Η Νότια Μελβούρνη – Χαϊδελβέργη ήταν ανέκαθεν το επίκεντρο του βικτοριανού ποδοσφαιρικού ημερολογίου και άλλο ένα κεφάλαιο θα γραφτεί την Παρασκευή το βράδυ, όταν ο διευθυντής της Χαϊδελβέργης Γιώργος Κατσάκης γιορτάζει τον 350ο αγώνα του για τον διάσημο σύλλογο.
Από τον διορισμό του τον Μάιο του 2007, ο Κατσάκης ανέδειξε τον Μπέργκερς σε ένα από τα πιο επιτυχημένα αυστραλιανά κλαμπ του 21ου αιώνα. Στην εποχή του ο σύλλογος έχει κερδίσει 3 πρωταθλήματα NPLM Premier, 1 NPL, 1 State League, 1 Community Shield, 1 Dockerty Cup και 1 NPL Australia Cup.
Ο 57χρονος γεννήθηκε στη Μελβούρνη από μετανάστες από τη Φλώρινα της βόρειας Ελλάδας και η Χαϊδελβέργη βρήκε γρήγορα το κλαμπ της επιλογής του.
Ο Κατσάκης άρχισε να παίζει ως junior στον σύλλογο το 1972 ανεβαίνοντας στις τάξεις των νέων προτού εκπροσωπήσει τον σύλλογο στο NSL Youth League και φτάσει στην πρώτη ομάδα.
Το 1985, προήχθη στην πρώτη ομάδα και μετά από μια εξαιρετική σεζόν ανακηρύχθηκε παίκτης της χρονιάς στο NSL Under-21 και κέρδισε μια κλήση στους Young Socceroos. Ωστόσο, ένα σπασμένο πόδι αμέσως μετά τον εμπόδισε να φτάσει τις δυνατότητές του και αποσύρθηκε στα είκοσί του.
«Μόλις συνήλθα από το διάλειμμα, βρήκα τον εαυτό μου να μην είναι πλέον έτοιμος να παίξω επαγγελματικό ποδόσφαιρο και σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να πάω στην προπόνηση», εξήγησε ο Κατσάκης.
Μετά από μια σύντομη θητεία ως βοηθός προπονητή στην Μπέργκερς, ο Κατσάκης συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να «ανέβει την προπονητική σκάλα» και να αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία.
Ξεκίνησε το προπονητικό του ταξίδι στην Provisional League, πριν βρεθεί στους junior γκρουπ των ομάδων NSL South Melbourne και Carlton. Αποδέχτηκε την πρώτη του συναυλία προπονητή στο Brunswick πριν εδραιώσει τη φήμη του με συνεχείς προαγωγές στο Northcote City και το Kingston City.
Έχοντας κάνει όνομα στη βικτωριανή προπονητική σκηνή, υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον για τις υπηρεσίες του το 2007, ωστόσο, ήξερε ότι ήθελε να «γυρίσει σπίτι».
«Νομίζω ότι ο συγχρονισμός ήταν τέλειος και στα δύο άκρα, απλά ένιωθα σωστό», είπε ο Κατσάκης.
«Με τη Χαϊδελβέργη να είναι ο σύλλογος στον οποίο μεγάλωσα, να παίζω ποδόσφαιρο και να είμαι στο διοικητικό συμβούλιο, δεν υπήρχε καλύτερο μέρος για μένα».
Στα 17 χρόνια του στο τιμόνι, ο Κατσάκης είπε ότι υπήρξαν πολλές καλές αναμνήσεις, αλλά το επίτευγμα τον έχει ξεχωρίσει.
«Η κατάκτηση του αυστραλιανού NPL είναι πολύ σημαντική για μένα», είπε.
«Είμαστε η πρώτη βικτωριανή ομάδα που κέρδισε ποτέ τον τίτλο, είναι πολύ ιδιαίτερο».
Η Χαϊδελβέργη κέρδισε την Μπρίσμπεϊν Στράικερς με 2-0 στο Μπάρι Παρκ και αναδείχθηκε η ομάδα της χρονιάς στην Αυστραλία για το 2017.
Η κατάκτηση του πρωταθλήματος ολοκλήρωσε μια εξαιρετική σεζόν για τους Μπέργκερ, καθώς κέρδισαν το NPL Victoria Premier’s Plate, το Dockerty Cup και την αυτόματη πρόκριση στους 32 του AFC Cup 2018.
«Η νίκη εναντίον της Περθ Γκλόρι στο Κύπελλο FIFA 2017 ήταν μια άλλη σημαντική στιγμή για μένα», είπε.
«Νομίζω ότι ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που μπορείς να αγαπήσεις ως προπονητής, έχοντας νικήσει μια ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ».
Η Χαϊδελβέργη νίκησε την ομάδα της A-League με 1-0 με τον Κένι Άθιο να πετυχαίνει το μοναχικό γκολ, φέρνοντας σε φρενίτιδα το πλήθος των σχεδόν 3.000 ατόμων στο Ολυμπιακό Χωριό.
«Έχοντας κερδίσει επίσης πολλούς τίτλους για τον σύλλογο, μεγάλωσα αγαπώντας τον και επίσης μεγάλωσα παίζοντας με τα μέσα του κόσμου για μένα», συνέχισε ο Κατσάκης.
«Κερδίσαμε οκτώ τίτλους σε διάστημα τριών ετών, κάτι που είναι πολύ σημαντικό, και είναι όλοι αξέχαστες στιγμές.
«Λατρεύω κάθε μία από αυτές τις στιγμές».
Με το ενδεχόμενο μιας εθνικής δεύτερης κατηγορίας, ο Κατσάκης ήταν ενθουσιασμένος για το τι μπορεί να φέρει το μέλλον.
«Σε προσωπικό επίπεδο, νομίζω ότι ανυπομονώ να παραμείνω στη θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα και να έχω μεγάλη επιτυχία, το όνειρό μου να πάρω τον σύλλογο στη δεύτερη κατηγορία», είπε.
«Πιστεύω ότι η League B θα είναι ένα υπέροχο ταξίδι για μένα, ειδικά με τη Χαϊδελβέργη και τον σύλλογο για τον οποίο κατάφερα να πετύχω τα πάντα – είναι ο απώτερος στόχος μου».
Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες στην επιχείρηση, ο Κατσάκης δεν φαίνεται να επιβραδύνει, καθώς εξακολουθεί να λαχταρά περισσότερες επιτυχίες στο αγαπημένο του κλαμπ.
«Η άσκηση είναι ένα από εκείνα τα πράγματα που μου δίνουν μια άλλη διέξοδο από την καθημερινότητά μου», είπε.
«Είμαι εστιάτορας και έχω πολλές επιχειρήσεις και έχω πολλές προκλήσεις, το ποδόσφαιρο είναι η διέξοδός μου γιατί μου επιτρέπει να εκφράζομαι ενώ παίζω και τώρα προπονώ το παιχνίδι που αγαπώ.
Δεν θα έλεγα ότι είμαι πολύ χαμένος, αλλά δεν χάνω εύκολα, η νίκη από μόνη της είναι αυτό που με ωθεί να θέλω να προπονούμαι και να φροντίζω να είμαι πάντα νικητής, η προπόνηση μου δίνει έναν άλλο τρόπο ζωής.
«Ο ίδιος ο σύλλογος είναι όπου μεγάλωσα ως μωρό και η οικογένειά μου θα συνδέεται για πάντα με τον σύλλογο.
«Η Χαϊδελβέργη είναι οικογένεια και όσο είμαι υγιής, θέλω να συνεχίσω για πάντα».