Ο Κώστας Σαββαδάκης μιλά αποκλειστικά στους Greek City Times για την καριέρα του και τον ρόλο του στη δημοφιλή ελληνική τηλεοπτική εκπομπή “Agries Melisses”

Συνέντευξη από τον: Βασίλη Νικόλαο Βητσιλογιάννη

Μετάφραση: Athena Sermanoglu

Ο Κωστής Σαββαδάκης γεννήθηκε στη Ρόδο. Είναι ιδρυτικό μέλος του θεάτρου “ΣΥΝ ΚΑΤΙ” (Sin Katie). Έχει πρωταγωνιστήσει σε πάνω από δώδεκα διαφημίσεις και υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη και διευθυντής παραγωγής για τον σκηνοθέτη Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο σε έργα όπως το “Meta tin Varkiza”, “Platonos Apologia Sokratous”, “To Alfanitari ton Astron” και πολλά άλλα.

Σε ποιο σημείο της ζωής σας αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός;

Ήμουν νέος, περίπου 7 ετών, είδα ένα παιχνίδι και ήταν μια χαρά. Είπα στον εαυτό μου ότι θέλω να είμαι ηθοποιός! Όσο θυμάμαι, ήξερα ακριβώς τι ήθελα να κάνω.

Πιστεύετε ότι είναι μαγικό για κάποιον να είναι ηθοποιός;

Μπορεί να είναι και θα είναι τέλειο! Θα έλεγα ότι η μαγεία είναι το αποτέλεσμα οποιασδήποτε συνεργασίας, αν ασχοληθείτε με τους σωστούς συνεργάτες, και αν ξέρουν την τέχνη – λοιπόν, υπάρχει, τότε … Ναι, το αποτέλεσμα είναι μαγικό …

Αναγκάστηκε να κάνει κάποια άλλη δουλειά σε στιγμές που οι επιλογές ήταν περιορισμένες ως ηθοποιός;

Φυσικά, και στην πραγματικότητα πολλά!

Από σερβιτόρο σε σερβιτόρο, από πλύσιμο αυτοκινήτου σε βενζινάδικο, από ζωγράφο αυτοκινήτου έως βοηθό παραγωγής και πολλές άλλες δουλειές και δεν ντρέπομαι γι ‘αυτό.

Σε τελική ανάλυση, η δουλειά δεν είναι κάτι που πρέπει να ντρέπεται – είναι κρίμα να είσαι τεμπέλης.

Ο ηθοποιός ονειρεύεται ρόλους και / ή συνεργασίες;

Ονειρεύεται ρόλους και συνεργασία, αλλά έχει και άλλα όνειρα!

Το μόνο πράγμα που αλλάζει στα όνειρά μας είναι η εποχή μας.

Σε κάθε εποχή που ονειρεύεται, ονειρεύεται διαφορετικά πράγματα.

Έχετε άλλα όνειρα στα 20, άλλα όνειρα στα 30 και άλλα όνειρα στα 50.

Ωστόσο, δεν παύουν ποτέ να είναι όνειρα.

Πώς συνεργαστήκατε στην εκπομπή;Αγρες Μελίσσες“Ελα?

Έμαθα ότι έψαχναν ηθοποιούς και μίλησα με τη σκηνοθέτη Miranda Rustante.

Πέρασε τέσσερα καστ, όπως οι περισσότεροι από τους άλλους ηθοποιούς, και πρωταγωνίστησε ως Παπά-Γρηγόρης!

Πώς εξελίσσεται ο ρόλος σας στις Agries Melisses και ποια είναι η σχέση σας με τη θρησκεία;

Η σχέση μου με τη θρησκεία είναι εξαιρετική! Όσον αφορά την ανάπτυξη και την εξέλιξη του ρόλου, ειλικρινά … Δεν ξέρω πού σκοπεύουν να το πάρουν οι σεναριογράφοι Milena Tsambane και Petrus Kalkovalis – αλλά αν το ήξερα, δεν θα σας το έλεγα.

Μπορείτε να μας πείτε τα ονόματα δύο ηλικιωμένων ηθοποιών που αγαπάτε και τα ονόματα δύο νέων ηθοποιών που πιστεύετε ότι μπορεί να προχωρήσουν στην υποκριτική επιχείρηση;

Έχουμε τόσους καλούς νέους και μεγάλους ηθοποιούς και είναι δύσκολο να διαλέξουμε. Και είμαι βέβαιος ότι θα έκανα μεγάλη αδικία αν ονόμαζα κάποια. Αλλά θα σου δώσω μια απάντηση.

