περίληψη: Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα μοτίβο νευρικής δραστηριότητας που μπορεί να προβλέψει και να παρακολουθήσει με ακρίβεια την κλινική κατάσταση των ασθενών με ΙΨΔ που υποβάλλονται σε βαθιά εγκεφαλική διέγερση (DBS). Η μελέτη υπογραμμίζει πώς αυτός ο βιοδείκτης μπορεί να καθοδηγήσει τη θεραπεία με DBS, βελτιώνοντας τα αποτελέσματα της θεραπείας για άτομα με σοβαρή, ανθεκτική στη θεραπεία ΙΨΔ.
Ο εντοπισμός ενός αξιόπιστου νευρωνικού δείκτη αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρόοδο στην τεχνολογία εν τω βάθει διέγερσης του εγκεφάλου, καθιστώντας τη θεραπεία ευκολότερη και πιο αποτελεσματική. Αυτά τα ευρήματα μπορεί να επεκταθούν και σε άλλες νευροψυχιατρικές διαταραχές, παρέχοντας νέες προσεγγίσεις στη διάγνωση και τη θεραπεία.
Βασικά στοιχεία:
- Ένας νέος βιοδείκτης έχει εντοπιστεί: Προβλέπει ένα συγκεκριμένο πρότυπο νευρικής δραστηριότητας και παρακολουθεί την κλινική κατάσταση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής σε ασθενείς που λαμβάνουν βαθιά εγκεφαλική διέγερση.
- Βελτιστοποιήστε τη θεραπεία DBS: Αυτός ο βιοδείκτης θα μπορούσε να καθοδηγήσει τον προγραμματισμό του DBS, ενισχύοντας τα θεραπευτικά αποτελέσματα για ασθενείς με σοβαρή, ανθεκτική στη θεραπεία ΙΨΔ.
- Ευρύτερες επιπτώσεις: Τα ευρήματα μπορεί να επεκταθούν και σε άλλες νευροψυχιατρικές διαταραχές, παρέχοντας νέες ευκαιρίες για διάγνωση και θεραπεία.
πηγή: Baylor College of Medicine
Μια πρόσφατη μελέτη από το Baylor College of Medicine και το Νοσοκομείο Παίδων του Τέξας εντόπισε ένα συγκεκριμένο μοτίβο νευρικής δραστηριότητας ως νέο βιοδείκτη για την ακριβή πρόβλεψη και παρακολούθηση της κλινικής κατάστασης ατόμων με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD) που υποβάλλονται σε βαθιά εγκεφαλική διέγερση (DBS). , μια ταχέως αναδυόμενη θεραπευτική προσέγγιση για σοβαρές ψυχιατρικές διαταραχές.
Η μελέτη, με επικεφαλής τον Δρ. Sameer Sheth και τον Dr. Wayne Goodman μαζί με τους συν-συγγραφείς Δρ Nicole Provenza, Sandy Reddy και Anthony Alam, δημοσιεύτηκε στο Φυσική ιατρική.
«Οι πρόσφατες εξελίξεις στη χειρουργική νευροτροποποίηση επέτρεψαν τη συνεχή, μακροπρόθεσμη παρακολούθηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας σε ασθενείς με ΙΨΔ κατά τη διάρκεια της καθημερινής τους ζωής», είπε η Δρ Nicole Provenza, επίκουρη καθηγήτρια στο Baylor College of Medicine και ερευνήτρια της McNair Νέα ευκαιρία για τον εντοπισμό βασικών νευρικών υπογραφών που μπορούν «να χρησιμεύσουν ως δείκτες κλινικής κατάστασης σε δώδεκα άτομα με ανθεκτική στη θεραπεία ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που λάμβαναν θεραπεία διέγερσης βαθιάς εγκεφάλου».
