Οι τάξεις του 1995 και του 1996 γιορτάζουν την προσωπική επανένωση

Από τις 22 έως τις 24 Ιουλίου, οι απόφοιτοι των τάξεων του 1995 και του 1996 συγκεντρώθηκαν στην πανεπιστημιούπολη για την πρώτη τους προσωπική συνάντηση από την έναρξη της πανδημίας. Αν και οι εορτασμοί έχουν αναβληθεί το 2020 και το 2021 λόγω του COVID-19, η εκδήλωση – που έχει ονομαστεί ’25η[ish] Reunion» σε ένα email που στάλθηκε στην τάξη των αποφοίτων του 1995 – με σκοπό να γιορτάσει ένα τέταρτο του αιώνα.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Αποφοίτων και μέλος της Επιτροπής Reunion Laurie Lewis Shapiro ’95 και την Πρόεδρο της τάξης του 1996 Leslie Jennings Rowley ’96, περίπου 275 μέλη της τάξης του 1995 και 240 μέλη της τάξης του 1996, μαζί με εκατοντάδες παιδιά τους, παρακολούθησαν την εκδήλωση . Ο Τζένινγκς Ρόουλι είπε ότι η προσέλευση ήταν «ισότιμη με προηγούμενες συναντήσεις» με αυτές τις κατηγορίες. Σημείωσε ότι η 25η συνάντηση συνήθως προσελκύει μεγαλύτερο κοινό, αλλά είναι πιθανό η επιδημία να έχει εμποδίσει κάποιους συμμαθητές να ταξιδέψουν.

σύμφωνα με τάξη 1995 Και το Παρτίδα του 1996 Οι ιστοσελίδες, το Σαββατοκύριακο περιλάμβαναν εκδηλώσεις όπως ομαδικά γεύματα, ξεναγήσεις στην πανεπιστημιούπολη, συζητήσεις ομάδων και μια «επανένωση στο ποτάμι», όπου οι απόφοιτοι είχαν πρόσβαση στην κολύμβηση, το καγιάκ και το κανό στο Ledyard Canoe Club.

Η πρόεδρος της τάξης του 1995 και πρόεδρος του reunion Alice Kornfeld-Streicher 95 είπε ότι η επιτροπή επανένωσης στοχεύει να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα χαμηλών τόνων, καλώντας τους αποφοίτους να «αποκαταστήσουν [their] Summer Student.” Η Nakia Sherry Chinchilla ’96, η καρέκλα επανασύνδεσης της τάξης του 1996, συμφώνησε ότι το Σαββατοκύριακο είχε μια «αυθεντική» αίσθηση.

«Ολόκληρη η ατμόσφαιρα από το μίξερ Early Bird τις Πέμπτες μέχρι το brunch μετά την Κυριακή πάνω-κάτω στην Main Street ήταν πολύ θετική… [It] Με έκανε να νιώθω περήφανος που ήμουν μέλος της τάξης του 1996», έγραψε η Cherry Chinchilla σε μια δήλωση email.[The reunion exceeded] Όλες οι προσδοκίες που είχα για αυτό, ειλικρινά».

Ο προγραμματισμός για τη συνάντηση ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια – συγκεκριμένα το 2019 για την τάξη του 1996, σύμφωνα με τους Cherry Chinchilla και Lewis Shapiro. Ο Lewis Shapiro πρόσθεσε ότι όταν η επανένωση της τάξης του 1995 αναβλήθηκε τον Μάρτιο του 2020, η επιτροπή επανένωσης είχε σχεδόν ολοκληρώσει τον προγραμματισμό της εκδήλωσης, αναγκάζοντας την ομάδα να ακυρώσει τους προμηθευτές της και «σχεδόν να επανεκκινήσει…την επανεκκίνηση».

«Ήταν τόσο σπαρακτικό γιατί το ανυπομονείς, και τότε ήταν Μάρτιος, οπότε ήμασταν έξω μόνο για λίγους μήνες», είπε. “Προφανώς κανείς από εμάς δεν ήξερε ότι θα διαρκούσε τόσο πολύ, οπότε ήταν απλώς ένα τεράστιο πρόβλημα. Η επιτροπή έχει ήδη κάνει τη δουλειά.”