Λύδα Πρωτοψάλτη και Άγγελος Αντωνόπουλος, από προηγούμενες γενιές που αγαπώ, και από νέους συναδέλφους θα τολμούσα να πω η Αμαλία Καβάλη και ο Βαγγέλης Αλεξάνδρης, το ζεύγος Βαμβακά στο Agries Melisses, που φυσικά δεν είναι νέοι στη βιομηχανία, αλλά ο κόσμος τους αγαπά τώρα , γνωρίζοντας τους μέσω αυτών των ρόλων.

Θα σας κάνω μια δημοφιλή αλλά ενδιαφέρουσα ερώτηση για τους αναγνώστες μας: Τι σας αρέσει το θέατρο, ο κινηματογράφος ή η τηλεόραση και γιατί;

Θα σου δώσω την ίδια απάντηση που δίνω πάντα … και τα τρία, αλλά θα τα πω κατά προτεραιότητα: 1) Κινηματογράφος, γιατί η μεγάλη οθόνη μπορεί να σε πάει παντού. 2) Τηλεόραση, καθώς σας δίνει την ευκαιρία να σκάψετε σε σπίτια και να γίνετε οικογένεια με τους θεατές. 3) Θέατρο, γιατί εκεί αισθάνεσαι το πλήθος, και ενώ κάνεις την ίδια παράσταση, κάθε βράδυ είναι διαφορετικό και αυτή είναι η γοητεία του.

Η υποκριτική είναι τέχνη. Περιγράψτε μου, τι είναι τέχνη για εσάς;

Η τέχνη, για μένα, είναι η ιδιωτική μας ζωή, η μέρα που ανατέλλει, ο ήλιος που ανατέλλει, η βροχή, το χιόνι, η φύση, όλα αυτά … αυτές είναι οι τέχνες.

Ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς σας;

Θα έλεγα ότι είμαι θετικός, καλοπροαίρετος, αισιόδοξος, αλλά … αν συνειδητοποιήσετε ότι δεν με σέβεστε, ή ότι θα με βλάψετε … τότε, για δικό σας καλό, θα ήταν καλό να φύγετε …

Ποιο είναι το κύριο ελάττωμα στην προσωπικότητά σας και πώς εξελίσσεται σε πλεονέκτημα;

Από νεαρή ηλικία, ένιωσα πολύ ντροπαλή να μιλήσω και αυτό συνέχισε αργότερα στη ζωή.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, συνειδητοποίησα ότι όλοι ήθελαν να μιλήσουν, αλλά … κανείς δεν ήθελε να ακούσει!

Νομίζω ότι κατάφερα να γίνω καλός ακροατής – έμαθα … να ακούω.

Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;

Θα έλεγα ότι η μεγαλύτερη επιτυχία μου ήταν οι επιλογές μου σε άτομα με τα οποία αποφάσισα να περάσω χρόνο και ότι έχουμε αποφασίσει να συναντηθούμε τα τελευταία χρόνια.

Είναι καλό να έχετε ανθρώπους γύρω σας που να σας υποστηρίζουν και να σας καταλαβαίνουν – είναι τύχη και ευλογίες.

Υπήρξαν αποτυχίες που σας έκαναν πιο δυνατούς ή πιο πιθανό να χειριστείτε καταστάσεις;

Ναι, αυτό είναι αρκετό, τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά. Αλλά κάθε αποτυχία πρέπει να μας δώσει τη δύναμη και το θάρρος να ξαναγυρίσουμε στα πόδια μας. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας, και η ζωή συνεχίζεται, δεν μας περιμένει.

Ξέρω ότι έχετε συμμετάσχει σε πολλές βραβευμένες ταινίες, πείτε μας λίγα λόγια.

Θα σας πω ξανά ακριβώς τι έχω πει σε άλλες συνεντεύξεις σχετικά με αυτό το ερώτημα, όχι επειδή δεν έχω τίποτα άλλο να πω, αλλά επειδή σε ορισμένες από τις ερωτήσεις, οι απαντήσεις πρέπει να είναι οι ίδιες.

Οι ταινίες είναι: “To Deipno tou Voskou” του Γιάννη Στραβολαίμου, “Tisis” του Γεωργίου Ευαγγελόπουλου και “Exoria – Exile” του Βασίλη Μαζωμένου.

Λίγο πριν το Πάσχα, θα κυκλοφορήσει το “To deipno tou Voskou”, όπου παίζω βοσκός που μεγάλωσε στα βουνά. Είναι καλός άνθρωπος, αγνός άνθρωπος, χωρίς κακία ή κακία μέσα του. Κάποια στιγμή, μετά από ένα κήρυγμα στην εκκλησία (στην οποία πήγε για πρώτη φορά) αποφάσισε να πάει να βρει τον Θεό και τον Παράδεισο.

