Πώς να μείνετε μαζί: “Πρέπει είτε να καταλάβετε χώρο είτε να δώσετε χώρο” | Ζωή και κομψότητα

Συναντήθηκαν το 1983 ενώ σπούδαζαν στο Πανεπιστήμιο του Essex. Η Μαρία ήθελε να μάθει να σκουός και ένας αμοιβαίος φίλος πρότεινε ότι η Clive θα μπορούσε να την εκπαιδεύσει. Γελάει όταν θυμάται: «Πάντα λέω ότι δίδαξα τη Μαρία να παίζει σκουός και με δίδαξε να ορκίζομαι στα ελληνικά».

Γοητεύτηκε από τη «μυστηριώδη γυναίκα με καστανά μαλλιά και καστανά μάτια με ξένη προφορά». “Σκέφτηκα τι όμορφο κορίτσι και ήταν καλός παίκτης σκουός”, λέει.

Ενώ η ανάμνηση της Μαρίας για εκείνες τις πρώτες μέρες ήταν σκουριασμένη, θυμάται να απολαμβάνει τη συντροφιά του – ακόμα κι αν η ξανθιά Clive δεν ήταν το συνηθισμένο είδος του. «Το στερεότυπό μου είναι ο George Clooney σε αυτόν τον κόσμο», γελάει.

Σιγά σιγά η φιλία τους βαθαίνει. Ο Clive πήρε τη Mary στο σπίτι για να γνωρίσει τους γονείς του και όταν τον εισήγαγε στον μελλοντικό πεθερό του, έγινε δεκτός αμέσως – αν και ο Clive αργότερα ανακάλυψε ότι ο πατέρας της Mary, Costa, είπε στην υπόλοιπη οικογένεια, πολύ ωραίο αγόρι – τι κρίμα. Δεν είναι Έλληνας. “

Αλλά όταν η Mary ολοκλήρωσε το πτυχίο της, δεν μπόρεσε να βρει δουλειά στο Ηνωμένο Βασίλειο, οπότε επέστρεψε στην Αθήνα. Έμειναν κοντά, τους επισκέφτηκαν όταν μπορούσαν και έγραψαν επιστολές ο ένας στον άλλο. Ο Clive ανυπομονούσε να τους καλωσορίζει κάθε εβδομάδα: «Συνήθιζα να έχω αυτές τις υπέροχες πολιτιστικές ιστορίες διαφορετικών πραγμάτων που δεν έχω ξαναδεί.» Η Μαίρη διευκρίνισε τις επιστολές της, κάτι που εκτιμούσε ακόμη η Κλίβε. «Συνήθιζα να έχω ένα, μερικές φορές δύο την εβδομάδα με αυτά τα υπέροχα σκίτσα, ειδικά για τα Asterix και Obelix από τα κόμικς του Asterix, και άλλα κινούμενα σχέδια, εικόνες και κάθε είδους κινούμενα σχέδια.

Μετά από τρία χρόνια χωρισμού, η Mary επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο και το ζευγάρι μετακόμισε μαζί. Η σχέση βοήθησε όταν η Clive έμαθε να μιλά τη γλώσσα της. Λέει ότι αφού έπρεπε να περάσει όλη την ημέρα δουλεύοντας στα αγγλικά, “φαινόταν δίκαιο … είχε κάποιον να μιλήσει το βράδυ, οπότε έμαθε ελληνικά.” “Μερικές φορές όταν έχουμε μια από τις στιγμές μας, θα βρείτε τη Μαρία να μου λέει στα αγγλικά και θα της απαντήσω στα ελληνικά – κάτι που είναι λίγο διαστρέψιμο”, λέει. Η Μαίρη γελάει: “Δεν μπορώ να έχω κανένα μυστικό από αυτόν γιατί καταλαβαίνει τα πάντα. Αν μιλάω ελληνικά στο τηλέφωνο, θα το πάρει. Αυτό είναι το μειονέκτημά της.”