Το DBS αναδύεται ως αποτελεσματική θεραπεία για σοβαρή, ανθεκτική στη θεραπεία ΙΨΔ
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ) είναι μια κοινή και εξουθενωτική πάθηση ψυχικής υγείας που επηρεάζει το 2-3% του πληθυσμού παγκοσμίως. Περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι ασθενείς ξοδεύουν τεράστιο χρόνο κάνοντας επαναλαμβανόμενες, φαινομενικά ανούσιες ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές και επιμένοντας σε ενοχλητικές σκέψεις.
Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή επηρεάζει σημαντικά την υγεία και την ποιότητα ζωής των ασθενών και των φροντιστών τους και μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά τους να διατηρήσουν τη δουλειά και τις σχέσεις τους. Ενώ η ψυχοθεραπεία και τα φάρμακα είναι αποτελεσματικά στα περισσότερα προσβεβλημένα άτομα, περίπου το 20% έως 40% των ατόμων με σοβαρή ΙΨΔ είναι ανθεκτικά σε αυτές τις συμβατικές θεραπείες.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η θεραπεία διέγερσης βαθιάς εγκεφάλου έχει χρησιμοποιηθεί για την τροποποίηση της νευρικής δραστηριότητας σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με συμπτώματα ΙΨΔ. Πολλοί ασθενείς που πληρούν τις προϋποθέσεις για αυτή τη θεραπεία δεν επωφελούνται αρκετά από τις συμβατικές θεραπείες. Σε αυτήν την ανθεκτική στη θεραπεία κατηγορία, περίπου τα δύο τρίτα των ασθενών παρουσιάζουν σημαντική βελτίωση στα συμπτώματα της ΙΨΔ μετά από βαθιά εγκεφαλική διέγερση.
Ακριβώς όπως οι βηματοδότες ρυθμίζουν την ηλεκτρική δραστηριότητα στην καρδιά, έτσι και οι συσκευές διέγερσης του εγκεφάλου σε βάθος ρυθμίζουν την ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο.
Οι συσκευές βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης μεταδίδουν ηλεκτρικούς παλμούς από τη γεννήτρια, που συνήθως εμφυτεύονται στο πάνω μέρος του θώρακα, μέσω ενός ζεύγους λεπτών συρμάτων σε συγκεκριμένες περιοχές-στόχους στον εγκέφαλο. Η ακριβής ρύθμιση των παραμέτρων διέγερσης των ηλεκτρικών παλμών επιτρέπει στο δυσλειτουργικό εγκεφαλικό κύκλωμα να αποκατασταθεί σε υγιή κατάσταση.
Το DBS είναι μια εγκεκριμένη από τον FDA διαδικασία που χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία κινητικών διαταραχών όπως ο ιδιοπαθής τρόμος και η νόσος του Πάρκινσον, και χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για τη θεραπεία σοβαρής ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.
«Έχουμε δει αξιοσημείωτη πρόοδο στην έρευνα για τη βαθιά διέγερση του εγκεφάλου, μια τεχνολογία που χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες για τη θεραπεία κινητικών διαταραχών», δήλωσε ο Δρ. John Ngai, διευθυντής του Brain Research by Advancing Innovative Neurotechnologies Initiative (BRAIN Initiative) στα Εθνικά Ινστιτούτα. της Υγείας.
«Η πρόοδος που αναφέρεται εδώ αντιπροσωπεύει μόνο μία σε μια αυξανόμενη λίστα επιτυχημένων ιστοριών όπου η πρωτοβουλία BRAIN βοήθησε στην ανάπτυξη μιας νέας γενιάς τεχνολογιών DBS, φέρνοντας θεραπείες για καταστάσεις όπως η ΙΨΔ πιο κοντά στην κλινική».
Η ανάγκη για έναν κλινικό βιοδείκτη για την παρακολούθηση της ανταπόκρισης ενός ασθενούς με ΙΨΔ στη βαθιά διέγερση του εγκεφάλου
Ο προσδιορισμός της σωστής δόσης είναι συχνά πιο δύσκολος για ψυχιατρικές διαταραχές όπως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή παρά για τις κινητικές διαταραχές.
