Ο Γιώργος Λάνθιμος έχει αναπτυχθεί σε πέντε ταινίες

Όταν η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου βγήκε στις κινηματογραφικές οθόνες, πρόσφερε στο mainstream κοινό έναν μοναδικό ήχο που δεν είχε σύγκριση με τον σύγχρονο κινηματογράφο.

καραβίδαπου κυκλοφόρησε το 2015, ήταν ένα τέρας που αψηφούσε το είδος που παρουσίαζε το χαρακτηριστικό στιλ του Έλληνα σκηνοθέτη: στιβαροί διάλογοι, άψογες ερμηνείες, μια συγκλονιστική κεντρική υπόθεση και σχολαστική κινηματογράφηση.

Οι τελευταίες ταινίες του Λάνθιμου, Φτωχά πράγματαθα κυκλοφορήσει αργότερα φέτος και ακολουθεί με παρόμοιο τρόπο με καραβίδαΚαι Συνεργασία με ένα καστ Βρετανών και Αμερικανών ηθοποιών. Αλλά και πριν από την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, ο Λάνθιμος είχε σταδιακά αναπτύξει μια αξιοσημείωτη φιλμογραφία που εικονογραφούσε την εξέλιξη ενός μεγάλου δημιουργού.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε πέντε παραδείγματα της δουλειάς του σκηνοθέτη που δείχνουν την άνοδό του ως έναν από τους πιο πρωτότυπους σκηνοθέτες που εργάζονται σήμερα.

Εξέλιξη του Γιώργου Λάνθιμου:

5. Κινέτα (2005)

Αν και δεν είναι το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Λάνθιμου, το οποίο συν-σκηνοθέτησε και σκηνοθέτησε, Κινέτα Ήταν η πρώτη του σόλο έξοδος ως συγγραφέας/σκηνοθέτης και όπως είδαμε στο ευρύτερο πλαίσιο της δουλειάς του, είναι η πρώτη ταινία που φλερτάρει πραγματικά με τα θέματα και τις ιδέες που θα συνεχίσει να εξερευνά.

Διαδραματίζεται στην παραθαλάσσια πόλη της Κινέττας, η ταινία ακολουθεί μια καμαριέρα ξενοδοχείου, έναν φωτογράφο και έναν αστυνομικό εκτός υπηρεσίας που δένονται για ένα ασυνήθιστο κοινό πάθος. Σκηνοθεσία και αναπαράσταση πραγματικών δολοφονιών. Οπτικά, η ταινία είναι πολύ διαφορετική από τη μεταγενέστερη δουλειά του Λάνθιμου, βασιζόμενη κυρίως στη δουλειά της κάμερας στο χέρι που της προσδίδει μια ακατέργαστη ποιότητα DIY. Ωστόσο, σηματοδοτεί την αρχή της ικανότητάς του να λέει παράλογα συγκεκριμένες και περίεργες ιστορίες με απόλυτη δέσμευση και πεποίθηση.

4. σκυλόδοντος (2009)

Η ταινία, που τράβηξε την προσοχή τόσο του Καν όσο και της Ακαδημίας, σκυλόδοντος η τρέλα παίρνει Κινέτα και το τυλίγει σε ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό σκοτάδι. Η ταινία απεικονίζει τις ζωές μιας πλούσιας, μεσοαστικής ελληνικής οικογένειας, που οδηγεί την έννοια της «δυσλειτουργικής οικογένειας» σε νέα συγκλονιστικά ύψη.

Σε αυτό, τα παιδιά οδηγούνται στο να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει εξωτερικός κόσμος πέρα ​​από τα όρια του σπιτιού και του κήπου τους, ότι δεν τους επέτρεψαν ποτέ να βγουν έξω και δεν έχουν κανένα λόγο να πιστεύουν το αντίθετο. Γιατί οι γονείς το κάνουν αυτό δεν είναι ξεκάθαρο. Αντίθετα, το επίκεντρο είναι τα παράξενα και συχνά βίαια τελετουργικά στα οποία συμμετέχει η οικογένεια και οι προσπάθειες που καταβάλλουν οι γονείς για να κρατήσουν μακριά το ψέμα τους. σκυλόδοντος Αναγγέλλει την αρχή του εμπορικού στιλ του Λάνθιμου και προσφέρει ένα τέλος που θα χρησιμοποιήσει ξανά.