Τα υπόλοιπα θα σας αφήσω να δείτε στη μεγάλη οθόνη.

Ο λαμπρός κύριος Θεό Θεοδωρίδης έπαιξε τον Ιησού. Ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης είναι ο Γιάννης Στραβολαίμος, ο σκηνοθέτης της φωτογραφίας είναι ο Γιάννης Κάσσης, και οι παραγωγοί είναι ο Κωνσταντίνος Γεωργιώτης και ο Γιάννης Στραβολαίμος.

Το “To Deipno tou Voskou” έχει κερδίσει περισσότερα από 25 βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ.

Όσο για την ταινία “Tissis”, είναι μια ταινία που περιλαμβάνει νεράιδες, ξωτικά, ανθρώπους και γονείς!

Το σενάριο, η σκηνοθεσία και όλη η ευθύνη της παραγωγής είναι συγγραφέα του Γιώργου Ευαγγελόπουλου. Πρωταγωνιστούν ο Γιώργος Βούλγαρης, η Άννα (εδώ παίζω ο Βασιλιάς των Αθάνατων), η Χρίσα Μαρκάτα, και εκπληκτικά, η Μαρία Αλίφρυ.

Θα δούμε αυτήν την ταινία στα θέατρα, Insya Allah, στο τέλος του 2021.

Το “Exoria – Exile” είναι μια ταινία σε σκηνοθεσία του Βασίλη Μαζουμίνου, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει το ταξίδι της στο 60ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Στις 28 Νοεμβρίου 2019, παρουσιάστηκε στο 32ο Πανόραμα του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου και θα συνεχίσει το ταξίδι του σε πολλά φεστιβάλ στο εξωτερικό.

Από το τέλος του 2021, θα κυκλοφορήσει σε κινηματογράφους σε όλη την Ελλάδα.

Εδώ παίζω το Παρίσι, τον «μυστηριώδη» άνθρωπο που αγοράζει και πουλάει αντίκες και κλεμμένα πράγματα.

Η συνάντηση του Παρισιού με τον Άρη (Stefanos Cacavolis) θα οδηγήσει τον ήρωα σε άλλες περιπέτειες.

Τέλος, η ταινία μικρού μήκους του Γιώργου Λεοντακιανάκου “Me Alla Matia” είναι η βραβευμένη ταινία μικρού μήκους που μέχρι στιγμής έχει κερδίσει περισσότερα από 106 βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ.

Είναι η ζωή ενός ηθοποιού απλώς δουλειές ή υπάρχουν και προσωπικές στιγμές την ημέρα;

Φυσικά, υπάρχουν και προσωπικές στιγμές, θα ήταν τεράστια ντροπή αν δεν ήσασταν εκεί.

Έχετε ένα όνειρο, είτε επαγγελματικά είτε προσωπικά, που θέλετε να εκπληρώσετε;

Έχω πολλά, αλλά έμαθα στη ζωή μου να το κάνω πρώτα και μετά να το μοιραστώ, ώστε να το μάθετε εγκαίρως.

Πώς ένας καλλιτέχνης όπως εσείς βλέπει την τρέχουσα κοινωνική κατάσταση;

Απαράδεκτος. Αφιλάνθρωπος. Ανυπόληπτος.

Εάν σας ζητηθεί να επιλέξετε σε ποια κατηγορία εθελοντών θα συμμετάσχετε;

Όσον αφορά τους αβοήθητους ανθρώπους και τα ζώα.

Αλλά με ιδιωτική πρωτοβουλία. Επειδή θεωρώ μεγάλες οργανώσεις μια μεγάλη κοροϊδία!

Γρήγορα ζητούν από εθελοντές να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, αλλά όλοι αυτοί οι οργανισμοί θέλουν πραγματικά να γεμίσουν τις τσέπες τους.

Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι που αγαπούν τα ζώα είναι πιο ευαίσθητοι;

Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που αγαπούν και σέβονται τον εαυτό τους είναι πρώτα απ ‘όλα άνθρωποι και μετά οτιδήποτε άλλο.

Αν λοιπόν αγαπάμε και σεβόμαστε τον εαυτό μας, τότε ναι, μπορούμε να αγαπάμε και να σεβόμαστε τόσο τα ζώα όσο και τους συνανθρώπους μας.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας προσωπικό μάντρα;

“Κάθε εμπόδιο είναι μάθημα”

Η ελληνο-αυστραλιανή ταινία “Utopia” προκαλεί ενθουσιασμό στο YouTube