«Σε ασθενείς με νευρολογικές διαταραχές», είπε ο Δρ Sheth, καθηγητής και αντιπρόεδρος έρευνας στο Τμήμα Νευροχειρουργικής στο Baylor College of Medicine, διευθυντής των εργαστηρίων του ιδρύματος Gordon and Mary Kane για Παιδονευρολογική Έρευνα και ερευνητής στο Jean and Το Νευρολογικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Dan Duncan στο Νοσοκομείο Παίδων του Τέξας, είναι πιο εμφανές όταν η παροχή και η προσαρμογή του ερεθίσματος είναι σωστή, επειδή οι μη φυσιολογικές κινήσεις όπως ο τρόμος ή η ακαμψία μειώνονται αμέσως.
«Ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί αυτό το επίπεδο ακριβούς προγραμματισμού DBS για την ΙΨΔ και άλλες ψυχιατρικές διαταραχές, επειδή υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση μεταξύ της έναρξης της διέγερσης και της βελτίωσης των συμπτωμάτων αλλάξτε μήνες αργότερα.
«Ο στόχος μας στη διεξαγωγή αυτής της μελέτης ήταν να βρούμε έναν αξιόπιστο νευροβιολογικό δείκτη που θα μας καθοδηγεί καθώς χορηγούμε βαθιά εγκεφαλική διέγερση και θα παρακολουθούμε εξ αποστάσεως τις αλλαγές στα συμπτώματα των ασθενών μας.
«Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό επειδή πολλοί από τους ασθενείς μας ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις από όλη τη χώρα ή τον κόσμο για να λάβουν θεραπεία DBS, η οποία επί του παρόντος προσφέρεται μόνο για την ΙΨΔ σε πολύ μικρό αριθμό εξειδικευμένων κέντρων».
Στοχεύοντας στη ρίζα του προβλήματος της ΙΨΔ
Για να προσδιορίσει έναν ιδανικό στόχο για την ανάπτυξη ενός βιοδείκτη, η ομάδα εστίασε σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές συμπεριφορές στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή – την τάση προς παθολογική αποφυγή. Τα άτομα με ΙΨΔ συχνά παλεύουν με την αποφυγή πιθανής βλάβης ή αγωνίας που είναι δύσκολο να ελεγχθεί.
Στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τέτοιες απτές απειλές στην καθημερινή ζωή, βιώνουν συχνά παρεμβατικές εσωτερικές σκέψεις και παράλογους φόβους (εμμονές), που οδηγούν σε αυστηρές ρουτίνες και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές (καταναγκασμούς).
Στόχος της ομάδας ήταν να κατανοήσει πώς αλλάζουν οι ταλαντώσεις του εγκεφάλου χαμηλής συχνότητας στο εύρος θήτα (4-8 Hz) έως άλφα (8-12 Hz), το οποίο ένα μεγάλο σώμα επιστημονικής βιβλιογραφίας έχει βρει ότι παίζει σημαντικό ρόλο στις γνωστικές διαδικασίες. σε άτομα με τη διαταραχή Σοβαρή και ανθεκτική στη θεραπεία ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
Για να το κάνουν αυτό, εκμεταλλεύτηκαν ένα νέο χαρακτηριστικό των σύγχρονων συσκευών διέγερσης βαθιάς εγκεφάλου – την ικανότητα όχι μόνο να παρέχουν διέγερση αλλά και να καταγράφουν την εγκεφαλική δραστηριότητα.
Οι μελέτες που παρακολουθούν τα πρότυπα της εγκεφαλικής δραστηριότητας σχεδιάζονται συνήθως ως σύντομα επεισόδια που διεξάγονται ενώ οι συμμετέχοντες εκτελούν μια συγκεκριμένη γνωστική εργασία.