Οι δύο επιτροπές επανένωσης έχουν προσαρμοστεί στην αναβολή. Ο Kornfeld Streicher είπε ότι ορισμένα μέλη της επιτροπής παραιτήθηκαν, επιτρέποντας σε νέους συμμαθητές να ενταχθούν και στον Kornfeld Streicher να αναλάβει την προεδρία. Ο Louis Shapiro είπε ότι το μάθημα του 1995 άλλαξε επίσης το θέμα του στο “Second Year Summer” στο “Embracing It [the reunion] Ήταν λίγο στρατόπεδο και λίγο πιο δροσερό [since] Δεν είναι η 25η.» Πρόσθεσε ότι το κολέγιο δεν διοργάνωσε ποτέ μια επανένωση τον Ιούλιο, περιγράφοντας το Σαββατοκύριακο ως μια «σημαντική εμπειρία όσον αφορά το ποιος έρχεται και πώς θα λειτουργήσει».

Αν και η τάξη του 1996 δεν είχε ακόμη σχεδιάσει πλήρως να επανενωθεί όταν χτύπησε η πανδημία, η ομάδα έχει επίσης αντιμετωπίσει αλλαγές και προκλήσεις που σχετίζονται με τον COVID, σύμφωνα με τον Jennings Rowley.

Ο Cherry Chinchilla έγραψε ότι η επανένωση «μεταμορφώθηκε από ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο κολεγιακά προγράμματα σε ένα [essentially] Χωρίς κολεγιακά προγράμματα”, είπε, προσθέτοντας ότι οι πτήσεις είχαν επίσης γίνει ακριβότερες τους τελευταίους έξι μήνες. Έγραψε ότι η επιτροπή του 1996 ήταν ακόμα υπό προϋπολογισμό, χρησιμοποιώντας τέλη εγγραφής – την κύρια χρηματοδότηση και για τις δύο κατηγορίες – για τη χρηματοδότηση των επανενώσεων.

Τελικά, το κολέγιο επέτρεψε και στις δύο τάξεις να επιστρέψουν στην πανεπιστημιούπολη για την 25η επανένωση – μια ιδιωτική κατοικία που ο Τζένινγκς Ρόουλι είπε ότι δεν παραλήφθηκαν όλες οι τάξεις – υπό τους περιορισμούς της τρέχουσας πολιτικής του Dartmouth για τον COVID-19. Άλλες συγκεντρώσεις ακυρώθηκαν εντελώς, αλλά οι επιτροπές της 25ης επανένωσης έπεισαν το κολέγιο να αναβάλει, αντί να ακυρώσει, σύμφωνα με τον Rowley. Παρά τις καθυστερήσεις και τις προκλήσεις που ακολούθησαν, η Τζένινγκς Ρόουλι είπε ότι η γιορτή ήταν επιτυχημένη.

“Ήταν απλά φανταστικό, ανεξάρτητα από τη ζέστη – ή ίσως εκτός από τη ζέστη”, πρόσθεσε η Τζένινγκς Ρόουλι. «Η δύναμή μας βρισκόταν στη σκηνή και παντού τη δεκαετία του 19ου και του 90 ήταν ηλεκτρικοί και οι άνθρωποι ήταν πολύ χαρούμενοι που είχαν έναν τρόπο να συναντηθούν και να δουν ο ένας τον άλλον, ειδικά εκείνοι που δεν είχαν δει ο ένας τον άλλον για πολλά χρόνια».

Οι επίσημες εορταστικές εκδηλώσεις ξεκινούν την Παρασκευή 22 Ιουλίου, όταν οι απόφοιτοι μπορούν να παρακολουθήσουν μια περιοδεία στο Hood Museum of Art, να απολαύσουν ένα δείπνο σε μάθημα μπάρμπεκιου, να πάνε τα παιδιά τους στο “BEMA Kid Space” — γεμάτο με παιχνίδια με γκαζόν, χειροτεχνίες και μια φουσκωτή κινηματογραφική οθόνη — και ανακατέψτε στη σκηνή της τάξης. , σύμφωνα με το πρόγραμμα επανένωσης της τάξης του 1995.