Μετά από μερικά χρόνια ζωής μαζί, αποφάσισαν να παντρευτούν. Ήταν κάτι που ήξεραν ότι θα ενέκρινε ο Κόστα. Για τη Μαρία, ήταν σημαντικό να παντρευτούν πριν αποκτήσουν παιδιά, γιατί έτσι μεγάλωσε. Παρά τον αθεϊσμό του Clive, είχαν έναν μεγάλο παραδοσιακό ελληνικό γάμο. Τώρα λέει, “Ένιωσα καλά”.

Οι δύο πρώτοι γιοι τους γεννήθηκαν τέσσερα χρόνια αργότερα. Ο Clive θυμάται έναν στενό φίλο που τον τράβηξε στην άκρη και του πρόσφερε κάποιες συμβουλές εκείνη τη στιγμή: «Είπε,« Πρέπει να αλλάξετε την προσέγγισή σας. Ζείτε σχετικά μεγάλα, πρέπει να εστιάσετε στη Μαρία και τα αγόρια. “

Η Μαίρη θυμάται αυτές τις πρώτες μέρες ως μια δύσκολη στιγμή, καθώς αντιμετώπιζε συναισθήματα αποτυχίας όταν αγωνιζόταν να θηλάσει. Έχασε επίσης την καριέρα της: «Μέχρι τώρα, δεν μου αρέσει να μην δουλεύω και δεν έχω καμία σχέση, οπότε η σκέψη μου ήταν ότι θα μείνω με τα παιδιά μου όσο μου επιτρέπεται. [and then return to work]. «Εκείνη την εποχή, πήρα έξι μήνες και μετά το μωρό της πήγε στο νηπιαγωγείο». Μετά από αυτό ήμουν καλύτερη μητέρα, επειδή επέστρεψα στη δουλειά, οπότε δεν κουράστηκα να φροντίζω τα παιδιά μου όλη την ώρα. .. Ήθελα να είμαι μαζί τους το βράδυ και ήθελα να ασχοληθώ. Έτσι μεγάλωσα τα παιδιά μου, τα παιδιά μου, δουλεύοντας ως μητέρα. “

Είχαν διαφορετικές προσεγγίσεις στη γονική μέριμνα – η Μαίρη ήταν πιο πειθαρχημένη, ενώ η Κλίιβ ήταν «ευγενική». Αλλά καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά τους, γίνονται καλύτερα στην επικοινωνία. «Αν μπορούσα να συμβουλεύσω ένα νεαρό ζευγάρι ξεκινώντας με μια οικογένεια στη ζωή τους, θα έλεγα ως γονείς ότι πρέπει να έχετε μια ομόφωνη φωνή. Είτε είναι λάθος είτε σωστό, όταν έχετε μικρά παιδιά, και καθώς μεγαλώνουν, παιδιά δεν μπορούν να δουν τους γονείς τους, κάποιος λέει ναι. Ο άλλος λέει όχι, “λέει η Mary. “Νομίζω ότι κάναμε αυτό το λάθος στην αρχή, μερικές φορές μέσω της ανάπτυξης των παιδιών μας, οπότε αυτή είναι η μόνη λύπη.” Λέει ότι είναι κρίσιμο εάν ένας γονέας λέει ναι, ο άλλος πρέπει να τους υποστηρίξει. “Μην βάζεις το δίλημμα μπροστά στα παιδιά.”

Έχουν επίσης βελτιωθεί στην αντιμετώπιση των αγώνων τους. Η Μαίρη είναι συχνά η πρώτη που τακτοποιεί τα πράγματα – δεν της αρέσει να κοιμάται σε κακή διάθεση. “Αν είχαμε μια διαφωνία κατά τη διάρκεια της ημέρας που δεν επιλύθηκε, είμαι αυτός που θα έλεγε,” Έλα. Ας το ξεχάσουμε. Έκανα λάθος, ή έκανα λάθος “και κατέληξε σε συμβιβασμό.” Δεν επιτεύχθηκαν πολλά όταν προσπαθούσα να κάνουμε μια συνομιλία στη ζέστη της στιγμής. “Αφήστε την να ψέψει και μετά από δύο ώρες να πάει και να πει ευγενικά,” Λυπάμαι γι ‘αυτό. Κάναμε ένα λάθος, αυτό είναι. “