Ωστόσο, αυτή η μελέτη είναι μοναδική επειδή οι ερευνητές μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν ένα σύστημα DBS για να παρακολουθούν συνεχώς τα μοτίβα της εγκεφαλικής δραστηριότητας στο υπόβαθρο των καθημερινών δραστηριοτήτων. Αυτό το χαρακτηριστικό της μελέτης κίνησε την έρευνα στη φυσική ζωή των συμμετεχόντων στη μελέτη αντί να την περιορίσει σε αφύσικα εργαστηριακά περιβάλλοντα.
Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν αμέσως μετά την εμφύτευση του συστήματος DBS. Επειδή η διέγερση συνήθως ξεκινά από μέρες έως εβδομάδες αργότερα, η ομάδα μπόρεσε να μετρήσει τα πρότυπα νευρικής δραστηριότητας στη σοβαρά συμπτωματική περίπτωση.
Είναι ενδιαφέρον ότι διαπίστωσαν ότι η νευρική δραστηριότητα του κοιλιακού ραβδωτού σώματος σε συχνότητα 9 Hz (που συνορεύει με το θήτα-άλφα) έδειξε έναν προεξέχοντα κιρκάδιο ρυθμό που κυμαινόταν σε έναν κύκλο 24 ωρών.
«Πριν από τη βαθιά διέγερση του εγκεφάλου, είδαμε ένα πολύ τακτικό, περιοδικό μοτίβο νευρικής δραστηριότητας σε όλους τους συμμετέχοντες», δήλωσε ο Δρ. Goodman, καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Ψυχιατρικής στο Menninger Department of Psychiatry and Behavioral Sciences στο Baylor College of Medicine.
“Ωστόσο, μετά την ενεργοποίηση του DBS, καθώς τα άτομα άρχισαν να ανταποκρίνονται και να βελτιώνονται συμπτωματικά, παρατηρήσαμε μια κατάρρευση σε αυτό το αναμενόμενο μοτίβο. Αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο και έχουμε μια θεωρία να το εξηγήσουμε. Τα άτομα με ΙΨΔ έχουν περιορισμένο ρεπερτόριο απαντήσεων σε οποιαδήποτε δεδομένη κατάσταση».
«Συχνά εκτελούν τα ίδια τελετουργικά επανειλημμένα και σπάνια αλλάζουν τη ρουτίνα τους ή συμμετέχουν σε νέες δραστηριότητες, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη προβλεψιμότητα της δραστηριότητας σε αυτή την περιοχή του εγκεφάλου».
«Ωστόσο, μετά την ενεργοποίηση του DBS, το συμπεριφορικό τους ρεπερτόριο διευρύνεται.
“Αυτή η επέκταση του ρεπερτορίου της εγκεφαλικής δραστηριότητας μπορεί να είναι μια αντανάκλαση ενός πιο διαφορετικού μοτίβου εγκεφαλικής δραστηριότητας. Επομένως, πιστεύουμε ότι η απώλεια αυτής της προβλέψιμης νευρικής δραστηριότητας δείχνει ότι οι συμμετέχοντες εμπλέκονται σε λιγότερο επαναλαμβανόμενες και καταναγκαστικές συμπεριφορές της ΙΨΔ.”
«Συνοπτικά, εντοπίσαμε έναν νευροφυσιολογικό βιοδείκτη που μπορεί να χρησιμεύσει ως αξιόπιστος δείκτης βελτιωμένης διάθεσης και συμπεριφορών σε ασθενείς με ΙΨΔ μετά από θεραπεία διέγερσης βαθιάς εγκεφάλου.
«Αναμένουμε ότι αυτά τα ευρήματα θα μεταμορφώσουν τον τρόπο παρακολούθησης των ασθενών κατά τη διάρκεια της θεραπείας διέγερσης βαθιάς εγκεφάλου», πρόσθεσε ο Δρ Sheth, ο οποίος είναι επίσης υπότροφος McNair και επικεφαλής του Ιδρύματος Cullen στο Baylor College of Medicine.
