Πώς είναι να επισκέπτεσαι την καλύτερη νέα φάρμα ελαιολάδου στην Ελλάδα

Περίμενα μέχρι να βεβαιωθώ ότι κανείς δεν κοίταζε πριν επιστρέψω στον τροχό του λούνα παρκ με ελαιόλαδο Magna Grecia, βραβευμένη φάρμα στην Ολυμπιακή Κοιλάδα στην Πελοπόννησο. Οι οικοδεσπότες μας είχαν κανονίσει έναν παράδεισο από υδατάνθρακες αντάξιο των παλαιστών, πυγμάχων και άλτων που αγωνίστηκαν στο δρόμο, πριν από χιλιάδες χρόνια, στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ολυμπία, και εγώ είχα διάθεση για τριάντα.

Κατά μήκος της τραπεζαρίας βρισκόταν ψωμί βουτηγμένο σε αμέτρητες διαφορετικές μορφές του χρυσού υγρού σε μικρές ποσότητες – ελαιόλαδο κατάλληλο για το μαγείρεμα ψαριών, ελαιόλαδο από φλούδα λεμονιού, ελαιόλαδο τόσο αγνό που ένα από τα εργαστήρια της Αθηνάς το σφράγισε επίσημα ως «ιατρικό». Όμως ήμουν έξω. Όταν τα πράγματα είναι καλά, δεν υπάρχει γέμιση για ψωμί.

Κατά την επιστροφή μου, από την τραπεζαρία και πάλι στην τριψήφιη ζέστη της φάρμας, ένας από τους παρευρισκόμενους μου χαμογέλασε. Καλό, σωστά; Έγνεψα ντροπιασμένος. Το μικρό μου κόλπο δεν ξεγέλασε ποτέ κανέναν. Αυτό δεν φαινόταν να έχει μεγάλη σημασία—μετά από μόλις 15 λεπτά, οι μισοί από τους εργάτες της φάρμας μοίραζαν κανάτες με κόκκινο κρασί. Οι άλλοι μισοί χειροκρότησαν και επευφημούσαν τον σεφ καθώς περπατούσε στην τραπεζαρία για να ερμηνεύσει τον διάσημο ελληνικό χορό συρτάκι. Έχοντας καταφέρει να σύρει τον ξάδερφο του Αχιάν στο «σκουλήκι», η ομάδα περιοδείας ξεκίνησε στην άγρια ​​φύση, έκλεψα μια ματιά στο ρολόι μου. Δεν ήταν ακόμα μεσημέρι.

Μια εποχή ατελείωτων μικροζυθοποιών και εμπειριών Airbnb έχει αμβλύνει το σασπένς, ίσως, για την ειδική περιοδεία “Here’s How We Make It”. Αλλά ένα ταξίδι μετά την πανδημία στη Magna Grecia επαναφέρει αυτή την έκπληξη σε χρόνο μηδέν. Η επιτυχία μιας ελληνικής φάρμας που παράγει βραβευμένο ελαιόλαδο μπορεί να μην ακούγεται σαν αουτσάιντερ – φωλιασμένο ανάμεσα στους ποταμούς Αλφειό και Κλαδέο, μια από τις πιο εύφορες περιοχές του πλανήτη – αλλά στον πυρήνα της, η Magna Grecia είναι μια μικρή, οικογένεια- ιδιόκτητη επιχείρηση που πρόσφατα εμφανίστηκε στην παγκόσμια σκηνή.

Υπό τις οδηγίες του αείμνηστου Dimitri Calibasas, τώρα η Ιταλίδα σύζυγός του Franca (η οποία δημιούργησε επίσης γκαλερί τέχνης στην περιοχή) και τα δύο τους παιδιά, Αλέξης και Francesco, Laurel and Flame’s bottle κέρδισαν απροσδόκητα μετάλλια. Στο Βερολίνο, το Λονδίνο και τον Καναδά τα τελευταία δύο χρόνια, συμπεριλαμβανομένων δύο χρυσών για πρώτη φορά Εμφάνιση στην αριστοκρατική Νέα Υόρκη Παγκόσμιος Διαγωνισμός Ελαιολάδου NYIOOC Αυτή την χρονιά. Το NYIOOC περιέγραψε το βιβλίο των νικητών του ως «έναν αξιόπιστο οδηγό για τα καλύτερα ελαιόλαδα του κόσμου και τους αφοσιωμένους παραγωγούς που τα φτιάχνουν».

