Την Τετάρτη, ο πρώην διαχειριστής της NASA, Μάικλ Γκρίφιν, 73 ετών, υιοθέτησε μια σεβαστή αλλά σταθερή στάση ενώ απευθυνόταν σε μια υποεπιτροπή της Βουλής που διοργάνωσε ακρόαση για το πρόγραμμα Artemis της NASA για την επιστροφή των ανθρώπων στη Σελήνη.
«Θα είμαι άμεσος», είπε ο Γκρίφιν. «Κατά τη γνώμη μου, το πρόγραμμα Artemis είναι πολύ περίπλοκο, με μη ρεαλιστικές τιμές, απειλεί την ασφάλεια του πληρώματος, ενέχει πολύ μεγάλο κίνδυνο για την ολοκλήρωση της αποστολής και είναι απίθανο να ολοκληρωθεί εγκαίρως, ακόμη και αν είναι επιτυχές. .”
Ουσιαστικά, είπε ο Γκρίφιν στην Υποεπιτροπή της Βουλής για το Διάστημα και την Αεροναυπηγική, η NASA δεν έχει την πολυτέλεια να ασχοληθεί με ένα περίπλοκο, εν μέρει εμπορικό σχέδιο για την επιστροφή των ανθρώπων στο φεγγάρι, με βλέμμα προς τον μακροπρόθεσμο αποικισμό. Αντίθετα, είπε, ο οργανισμός θα πρέπει να επιστρέψει στα βασικά και να φτάσει στο φεγγάρι όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Η Κίνα, η οποία έχει ένα ανταγωνιστικό σεληνιακό πρόγραμμα, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται να ξεπεράσει τη NASA και τους συμμάχους της επιστρέφοντας στη Σελήνη. Είπε ότι η διαστημική υπηρεσία πρέπει να «επανεκκινήσει» το πρόγραμμα της σελήνης και να απαλλαγεί από όλη αυτή την εμπορική διαστημική ανοησία.
Το σχέδιο του Γκρίφιν
Τα μέλη της Βουλής που ήταν παρόντα δεν πίεσαν ποτέ τον Γκρίφιν για λεπτομέρειες σχετικά με αυτό το σχέδιο, αλλά εξηγήθηκε Η γραπτή του μαρτυρία. Είναι χρήσιμο ανάγνωσμα για όποιον θέλει να καταλάβει πού θα πήγαιναν ορισμένοι παραδοσιακοί υποστηρικτές του διαστήματος το αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα αν είχαν τον τρόπο τους. Μπορεί να μην είναι εντελώς θεωρητικό, καθώς ο Γκρίφιν θα μπορούσε να επιδιώξει να επιστρέψει ως διαχειριστής της NASA εάν ο Ντόναλντ Τραμπ εκλεγεί πρόεδρος.
Στην περίπτωση του Γκρίφιν, θα επέστρεφε τη χώρα στα άνετα όρια του 2008, λίγο πριν ξεκινήσει η εμπορική διαστημική εποχή, και όταν βρισκόταν στο απόγειο της δύναμής του πριν απολυθεί ως διαχειριστής της NASA. Εν ολίγοις, το σχέδιο του Γκρίφιν να επιταχύνει μια αποστολή στο φεγγάρι απαιτεί:
- Δύο εκτοξεύσεις ενός πυραύλου Space Launch System Block II
- Η ανώτερη σκηνή του Κενταύρου III
- Διαστημικό σκάφος Orion
- Ένα σεληνιακό προσεδάφιο δύο σταδίων με δυνατότητα αποθήκευσης, με προωστική ενέργεια
Αυτή η δομή θα υποστηρίξει ένα πλήρωμα τεσσάρων ατόμων στην επιφάνεια της Σελήνης για επτά ημέρες, είπε ο Γκρίφιν. «Η απλή προσέγγιση που περιγράφεται εδώ θα μπορούσε να θέσει αποστολές υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στη Σελήνη ξεκινώντας το 2029, δεδομένης της τολμηρής δράσης του Κογκρέσου, της γρήγορης λήψης αποφάσεων και της διεκδικητικής καθοδήγησης του εργολάβου από τη NASA», κατέληξε.
Με αυτό το σχέδιο, ο Γκρίφιν ουσιαστικά επιστρέφει τη NASA στο πρόγραμμα αστερισμών που βοήθησε στη δημιουργία του Γκρίφιν το 2005 και το 2006. Το διαστημόπλοιο Orion είναι το ίδιο και ο πύραυλος (SLS Block II αντί για Ares V) είναι παρόμοιος. Το προτεινόμενο σεληνιακό προσεδάφιο μοιάζει κάπως με το σεληνιακό προσεδάφιο Altair. Προσπαθεί να επανενώσει την ομάδα, βασιζόμενος στην Boeing, τη Lockheed Martin και τη Northrop Grumman για να φέρει τους αστροναύτες πίσω στη Σελήνη με γρήγορο και αποτελεσματικό τρόπο.
Μαρτυρία του Michael Griffin
Το πρόβλημα με το σχέδιο του Γκρίφιν είναι ότι απέτυχε παταγωδώς πριν από 15 χρόνια. Η ανεξάρτητη Επιτροπή Augustine, η οποία εξέτασε τα σχέδια ανθρώπινης διαστημικής πτήσης της NASA το 2009, διαπίστωσε ότι “[t]Το πρόγραμμα ανθρώπινων διαστημικών πτήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών φαίνεται να βρίσκεται σε μη βιώσιμο δρόμο. «Είναι η διαιώνιση της επικίνδυνης πρακτικής της επιδίωξης στόχων που δεν ταιριάζουν με τους πόρους που διατίθενται.» Ίσως αυτό να το θέτει ευγενικά.
Υπάρχουν μερικές τεράστιες φαντασιώσεις στο σχέδιο του Γκρίφιν. Το πρώτο είναι ότι θα υπάρχουν δύο πύραυλοι SLS Block II έτοιμοι για εκτόξευση το 2029. Θυμηθείτε, χρειάστηκαν 12 χρόνια και 30 δισεκατομμύρια δολάρια για να αναπτυχθεί η έκδοση Block I του πυραύλου. Η NASA αναμένει ότι η ενδιάμεση έκδοση, Block 1B, θα είναι έτοιμη το 2028. Αλλά ως δια μαγείας, η NASA θα έχει έτοιμες δύο εκδόσεις του πιο προηγμένου πυραύλου Block II (με πιο ισχυρούς πλευρικούς ενισχυτές) έτοιμες έως το 2029.
Έπειτα υπάρχει το σεληνιακό προσγείωση. Δεν είναι σχεδιασμένο. Δεν χρηματοδοτείται. Εάν κατασκευαστεί μέσω της στρατηγικής εξαγοράς κόστους-συν που περιγράφεται από τον Griffin, θα κόστιζε αναμφίβολα 10-20 δισεκατομμύρια δολάρια και θα χρειαζόταν μια δεκαετία με βάση τις προηγούμενες επιδόσεις. Μια λογική εκτίμηση για το σχέδιο του Griffin, με βάση την απόδοση του εργολάβου με το Orion (σε ανάπτυξη από το 2005) και τον πύραυλο SLS, είναι ότι εάν ο προϋπολογισμός της NASA διπλασιαστεί περίπου, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να προσγειωθούν στο φεγγάρι μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2030.