Οι πρόσφυγες αθλητές με αναπηρία στοχεύουν να εμπνεύσουν εκτοπισμένους και ανάπηρους

ΤΟΚΥΟ (Kyodo) – Οι παραολυμπιακοί αθλητές πρόσφυγες ελπίζουν να κηρύξουν το ευαγγέλιο του αθλητισμού όταν αγωνίζονται στους επερχόμενους Αγώνες του Τόκιο δείχνοντας σε εκτοπισμένους και ανάπηρους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο πώς οι αθλητικές εμπειρίες τους άλλαξαν τη ζωή τους.

Μια γυναίκα και πέντε άνδρες με καταγωγή από το Αφγανιστάν, το Μπουρούντι, το Ιράν και τη Συρία θα αγωνιστούν σε στίβο, κολύμβηση, βαρκάδα και ταεκβοντό ως μέλη της ομάδας προσφύγων, με επικεφαλής την αρχηγό De Mission Eliana Rodriguez, πρώην πρόσφυγα από την Κούβα που εκπροσώπησε. Οι Ηνωμένες Πολιτείες στην κολύμβηση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο.

“Η ομάδα των προσφύγων δεν είναι απλώς μια ομάδα, είναι μια οικογένεια”, δήλωσε ο Ιμπραήμ αλ-Χουσεΐν, Σύριος κολυμβητής πρόσφυγες, μέσω διερμηνέα κατά τη διάρκεια διαδικτυακής συνέντευξης στο Kyodo News πριν από την έναρξη των Παραολυμπιακών Αγώνων στις 24 Αυγούστου.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Παραολυμπιακή Επιτροπή, περίπου 12 εκατομμύρια από τους περισσότερους από 82 εκατομμύρια εκτοπισθέντες παγκοσμίως έχουν κάποιο βαθμό αναπηρίας.

“Ο αθλητισμός με κάνει να ξεχάσω τα ακρωτηριασμένα πόδια μου, τους τραυματισμούς μου και τις πολύ δύσκολες εμπειρίες που πέρασα”, δήλωσε ο Αλ Χουσεΐν, ο οποίος έφερε την Παραολυμπιακή σημαία στην τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο για να εκπροσωπήσει τους πρώτους. Πάντα η Ανεξάρτητη Παραολυμπιακή ομάδα. Εκείνη την εποχή, συμμετείχαν μόνο δύο αθλητές πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο.

Ο Parfit Hakizimana, παραθλητής στο ταουκβοντό του Μπουρούντι, λέει ότι βρήκε την ευτυχία παρά το γεγονός ότι ζούσε σε στρατόπεδο προσφύγων στη Ρουάντα, όπου το άθλημα του έμαθε να μην εγκαταλείπει τις ελπίδες του για ένα λαμπρό μέλλον. Η μητέρα του πυροβολήθηκε στο Μπουρούντι και αυτός πυροβολήθηκε οριστικά στο αριστερό χέρι.

“Ο αθλητισμός με βοήθησε να κάνω πολλούς φίλους με άτομα με τα οποία εκπαιδεύτηκα και γνώρισα μέσω δραστηριοτήτων. Είμαι στην πραγματικότητα ένα άτομο με μέλλον”, είπε.

Η Αλία aσα, μια Σύρια πρόσφυγα που κατοικεί στην Ελλάδα, θα είναι η πρώτη γυναίκα που θα ενταχθεί στην παράολυμπιακή ομάδα προσφύγων.

Ανταγωνίζεται στο κλαμπ – μια ειδική αθλητική πειθαρχία για αθλητές που δεν μπορούν να κρατήσουν ακόντιο, σφαιροβολία ή δίσκο – ελπίζει να δείξει στους ανθρώπους, ειδικά στις νέες γυναίκες, πώς το άθλημα μπορεί να τους ανοίξει έναν κόσμο ευκαιριών.

