Ο πρόσφατα αναγνωρισμένος μοσασαύρος ήταν ένα τέρας ψαρέματος

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι εντόπισαν ένα νέο είδος μοσάσαυρου-ένα τέρας που τρώει ψάρια και έχει μήκος 18 πόδια και ζούσε πριν από 80 εκατομμύρια χρόνια.

Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ο επίκουρος καθηγητής Takuya Konishi, και ο μαθητής του, απόφοιτος του UCSD Alexander Wellman, κάλεσαν το mosasaur. Ichtinosaurus Everhartorum Μετά τους παλαιοντολόγους Mike και Pamela Everhart. Ο Μοσάσαυρ κατοικούσε στη Δυτική Εσωτερική Θάλασσα στο σημερινό δυτικό Κάνσας.

Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε αυτήν την εβδομάδα στο Canadian Journal of Geosciences.

Ο πρόσφατα αναγνωρισμένος μοσασαύρος είναι μόνο το δεύτερο είδος στο γένος ιχθυνόσαυροςΤο

“Ο Mosasaurus στο δυτικό Κάνσας έχει δειγματιστεί καλά και έχει ερευνηθεί καλά”, δήλωσε ο Konishi. “Αυτοί οι δύο παράγοντες δημιουργούν μεγάλες πιθανότητες όταν προσπαθείτε να βρείτε κάτι νέο”.

Οι Μοσάσαυροι ήταν τρομερά θαλάσσια ερπετά, μερικά σε μέγεθος σχολικών λεωφορείων. Κατοίκησαν ωκεανούς σε όλο τον κόσμο κατά την Κρητιδική περίοδο περίπου την εποχή του Τυρανόσαυρος ΡεξΤο αν Ichtinosaurus Clydesoides Με το μακρύ και λεπτό σαγόνι του, είπε ο Konishi, που μοιάζει με έναν κροκόδειλο Gharial, το νέο είδος είναι πιο κοντά σε έναν ψεύτικο κροκόδειλο με πιο κοφτερά σαγόνια.

Ο Konishi, ο οποίος διδάσκει στο Τμήμα Βιολογικών Επιστημών στο Κολέγιο Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, συνάντησε για πρώτη φορά το απολίθωμα το 2004 ενώ εργαζόταν ως μεταπτυχιακός φοιτητής στη συστηματική και την εξέλιξη. Ο Konishi μελετούσε απολιθώματα πλατύκαρπος, ένα διαφορετικό γένος μοσασαύρων που φυλάσσεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Sternberg State University, όταν έμαθε κάτι περίεργο για ένα μόνο δείγμα.

«Δεν ήταν πλατύκαρπος. Το μετωπιαίο οστό πάνω από την κόγχη των ματιών ήταν πολύ μεγαλύτερο. Οστά πλατύκαρπος “Θα έπρεπε να είχε ένα ευρύτερο τρίγωνο”, είπε. “Αυτό ήταν ένα ενδεικτικό σημάδι”.

Ο Konishi υποψιάστηκε ότι το δείγμα ήταν ένας τύπος ιχθυόσαυρου, μόνο ένας από τους οποίους έχει ταυτοποιηθεί. Αλλά φαίνεται ότι όλα τα δόντια είναι λάθος. Οι άδειες πλέον κοιλότητες που θα περιείχαν τα αιχμηρά, καμπύλα δόντια μωσαύρου στο άγνωστο δείγμα θα είχαν επεκταθεί στο μπροστινό μέρος του στόματος του, σε αντίθεση με άλλα γνωστά είδη που έχουν ένα οδοντωτό περίπτερο, την οστική προεξοχή στο μπροστινό μέρος του στόματος.

Για χρόνια, οι εκσκαφείς του τον προβλημάτιζαν.

«Κάποια πράγματα μένουν στο μυαλό σου και είναι δύσκολο να τα αφήσεις», είπε.

Αλλά το μυστήριο πρέπει να περιμένει γιατί ο Konishi ήταν απασχολημένος με την ολοκλήρωση της δουλειάς του διδακτορικό και ξεκίνησε μια ακαδημαϊκή καριέρα που θα τον οδηγούσε στο Κολλέγιο Τεχνών και Επιστημών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας.

Τα πρώτα απολιθώματα μωσαύρων βρέθηκαν στην Ολλανδία μισό αιώνα πριν κάποιος χρησιμοποιήσει τον όρο «δεινόσαυρος». Ο Mosasaurus άρχισε να κερδίζει την προσοχή του έθνους μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, όταν οι πρώτοι παλαιοντολόγοι του έθνους, Othniel Charles Marsh και Edward Drinker Cope, άρχισαν να μελετούν τον Κρητιδικό ασβεστόλιθο στο Κάνσας σε μια συνεργασία που έγινε μια πικρή δημόσια διαμάχη. Από τότε, το Κάνσας έγινε παγκοσμίως γνωστό για την έρευνα του Mosasaurus.

