίθωση». Ο Αβραχάμη είναι ο πρώτος συγγραφέας της εργασίας που περιγράφει το έργο.
“αλλά Πανίδα «Αυτά τα οστά βρίσκονταν συχνά ολόκληρα, με πολλά από αυτά να διατηρούνται στην αρχική τους θέση θανάτου, με το στήθος κάτω και τα μπροστινά άκρα χώρια, και ήταν σε εξαιρετικά καλή κατάσταση», λέει ο Αβραχάμι «Αν ήταν ήδη υπόγεια σε ένα λαγούμι πριν από το θάνατο, «Αυτό το είδος διατήρησης θα ήταν πιο πιθανό».
Η Lindsay Zanno, επίκουρη καθηγήτρια στο North Carolina State University και επικεφαλής του Τμήματος Παλαιοντολογίας στο Μουσείο Φυσικών Επιστημών της Βόρειας Καρολίνας και αντίστοιχος συγγραφέας του έργου, συμφωνεί.
“Πανίδα «Οι σκελετοί είναι πολύ πιο συνηθισμένοι σε αυτήν την περιοχή από ό,τι θα περιμέναμε για ένα μικρό ζώο με εύθραυστα οστά», λέει ο Zano «Η καλύτερη εξήγηση για το γιατί τόσοι πολλοί από αυτούς έχουν βρεθεί και ανακτηθεί σε μικρές ομάδες πολλαπλών ατόμων έζησαν τουλάχιστον ένα μέρος του χρόνου υπόγεια Βασικά «Η Βόνα έκανε τη σκληρή δουλειά για εμάς, θάβοντας τον εαυτό της σε όλη αυτή την περιοχή».
Αν και οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη καταφέρει να αναγνωρίσουν τα υπόγεια λαγούμια του ΠανίδαΤα τούνελ και το δωμάτιο των πιο στενών συγγενών της, ΟρυκτόδρομοςΊχνη εξαφανισμένων ζώων έχουν βρεθεί στις πολιτείες του Αϊντάχο και της Μοντάνα. Αυτά τα ευρήματα υποστηρίζουν την ιδέα ότι Πανίδα Χρησιμοποιούνται επίσης λαγούμια.
Πανίδα Herzogay. Φωτογραφία: Jorge Gonzalez
Η πολιτιστική και επιστημονική σημασία της πανίδας
Όνομα γένους Πανίδα Αυτό το όνομα προέρχεται από την αρχαία ιστορία δημιουργίας του λαού Chamorro, των ιθαγενών του Γκουάμ και των νήσων Μαριάνα στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η Πανίδα και ο Μποντάν ήταν δύο αδελφοί εξερευνητές που ανακάλυψαν το νησί και έγιναν Γη και Ουρανός. Το όνομα του είδους τιμά τη Lisa Herzog, διευθύντρια παλαιοντολογικών επιχειρήσεων στο Μουσείο Φυσικών Επιστημών της Βόρειας Καρολίνας, για την ανεκτίμητη συνεισφορά και την αφοσίωσή της στον τομέα της παλαιοντολογίας.
«Ήθελα να τιμήσω την ιθαγενή μυθολογία του Γκουάμ, καθώς οι πρόγονοί μου κατάγονται από τον λαό Chamorro», λέει ο Avrahami. «Στον μύθο, η Πανίδα έγινε μέρος της Γης όταν πέθανε και από το σώμα της προήλθε μια νέα ζωή, η οποία για μένα συνδέεται με την πέτρα, την ομορφιά και τη δημιουργία. Πανίδα Πιθανότατα ήταν καλυμμένο με ένα λεπτό στρώμα πολύχρωμων φτερών. Το όνομα του είδους είναι Lisa Herzog, η οποία ήταν αναπόσπαστο μέρος όλης αυτής της δουλειάς και ανακάλυψε ένα από τα πιο Πανίδα Δείγματα από πολλά άτομα διατηρήθηκαν μαζί σε ένα πιθανότατα λαγούμι.
Πανίδα Είναι επίσης μακρινός συγγενής ενός άλλου διάσημου απολιθώματος της Βόρειας Καρολίνας: της ιτιάς. Ο παραμελημένος Θελόσαυρος Το δείγμα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο μουσείο πιστεύεται επίσης ότι περιέχει προσαρμογές σε έναν ημι-απολιθωμένο – ή εν μέρει υπόγειο – τρόπο ζωής, έρευνα που δημοσιεύτηκε στα τέλη του 2023 από τον Zanno και τον πρώην ερευνητή του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, David Patton.
«Τ. Παραμέληση Ήταν στο τέλος αυτής της γενεαλογίας – Πανίδα «Ο πρόγονός του είναι περίπου 35 εκατομμύρια χρόνια πριν», λέει ο Αβραχάμι.
Οι ερευνητές πιστεύουν Πανίδα Αυτό είναι το κλειδί για την επέκταση της κατανόησής μας για τα κρητιδικά οικοσυστήματα.
“Πανίδα «Αυτή η ανακάλυψη μας δίνει μια εικόνα της τρίτης διάστασης που μπορεί να καταλάβει ένα ζώο κινούμενος υπόγεια», λέει ο Αβραχάμι «Επίσης, προσθέτει στον πλούτο των απολιθωμάτων και επεκτείνει τη γνωστή ποικιλία των φυτοφάγων μικρού σώματος, τα οποία παρόλο που αποτελούν συστατικά του. “Απίστευτα αναπόσπαστο με τα κρητιδικά οικοσυστήματα.”
«Οι άνθρωποι τείνουν να έχουν μια μυωπική άποψη για τους δεινόσαυρους που δεν συμβαδίζουν με την επιστήμη», λέει ο Zano «Γνωρίζουμε τώρα ότι η ποικιλομορφία των δεινοσαύρων περιελάμβανε ένα ευρύ φάσμα ειδών, από μικρά ανεμόπτερα που πετούν δέντρα και νυχτερινούς κυνηγούς μέχρι γρασίδι. -ταΐζοντας ζώα όπως τεμπέληδες, ακόμα και ζώα που ζουν υπόγεια.
Αναφορά: «Ένας νέος ημι-απολικτωμένος θηροσαυρικός δεινόσαυρος από το Cenomanian Museintochite Member of the Cedar Mountain Formation, Utah» από τον Haviv M. Αβραχάμι και Πίτερ Τζ. Makovicki και Ryan T. Tucker και Lindsay E. Zanu, 9 Ιουλίου 2024, Ανατομικό αρχείο.
DOI: 10.1002/αρ.25505