3. Άλπεις (2011)

Με τον Λάνθιμο να ακολουθεί σκυλόδοντος, πήρε τη βασική ιδέα των ανθρώπων παγιδευμένων σε ένα ψέμα και την γύρισε εντελώς. Η τρίτη ταινία του ως συγγραφέας/σκηνοθέτης Παρουσιάζει μια ομάδα ηθοποιών που επιβάλλονται σε έναν κόσμο φαντασίας παριστάνοντας τον πρόσφατα νεκρό.

Έχοντας ακονίσει τις οπτικές του ευαισθησίες στην προηγούμενη ταινία, Με τις Άλπεις, ο Λάνθιμος μπορεί να το εφαρμόσει σε ποικίλα σενάρια και ρυθμίσεις χωρίς τον περιορισμό ενός μεμονωμένου σκηνικού. Στο κοινό παρουσιάζεται η ευρεία, όμορφη σύνθεση αλλά με ευδιάκριτη δροσερή θέα σε γυμναστήρια, καταστήματα φωτιστικών και αίθουσες συνεδριάσεων. Συνεχίζει την παράδοση των ανησυχητικά διφορούμενων τέλους, ενώ μας δίνει ένα πλούσιο καστ συναισθηματικά ανθεκτικών χαρακτήρων, τους οποίους ο σκηνοθέτης θα εξερευνήσει στο έπακρο με την επόμενη ταινία του.

2. καραβίδα (2015)

Αφού έπιασα μια τυχαία προσφορά σκυλόδοντοςΟ ηθοποιός Κόλιν Φάρελ εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που έκανε αποστολή του να συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη. Η δουλειά τους που προέκυψε μαζί, μαζί με ένα τεράστιο καστ συνόλου συμπεριλαμβανομένων των Rachel Weisz, John C. Reilly και Léa Seydoux, για να αναφέρουμε μερικούς, κέρδισαν στον Λάνθιμο το βραβείο της κριτικής επιτροπής στις Κάννες.

κόσμος και ιστορία καραβίδα Είναι σχεδόν πολύ περίπλοκο για να το συνοψίσουμε, αλλά περιλαμβάνει ένα ξενοδοχείο για τα άτομα και μια προθεσμία που, αν δεν τηρηθεί, έχει ως αποτέλεσμα οι επισκέπτες να μεταμορφωθούν σε ζώο (της επιλογής τους). Παίρνει το οπτικό στυλ από σκυλόδοντος Και Άλπεις Και το ενισχύει ακόμη περισσότερο, με την ιστορία να απεικονίζεται με προσεκτικά μελετημένο τρόπο και το απόκοσμο ζουμάρισμα σε μεγάλους κενούς χώρους. καραβίδα Έδειξε επίσης πώς ο Λάνθιμος μπορεί επιδέξια να ηγηθεί ενός καστ της A-lister και να ξοδέψει πολύ μεγαλύτερο προϋπολογισμό με σύνεση.

1. Σκότωσε ένα ιερό ελάφι (2017)

Συναντώντας για άλλη μια φορά με τον Φάρελ, ενώ δίνει επίσης στον Μπάρι Κέογκαν έναν από τους πρώτους μεγάλους ρόλους του, η πέμπτη ταινία του Λάνθιμου είναι ό,τι πιο κοντά έχει έρθει ο σκηνοθέτης στη βιομηχανία του τρόμου. Υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα και κέρδισε το Βραβείο Λάνθιμου “Καλύτερου Σεναρίου” στις Κάννες, Σκότωσε ένα ιερό ελάφι Θα ήταν η τελευταία φορά που θα έγραφε τις ταινίες του για το άμεσο μέλλον.

Μια τριπλή, ανατριχιαστική κατάβαση στην παράνοια και την καχυποψία, ακολουθεί μια οικογένεια από το Οχάιο που καταστρέφεται από έναν μυστηριώδη ισχυρό άγνωστο που υποδύεται ο Coogan. Αγκαλιάζοντας τις επιρροές του Kubrick, η κάμερα περνάει μέσα από αποστειρωμένα δωμάτια του νοσοκομείου και το soundtrack μελωδίζει με μακάβρια κλασική μουσική. Ενώ ο Λάνθιμος θα συνέχιζε να αποσπά πολλά εύσημα Αγαπημένη (2018), η τελευταία του προσπάθεια σεναριογράφου/σκηνοθέτη παραμένει το αποκορύφωμα όλων των ταλέντου του στη δημιουργία ταινιών.