Οι αφοσιωμένοι παραγωγοί της Magna Grecia δημιούργησαν έναν μοντέρνο ναό ελαιολάδου αναμειγνύοντας ευχάριστα το παλιό και το νέο. Ο Αλέξης και ο Φραντσέσκο επέλεξαν να επιστρέψουν στην οικογενειακή ιδιοκτησία μετά την απόκτηση του πτυχίου τους και σχεδίασαν ένα ελαιοτριβείο «από την αρχή» προκειμένου να απλοποιήσουν την παραγωγή. Έχουν υιοθετήσει πρακτικές μόνο βιολογικών για να ενθαρρύνουν καλλιέργειες πλουσιότερες σε πολυφαινόλες, αγοράζοντας μηχανικά σέικερ (ώστε οι εργαζόμενοι να μην χρειάζεται να μαζεύουν τα φρούτα με το χέρι) και τέλεια κυλινδρικά μείγματα με νότες βασιλικού, φλούδας πορτοκαλιού, σοκολάτας, όπως το πείτε. Η απόλαυση του ελαιολάδου που προέκυψε από αυτή τη σκληρή δουλειά είναι ένα κοσμικό ορόσημο «πριν και μετά». Πέρασα λαθραία μερικά μπουκάλια από το τελωνείο και ήδη φοβάμαι την ημέρα που θα επιστρέψω στην παρθένα παρθένα του Εμποράκου Τζο.

Σε μια ικανοποιητική και ποιητική ανατροπή, αυτές οι αρχαίες ελιές – από τις οποίες υπάρχουν 5.000 στη Magna Grecia, όλες τουλάχιστον 150 ετών – βρίσκονται στο δρόμο από μερικά από τα παλαιότερα ερείπια του κόσμου. Η Ολυμπία ήταν ένα απαράμιλλο θρησκευτικό ιερό για τους αρχαίους Έλληνες: περιείχε περισσότερα από 750 σημαντικά κτίρια, συμπεριλαμβανομένων των Ναών του Δία και της Ήρας, έναν τάφο που τιμούσε τον θρυλικό βασιλιά Πελοπόννησο (που θα φαινόταν αρχαίος ακόμη και στους αρχαίους) και, φυσικά, το πρώτο στάδιο που κατασκευάστηκε ποτέ από τον πολιτισμό. Οι αρχικοί Ολυμπιακοί Αγώνες διήρκεσαν 400 χρόνια.

Οι Έλληνες ξεναγοί θα πρέπει να χρησιμοποιούν λίγο τη λέξη «φαντάσου» στις ξεναγήσεις τους. Είναι μέρος της δράσης, όταν αιώνες διάβρωσης και σεισμών μείωσαν τα δημόσια λουτρά σε μερικές κολώνες και κομμάτια κίτρινου χόρτου. Αυτό δεν καθιστά απαραίτητα την επίσκεψη σε αυτές τις τοποθεσίες λιγότερο ελκυστική (ειδικά επειδή γερμανικά αρχαιολογικά ινστιτούτα έχουν διοχετεύσει χρήματα στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, για να βοηθήσουν στην αποκατάσταση ορισμένων κατασκευών στην δόξα τους π.Χ.). Αλλά μετά από ένα πρωινό γεμάτο φαντάζομαι Πρώην αίθουσες δεξιώσεων, εκτιμώ πολύ την ευκαιρία να πάω να καθίσω σε μία, στη Magna Grecia.

Η Ελλάδα συνεχίζει να αναζητά τρόπους διαφοροποίησης της οικονομίας της, προκειμένου να αντιστρέψει τις χρηματοπιστωτικές κρίσεις της τα τελευταία 15 χρόνια και να ανακόψει τη διαρροή εγκεφάλων που οδήγησε τους μορφωμένους νέους της να εγκαταλείπουν θέσεις εργασίας αλλού στην ήπειρο. Αυτό σημαίνει ανάπτυξη τομέων εκτός του τουριστικού τομέα, ο οποίος είναι εύκολα ο μεγαλύτερος μοχλός της οικονομίας της χώρας. Μπορεί όμως να σημαίνει και διαφοροποίηση στον τουριστικό τομέα. Εκτός από την πώληση ενοικιαζόμενων παραλιών και ημερήσιων εισιτηρίων για την Ακρόπολη, ο «αγροτουρισμός» μπορεί να εμπνεύσει έναν νέο αριθμό ξένων να επισκεφθούν τη χώρα και να τους αναγκάσει αποφασιστικά να επιστρέψουν. Η λήψη μιας φωτογραφίας του ναού μπορεί να διαγραφεί από μια λίστα, αλλά ο “εξωτερικός τουρισμός” θα φαίνεται λίγο διαφορετικός κάθε φορά. Ανάλογα με την εποχή, μπορεί να απαιτήσει διαφορετικά επίπεδα συμμετοχής από τον επισκέπτη. Το χειμώνα, για παράδειγμα, οι επισκέπτες μπορούν να μαζέψουν ελιές στο Magna Grecia.

