Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, Ισπανοί επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι τα λείψανα του εξερευνητή του 15ου αιώνα Χριστόφορου Κολόμβου έχουν βρεθεί στην Αγία Μαρία της Θάλασσας της Σεβίλλης.
Η ανακάλυψη φέρνει τον κόσμο πιο κοντά στην επίλυση του μυστηρίου της προέλευσης του Κολόμβου, το οποίο έχει τροφοδοτήσει τη συζήτηση για αιώνες. Η επιβεβαίωση μπορεί τελικά να διευθετήσει τη συζήτηση σχετικά με την προέλευση του Κολόμβου και να διευκρινίσει τις ιστορικές συνδέσεις που διεκδικούν διάφορα έθνη.
Η είδηση αναμένεται να μεταδοθεί το Σάββατο από τον εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα της Ισπανίας TVE στο πλαίσιο ενός ειδικού προγράμματος με τίτλο «Columbus DNA: The True Origin».
Όταν ο Κολόμβος πέθανε στο Βαγιαδολίδ της Ισπανίας το 1506, τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στην Ισπανιόλα, στη συνέχεια στην Κούβα και τελικά στη Σεβίλλη το 1898, εξηγεί το Reuters.
Σε μια εκπληκτική ανατροπή, τόσο η Σεβίλλη όσο και ο Άγιος Δομίνικος ισχυρίζονται εδώ και καιρό ότι κρατούν τα λείψανα των εξερευνητών. Ένας ιατροδικαστής που εργαζόταν για τα οστά στη Σεβίλλη πρότεινε ότι και οι δύο ισχυρισμοί ήταν έγκυροι επειδή κανένα από τα λείψανα δεν ήταν πλήρες.
Η αξίωση της Ελλάδας στον Κολόμβο
Για χρόνια, οι ιστορικοί αμφισβητούν αν ο Κολόμβος καταγόταν πραγματικά από τη Γένοβα της Ιταλίας ή από την Ισπανία. Άλλοι ισχυρίζονται ότι έχει εβραϊκή, βασκική, πορτογαλική ή ελληνική καταγωγή, σύμφωνα με το Reuters.
Οι επισκέπτες του ελληνικού νησιού της Χίου μπορεί να εντυπωσιαστούν από τους τοπικούς ισχυρισμούς ότι κάποτε έζησε εκεί. Οι νησιώτες το στήριξαν στο γεγονός ότι ο Κολόμβος ήταν από τη Δημοκρατία της Γένοβας, μέρος της οποίας ήταν η Χίος, και ότι διάβαζε και έγραφε στα ελληνικά.
Εν τω μεταξύ, μερικές από τις οικογένειες της Χίου επιμένουν ότι μπορούν να ανιχνεύσουν την τοπική τους καταγωγή στον Κολόμβο, γεγονός που εξηγεί γιατί τα κουφώματα των θυρών ορισμένων σπιτιών στο χωριό Birkey φέρουν το όνομά του.
Αμφιλεγόμενα Exploits του Explorer
Παραδοσιακά, ο Κολόμβος γιορτάζεται ως ο ηρωικός εξερευνητής που «ανακάλυψε» την Αμερική, μια ιστορία ριζωμένη στην αμερικανική κουλτούρα μέσα από τα σχολικά μαθήματα και τον εορτασμό της Ημέρας του Κολόμβου, μια ομοσπονδιακή αργία που καθιερώθηκε το 1937.
Η ομοιοκαταληξία «Το 1492, ο Κολόμβος έπλευσε τη θάλασσα μπλε» μαθαίνεται συχνά ως μέρος του μαθήματος ιστορίας τους για τα κατορθώματά του, μαζί με διάσημα πλοία που ονομάζονται Ni.nα, η Πίντα και η Σάντα Μαρία.
Ωστόσο, η ιστορία σταδιακά αποκάλυψε μια πιο περίπλοκη και αμφιλεγόμενη παράδοση. Αύξησε η συνειδητοποίηση των επιπτώσεων του ευρωπαϊκού αποικισμού, συμπεριλαμβανομένης της υποδούλωσης των αυτόχθονων πληθυσμών και της εισαγωγής θανατηφόρων ασθενειών στην Αμερική.
Οι κριτικοί υποστηρίζουν ότι ο Κολόμβος δεν πρέπει πλέον να γιορτάζεται επειδή η επίσκεψή του οδήγησε σε αιώνες εκμετάλλευσης και γενοκτονίας των αυτόχθονων πληθυσμών.
Αυτή η σκοτεινή πλευρά της κληρονομιάς του Κολόμβου οδήγησε πολλούς να ζητήσουν να τερματιστεί η Ημέρα του Κολόμβου, θεωρώντας τις διακοπές ως γιορτή της αποικιοκρατίας και της καταπίεσης των αυτόχθονων πληθυσμών.
Ως αποτέλεσμα, πολλές πολιτείες και πόλεις των ΗΠΑ άλλαξαν την Ημέρα του Κολόμβου σε Ημέρα Ιθαγενών Λαών. Αυτή η εναλλακτική γιορτή τιμά τους πολιτισμούς, τις ιστορίες και τις συνεισφορές των ιθαγενών Αμερικανών, επαναπροσδιορίζει τις ιστορίες γύρω από την άφιξη του Κολόμβου και αναγνωρίζει την ανθεκτικότητα και τη σημασία των αυτόχθονων κοινοτήτων.
Η συζήτηση έχει πυροδοτήσει ευρύτερες συζητήσεις στην αμερικανική πολιτική σκηνή, καθώς άλλες εθνοτικές ομάδες έχουν αρχίσει να ζητούν διακοπές προς τιμήν τους.