Μπορεί να ειπωθεί ότι όλες οι ταινίες τρόμου είναι εγγενώς «ψυχεδελικές». Η προέλευση της λέξης προέρχεται από την ελληνική που σημαίνει «εκδήλωση της λογικής». Και ποια είναι η πλειονότητα των ταινιών τρόμου, αν όχι οι σελιλόιντ εμφανίσεις τους με μερικές από τις πιο σκοτεινές και πιο ανησυχητικές εικόνες που ξεπερνούν τον τρόμο της ανθρώπινης ψυχής; Το ίδιο το Nafs, ένας όρος που αναφέρεται στο «ανθρώπινο πνεύμα, πνεύμα ή μυαλό».
αχ λέξειςσυχνά με διστακτικές και υποκειμενικές έννοιες, που χρησιμοποιείται όταν προσπαθούμε πάρα πολύ να ονομάσουμε κάτι Πράγμα. Όταν ήμουν 15 ετών, η ζωή μου άλλαξε για πάντα εξαιτίας μιας ταινίας τρόμου που ονομάζεται χώρες άλλαξαν. Αιχμαλώτισε ολόκληρη τη φαντασία μου, αφήνοντας μια εντύπωση που ίσως καλύτερα να περιγραφεί ως απερίγραπτη.
Τη νέα χρονιά, η «χαρισματική τάξη» μας υποβιβάστηκε σε ένα ντουλάπι θυρωρού εκτός υπηρεσίας στην άκρη του κτιρίου. Και ήταν στην ντουλάπα εκείνου του θυρωρού που δοκίμασα για πρώτη φορά χώρες άλλαξαν, καθώς ο δάσκαλός μας «Doc» θεώρησε απαραίτητη την παρακολούθηση. Εκτός από την έκπληξη από το artwork του άλμπουμ στο LP του πατέρα μου στο Beach Boys’ Gateway, μακρύ καλοκαίρι Το άλμπουμ, σε εκείνο το σημείο ήταν ίσως το πιο ψυχεδελικό πράγμα που έχω δει ποτέ.
χώρες άλλαξαν Είναι μια αμερικανική ταινία επιστημονικής φαντασίας/τρόμου του 1980 με πρωταγωνιστές τους William Hurt, Blair Brown και Bob Balaban. Στέκεται μέχρι σήμερα ως μια από τις πιο απροκάλυπτα ψυχεδελικές έννοιες του είδους. Η απεικόνισή του της εξερεύνησης ασυνήθιστων καταστάσεων συνείδησης με ψυχεδελική υποβοήθηση φαίνεται τόσο επίκαιρη και επίκαιρη σήμερα όσο και στην πρεμιέρα της πριν από περισσότερα από σαράντα χρόνια. Ίσως περισσότερο από αυτό, με τον χώρο που καταλαμβάνουν γρήγορα τα παραισθησιογόνα στο ζεύγος.
Εδώ είναι μια συνοπτική, χωρίς spoiler περίληψη του χώρες άλλαξαν: ένας λαμπρός αλλά ταραχώδης επιστήμονας που ξεπερνά τα όρια του τι μπορεί να ανεχθεί η ψυχή του, νανουρίζει την τρέλα στο όνομα της επιστήμης και εκτίθεται σε ένα άκρο που επικεντρώνεται σε διαρκείς ηρωικές ψυχεδελικές καταστάσεις ενώ είναι βυθισμένος σε μια απομονωμένη δεξαμενή. Τα πράγματα στις ταινίες τρόμου ξετυλίγονται. Και αν θέλετε να μάθετε τι ακριβώς είναι αυτά, μπορείτε να νοικιάσετε αυτήν την ταινία Amazon Prime ή άλλες υπηρεσίες ροής αυτό το Σαββατοκύριακο.
ο Η αναγνωρισμένη ταινία των κριτικών Βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του θεατρικού συγγραφέα και σεναριογράφου Paddy Chaevsky, ο οποίος έδωσε και το τελικό σενάριο για την ταινία, αλλά αποσύρθηκε από την ενεργό συμμετοχή στο έργο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων λόγω σύγκρουσης με τον σκηνοθέτη Ken Russell. Ήταν το έργο του ερευνητή, νευροεπιστήμονα και ψυχαναλυτή John C. Lilly εν μέρει στη δεκαετία του 1960 που κατέστησε αναγκαία τη βύθισή του σε δοχεία απομόνωσης υπό την επίδραση ψυχεδελικών όπως το LSD και η κεταμίνη, που βοήθησε τον Chayefsky να δημιουργήσει τη βάση για το Jekyl and a Hyde- εύστοχο σενάριο που εξερευνά την “Αναζήτηση του ανθρώπου για τον εαυτό του.” πραγματικό.”
Με ειδικά εφέ και πρωτοποριακές, βαθιά ανησυχητικές ερμηνείες που δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μέσα από χαρακτήρες που είναι απόλυτα συγγενείς και απόλυτα ειλικρινείς, είναι δύσκολο να μην αισθανθείς μετά την παρακολούθηση ότι έχεις βιώσει κατά κάποιο τρόπο μια γεύση ψυχεδελικής επίγνωσης δίπλα στον Δρ Τζέσαπ. Και ενώ είναι προφανές, είναι σίγουρα συναρπαστικό να λειτουργείς ως κομμάτι εμπορικής ψυχαγωγίας, η αντιμετώπιση που δίνεται στα τμήματα ψυχεδελικής εμπειρίας της ταινίας είναι πιστά δημιουργημένη που σίγουρα θα έχει απήχηση σε οποιονδήποτε γνωρίζει την αποδόμηση της τυπικής αντίληψης για τη σχετική άνεση που μπορεί να προσφέρει.
σαν ταινία τρόμου χώρες άλλαξαν Έχει στον πυρήνα του ένα όραμα για το «χειρότερο σενάριο που πυροδοτείται από την εμπειρία».
Στην πραγματική ζωή, η πιο επιδέξια χρήση ενός φαρμάκου απαιτεί σωστό προγραμματισμό, καθορισμό προθέσεων, ομαδική τάξη και προετοιμασία. Τα άτομα που αναζητούν μια δοκιμή ναρκωτικών μπορεί να βιώσουν σημαντικό φόβο και αβεβαιότητα πριν το διαπράξουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουμε να τονίζουμε την αναγκαιότητα συνολικής και υποστηρικτικής ολοκλήρωσης πριν και μετά το πείραμα. Το σταθερό τροπάριο του είδους του τρόμου είναι η αντιμετώπιση και η υπέρβαση των φόβων, είτε εμφανίζονται με τη μορφή κατά συρροή δολοφόνων, ανδρών περιπέτειας ή πολυδιάστατων δαιμόνων. Στην εμπειρία της ψευδαίσθησης, μας ζητείται να ενδώσουμε σε αυτό που συμβαίνει, αλλά τελικά αυτό είναι μια πράξη ενδυνάμωσης και όχι βλάβης.
Όσο για την έννοια της ενδυνάμωσης έναντι της κατάχρησης, όταν μπήκα στο δημόσιο γυμνάσιο μετά από εννέα χρόνια σε δημοτικό σχολείο, ένιωσα σαν να μπαίνω σε μια δεξαμενή μοναξιάς. Χωρίς να πάρω ούτε μια δόση LSD, το ταξίδι που ακολούθησε περιελάμβανε έναν καταιγισμό εκφοβισμού τόσο σκληρό που πρέπει να επιστρέψω σε αυτό τώρα, είναι βέβαιο ότι θα είναι εξίσου τρομακτικό με μερικές από τις εμπειρίες που είχα από τις πιο απαιτητικές γιορτές ayahuasca . Στα δεκαπέντε, ήμουν ο γιατρός Τζέσαπ, που επέπλεε στη μοναξιά και στο έλεος του σουρεαλιστικού και απαίσιου κόσμου που αναπτύχθηκε γύρω και μέσα μου. Η εγωιστική αναπαράσταση του ποιος ήσασταν πριν πρέπει να πεθάνει. Σταδιακά, θα εμφανιστεί μια πιο ισχυρή οντότητα.
Από την προοπτική δεκαετιών, μπορώ να καταλάβω γιατί ο Doc ήθελε ο σπασμωδικός μας Τζάγκερ να δει αυτή την ταινία εκείνη την κρίσιμη στιγμή. Αμέσως μετά την παρακολούθηση, θυμάμαι τη ζωηρή συζήτησή μας για έννοιες που κυμαίνονται από μια ψυχεδελική τελετή, σε μια ιεροτελεστία μετάβασης, στη μετά θάνατον ζωή και όλα τα πιθανά αλληλένδετα γεγονότα μεταξύ εδώ και ό,τι «εκεί» μπορεί να υπάρχει. Τα έφαγα όλα και συνέχισα, ακόμα το ίδιο παιδί γεμάτο δέος που προσπαθεί να δημιουργήσει και να προσκολληθεί σε μη παραδοσιακές καταστάσεις συνείδησης. Ακόμα ψάχνω τον αληθινό μου εαυτό.
Ο Matthew Dunhoe είναι παραγωγός, σκηνοθέτης και συν-παρουσιαστής της ναυαρχίδας μας σειράς “Spotlight in Focus”, η οποία παρέχει εις βάθος ανάλυση και ειλικρινείς συνεντεύξεις με κορυφαίες προσωπικότητες στον τομέα της κλινικής ψυχοφαρμακολογίας, διαθέσιμες για παρακολούθηση ALTRD.TV.