«Η ενσωμάτωση αυτών των πληροφοριών σε ένα ταμπλό που βλέπει ο γιατρός, για παράδειγμα, θα μπορούσε να βοηθήσει στην καθοδήγηση της παροχής θεραπείας, απομυθοποιώντας έτσι τη διαδικασία προγραμματισμού DBS για OCD και καθιστώντας τη θεραπεία πιο προσιτή σε μεγαλύτερο αριθμό γιατρών και ασθενών».
«Επιπλέον, είμαστε ενθουσιασμένοι από την πιθανότητα ότι τέτοιες παρόμοιες υπογραφές νευρικής δραστηριότητας μπορεί να αποτελούν τη βάση άλλων νευροψυχιατρικών διαταραχών και θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως βιοδείκτες για τη διάγνωση, την πρόβλεψη και την παρακολούθηση αυτών των καταστάσεων», κατέληξε ο Δρ Provenza.
Σχετικά με την ΙΨΔ και τις ειδήσεις έρευνας για τη βαθιά εγκεφαλική διέγερση
συγγραφέας: Graciela Gutierrez
πηγή: Baylor College of Medicine
επικοινωνία: Graciela Gutierrez – Baylor College of Medicine
εικόνα: Η εικόνα ελήφθη από το Neuroscience News
Αρχική αναζήτηση: Ανοιχτή πρόσβαση.
“Η διαταραχή της νευρικής περιοδικότητας προβλέπει την κλινική απόκριση μετά από βαθιά εγκεφαλική διέγερση για ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή«Γράφτηκε από τους Nicole Provenza et al. Φυσική ιατρική
μια περίληψη
Η διαταραχή της νευρικής περιοδικότητας προβλέπει την κλινική απόκριση μετά από βαθιά εγκεφαλική διέγερση για ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
Οι πρόσφατες εξελίξεις στη χειρουργική νευροτροποποίηση επέτρεψαν τη χρόνια, συνεχή ενδοκρανιακή παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της καθημερινής ζωής.
Χρησιμοποιήσαμε αυτήν την ευκαιρία για να εντοπίσουμε νευροδείκτες κλινικής κατάστασης σε 12 άτομα με ανθεκτική στη θεραπεία ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD) που λαμβάνουν θεραπεία με βαθιά εγκεφαλική διέγερση (DBS) (NCT05915741).
Αναπτύξαμε τα νευροσυμπεριφορικά μας μοντέλα που βασίζονται σε συνεχείς νευρικές καταγραφές στο κοιλιακό ραβδωτό σώμα σε μια αρχική ομάδα πέντε ασθενών και τα δοκιμάσαμε και τα επικυρώσαμε σε μια ομάδα αναμονής επτά επιπλέον ασθενών.
Πριν από την ενεργοποίηση του DBS, στην πιο συμπτωματική κατάσταση, η ισχύς θήτα/άλφα (9 Hz) παρουσίαζε εμφανές κιρκάδιο μοτίβο και υψηλό βαθμό προβλεψιμότητας.
Σε ασθενείς με επίμονα συμπτώματα (μη ανταποκρινόμενοι), η προβλεψιμότητα των νευρολογικών δεδομένων παρέμεινε σταθερά υψηλή. Από την άλλη πλευρά, σε ασθενείς των οποίων τα συμπτώματα βελτιώθηκαν (ανταποκρίνονται), η προβλεψιμότητα των νευρολογικών δεδομένων μειώθηκε σημαντικά.
Αυτό το νευροφυσιολογικό χαρακτηριστικό ταξινομεί με ακρίβεια την κλινική κατάσταση ακόμη και σε ασθενείς με καταγραφές περιορισμένης διάρκειας, υποδηλώνοντας τη δυνατότητα γενίκευσης που μπορεί να διευκολύνει τη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων.