Ο Έλληνας κασκαντέρ Marius Paul μιλά για την καριέρα του στο Great Moscow Circus στην Αυστραλία

Ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας που το πανίσχυρο τσίρκο της Μόσχας της Αυστραλίας κλείνει τη σκηνή του για να προσφέρει στους καλλιτέχνες ένα πολύ αναγκαίο διάλειμμα αφού διασκέδασαν τα πλήθη σε όλη την Αυστραλία.

Για τον μοναδικό Έλληνα ερμηνευτή στο τσίρκο, τον μοτοσυκλετιστή Μάριο Πολυχρονιάδη (Μάριο Παύλο), είναι το τέλος μιας εποχής.

“Έγινα μέλος του τσίρκου γιατί ήθελα να ζήσω μια διαφορετική κουλτούρα και να ταξιδέψω στην Αυστραλία. Έχω δει μερικά όμορφα μέρη. Αλλά η παράσταση δεν θα διαρκέσει για πάντα”, λέει η 43χρονη. Greek Herald.

Με καταγωγή από την Αθήνα, ο Paul εντάχθηκε στο τσίρκο πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, αφού ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο και έζησε σε πολλές χώρες εκπαιδεύοντας επαγγελματίες ποδηλάτες χρονομέτρησης για το παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Το πάθος του να πειραματίζεται με τις μοτοσικλέτες ξεκίνησε όταν ήταν 17 ετών αφού οδήγησε το enduro του φίλου του στους λόφους.

“Οι άνθρωποι στην Ελλάδα δεν βλέπουν ευγενικά τους έφηβους μοτοσικλετιστές. Δεν είχα την υποστήριξη της οικογένειάς μου, αλλά ήμουν αποφασισμένος να μετατρέψω το πάθος μου σε καριέρα.”

Ερωτηθείς γιατί συνεχίζει, είπε ότι η αδρεναλίνη που παίρνει όταν κάνει τα κόλπα του είναι εθιστική.

Λέει, «Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια αυτό που νιώθω, αλλά η αδρεναλίνη μπορεί να σε σκοτώσει και θέλω να σταματήσω πριν πάθω ένα σοβαρό ατύχημα».

Μιλάμε για την πειθαρχία, την ευελιξία και τη θετικότητα που χρειάζεται κάποιος για να κάνει extreme sports και πώς θα ένιωθε ο Αυστριακός αλεξιπτωτιστής Felix Baumgartner όταν πήδηξε στη Γη από ένα μπαλόνι ηλίου από τη στρατόσφαιρα ως μέρος του έργου Red Bull Stratos.

“Δεν μπορούν να το κάνουν πολλοί, αλλά γι’ αυτό μου αρέσει η δοκιμαστική ιππασία. Γιατί είναι δύσκολο”, λέει.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ο Paul προπονείται για τέσσερις έως έξι ώρες κάθε μέρα πριν από κάθε παράσταση.

“Όταν κάνεις ένα κόλπο δεν μπορείς να το σκεφτείς. Πρέπει να το εξασκήσεις μέχρι να γίνει δεύτερη φύση και αυτό απαιτεί χρόνια εξάσκησης”, λέει.

Από την άνεση του γραφείου μου, ο Paul μοιάζει με ένα είδωλο για να ζει μια ζωή στην άκρη και να ακολουθεί τα πάθη του.

«Εμπιστεύομαι τον εαυτό μου. Λέει με ένα χαμόγελο που εκπέμπει θετικότητα.

Του ζητώ να στείλει μήνυμα στους νέους που τον κοιτούν ψηλά.

«Μην γίνεσαι Marius Paul αλλά γίνεσαι καλύτερος από αυτόν», λέει, «δεν είχα ποτέ πρότυπα, απλώς μου άρεσαν τα χαρακτηριστικά άλλων αναβατών όπως ο Julien Dupont που παραβίαζε τους κανόνες αλλά ποτέ δεν έβλαψε κανέναν.

«Μόλις ακολούθησα το όνειρό μου».

Από την επόμενη χρονιά, ο Marius Paul θα κάνει ψυχαγωγικά ιππασία όχι μόνο με το ποδήλατό του αλλά και στα κύματα σε παραλίες της Αυστραλίας. Αυτό είναι το άλλο του πάθος.

«Η ζωή είναι πολύ μικρή για να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε», λέει.