Δυστυχώς, τα επόμενα χρόνια πιθανότατα θα φέρουν κάποιες δυσκολίες για την Καραπέλα και άλλες οικογενειακές φάρμες στην Ελλάδα. Πέρυσι, καθώς οι μικρές πόλεις σημείωσαν ρεκόρ θερμοκρασίας και οι πυρκαγιές έκαψαν τους πρόποδες της χώρας σε ευθραυστότητα (στο δρόμο μας προς το αγρόκτημα, ο οδηγός μας έδειξε ένα άψυχο καφέ τοπίο που ήταν καλυμμένο με δέντρα όλη την παιδική τους ηλικία), οι κάτοικοι έχασαν περίπου το 60% τις καλλιέργειές τους. Είναι μια ρεαλιστική δόση προοπτικής, σε μια φάρμα όπου οι εργαζόμενοι χαμογελούν καθώς φτάνετε (μέσω των πυλών που πλαισιώνονται από έναν μαρμάρινο αμπελώνα), κουνάτε το κύμα καθώς απομακρύνεστε και τα μπάνια και οι στάβλοι έχουν την κομψή, ρουστίκ αίσθηση της πανεπιστημιούπολης με αμπελώνες της Νάπα. Αυτή είναι μια ανάμνηση για τους φιλοξενούμενους, αλλά είναι η σανίδα σωτηρίας των γηπεδούχων.

Η μεσογειακή διατροφή αποτελείται από φρούτα και λαχανικά που οι ειδικοί στη μακροζωία πιστεύουν ότι παρατείνουν τη ζωή χάρη στις μη ορμονικές τους ενώσεις. Με τη βασική έννοια: οι καλλιέργειες που έχουν καεί από τον ήλιο (ελιές, σταφύλια, εσπεριδοειδή κ.λπ.) εργάζονται σκληρότερα για να επιβιώσουν, και περιέχουν μόρια Το οποίο «προσφέρει αντοχή στο στρες και οφέλη επιβίωσης» σε όσους από εμάς τα καταναλώνουν. Δεν είναι περίεργο που οι διατροφολόγοι ζητούν από τους Αμερικανούς καταναλωτές να τρώνε λιγότερα επεξεργασμένα τρόφιμα και να προτιμούν το είδος των συστατικών που καλλιεργούνται στην Ιταλία και την Ελλάδα, τα οποία απαιτούν από τις κοινωνίες με τις υψηλότερες συγκεντρώσεις αιωνόβιων στον κόσμο. Είναι ένας δυνατός ήλιος που καλλιεργεί τις καλλιέργειες που τρέφουν αυτές τις κοινότητες. Αλλά πάρα πολλοί από αυτούς μπορούν να υπονομεύσουν τον τρόπο ζωής τους.

Οι επισκέπτες φαίνεται να κατανοούν πόσο ακριβής και μοναδική μπορεί να είναι μια χειρουργική επέμβαση όπως η Magna Grecia. Πολλοί στην ομάδα μου ορκίστηκαν να επιστρέψουν και σχεδόν όλοι έφυγαν αφού αγόρασαν ένα μπουκάλι. Μερικοί από τους επισκέπτες έχουν επιστρέψει επτά φορές, λέει ο Καραπέλας, και αυτή τη στιγμή προμηθεύει ελαιόλαδο σε 300 οικογένειες στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή», είναι Λέγω Ένα αποτύπωμα ελαιολάδου νωρίτερα φέτος.

Μετά από μια κουραστική μέρα, πίσω στο λεωφορείο, πίσω στην ακτή, μελέτησα Το μπουκάλι που αγόρασες Στη Magna Grecia. Μια γυναίκα – θεά, ή ίσως ιέρεια – εμφανίστηκε με παραδοσιακό χιτώνα, παρουσιάζοντας μια αναμμένη Ολυμπιακή φλόγα. Στο βάθος υπήρχαν τρεις ιωνικοί κίονες. Δεν υπάρχει πιο αρχαίος κόσμος από αυτόν. Στη συνέχεια, γύρισε το μπουκάλι, αποκαλύπτοντας έναν κωδικό QR, ο οποίος συνδέθηκε με έναν ιστότοπο που περιγράφει τις πρακτικές διασφάλισης ποιότητας της Magna Grecia – με τίτλο μια διαδικασία που επιτρέπει στους εργαζόμενους να εξάγουν το λάδι μέσα σε μόλις τρεις ώρες από τη συγκομιδή. Ο Ναός του Διός μπορεί να έχει δει υψηλότερες μέρες, αλλά πετάξτε το δίσκο μακριά, στον Ναό των Ελιών υπάρχει μια νέα αυτοκρατορία που ζωντανεύει.