Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πολιτείας της Ουάσιγκτον ανακάλυψαν έναν γενετικό δείκτη στα κύτταρα των παρειών παχύσαρκων διδύμων που διαφέρει από τα μη παχύσαρκα αδέρφια τους, υποδηλώνοντας μια μοριακή προδιάθεση για παχυσαρκία.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν μοριακούς δείκτες στα κύτταρα των μάγουλων που μπορούν να προβλέψουν την παχυσαρκία, κάτι που μπορεί να επιτρέψει πρώιμες παρεμβάσεις και μια στροφή προς τα προληπτικά μέτρα υγειονομικής περίθαλψης.
Η τάση αύξησης βάρους μπορεί να γραφτεί στις μοριακές διεργασίες των ανθρώπινων κυττάρων, σύμφωνα με μια ερευνητική μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Ουάσινγκτον.
Μια μελέτη απόδειξης της ιδέας σε μια ομάδα 22 διδύμων βρήκε έναν γενετικό δείκτη στα στοματικά κύτταρα ή στα μάγουλα που εμφανιζόταν μόνο σε δίδυμα που ήταν παχύσαρκα σε σύγκριση με τα πιο αδύνατα αδέρφια τους. Με περισσότερη έρευνα, τα ευρήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα απλό τεστ με μάγουλο για έναν βιοδείκτη της παχυσαρκίας, επιτρέποντας μεθόδους έγκαιρης πρόληψης για μια πάθηση που επηρεάζει το 50% των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπαν οι ερευνητές.
“Η παχυσαρκία φαίνεται να είναι πιο περίπλοκη από την απλή κατανάλωση φαγητού. Η εργασία μας υποδηλώνει ότι υπάρχει ευαισθησία σε αυτή την ασθένεια και τους μοριακούς δείκτες που αλλάζουν γι’ αυτήν”, δήλωσε ο Michael Skinner, καθηγητής βιολογίας στο WSU και αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο εφημερίδα. Επιγενετική.
Επιγενετική υπογραφή και παχυσαρκία
Η μελέτη επικεντρώθηκε στα δίδυμα για να βοηθήσει στην εξάλειψη του ρόλου της γενετικής και αντ’ αυτού επικεντρώθηκε στην επιγενετική, που είναι μοριακές διεργασίες ξεχωριστές από τα γονίδια. DNA Αλλά επηρεάζει τον τρόπο έκφρασης των γονιδίων. Το γεγονός ότι η επιγενετική υπογραφή βρέθηκε στα κύτταρα του μάγουλου και όχι στα λιποκύτταρα υποδηλώνει επίσης ότι η υπογραφή της παχυσαρκίας είναι πιθανό να υπάρχει σε όλο το ανθρώπινο σύστημα.
Ο Skinner πρόσθεσε ότι η συστημική φύση της υπογραφής υποδηλώνει επίσης ότι κάτι μπορεί να συνέβη νωρίς στη ζωή ενός από τα δίδυμα που οδήγησε στην παχυσαρκία. Είναι επίσης πιθανό ο ένας δίδυμος να το κληρονόμησε αλλά όχι ο άλλος.
Σε αυτή τη μελέτη, ο Skinner συνεργάστηκε με τον επικεφαλής συγγραφέα Glen Duncan, διευθυντή του Washington State Twin Registry με έδρα στο Washington State University, για να εντοπίσει 22 ζεύγη διδύμων, πανομοιότυπων και αδερφικών, που δεν είχαν συμφωνία ως προς την παχυσαρκία: ένα αδερφάκι είχε ΔΜΣ 30. ή παραπάνω, που είναι το πρότυπο παχυσαρκίας που ορίζεται από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, ενώ το άλλο αδερφάκι ήταν στο φυσιολογικό εύρος των 25 ετών ή μικρότερο.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε κύτταρα από επιχρίσματα μάγουλων που παρείχαν τα δίδυμα. Στα κύτταρα δίδυμων αδερφών που ήταν παχύσαρκα, βρήκαν παρόμοιες επιγενετικές αλλαγές στις περιοχές μεθυλίωσης του DNA, περιοχές όπου μοριακές ομάδες από μεθάνιο συνδέονται με το DNA, ρυθμίζοντας την έκφραση γονιδίων ή ενεργοποιώντας ή απενεργοποιώντας τα γονίδια.
Μελλοντική έρευνα και πρόληψη
Για να δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο τεστ βιοδεικτών για την παχυσαρκία, η μελέτη πρέπει να διεξαχθεί σε μεγαλύτερη κλίμακα.
Ο στόχος θα είναι να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε άτομα νωρίς στη ζωή πριν γίνουν παχύσαρκα, έτσι οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία παρεμβάσεων όπως αλλαγές στον τρόπο ζωής, φάρμακα ή και τα δύο, είπε ο Duncan.
«Τελικά θα θέλαμε να έχουμε κάποιου είδους προληπτικά μέτρα αντί για τη συνήθη προσέγγιση θεραπείας», είπε. «Είναι απλό γεγονός ότι είναι καλύτερο να αποτρέψεις μια ασθένεια παρά να προσπαθήσεις να τη θεραπεύσεις αφού την έχεις πάθει».
Αναφορά: «Μελέτη συσχέτισης σε επίπεδο γονιδιώματος των συστημικών επιδράσεων της ευαισθησίας στην παχυσαρκία σε ανθρώπινα δίδυμα» από τον Glenn E. Duncan, Allie Avery, Melissa Benmamar και Eric E. Nelson, Daniel Beck και Michael K. Skinner, 23 Οκτωβρίου 2023, Επιγενετική.
doi: 10.1080/15592294.2023.2268834
Αυτή η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το John Templeton Foundation και το John Templeton Foundation Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας.