Έρευνα που διεξήχθη σε 19 χώρες υψηλού εισοδήματος αποκαλύπτει ότι η διάγνωση του διαβήτη τύπου 2 μπορεί να μειώσει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής, με αυτούς που διαγιγνώσκονται στην ηλικία των 50 ετών να χάνουν δυνητικά έως και έξι χρόνια. Τα αυξανόμενα κρούσματα παγκοσμίως οφείλονται στην παχυσαρκία, τον υποσιτισμό και την έλλειψη δραστηριότητας. Οι ερευνητές τονίζουν την επείγουσα ανάγκη για στρατηγικές πρόληψης, σημειώνοντας ότι η έγκαιρη διάγνωση σχετίζεται με μεγαλύτερη μείωση του προσδόκιμου ζωής.
Ένα άτομο που θα διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2 στην ηλικία των 30 ετών θα μπορούσε να δει το προσδόκιμο ζωής του να μειώνεται έως και 14 χρόνια, προειδοποίησε μια διεθνής ομάδα ερευνητών.
Ακόμη και τα άτομα που δεν εμφανίζουν την πάθηση αργότερα στη ζωή τους – με τη διάγνωση να γίνεται στην ηλικία των 50 – μπορούν να δουν το προσδόκιμο ζωής τους να μειώνεται έως και έξι χρόνια, σύμφωνα με ανάλυση δεδομένων από 19 χώρες υψηλού εισοδήματος.
«Δεδομένης της επίδρασης που έχει ο διαβήτης τύπου 2 στις ζωές των ανθρώπων, η πρόληψη – ή τουλάχιστον η καθυστέρηση της εμφάνισης – της πάθησης πρέπει να αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα». — Stephen Captug
Οι ερευνητές λένε ότι τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν στο Το νυστέρι Διαβήτης και ενδοκρινολογίαΤονίστε την επείγουσα ανάγκη ανάπτυξης και εφαρμογής παρεμβάσεων που αποτρέπουν ή καθυστερούν την εμφάνιση του διαβήτη, ειδικά καθώς ο επιπολασμός του διαβήτη μεταξύ των νεότερων ενηλίκων αυξάνεται παγκοσμίως.
Υψηλός επιπολασμός και κίνδυνοι για την υγεία
Τα αυξανόμενα επίπεδα παχυσαρκίας, ο υποσιτισμός και η αυξανόμενη καθιστική συμπεριφορά οδηγούν σε ταχεία αύξηση του αριθμού των περιπτώσεων διαβήτη τύπου 2 παγκοσμίως. Το 2021, υπολογίστηκε ότι 537 εκατομμύρια ενήλικες είχαν διαβήτη παγκοσμίως, με τον αριθμό αυτό να διαγιγνώσκεται όλο και περισσότερο σε μικρότερες ηλικίες.
Ο διαβήτης τύπου 2 αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατόμου για μια σειρά από επιπλοκές, όπως καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο, προβλήματα στα νεφρά και καρκίνο. Προηγούμενες εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 πεθαίνουν, κατά μέσο όρο, έξι χρόνια νωρίτερα από τους ενήλικες χωρίς διαβήτη. Ωστόσο, υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με το πώς η μέση μείωση του προσδόκιμου ζωής ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία κατά τη διάγνωση.
Ερευνητική μελέτη και αποτελέσματα
Για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, μια ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης εξέτασε δεδομένα από δύο μεγάλες διεθνείς μελέτες – τη Συνεργασία Αναδυόμενων Παραγόντων Κινδύνου και τη Βιοτράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου – στις οποίες συμμετείχαν συνολικά 1,5 εκατομμύρια άτομα.
Όσο νωρίτερα διαγνωστεί ένα άτομο με διαβήτη τύπου 2, τόσο μεγαλύτερη είναι η μείωση του προσδόκιμου ζωής. Συνολικά, κάθε δεκαετία πρώιμης διάγνωσης του διαβήτη συσχετίστηκε με περίπου τέσσερα χρόνια μειωμένου προσδόκιμου ζωής.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον πληθυσμό των ΗΠΑ, εκτιμάται ότι τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που διαγνώστηκε σε ηλικίες 30, 40 και 50 ετών πέθαναν κατά μέσο όρο περίπου 14, 10 και 6 χρόνια νωρίτερα, αντίστοιχα, από τα άτομα χωρίς την πάθηση. Αυτές οι εκτιμήσεις ήταν ελαφρώς υψηλότερες για τις γυναίκες (16, 11 και 7 ετών, αντίστοιχα) από ό,τι για τους άνδρες (14, 9 και 5 ετών, αντίστοιχα).
Τα αποτελέσματα ήταν σε γενικές γραμμές παρόμοια σε αναλύσεις που χρησιμοποιούν δεδομένα της ΕΕ, με τις αντίστοιχες εκτιμήσεις να υποδεικνύουν θάνατο νωρίτερα από 13, 9 ή 5 χρόνια κατά μέσο όρο.
Γνώμες ειδικών
Ο καθηγητής Emanuele D’Angelantonio, από το Ινστιτούτο Ερευνών Καρδιάς και Πνευμόνων Victor Philippe Dahdaleh (VPD-HLRI), του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, δήλωσε: «Ο διαβήτης τύπου 2 θεωρούνταν ως ασθένεια των ηλικιωμένων, αλλά βλέπουμε όλο και περισσότερο ανθρώπους διαγιγνώσκεται. νωρίτερα στη ζωή. Όπως δείξαμε, αυτό σημαίνει ότι κινδυνεύουν με πολύ μικρότερο προσδόκιμο ζωής από ό,τι θα ήταν διαφορετικά.
Ο Δρ Stephen Captogi, επίσης του VPD-HLRI, είπε: «Ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να προληφθεί εάν μπορούν να εντοπιστούν και να υποστηριχθούν εκείνοι που κινδυνεύουν περισσότερο – είτε αυτό σημαίνει αλλαγές στη συμπεριφορά τους είτε παρέχει φάρμακα για τη μείωση του κινδύνου τους. Αλλά υπάρχουν επίσης δομικές αλλαγές Εμείς ως κοινωνία θα πρέπει να επιδιώξουμε να τις επιδιώξουμε, συμπεριλαμβανομένων αλλαγών που σχετίζονται με την επεξεργασία τροφίμων, αλλαγές στο δομημένο περιβάλλον για να ενθαρρύνουμε περισσότερη σωματική δραστηριότητα κ.λπ.
«Δεδομένης της επίδρασης που έχει ο διαβήτης τύπου 2 στις ζωές των ανθρώπων, η πρόληψη – ή τουλάχιστον η καθυστέρηση της εμφάνισης – της πάθησης πρέπει να αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα».
Επίδραση του διαβήτη στη θνησιμότητα
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πλειονότητα της μείωσης του προσδόκιμου ζωής που σχετίζεται με τον διαβήτη οφειλόταν σε «αγγειακή θνησιμότητα» – θάνατοι που σχετίζονται με καταστάσεις όπως καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό και ανευρύσματα. Άλλες επιπλοκές όπως ο καρκίνος συνέβαλαν επίσης στο χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής.
Ο καθηγητής Naveed Sattar από το Ινστιτούτο Καρδιαγγειακών και Ιατρικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο της ΓλασκώβηςΚαι πρόσθεσε: «Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν την ιδέα ότι όσο νεότερο είναι ένα άτομο όταν αναπτύσσει διαβήτη τύπου 2, τόσο περισσότερη ζημιά συσσωρεύει στο σώμα του λόγω κακού μεταβολισμού. Αλλά τα αποτελέσματα δείχνουν επίσης ότι η έγκαιρη ανίχνευση του διαβήτη μέσω προληπτικού ελέγχου ακολουθούμενη από εντατική Η διαχείριση της γλυκόζης μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη μακροχρόνιων επιπλοκών αυτής της πάθησης.
Παραπομπή: «Σχετικό με την ηλικία προσδόκιμο ζωής στη διάγνωση του διαβήτη τύπου 2 σε χώρες υψηλού εισοδήματος: 23 εκατομμύρια ανθρωποέτη παρατήρησης» από την Emerging Risk Factors Collaboration, 11 Σεπτεμβρίου 2023, Lancet Διαβήτης και Ενδοκρινολογία.
doi: 10.1016/S2213-8587(23)00223-1
Η ομάδα του Κέιμπριτζ υποστηρίχθηκε από το Ιατρικό Ερευνητικό Συμβούλιο, το Βρετανικό Ίδρυμα Καρδιάς, την Health Data Research UK και το Κέντρο Βιοϊατρικής Έρευνας του Κέμπριτζ.
“Ερασιτέχνης διοργανωτής. Εξαιρετικά ταπεινός web maven. Ειδικός κοινωνικών μέσων Wannabe. Δημιουργός. Thinker.”