Ίσως είναι αλήθεια να πούμε ότι διασκεδάζουμε την προοπτική των Αγώνων της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας τον τελευταίο καιρό. Χωρίς προσβολή για το Γιβραλτάρ, αλλά δεν μπορείτε να πανηγυρίσετε το να χτυπάτε έναν βράχο που φιλοξενεί περισσότερους πιθήκους από επαγγελματίες ποδοσφαιριστές.
Αλλά αυτή η νίκη ήρθε στο Ελσίνκι.
«Η διάθεση γύρω από την ιρλανδική ομάδα έχει αλλάξει προς το καλύτερο… μετά τη Φινλανδία, πάμε μόνο προς έναν δρόμο», μας διαβεβαίωσε ο Ντάραγκ Μαλόνεϊ πριν από τη συνάντηση με την Ελλάδα το απόγευμα της Κυριακής. Στη συνέχεια έπαιξε μια σύντομη συλλογή από τις καλύτερες στιγμές από το We Killed Finland, λέγοντας «Υπάρχει μόνο ένας τρόπος, μωρό μου».
Αυτό αύξησε τα επίπεδα αυτοπεποίθησης και μας έκανε να πιστέψουμε ότι θα μπορούσαμε να επεκτείνουμε αυτό το σερί νικών ενός αγώνα σε δύο.
Αλλά οι προφήτες της καταστροφής, ο Richie Chatlier και ο Stephen Kelly, μας έχουν προειδοποιήσει να μην χάσουμε τα ίχνη του σερί – που είναι μια ελληνική ομάδα που έφυγε από το Wembley με τρεις βαθμούς το βράδυ της Πέμπτης. Αν και ο Lee O'Carsley επέλεξε να παίξει με έναν φυσικό επιθετικό, έπεισε τους θεωρητικούς συνωμοσίας ότι αυτός ο Θεός-σώστε-το-βασιλιάς-τραγουδιστής Ιρλανδός ήταν έτοιμος να καταστρέψει το αγγλικό ποδόσφαιρο.
Στη συνέχεια κέρδισαν 3-1 το βράδυ της Κυριακής, έτσι ο πρώην μελλοντικός γκάφερ της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας χαιρετίζεται τώρα ως ο νέος Alf Ramsey.
Δεν πειράζει. Επιστροφή στην επιχείρησή μας.
Το RTÉ έκανε μια μεγάλη αλλαγή στο παιχνίδι φέρνοντας τον Ray Hooton ως συν-σχολιαστή για τον Stephen, όπως και ο Heimir Hallgrimsson, ο οποίος αντικατέστησε τον Finn Asas για τον Troy Parrott, με τον Ray να αναφέρεται συχνά σε άτομα όπως ο Βλαχοδήμος, ο Μαυροπάνος και ο Χατζηδιαγκοσλάτ. », αντί να μας δώσουν το πραγματικό τους όνομα ή μια περίληψη της καριέρας τους.
Αυτό δεν είναι παράπονο, ωστόσο, όπως θα μαντέψετε ότι ο συν-σχολιαστής του Greek Tele – ο Ray Hotakonos – δεν γέμισε το κοινό του με τα πρώτα ονόματα ή τις επαγγελματικές διαδρομές των Szmodics, Parrott ή Cullen. Είναι ευλογία, πραγματικά, το γεγονός ότι ο Ronnie Whelan έμεινε ρεπό, γιατί ακόμα και κατά τη διάρκεια των ύμνων ξέρεις ότι θα προοιωνίζει την ελληνική τραγωδία.
παιχνίδι; Λοιπόν, πήγαινε υπέροχα μέχρι που η Ελλάδα διέλυσε την κόντρα μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου και τα αγόρια μας έψαχναν για έναν ισοπεδωτικό, κάτι που δεν έπρεπε να γίνει. Στη συνέχεια η Ελλάδα σκόραρε ξανά, τερματίζοντας έτσι το νικηφόρο σερί μας.
Το μόνο που χρειάζεται η Ιρλανδία είναι να βάλει την οπισθοφυλακή του Leinster πριν από το επόμενο παράθυρο τον Νοέμβριο, το οποίο θα μπορούσε να τελειώσει με ένα ταξίδι στο Wembley για να αντιμετωπίσει το Sassannex του Alf O'Carsley.
Όπως περιέγραψε ο Stephen Ferris τη συνεργασία της δεύτερης σειράς των RG Snyman και James Ryan, “Είναι δύο κομμάτια βοδινό κρέας εκεί – είναι σαν μια μπριζόλα Tomahawk και ένα rib-eye”. Όταν προσπάθησαν, ο Nathan Collins και ο Liam Scales ήταν σαν κιμάς.
Ήταν μια πολύ πιο μεγαλειώδης υπόθεση στο Croke Park το Σάββατο, μπροστά σε ένα παντοδύναμο πλήθος άνω των 82.000, αλλά ήταν μια αρκετά πρώιμη συνάντηση του URC της σεζόν. Αλλά για να είμαστε δίκαιοι για την Premier Sports, δεν το παράκαναν.
«Στην αθλητική εκκλησία της Ιρλανδίας … εμφανίζονται θεοί … Λατρεμένοι από τις μάζες … Ένας διαγωνισμός βασισμένος στην πίστη … Σε αυτόν τον αγιασμένο χλοοτάπητα … Είναι θεϊκοί … Δεν θα υπάρχει έλεος .. .Αγάπη ο γείτονάς σου», λέγεται στο μοντάζ το pregame τους. Μια λιτή εισαγωγή.
Στο RTÉ, η Donna O'Callaghan ήταν αμφιλεγόμενη. «Ειδικά από όπου κατάγομαι, ονειρεύεσαι να παίξεις στο Croke Park και αν δεν είσαι αρκετά καλός για αυτό, παίζεις ράγκμπι», είπε. Ο Τζέιμι Χίσλιπ τράβηξε λίγο, αλλά η κοινότητα των Γκαέλ έγνεψε καταφατικά.
Υπήρχε λίγος Hallgrimsons σχετικά με τον Graham Rowntree που έρχεται σε πλήρη απασχόληση. «Πεθάναμε με τις μπότες μας», είπε για τα αγόρια του στο Munster, περήφανος για το τσίμπημα των προσπαθειών τους, αλλά αναμφίβολα θέλουν να ζήσουν με τις μπότες τους.
Υπήρχαν πολλά στιγμιότυπα, αλλά ο φόρος τιμής του Donal Lenihan στον πρώην αρχηγό της Ιρλανδίας και των Λιονταριών, Ronnie Dawson, ο οποίος πέθανε την περασμένη εβδομάδα σε ηλικία 92 ετών, κατά τη διάρκεια ενός διαστήματος παιχνιδιού. Θυμάται μια από τις αποστολές που ηγήθηκε ο Ντόσον.
«Πήγαν σε μια βάρκα και για τρεις μήνες, ένας από τους παίκτες πήγαινε με σπασμένο πόδι και μέχρι να φτάσει εκεί ήταν ικανός να παίξει».
Σούπερ.
Εν τω μεταξύ, τόσο η Ιρλανδία όσο και η Μάνστερ έχουν μόνο μία επιλογή, μωρό μου. Η ελπίδα πηγάζει αιώνια. Ish.
“Εμπειρογνώμονας τηλεόρασης. Μελετητής τροφίμων. Αφιερωμένος συγγραφέας. Ανεμιστήρας ταξιδιού. Ερασιτέχνης αναγνώστης. Εξερευνητής. Αθεράπευτος φανατικός μπύρας”
Dionysos Alec