Το Σάββατο, και οι δύο τάξεις έκαναν μνημόσυνο για να τιμήσουν τη μνήμη των αγνοουμένων τους. Οι απόφοιτοι μπορούν επίσης να παρακολουθήσουν περιηγήσεις και ανοιχτά σπίτια στους χώρους της πανεπιστημιούπολης, συμπεριλαμβανομένων των Baker Bell Tower, Bartlett Tower, Campus Public Arts και Το πρόσφατα αποκαλυπτόμενο ξενοδοχείο West End.

Στο δείπνο της τάξης, οι παρευρισκόμενοι απόλαυσαν επίσης μια δεξίωση και παράσταση του Dartmouth Summerphonix, σύμφωνα με το μέλος του Summerphonix, David Katz ’24.

Το Σαββατοκύριακο παρουσίασε επίσης αρκετούς πίνακες ζωγραφικής. Οι μαθητές της τάξης του 1996 πραγματοποίησαν μια συνεδρία «Γιορτή των 50» για να συζητήσουν το φύλο και τη φυλή στη δεκαετία του 1990, ενώ η τάξη του 1995 φιλοξένησε δύο πάνελ. Το ένα είχε τον τίτλο “What’s Happening Now at Dartmouth” και το άλλο, “Empathos”, το οποίο επικεντρώθηκε στην υποστήριξη και την επανασύνδεση, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Empathus, Ray Wadlow 95.

Ενώ πολλοί απόφοιτοι είπαν ότι απολάμβαναν τις προγραμματισμένες εκδηλώσεις, ο Tiernan Sittenfeld ’96 και άλλοι είπαν ότι το καλύτερο μέρος του Σαββατοκύριακου ήταν η επανένωση με παλιούς φίλους και συναδέλφους.

«Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά με ξεχωρίζει είναι να βλέπω πολλούς φίλους και συμμαθητές μου, είτε είμαι τυχερός που τους βλέπω περιοδικά αλλά και ανθρώπους που δεν έχω δει εδώ και πολύ καιρό», είπε ο Sittenfeld.

Ο Wadlow πρόσθεσε ότι αυτή η συνάντηση ήταν «εντελώς διαφορετική» από τις άλλες που συμμετείχε.

«Δεν ξέρω αν αυτό είναι το 25ο μέγεθος», είπε ο Wadlow. «Όμως όλοι φτάνουν τώρα στη σκηνή όπου, είτε το λες κάπως δυνατά είτε όχι, συνειδητοποιείς ότι ο χρόνος προχωράει… Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ο δεσμός που έχεις με τους ανθρώπους με τους οποίους πέρασες τέσσερα χρόνια στο Ντάρτμουθ».

Μερικοί απόφοιτοι είπαν ότι τους άρεσε επίσης η αλληλεπίδραση με φοιτητές στην πανεπιστημιούπολη, όπως οι εργαζόμενοι στο reunion φοιτητών ή εκείνοι στην πανεπιστημιούπολη το καλοκαίρι του δεύτερου έτους. Ο Wadlow, για παράδειγμα, είπε ότι δείπνησε με μια ομάδα αδερφών στα αδέρφια του Psi Upsilon. Η Monoka Begai 23, φοιτήτρια πρόεδρος για την τάξη του 1996 πρόσθεσε ότι φυσικά γνώρισε τους αποφοίτους ως μέρος της δουλειάς της.

«Κάθε φορά που ήμασταν γύρω από τη σκηνή, μετακινούσαμε πράγματα, κατευθύναμε τους ανθρώπους πού να πάνε, δίνοντάς τους χρήσιμες συμβουλές ή επικοινωνούσαμε πραγματικά σε ένα βασικό επίπεδο», είπε.

Ο Colton Sankey24, ο ανώτερος φοιτητής για την τάξη του 1995, είπε ότι βοήθησε να οργανωθεί μια επανένωση για τον ελληνικό του χώρο.

«Μπορούσα να δω πολλά [alumni] Επιστρέφω στον ελληνικό τους χώρο – τον οποίο μοιράζομαι μαζί τους τώρα – και κάνω παρέα και συνεχίζω να μιλάω για το τι έκαναν όταν ήταν εδώ και μπορώ να το συγκρίνω εσωτερικά με την εμπειρία που έχω τώρα», είπε ο Sanki.