Ο Clive συμφωνεί. “Πρέπει είτε να καταλάβεις χώρο είτε να δώσεις χώρο.” Παραδέχεται ότι χρειάστηκαν χρόνια για να μάθει να αφήνει αρνητικά μοτίβα όπως να κρατάει μνησικακίες, αλλά έχει αναπτυχθεί. Του αρέσει επίσης να υπενθυμίζει στον εαυτό του ότι υπάρχουν πάντα δύο πλευρές σε μια ιστορία. Ενώ και οι δύο αναγνωρίζουν τις «απογοητευτικές» συνήθειες τους, έχουν μάθει να ζουν μαζί τους. «Δίνει απλώς ο ένας στον άλλο αρκετό χώρο για να το επιτρέψει αυτό [us] Να είστε, “λέει.

Με τα χρόνια, μετακόμισαν από το Ηνωμένο Βασίλειο στη Νέα Ζηλανδία και μετά στην Αυστραλία, σχεδιάζοντας τελικά να επιστρέψουν στη Νέα Ζηλανδία. Η μετακίνηση σε όλο τον κόσμο τους έφερε πιο κοντά. «Μεγάλαμε μαζί και εξερευνήσαμε μαζί», λέει ο Clive, «Γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον. Γι ‘αυτό πρέπει να φροντίζουμε ο ένας τον άλλον».

Η μεγαλύτερη πρόκληση για τη σχέση τους ήταν η διαφορετική στάση τους απέναντι στο χρήμα. Η Mary είναι πιο συντηρητική, ενώ η Clive είναι πιο φιλελεύθερη. Οι μεγάλες διαφωνίες τους περιστρέφονταν πάντα γύρω από την ιδιοκτησία. Η Μαρία είχε συχνά μια συναισθηματική προσκόλληση στα σπίτια τους – κάτι που βάζει στην ελληνική της κληρονομιά – ενώ η Clive ήταν πρόθυμη να πουλήσει όταν προέκυψαν νέες ευκαιρίες.

Δούλεψαν στις διαφορές τους, βασισμένοι στον συμβιβασμό και στην ώρα τους. «Η Μαρία ξεκινά με τη συναισθηματική κατάσταση και ξεκινά πάντα με τη λογική, σαν δράση», λέει ο Clive. “[But] Η Μαρία είναι πολύ λογική και πολύ οργανωμένη, οπότε η συλλογιστική θα τελειώσει στο τέλος. Και πρέπει να παραδεχτώ και να αναγνωρίσω τι θέλει και η Μαρία. “

Για τον Clive, η δέσμευσή του για τη Mary ξεπερνά τα πάντα. “Για μένα, αυτό είναι. Με υποστήριξε σε όλα όσα ήθελα να κάνω επαγγελματικά όλα αυτά τα χρόνια … Έχει μεγαλώσει δύο καλούς, και με φροντίζει.” Θυμάται μια ταραχώδη λίγες εβδομάδες όταν η Μαρία πήγε σε ένα ταξίδι στην Ελλάδα χωρίς αυτόν. “Ίσως φαίνομαι καλά γιατί μπορώ να μαγειρεύω, αλλά η ζωή δεν φαίνεται να λειτουργεί.”

Η Μαρία το εξηγεί πιο απλά: «Μου αρέσει να είμαι μαζί του. Αν κάνουμε κάτι, πάντα λέω,« Ας το κάνουμε μαζί ». Και έχει απλές συμβουλές για να έχει μια διαρκή σχέση:« Δώστε την αγάπη ακούσια. Κάντε κάτι που δεν αναμένεται να κάνετε, όπως τον κάνετε καφέ όταν το λιγότερο περίμενε. Κάντε κάτι επειδή το αισθάνεστε και θέλετε να το κάνετε, αυτή είναι η θέση μου. “

Clive χειρονομίες. Λέει ότι συχνά παρατηρεί αποσύνδεση μεταξύ άλλων ζευγαριών. «Μιλούν ο ένας στον άλλο, όχι προς την ο ένας τον άλλον. Απλά πρέπει να σταματήσετε και να αναπνεύσετε. “” Το άλλο πράγμα είναι ότι πρέπει να ακούσετε … Μερικές φορές τα πράγματα που δεν ειπώνονται … είναι πιο σημαντικά από αυτά που λέγονται. “