Γενιές εμπειρογνωμόνων έχουν έρθει στο Κάνσας για να μελετήσουν τα δείγματά του που εκτίθενται σε μουσεία σε όλο τον κόσμο.

“Είναι ένα διάσημο μέρος για την έρευνα του Mosasaurus”, δήλωσε ο Konishi. “Είναι γνωστό.” “Έτσι σκέφτηκα ότι δεν έπρεπε να είμαι ο τύπος που έβαλε το στοίχημα. Είμαι σίγουρος ότι κάποιος θα το πιάσει. Αλλά κανείς δεν το έκανε”.

Ο Konishi είπε ότι ο Ichtenosaurus είναι ασυνήθιστος για τον αριθμό των δειγμάτων που βρέθηκαν στο γένος σε σύγκριση με άλλα μοσάσαυρους.

“Στο δυτικό Κάνσας, έχουμε περισσότερα από 1.500 δείγματα μοσασαύρων”, είπε ο Konishi. “Και από αυτά, βρίσκουμε μόνο ένα δείγμα το καθένα, το καθένα να αντιπροσωπεύει αυτούς τους δύο τύπους ιχθυόσαυρων.” «Αυτό είναι κάπως τρελό».

Όταν ο Konishi επιβεβαίωσε στο Μουσείο Sternberg ότι κανένας άλλος ερευνητής δεν μελετούσε το δείγμα, τους ζήτησε να στείλουν τα απολιθώματα στο UCLA. Όταν άνοιξε προσεκτικά το περιεχόμενο με τις φυσαλίδες, επιβεβαιώθηκαν οι αρχικές του εντυπώσεις.

«Μέχρι τότε είχα κοιτάξει όλα τα άλλα γνωστά πλατύκαρπος Δείγματα κάτω από τον ήλιο, όπως ήταν. Είπε ότι αυτό το δείγμα είναι διαφορετικό από άλλα δείγματα. Μου ήταν πολύ σαφές.

Ταυτόχρονα, ο Wellman, μαθητής του Konishi, ζήτησε να εργαστεί σε ένα ερευνητικό έργο. Έλαβε επιχορήγηση εμπειρίας STEM από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια για να βοηθήσει στον προσδιορισμό της ταξινόμησης.

«Wasμουν τόσο ενθουσιασμένος που ήμουν μέρος της ανακάλυψης», είπε ο Wellman.

Ο τρίτος συγγραφέας της μελέτης, Michael Caldwell, καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα, Έντμοντον.

Ο Wellman εξήγησε τα απολιθώματα με μικρές λεπτομέρειες για να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν τις μορφολογικές διαφορές που κάνουν τους μοσασαύρους μοναδικούς.

«Wasμουν πολύ χαρούμενος με τον τρόπο που έφερε στη ζωή αυτά τα σπασμένα κόκαλα», είπε ο Konishi. «Βοήθησε να γίνει η υπόθεσή μας πολύ πειστική για οποιονδήποτε ότι αυτό είναι κάτι καινούργιο που δικαιολογεί τη δημιουργία ενός νέου ταξινομικού συστήματος».

Ο Konishi είπε ότι οι ερευνητές αφιέρωσαν το έργο στον αείμνηστο Dale Russell, του οποίου το έργο είχε βαθύ αντίκτυπο στην παλαιοντολογία των Mosasaurs στη Βόρεια Αμερική. Αλλά ονόμασαν mosasaurus Για τους Everharts, ένα ζευγάρι του Κάνσας που έχουν περάσει περισσότερα από 30 χρόνια μοιράζοντας τα απολιθώματά τους με μουσεία και πρωτοποριακά ερευνητικά ταξίδια στην πλούσια σε απολιθώματα Smoky Hill Chalk.

“Είμαστε ακόμα λίγο σοκαρισμένοι από τα νέα. Είναι πολύ συναρπαστικό”, δήλωσε η Πάμελα Έβερχαρτ.

«Είναι μεγάλη τιμή», είπε ο Μάικ Έβερχαρτ, συγγραφέας του Oceans of Kansas για τους μοσασαύρους και άλλες προϊστορικές ζωές που κατοικούσαν στο δυτικό εσωτερικό θαλάσσιο πέρασμα κατά την Κρητιδική περίοδο.

Είπε ότι οι Mosasaurs είναι πολύ ξεχωριστοί για αυτόν.

«Οι ωκεανοί δεν ήταν ένα ασφαλές μέρος για κολύμπι στην Κρητιδική», είπε. «Ο μωσαύρος ήταν ο κορυφαίος θηρευτής στον ωκεανό εκείνες τις εποχές».