«Είμαι πρότυπο για άλλα κορίτσια», είπε στο Kyodo, σημειώνοντας ότι ένα μικρότερο ποσοστό γυναικών αθλητών συμμετέχει στους Παραολυμπιακούς Αγώνες από ό, τι στους Ολυμπιακούς.

Σύμφωνα με την IPC, η κατανομή των ποσοστώσεων της ΔΟΕ έδειξε ότι σχεδόν το 49 τοις εκατό των αθλητών που συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο ήταν γυναίκες, κερδίζοντας τις επαινετικές διοργανώσεις ως οι πρώτοι αγώνες ισορροπημένης φύλου στην ιστορία.

Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες που διαρκούν έως τις 5 Σεπτεμβρίου, τουλάχιστον το 40,5 % όλων των αθλητών θα είναι γυναίκες, σύμφωνα με τα κριτήρια πρόκρισης IPC, από 38,6 % στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016.

“Οι γυναίκες δεν πρέπει να μένουν μόνο στο σπίτι”, είπε ο Issa. “Πρέπει να βγουν έξω, να συμμετέχουν σε αθλήματα και να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους.”

Ανέλαβε μια ασθένεια σε μικρή ηλικία που είχε ως αποτέλεσμα εγκεφαλική βλάβη που την άφησε ανάπηρη.

Είχε δυσκολίες στο σχολείο λόγω της αναπηρίας της, αλλά λέει ότι η εμπειρία της με τον αθλητισμό την έσωσε από τις δυσκολίες, επιτρέποντάς της να αποκτήσει περισσότερη εμπιστοσύνη στο σώμα της και την ικανότητά της να κινείται.

Η Issa αρχικά δοκίμασε το bokia, ένα άθλημα μπάλας ακριβείας που αγωνίστηκε από παίκτες με σοβαρές αναπηρίες, αλλά αργότερα πέρασε στη ρίψη κλαμπ, το οποίο φάνηκε να της ταιριάζει καλύτερα, σύμφωνα με έναν από τους προπονητές της.

Η απόδοσή της στο μπαστούνι βελτιώθηκε σημαντικά από τότε που άλλαξε το πέταγμα προς τα πίσω και όχι προς τα εμπρός, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά των μειονεκτημάτων της. Μετά από εκτεταμένη εκπαίδευση, τώρα πυροβολεί περίπου 14 μέτρα συνεχόμενα.

“Ο στόχος μου στο Τόκιο είναι να έχω έναν πολύ καλό ανταγωνισμό και να φτάσω τα 17 μέτρα”, δήλωσε ο Issa.

Ελπίζει ακόμη ότι θα υπάρχουν κάποιοι θαυμαστές στους χώρους του διαγωνισμού για να εμπνεύσουν τους αθλητές να πιέσουν περισσότερο, αλλά ξέρει ότι είναι εκτός ελέγχου της, δεδομένης της αναζωπύρωσης των κρουσμάτων COVID-19 στο Τόκιο που υποστηρίζονται από τον εξαιρετικά μεταδοτικό τύπο κορωνοϊού Delta.

Είπε ότι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες, που θεωρούνται η μεγαλύτερη διοργάνωση για τους Παραολυμπιακούς αθλητές, με ή χωρίς θεατές, θα παρείχαν μια ισχυρή σκηνή για να μεταφέρουν ένα μήνυμα στον κόσμο.

Σημειώνοντας ότι οι αθλητικές εκδηλώσεις ειδικών αναγκών δεν μεταδίδονται γενικά, είπε: “Οι άνθρωποι μπορούν να παρακολουθήσουν αυτούς τους αθλητές στην τηλεόραση και αυτό είναι κάτι μοναδικό”.

Μια μέρα, ελπίζει να συμμετάσχει στους αγώνες ως μέλος της ελληνικής εθνικής ομάδας. «Είναι η χώρα στην οποία μεγάλωσα», είπε.